BE
əcirli
https://t.me/behnam_kianii
Channel age
Created
Language
Farsi
-
ER (week)
15.98%
ERR (week)
Found
535
results
✍تاریخ گرایی ما
👈دیروز در کلاب هاوس گفتگوهای در مورد تاریخ زدگی کانال تلگرامی تورک ها برگذار بود و من نیز دقایقی به گفت و شنود انها نشستم .هرچند موضوع مطرح شده بکر و جدید بود اما طرف های گفتگو ان را تبدیل به بحث و جدل سطحی کردند .
تاریخ به عنوان موضوع علمی و سیاسی ،از اواخر قرن نوزده در در غرب مطرح شد .خصوصا که ناسیونالیسم با ورود به سیاست خارجی دولت ها و احیایی تفکر امپریالیستی نزد سیاستمداران ،ابزاری برای نفوذ و سلطه گری کشورهای ضعیف در امده بود .این مسئله باعث دغدغه و آزار فکری برای فیلسوفان منتقد مدرنیته چون نیچه بود . و نیچه به واقع اهداف غیر انسانی را در پشت چنین مباحثی می دید و از تبدیل ان به یک فکر غالب در بین جوامع هشدار می داد .مخاطب نیچه اروپا و غرب بود ، جامعه ای که عاقل و بالغ بود ، جامعه ای که تولید فکر می کرد و در عین حال به نقد ان می نشست .اما این مباحث در خاورمیانه جای بحث و گفتگو ندارد .جامعه ای که کتاب نمی خواند ، از کشورداری و حاکمیت تصوری ندارد یا ناقص دارد ، و بین حکومت و مردم معادله شاه و رعیت برقرار است ،طبعا تاریخ نیز برای این مردم جنبه ای از سرگرمی بوده است .زیرا داستان و وقایع مربوطه مربوط به دولت های بوده که با مردم خود در رابطه و تعامل نبودند و اساسا این وقایع ، سرگذشت یک خانواده یا قبیله است نه مردم .در واقع یکی از دلایل بی سوادی جامعه ایران این بوده که سواد و معلومات در خدمت به این مردم نبود و به درد دولت می امد،و از این جهت معلومات نیز تنها به قشری اختصاص داشت که از ان به نان و نوای می رسیدند . علم در ایران فی نفسه مطرح نبوده و در جهت باز تولید طبقه خاص بوده است .حتی در تاریخ معاصر ایران نیز ما شاهد این هستیم که خانواده های که موقعیت اجتماعی و مالی مشخصی دارند توانسته اند در این حوزه به موقعیت های علمی دست یابند که دارای جهت گیری خاصی است . تاریخ نویسان برخاسته از این طیف دوست داشتند تاریخ را نیز از دید طبقه خود بنویسند یا تحلیل کنند .اما صحبت بر سر این است که چرا تورک ها نیز همانند فارس ها به حوزه تاریخ روی اورده اند ، و آیا در این حوزه ما نیز گرفتار تاریخ زدگی شده ایم یا نه ؟ به گمان من ما در حوزه تاریخ و اوردن ان به صحنه ذهن مردم هنوز کم و کاستی های داریم و مهمتر اینکه ما بنیاد یا موسسه تدوین تاریخ اذربایجان که بتواند مستقلا به نقش تاریخی این منطقه بپردازد نداریم .و ما هنوز زیر سیطره تاریخ نویسی فارسی قرار داریم . یعنی سوژه به عنوان «منظر دید»، فارسی است .در حالیکه تاریخ هزار سال ایران تاریخ تورکان اذربایجان است .ایران امروز محصول فداکاری فکری ،سیاسی ، نظامی تورکان است اما تورکان به عنوان سوژه ساخت ایران مطرح نیستند ،بلکه گویی تورکان به این دلیل در تاریخ حضور داشته و دارند که فداکارانه از زبان فارسی و شاهنامه فردوسی حفاظت کردند .اگر این دو مقوله را از سلسله پادشاهی تورکان از سلجوقیان تا قاجار بگیرید ،چیزی جز متجاوز به ایران در روایات رسمی ،تعبیری دیگر ندارد .
✍بهنام کیانی اجیرلی
👈دیروز در کلاب هاوس گفتگوهای در مورد تاریخ زدگی کانال تلگرامی تورک ها برگذار بود و من نیز دقایقی به گفت و شنود انها نشستم .هرچند موضوع مطرح شده بکر و جدید بود اما طرف های گفتگو ان را تبدیل به بحث و جدل سطحی کردند .
تاریخ به عنوان موضوع علمی و سیاسی ،از اواخر قرن نوزده در در غرب مطرح شد .خصوصا که ناسیونالیسم با ورود به سیاست خارجی دولت ها و احیایی تفکر امپریالیستی نزد سیاستمداران ،ابزاری برای نفوذ و سلطه گری کشورهای ضعیف در امده بود .این مسئله باعث دغدغه و آزار فکری برای فیلسوفان منتقد مدرنیته چون نیچه بود . و نیچه به واقع اهداف غیر انسانی را در پشت چنین مباحثی می دید و از تبدیل ان به یک فکر غالب در بین جوامع هشدار می داد .مخاطب نیچه اروپا و غرب بود ، جامعه ای که عاقل و بالغ بود ، جامعه ای که تولید فکر می کرد و در عین حال به نقد ان می نشست .اما این مباحث در خاورمیانه جای بحث و گفتگو ندارد .جامعه ای که کتاب نمی خواند ، از کشورداری و حاکمیت تصوری ندارد یا ناقص دارد ، و بین حکومت و مردم معادله شاه و رعیت برقرار است ،طبعا تاریخ نیز برای این مردم جنبه ای از سرگرمی بوده است .زیرا داستان و وقایع مربوطه مربوط به دولت های بوده که با مردم خود در رابطه و تعامل نبودند و اساسا این وقایع ، سرگذشت یک خانواده یا قبیله است نه مردم .در واقع یکی از دلایل بی سوادی جامعه ایران این بوده که سواد و معلومات در خدمت به این مردم نبود و به درد دولت می امد،و از این جهت معلومات نیز تنها به قشری اختصاص داشت که از ان به نان و نوای می رسیدند . علم در ایران فی نفسه مطرح نبوده و در جهت باز تولید طبقه خاص بوده است .حتی در تاریخ معاصر ایران نیز ما شاهد این هستیم که خانواده های که موقعیت اجتماعی و مالی مشخصی دارند توانسته اند در این حوزه به موقعیت های علمی دست یابند که دارای جهت گیری خاصی است . تاریخ نویسان برخاسته از این طیف دوست داشتند تاریخ را نیز از دید طبقه خود بنویسند یا تحلیل کنند .اما صحبت بر سر این است که چرا تورک ها نیز همانند فارس ها به حوزه تاریخ روی اورده اند ، و آیا در این حوزه ما نیز گرفتار تاریخ زدگی شده ایم یا نه ؟ به گمان من ما در حوزه تاریخ و اوردن ان به صحنه ذهن مردم هنوز کم و کاستی های داریم و مهمتر اینکه ما بنیاد یا موسسه تدوین تاریخ اذربایجان که بتواند مستقلا به نقش تاریخی این منطقه بپردازد نداریم .و ما هنوز زیر سیطره تاریخ نویسی فارسی قرار داریم . یعنی سوژه به عنوان «منظر دید»، فارسی است .در حالیکه تاریخ هزار سال ایران تاریخ تورکان اذربایجان است .ایران امروز محصول فداکاری فکری ،سیاسی ، نظامی تورکان است اما تورکان به عنوان سوژه ساخت ایران مطرح نیستند ،بلکه گویی تورکان به این دلیل در تاریخ حضور داشته و دارند که فداکارانه از زبان فارسی و شاهنامه فردوسی حفاظت کردند .اگر این دو مقوله را از سلسله پادشاهی تورکان از سلجوقیان تا قاجار بگیرید ،چیزی جز متجاوز به ایران در روایات رسمی ،تعبیری دیگر ندارد .
✍بهنام کیانی اجیرلی
04/24/2025, 22:27
t.me/behnam_kianii/7951
آپولوجیا قجرتاری(Apologia Qajartarii)!
بخش ۱
خلاف جریان جامعه رفتن شهامت و شجاعت بسیار زیادی می‌طلبد. افلاطون حق داشت که جامعه را بزرگترین مستبد بخواند.
بنابراین برای ما جماعت «قجرتارین» عجیب نیست که در معرض انواع و اقسام انتقادات و حتی توهین‌ها و فحش‌ها و تهمت‌ها باشیم. معمولاً هم برایمان نیت‌خوانی میشود. مانند کورش کبیر و اینشتین و شریعتی که هر روز در آن دنیا اینترنت را چک می‌کنند تا ببینند چه سخن تازه و بدیعی از آنها نقل قول شده، ما قجرتارین‌ها در همین دنیا هر روز چک میکنیم ببینیم چه نیت جدیدی پشت حمایت شنیع‌مان از قاجار نهفته است!
حالا، از شوخی بگذریم، معمولاً ما متهم می‌شویم که نگاهی اسطوره‌ای و رمانتیک به دوره قاجار داریم. در اینجا میخواهم در این باره، یعنی نگاه اسطوره‌ای، رمانتیک و نوستالژیک به آن دوره و به خصوص به شخص ناصرالدین‌شاه (آن شاهی که برای بسیاری تبدیل به منفورترین چهره تاریخی شده است) بنویسم.
در اینجا فقط از این جهت به مسأله می‌پردازم و فعلاً به ابعاد دیگر کار ندارم: به اینکه دوران قاجار آن دوران تاریکی که ترسیم کرده‌اند نیست، به اینکه بسیاری از مصائب آن دوران (مانند بیماری‌ها) منحصر به ایران نبود و بلکه شرایطی جهانی بود، به اینکه دوران قاجار چه بالیدن‌های فرهنگی و علمی و اقتصادی وسیعی داشت، به سیاست خارجی بسیار معقول‌شان (که بعد از آنها فقط در زمان محمدرضاشاه تکرار شد)، به اینکه تا چه حد تاریخ‌نویسی درباره این دوران مغرضانه و از دیدگاهی کاملاً خصمانه بوده،... اینها مواردی است که کم‌وبیش درباره‌اش صحبت کرده‌ایم و هنوز حرف‌های زیادی هست که فرصت دیگری می‌طلبد.
و اما در مورد اسطوره‌سازی!
۱- اسطوره‌ای در شرق!
در میانه قرن نوزده، در کشوری در جایی که غربی‌ها آن را اورینت (شرق) می‌نامند، پادشاهی بود که توانست در میان دوران استعمار کشورهای غربی کشورش را مستقل نگاه دارد. این شاه که تا حد زیادی دیندار و سنتی بود و مدتی طولانی نیز سلطنت کرد، زن‌های عقدی و صیغه‌ای فراوان داشت (شاید حدود صد تا)، زبانهای اروپایی بلد بود، به دانش جدید غربی علاقه داشت و در دوران حکومتش، کشورش شاهد حرکتی آرام به سوی تجدد بود. با من باشید تا در انتها به شما بگویم این پادشاه که بود!
۲- شاهی که اسطوره نبود!
از ناصرالدین شاه به هیچ وجه نمی‌شود «اسطوره» ساخت! خیلی از اسطوره‌های معاصر ما معمولاً ترکیبی از درجات مختلفی از ریاکاری و خودبزرگ‌بینی و عوام‌فریبی بودند. مرحوم ناصرالدین‌شاه هیچکدام از اینها نبود. از تصویر کاریکاتوری که از او در ذهن‌هایمان جا افتاده دور شوید و او را دوباره از خلال خاطرات خودش و افراد نزدیکش بشناسید. شاه نه بلد بود برای مستضعفین ناله کند، نه مرتب «ایران، ایران» میکرد، و نه تصویر یک ناجی بزرگ از خودش داشت. این نبود که شاه نسبت به کشورش و مردمش بی‌تفاوت باشد، بلکه برعکس! ولی از اهتمامش به مسائل مختلف هیچگاه برای خود فضیلت و برتری نتراشید. در خاطراتش از اشاره به امور کشورداری و نیز مسائل نظری سیاسی می‌پرهیزد (و به همین علت خاطراتش در نزد بسیاری از تاریخ‌پژوهان ارج و قرب زیادی ندارد)، و مثلاً حتی جاهایی که ساعت‌های متمادی را صرف بررسی شکواییه و دادرسی کرده را فقط با یک اشاره کوتاه رد میشود. یک سیاستمدار مدرن برای چنین چیزی بیست ساعت فیلم و صد من صفحات روزنامه اختصاص می‌داد!
۳-ناصرالدین‌شاه، استاد ذن!
مریدی در طریقت بودایی ذن از استادش پرسید که آیا او کراماتی هم دارد! جواب داد: «البته که دارم! آنگاه که گرسنه‌ام غذا می‌خورم، تشنه که شوم آب می‌نوشم، چون خسته شوم می‌خوابم....» کرامات ناصرالدین‌شاه نیز دقیقاً از همین نوع بود: انسانی بود به شدت «نرمال». نه قهرمان بود و نه داعیه قهرمانی داشت. بلکه برعکس، کاملاً از محدودیت‌های خودش (و‌کشورش) آگاه بود. برخلاف تصویر رایج و تصویرسازی‌های کاذب، اطرافیانش نه چندان تملق‌گو بودند و نه خود شاه خیلی به تملق‌گویی‌ها و چاپلوسی‌ها وقعی می‌نهاد. زمانی نقاشی قشنگی کشیده بود، ولی وقتی آن را به درباریان نشان داد، همه بالاتفاق منکر آن شدند که خود شاه توانسته باشد آن را بکشد (چه قدر تملق‌گو!). در خاطراتش نوشت: «به درک که باور نکردند. خودمان می‌دانیم که خودمان کشیده‌ایم!» شاه خودشیفته نیز نبود. معمولاً فقط جاهایی از خودش تعریف می‌کند که در شکار یا در مشق توپخانه توانسته از دور به هدف بزند! خیلی جاها خجالتی میشد و حتی با این که تقصیری هم نداشت احساس شرم میکرد. با همه اینها، هوش سرشار و نیز طنز زیرپوستی‌اش را میشود جا در جا در خاطراتش دید. توصیف‌هایش از مکان‌های مختلف جالب و قضاوت‌هایش در مورد افراد معمولاً خیلی درست است. مثلاً با اولین برخورد، شخصیت نیمه‌خُل پادشاه و ولیعهد بلژیک دستش می‌آید و آن را به نحوی بامزه تعریف می‌کند.
@qajarnameh
بخش ۱
خلاف جریان جامعه رفتن شهامت و شجاعت بسیار زیادی می‌طلبد. افلاطون حق داشت که جامعه را بزرگترین مستبد بخواند.
بنابراین برای ما جماعت «قجرتارین» عجیب نیست که در معرض انواع و اقسام انتقادات و حتی توهین‌ها و فحش‌ها و تهمت‌ها باشیم. معمولاً هم برایمان نیت‌خوانی میشود. مانند کورش کبیر و اینشتین و شریعتی که هر روز در آن دنیا اینترنت را چک می‌کنند تا ببینند چه سخن تازه و بدیعی از آنها نقل قول شده، ما قجرتارین‌ها در همین دنیا هر روز چک میکنیم ببینیم چه نیت جدیدی پشت حمایت شنیع‌مان از قاجار نهفته است!
حالا، از شوخی بگذریم، معمولاً ما متهم می‌شویم که نگاهی اسطوره‌ای و رمانتیک به دوره قاجار داریم. در اینجا میخواهم در این باره، یعنی نگاه اسطوره‌ای، رمانتیک و نوستالژیک به آن دوره و به خصوص به شخص ناصرالدین‌شاه (آن شاهی که برای بسیاری تبدیل به منفورترین چهره تاریخی شده است) بنویسم.
در اینجا فقط از این جهت به مسأله می‌پردازم و فعلاً به ابعاد دیگر کار ندارم: به اینکه دوران قاجار آن دوران تاریکی که ترسیم کرده‌اند نیست، به اینکه بسیاری از مصائب آن دوران (مانند بیماری‌ها) منحصر به ایران نبود و بلکه شرایطی جهانی بود، به اینکه دوران قاجار چه بالیدن‌های فرهنگی و علمی و اقتصادی وسیعی داشت، به سیاست خارجی بسیار معقول‌شان (که بعد از آنها فقط در زمان محمدرضاشاه تکرار شد)، به اینکه تا چه حد تاریخ‌نویسی درباره این دوران مغرضانه و از دیدگاهی کاملاً خصمانه بوده،... اینها مواردی است که کم‌وبیش درباره‌اش صحبت کرده‌ایم و هنوز حرف‌های زیادی هست که فرصت دیگری می‌طلبد.
و اما در مورد اسطوره‌سازی!
۱- اسطوره‌ای در شرق!
در میانه قرن نوزده، در کشوری در جایی که غربی‌ها آن را اورینت (شرق) می‌نامند، پادشاهی بود که توانست در میان دوران استعمار کشورهای غربی کشورش را مستقل نگاه دارد. این شاه که تا حد زیادی دیندار و سنتی بود و مدتی طولانی نیز سلطنت کرد، زن‌های عقدی و صیغه‌ای فراوان داشت (شاید حدود صد تا)، زبانهای اروپایی بلد بود، به دانش جدید غربی علاقه داشت و در دوران حکومتش، کشورش شاهد حرکتی آرام به سوی تجدد بود. با من باشید تا در انتها به شما بگویم این پادشاه که بود!
۲- شاهی که اسطوره نبود!
از ناصرالدین شاه به هیچ وجه نمی‌شود «اسطوره» ساخت! خیلی از اسطوره‌های معاصر ما معمولاً ترکیبی از درجات مختلفی از ریاکاری و خودبزرگ‌بینی و عوام‌فریبی بودند. مرحوم ناصرالدین‌شاه هیچکدام از اینها نبود. از تصویر کاریکاتوری که از او در ذهن‌هایمان جا افتاده دور شوید و او را دوباره از خلال خاطرات خودش و افراد نزدیکش بشناسید. شاه نه بلد بود برای مستضعفین ناله کند، نه مرتب «ایران، ایران» میکرد، و نه تصویر یک ناجی بزرگ از خودش داشت. این نبود که شاه نسبت به کشورش و مردمش بی‌تفاوت باشد، بلکه برعکس! ولی از اهتمامش به مسائل مختلف هیچگاه برای خود فضیلت و برتری نتراشید. در خاطراتش از اشاره به امور کشورداری و نیز مسائل نظری سیاسی می‌پرهیزد (و به همین علت خاطراتش در نزد بسیاری از تاریخ‌پژوهان ارج و قرب زیادی ندارد)، و مثلاً حتی جاهایی که ساعت‌های متمادی را صرف بررسی شکواییه و دادرسی کرده را فقط با یک اشاره کوتاه رد میشود. یک سیاستمدار مدرن برای چنین چیزی بیست ساعت فیلم و صد من صفحات روزنامه اختصاص می‌داد!
۳-ناصرالدین‌شاه، استاد ذن!
مریدی در طریقت بودایی ذن از استادش پرسید که آیا او کراماتی هم دارد! جواب داد: «البته که دارم! آنگاه که گرسنه‌ام غذا می‌خورم، تشنه که شوم آب می‌نوشم، چون خسته شوم می‌خوابم....» کرامات ناصرالدین‌شاه نیز دقیقاً از همین نوع بود: انسانی بود به شدت «نرمال». نه قهرمان بود و نه داعیه قهرمانی داشت. بلکه برعکس، کاملاً از محدودیت‌های خودش (و‌کشورش) آگاه بود. برخلاف تصویر رایج و تصویرسازی‌های کاذب، اطرافیانش نه چندان تملق‌گو بودند و نه خود شاه خیلی به تملق‌گویی‌ها و چاپلوسی‌ها وقعی می‌نهاد. زمانی نقاشی قشنگی کشیده بود، ولی وقتی آن را به درباریان نشان داد، همه بالاتفاق منکر آن شدند که خود شاه توانسته باشد آن را بکشد (چه قدر تملق‌گو!). در خاطراتش نوشت: «به درک که باور نکردند. خودمان می‌دانیم که خودمان کشیده‌ایم!» شاه خودشیفته نیز نبود. معمولاً فقط جاهایی از خودش تعریف می‌کند که در شکار یا در مشق توپخانه توانسته از دور به هدف بزند! خیلی جاها خجالتی میشد و حتی با این که تقصیری هم نداشت احساس شرم میکرد. با همه اینها، هوش سرشار و نیز طنز زیرپوستی‌اش را میشود جا در جا در خاطراتش دید. توصیف‌هایش از مکان‌های مختلف جالب و قضاوت‌هایش در مورد افراد معمولاً خیلی درست است. مثلاً با اولین برخورد، شخصیت نیمه‌خُل پادشاه و ولیعهد بلژیک دستش می‌آید و آن را به نحوی بامزه تعریف می‌کند.
@qajarnameh
04/24/2025, 20:00
t.me/behnam_kianii/7950
در کانال تلگرامی اقای زیبا کلام نامه دوم وی به اقای پهلوی درج شده و ویدئو سخنان توهین امیز وحید بهمن به اقای زیبا کلام نیز روی ان سنجاق شده است . این نامه و ویدیو را از جهاتی مختلف می توان نقد و تفسیر کرد .اقای زیبا کلام ،جناب بهمن را دکتر خطاب کرده است ، اما ظاهرا وی دانشحو رشته ای از علوم فنی بوده که ترک تحصیل کرده بود .در ان موقع که ایشان به مجادله کلامی با بنده مشغول بود ، یک روز خود را دانشجوی دکترا ی تاریخ در امریکا معرفی می کرد ،روز دیگر می گفت در تورکیه در حال پژوهش های تاریخی است . بیشتر از هر چیزی که باعث تاسف من می شود ،این است که به امریکا رفتن یعنی تا این حد برای وحید بهمن اهمیت داشته که وجدان ، شخصیت ، خود را اینگونه لگد مال کند و همین گونه شخصیت و اعتبار سایر انسان ها را اینگونه مورد ناسزا قرار دارد ؟ این ادم آبروی خود که هیچ ،منتسب بودنش به اذربایجان نیز باعث سر افکندگی است .
04/24/2025, 09:09
t.me/behnam_kianii/7949
منظور اقای اشوری انگونه که من فهمیدم این است که زبان گفتاری فارسی ،قدرت ساخت سازه های جدید برای بیان را ندارد .در هر زبانی قابلیت های اسانی برای بیان چیزهای جدید دارد . و به نظر اقای اشوری چنین قابلیتی در زبان فارسی وجود ندارد .البته اقای اشوری تمامی زبان های کشورهای توسعه نیافته و یا در حال توسعه را فاقد این قابلیت می داند .
04/23/2025, 20:11
t.me/behnam_kianii/7948
ادبيّاتِ ديني، همچون سروده‌هايِ وداها يا گاتاها، يا سروده‌هايِ حماسيِ قومي، همچون ايلياد و اوديسه سده‌هايِ دراز سينه به سينه نقل شده اند تا آن كه به صورتِ ادبيّاتِ رسمي نوشته شوند. اين گونه پديده‌هاي زباني، كه سپس نامِ «ادبيّات» به خود مي‌گيرند، ساحتِ عالي‌ترى از زبان را، با نمودار كردنِ ارزش‌هايِ استتيكِ آن، در خاطره‌يِ قومي مي‌نشانند كه زبانِ خدايي يا زبانِ قدسي شناخته مي‌شود. اين ميراثِ قومي آن‌چنان نيرومند است كه مي‌تواند، به رغمِ دگرگوني‌هايِ اساسي در ساختارِ آوايي و دستوري و واژگانيِ زبان، به نامِ ميراثِ مقدّس، همچنان به صورتِ ديرينه سده‌ها در خاطره‌ها نگاه داشته شود.
زبانِ نوشتاري بر اساسِ زبانِ گفتاري شكل مي‌گيرد، كه همان زبانِ «طبيعي» به شمار مي‌آيد. امّا، بر اثرِ رشدِ فرهنگ و نظامِ سياسي و اقتصادي در درونِ جامعه‌ها، نياز به نوشتار نيز پديد مي‌آيد. نوشتار، از همان آغاز، چه با كاربردهايِ خود در زمينه‌يِ كسب-و-كار و تجارت، چه امورِ كشورداري و مالياتي و سپاه‌داري، چه ثبتِ ادبيّاتِ ديني و جز-ديني، لايه‌هايِ گوناگونِ زبانمايه‌هايِ رشته‌كارانه (تخصّصي) را بر بسترِ زبانِ پايه‌ايِ طبيعي مي‌نشاند.
با پيدايشِ زبان‌نگاره (خط)ها و قشرِ اجتماعيِ ممتازى كه اين فن را مي‌شناسد، سيرِ جُدايش‌پذيري در زبان‌ها شتاب مي‌گيرد. اهلِ نوشتار (دبيران، كاهنان) كه در تمدن‌هايِ ديرينه از جايگاهى ويژه، تا حـّدِ يك كاستِ جداگانه، برخوردار بوده اند، رفته-رفته لايه‌هايِ ويژه‌يِ زبانيِ خويش را در دلِ زبانِ بومي رشد مي‌دهند كه خواندن و فهميدنِ آنها نيازمندِ آموزشِ خاص است، حتّا تعلق به لايه‌يِ اجتماعي يا كاستِ خاص. نوشتار، بنا به طبيعتِ خود، محافظه‌كارتر از گفتار است و با تثبيتِ واج‌ها، دستورِ زبان، و واژگانِ آن در صورتِ معيّنى- كه همان صورتِ «درستِ» زبان دانسته مي‌شود- بسيار ديرتر و كندتر پذيرايِ تغيير مي‌شود، تا به جايى كه زبان‌هايى كه در گفتار از ميان رفته اند، مي‌توانند سده‌ها و هزاره‌ها در زبانِ نوشتار «زنده» بمانند. نمونه‌يِ آن زبان‌هايِ لاتيني و سانسكريت است. اهلِ نوشتار، برايِ نگاه‌داشتِ امتيازهايِ ويژه‌يِ خود مي‌توانند زبانِ نوشتار را چنان دستكاري كنند و از رابطه با زبانِ طبيعي خارج كنند كه ”نااهل“ نتواند از آن سر درآورد. نمونه‌يِ آن زبان و زبان‌نگاره‌يِ پهلوي در دستِ دبيرانِ آرامي ست. نويسندگانِ نثرِ «مصنوع» و منشيانِ ديواني در دوران‌ِ سپسينِ تاريخِ ايران هم، با تبديلِ زبانِ طبيعي به زبانى يكسره ساختگي، همين كار را مي‌كرده اند.
اگر زبانِ طبيعي را زبانى بدانيم كه تأثيرِ اراده‌يِ آگاهانه‌يِ بشري در آن اندک است، با رشدِ فرهنگ و اقتصاد و فن‌آوري و لايه‌بنديِ طبقاتيِ جامعه‌يِ بشري، و نياز به توليدِ گفتمان‌هايى درخورِ نيازهايِ آنها، خواسته‌ها و نيازهايِ آگاهانه و ناآگاهانه‌يِ بشري از جهت‌هايِ گوناگون در زبان اثر مي‌گذارند و برايِ سازگار كردنِ آن با خود بدان دست‌يازي مي‌كنند.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۵
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
توسعهيِ ناگزيرِ اين زبان‌ها با شكلِ توسعهيِ اقتصادي و اجتماعي و فرهنگيِ آن جامعه‌ها تناسبى ضروري دارد. فرقِ اساسيِ زبان‌هايِ باز و زبان‌هايِ بسته را مي‌توان در اين فرمول خلاصه كرد كه زبان‌هايِ بسته كم-و-بيش در چارچوبِ محدوديّت‌هايِ طبيعي و تاريخيِ خود، در زيستِ ناخودآگاهِ خود، در ترس از دگرگوني، فرومانده اند، حال آنكه زبان‌هايِ باز با برداشتنِ مرزهايِ محدوديّت‌هايِ طبيعي و تاريخيِ خود، با ياريِ علوم و تكنولوژيِ زباني، راهِ توسعهيِ بي‌نهايتِ خود را گشوده اند.
مدرنيّت و زبانِ آن
در جهانِ مدرن رابطه‌يِ چيرگي و قدرتِ زباني بيش از هر زمانِ ديگر در تاريخِ بشر پديدار است. همان گونه كه چيرگيِ بشر بر پهنه‌يِ طبيعت پس از انقلابِ صنعتي، و دستكاريِ دايميِ انسان در آن به سودِ خود، بخشِ بزرگى از گونه‌هايِ گياهي و جانوري را نابود كرده يا در خطرِ نابودي قرار داده است، در عالمِ زباني نيز فرادستيِ زبان‌هايِ توانمندِ مدرن زبان‌هايِ بسيار را از ميان برده يا با خطرِ نابودي رويارو كرده است. همان گونه كه در زيرِ فشارِ كُره‌گير شدنِ (globalization) اقتصاد و تكنولوژيِ مدرن، امروزه ساختارهايِ اقتصادي و اجتماعي و فرهنگيِ تماميِ جامعههايِ بشري، در سراسرِ كره‌يِ زمين، در حالِ گذراندنِ دگرگوني‌هايِ بنيادي ست، زبان‌ها نيز در زيرِ فشارِ زبان‌هايِ مدرن- و امروزه در زيرِ فشارِ كُره‌گيرترين زبان، يعني زبانِ انگليسي- در حالِ پوست انداختن و دگرگوني اند يا بسياري‌شان محكوم به نابودي.
زبانِ نوشتاري بر اساسِ زبانِ گفتاري شكل مي‌گيرد، كه همان زبانِ «طبيعي» به شمار مي‌آيد. امّا، بر اثرِ رشدِ فرهنگ و نظامِ سياسي و اقتصادي در درونِ جامعه‌ها، نياز به نوشتار نيز پديد مي‌آيد. نوشتار، از همان آغاز، چه با كاربردهايِ خود در زمينه‌يِ كسب-و-كار و تجارت، چه امورِ كشورداري و مالياتي و سپاه‌داري، چه ثبتِ ادبيّاتِ ديني و جز-ديني، لايه‌هايِ گوناگونِ زبانمايه‌هايِ رشته‌كارانه (تخصّصي) را بر بسترِ زبانِ پايه‌ايِ طبيعي مي‌نشاند.
با پيدايشِ زبان‌نگاره (خط)ها و قشرِ اجتماعيِ ممتازى كه اين فن را مي‌شناسد، سيرِ جُدايش‌پذيري در زبان‌ها شتاب مي‌گيرد. اهلِ نوشتار (دبيران، كاهنان) كه در تمدن‌هايِ ديرينه از جايگاهى ويژه، تا حـّدِ يك كاستِ جداگانه، برخوردار بوده اند، رفته-رفته لايه‌هايِ ويژه‌يِ زبانيِ خويش را در دلِ زبانِ بومي رشد مي‌دهند كه خواندن و فهميدنِ آنها نيازمندِ آموزشِ خاص است، حتّا تعلق به لايه‌يِ اجتماعي يا كاستِ خاص. نوشتار، بنا به طبيعتِ خود، محافظه‌كارتر از گفتار است و با تثبيتِ واج‌ها، دستورِ زبان، و واژگانِ آن در صورتِ معيّنى- كه همان صورتِ «درستِ» زبان دانسته مي‌شود- بسيار ديرتر و كندتر پذيرايِ تغيير مي‌شود، تا به جايى كه زبان‌هايى كه در گفتار از ميان رفته اند، مي‌توانند سده‌ها و هزاره‌ها در زبانِ نوشتار «زنده» بمانند. نمونه‌يِ آن زبان‌هايِ لاتيني و سانسكريت است. اهلِ نوشتار، برايِ نگاه‌داشتِ امتيازهايِ ويژه‌يِ خود مي‌توانند زبانِ نوشتار را چنان دستكاري كنند و از رابطه با زبانِ طبيعي خارج كنند كه ”نااهل“ نتواند از آن سر درآورد. نمونه‌يِ آن زبان و زبان‌نگاره‌يِ پهلوي در دستِ دبيرانِ آرامي ست. نويسندگانِ نثرِ «مصنوع» و منشيانِ ديواني در دوران‌ِ سپسينِ تاريخِ ايران هم، با تبديلِ زبانِ طبيعي به زبانى يكسره ساختگي، همين كار را مي‌كرده اند.
اگر زبانِ طبيعي را زبانى بدانيم كه تأثيرِ اراده‌يِ آگاهانه‌يِ بشري در آن اندک است، با رشدِ فرهنگ و اقتصاد و فن‌آوري و لايه‌بنديِ طبقاتيِ جامعه‌يِ بشري، و نياز به توليدِ گفتمان‌هايى درخورِ نيازهايِ آنها، خواسته‌ها و نيازهايِ آگاهانه و ناآگاهانه‌يِ بشري از جهت‌هايِ گوناگون در زبان اثر مي‌گذارند و برايِ سازگار كردنِ آن با خود بدان دست‌يازي مي‌كنند.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۵
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
توسعهيِ ناگزيرِ اين زبان‌ها با شكلِ توسعهيِ اقتصادي و اجتماعي و فرهنگيِ آن جامعه‌ها تناسبى ضروري دارد. فرقِ اساسيِ زبان‌هايِ باز و زبان‌هايِ بسته را مي‌توان در اين فرمول خلاصه كرد كه زبان‌هايِ بسته كم-و-بيش در چارچوبِ محدوديّت‌هايِ طبيعي و تاريخيِ خود، در زيستِ ناخودآگاهِ خود، در ترس از دگرگوني، فرومانده اند، حال آنكه زبان‌هايِ باز با برداشتنِ مرزهايِ محدوديّت‌هايِ طبيعي و تاريخيِ خود، با ياريِ علوم و تكنولوژيِ زباني، راهِ توسعهيِ بي‌نهايتِ خود را گشوده اند.
مدرنيّت و زبانِ آن
در جهانِ مدرن رابطه‌يِ چيرگي و قدرتِ زباني بيش از هر زمانِ ديگر در تاريخِ بشر پديدار است. همان گونه كه چيرگيِ بشر بر پهنه‌يِ طبيعت پس از انقلابِ صنعتي، و دستكاريِ دايميِ انسان در آن به سودِ خود، بخشِ بزرگى از گونه‌هايِ گياهي و جانوري را نابود كرده يا در خطرِ نابودي قرار داده است، در عالمِ زباني نيز فرادستيِ زبان‌هايِ توانمندِ مدرن زبان‌هايِ بسيار را از ميان برده يا با خطرِ نابودي رويارو كرده است. همان گونه كه در زيرِ فشارِ كُره‌گير شدنِ (globalization) اقتصاد و تكنولوژيِ مدرن، امروزه ساختارهايِ اقتصادي و اجتماعي و فرهنگيِ تماميِ جامعههايِ بشري، در سراسرِ كره‌يِ زمين، در حالِ گذراندنِ دگرگوني‌هايِ بنيادي ست، زبان‌ها نيز در زيرِ فشارِ زبان‌هايِ مدرن- و امروزه در زيرِ فشارِ كُره‌گيرترين زبان، يعني زبانِ انگليسي- در حالِ پوست انداختن و دگرگوني اند يا بسياري‌شان محكوم به نابودي.
04/23/2025, 19:14
t.me/behnam_kianii/7945
چالش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ِ عظيمى كه امروزه در سراسرِ كره‌يِ زمين ميانِ «سنّت» و «مدرنيّت» بر پا ست، بي‌هيچ جايِ ترديد، ژرف‌تر و بحراني‌تر از هر جايِ ديگر، امّا حس‌ناشدني‌تر و دشوار-فهم‌تر، در ميدانِ روياروييِ زبان‌ها جريان دارد.
شكافی كه تمدّنِ مدرنِ غربي را از ديگر قلمروهايِ فرهنگي و تمدّني جدا مي‌كند- قلمروهايي كه مي‌توان آنها را در كلّ پيش‌مدرن ناميد-، يك شكافِ تكنولوژيك است. اين شكاف همان است كه خود را، در يك سو، به صورتِ تواناييِ شگرفِ آدميان در ساختنِ كالاها و ابزارها نشان مي‌دهد و، در سويِ ديگر، ناتواني و درماندگي در اين كار و حسرت‌زدگي برايِ آن. شكافِ تكنولوژيك را اگر به عنوانِ نمايان‌ترين وجهِ جداگانگيِ دنيايِ مدرن و پيش‌مدرن يا ’توسعه‌يافته‘ و ’توسعه‌نيافته‘ بگيريم و دنبال كنيم، به اين نكته‌يِ اساسي مي‌رسيم كه اين شكاف اگر چه خود را به صورتِ شكاف در تواناييِ صنعتيِ توليدِ كالاها و ابزارها و ساختارهايِ مادّي نمايان مي‌كند، دارايِ زيرساخت‌هايِ ناپيدايِ ذهني و اجتماعي و تاريخيِ پيچيده‌اي ست كه برايِ ذهن بيگانه با آنها بسيار دير و دشوار كشف و فهم مي‌شود. يكى پايه‌اي‌ترين زيرساخت‌هايِ آن زيرساختِ زباني ست.
تكنولوژيِ مدرن به علومِ مدرن تكيه دارد كه خود به تكنولوژيِ تحليلِ منطقي يا روش مجهّز است. ذهنِ علمي پرورشِ منطقي‌اى دارد كه مي‌تواند توانِ عقليِ انسان را در قالبى سامان‌يافته و پيش‌رونده به كار گيرد. امّا تماميِ كاركردها و دست‌آوردهايِ ايده‌ايِ علم بر لايه‌يِ زباني يا زبانمايه‌يِ ويژه‌اى تكيه دارد. از راهِ اين بسترِ زباني و بر پايه‌يِ آن است كه علم مي‌تواند اُبژه‌هايِ شناختِ خود را مرزبندي كند، روش‌هايِ خود را به كار بندد، و حاصلِ شناختِ خود را در ظرفِ نظريّه‌ها و فرمول‌ها و شرح‌ها و تحليل‌ها بريزد.
برايِ آن كه علوم بتوانند چنين دست‌آوردهايى داشته باشند، زبان مي‌بايد خود را در اين جهت و برايِ اين هدف ساخته و پرداخته باشد. به عبارتِ ديگر، رهيافتِ تكنولوژيك به زبان نيز شرطِ ضروريِ پيشرفتِ علم و تكنولوژيِ مدرن است. رهيافتِ تكنولوژيك به زبان است كه به زبانمايه‌يِ علمي امكان مي‌دهد راهبندهايِ دستوري و واژگانيِ زبانِ طبيعي را دور بزند و از اين راه تواناييِ سازمان‌يابيِ فنّي و قدرتِ توليديِ بي‌كران بيابد؛ قدرتى كه بي آن رشد و پيشرفتِ علوم و تكنولوژيِ مدرن ناممكن مي‌بود. اقتصاد و تكنولوژيِ زبان‌هايِ مدرن- كه مي‌توان نمودِ بساويدنيِ آن را در اصطلاحاتِ «برنامه‌ريزيِ زبان» (language planning) و «مهندسيِ زباني» (language engineering) ديد- امروزه در زيرِ چنگالِ قدرتِ كُره‌گيرِ خود اقتصادِ زبانيِ زبان‌هايِ جامعههايِ واپسمانده را به چالش طلبيده و ناگزير آنها را وادار به پذيرش‌ِ توسعه و ورود به «اقتصادِ» و «بازارِ آزادِ» جهانيِ زبان مي‌كند يا محكوم به نابودي.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۶
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
با دو مفهومِ «اقتصادِ زباني» و «تكنولوژيِ زباني» مي‌توان به مسأله‌يِ زبان‌هايِ توسعه‌يافته و زبان‌هايِ توسعه‌نيافته نزديك شد و شكاف‌هايِ اساسي ميانِ آنها، اختلافِ «سطحِ زندگي» در آنها، و تفاوت‌هايِ اساسيِ توانايي‌ها و ناتواني‌هاشان را ديد. يعني، مي‌توان ديد كه هريك با چه سرمايه‌يِ زباني يا واژگاني، با چه گستره‌يِ معنايي، به ميدان مي‌آيد و با كدام تكنولوژي و امكاناتِ توسعه‌پذيري به نيازهايِ خود پاسخ مي‌گويد.
برايِ آن كه علوم بتوانند چنين دست‌آوردهايى داشته باشند، زبان مي‌بايد خود را در اين جهت و برايِ اين هدف ساخته و پرداخته باشد. به عبارتِ ديگر، رهيافتِ تكنولوژيك به زبان نيز شرطِ ضروريِ پيشرفتِ علم و تكنولوژيِ مدرن است. رهيافتِ تكنولوژيك به زبان است كه به زبانمايه‌يِ علمي امكان مي‌دهد راهبندهايِ دستوري و واژگانيِ زبانِ طبيعي را دور بزند و از اين راه تواناييِ سازمان‌يابيِ فنّي و قدرتِ توليديِ بي‌كران بيابد؛ قدرتى كه بي آن رشد و پيشرفتِ علوم و تكنولوژيِ مدرن ناممكن مي‌بود. اقتصاد و تكنولوژيِ زبان‌هايِ مدرن- كه مي‌توان نمودِ بساويدنيِ آن را در اصطلاحاتِ «برنامه‌ريزيِ زبان» (language planning) و «مهندسيِ زباني» (language engineering) ديد- امروزه در زيرِ چنگالِ قدرتِ كُره‌گيرِ خود اقتصادِ زبانيِ زبان‌هايِ جامعههايِ واپسمانده را به چالش طلبيده و ناگزير آنها را وادار به پذيرش‌ِ توسعه و ورود به «اقتصادِ» و «بازارِ آزادِ» جهانيِ زبان مي‌كند يا محكوم به نابودي.
شكافی كه تمدّنِ مدرنِ غربي را از ديگر قلمروهايِ فرهنگي و تمدّني جدا مي‌كند- قلمروهايي كه مي‌توان آنها را در كلّ پيش‌مدرن ناميد-، يك شكافِ تكنولوژيك است. اين شكاف همان است كه خود را، در يك سو، به صورتِ تواناييِ شگرفِ آدميان در ساختنِ كالاها و ابزارها نشان مي‌دهد و، در سويِ ديگر، ناتواني و درماندگي در اين كار و حسرت‌زدگي برايِ آن. شكافِ تكنولوژيك را اگر به عنوانِ نمايان‌ترين وجهِ جداگانگيِ دنيايِ مدرن و پيش‌مدرن يا ’توسعه‌يافته‘ و ’توسعه‌نيافته‘ بگيريم و دنبال كنيم، به اين نكته‌يِ اساسي مي‌رسيم كه اين شكاف اگر چه خود را به صورتِ شكاف در تواناييِ صنعتيِ توليدِ كالاها و ابزارها و ساختارهايِ مادّي نمايان مي‌كند، دارايِ زيرساخت‌هايِ ناپيدايِ ذهني و اجتماعي و تاريخيِ پيچيده‌اي ست كه برايِ ذهن بيگانه با آنها بسيار دير و دشوار كشف و فهم مي‌شود. يكى پايه‌اي‌ترين زيرساخت‌هايِ آن زيرساختِ زباني ست.
تكنولوژيِ مدرن به علومِ مدرن تكيه دارد كه خود به تكنولوژيِ تحليلِ منطقي يا روش مجهّز است. ذهنِ علمي پرورشِ منطقي‌اى دارد كه مي‌تواند توانِ عقليِ انسان را در قالبى سامان‌يافته و پيش‌رونده به كار گيرد. امّا تماميِ كاركردها و دست‌آوردهايِ ايده‌ايِ علم بر لايه‌يِ زباني يا زبانمايه‌يِ ويژه‌اى تكيه دارد. از راهِ اين بسترِ زباني و بر پايه‌يِ آن است كه علم مي‌تواند اُبژه‌هايِ شناختِ خود را مرزبندي كند، روش‌هايِ خود را به كار بندد، و حاصلِ شناختِ خود را در ظرفِ نظريّه‌ها و فرمول‌ها و شرح‌ها و تحليل‌ها بريزد.
برايِ آن كه علوم بتوانند چنين دست‌آوردهايى داشته باشند، زبان مي‌بايد خود را در اين جهت و برايِ اين هدف ساخته و پرداخته باشد. به عبارتِ ديگر، رهيافتِ تكنولوژيك به زبان نيز شرطِ ضروريِ پيشرفتِ علم و تكنولوژيِ مدرن است. رهيافتِ تكنولوژيك به زبان است كه به زبانمايه‌يِ علمي امكان مي‌دهد راهبندهايِ دستوري و واژگانيِ زبانِ طبيعي را دور بزند و از اين راه تواناييِ سازمان‌يابيِ فنّي و قدرتِ توليديِ بي‌كران بيابد؛ قدرتى كه بي آن رشد و پيشرفتِ علوم و تكنولوژيِ مدرن ناممكن مي‌بود. اقتصاد و تكنولوژيِ زبان‌هايِ مدرن- كه مي‌توان نمودِ بساويدنيِ آن را در اصطلاحاتِ «برنامه‌ريزيِ زبان» (language planning) و «مهندسيِ زباني» (language engineering) ديد- امروزه در زيرِ چنگالِ قدرتِ كُره‌گيرِ خود اقتصادِ زبانيِ زبان‌هايِ جامعههايِ واپسمانده را به چالش طلبيده و ناگزير آنها را وادار به پذيرش‌ِ توسعه و ورود به «اقتصادِ» و «بازارِ آزادِ» جهانيِ زبان مي‌كند يا محكوم به نابودي.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۶
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
با دو مفهومِ «اقتصادِ زباني» و «تكنولوژيِ زباني» مي‌توان به مسأله‌يِ زبان‌هايِ توسعه‌يافته و زبان‌هايِ توسعه‌نيافته نزديك شد و شكاف‌هايِ اساسي ميانِ آنها، اختلافِ «سطحِ زندگي» در آنها، و تفاوت‌هايِ اساسيِ توانايي‌ها و ناتواني‌هاشان را ديد. يعني، مي‌توان ديد كه هريك با چه سرمايه‌يِ زباني يا واژگاني، با چه گستره‌يِ معنايي، به ميدان مي‌آيد و با كدام تكنولوژي و امكاناتِ توسعه‌پذيري به نيازهايِ خود پاسخ مي‌گويد.
برايِ آن كه علوم بتوانند چنين دست‌آوردهايى داشته باشند، زبان مي‌بايد خود را در اين جهت و برايِ اين هدف ساخته و پرداخته باشد. به عبارتِ ديگر، رهيافتِ تكنولوژيك به زبان نيز شرطِ ضروريِ پيشرفتِ علم و تكنولوژيِ مدرن است. رهيافتِ تكنولوژيك به زبان است كه به زبانمايه‌يِ علمي امكان مي‌دهد راهبندهايِ دستوري و واژگانيِ زبانِ طبيعي را دور بزند و از اين راه تواناييِ سازمان‌يابيِ فنّي و قدرتِ توليديِ بي‌كران بيابد؛ قدرتى كه بي آن رشد و پيشرفتِ علوم و تكنولوژيِ مدرن ناممكن مي‌بود. اقتصاد و تكنولوژيِ زبان‌هايِ مدرن- كه مي‌توان نمودِ بساويدنيِ آن را در اصطلاحاتِ «برنامه‌ريزيِ زبان» (language planning) و «مهندسيِ زباني» (language engineering) ديد- امروزه در زيرِ چنگالِ قدرتِ كُره‌گيرِ خود اقتصادِ زبانيِ زبان‌هايِ جامعههايِ واپسمانده را به چالش طلبيده و ناگزير آنها را وادار به پذيرش‌ِ توسعه و ورود به «اقتصادِ» و «بازارِ آزادِ» جهانيِ زبان مي‌كند يا محكوم به نابودي.
04/23/2025, 19:14
t.me/behnam_kianii/7946
جامعه‌يِ طبيعي جامعه‌اى ست دارايِ تاريخ و حافظه‌يِ تاريخي – خواه اساطيري يا مدرن- كه با زبانى، كه زبانِ ويژه‌يِ آن است، جهانِ فرهنگي و زندگانيِ مادّي و معنويِ خود را شكل مي‌دهد و خود را به نامى مي‌نامد كه آن را در برابرِ جامعههايِ ديگر هويّت مي‌بخشد. در اين جا مجالِ ورود به بحث در باره‌يِ پيچيدگي‌هايِ جامعه‌يِ طبيعي از نظرِ ساختاري و لايه‌بندي و نيز پيچيدگي‌هايِ درونيِ زبانيِ آن در رابطه با آن ساختار و لايه‌بندي‌ها نيست.
برايِ بحثى كه در آن ايم مي‌بايد به ساده‌ترين طرح از آن بسنده كرد. برايِ مثال، زبانِ فارسي را در يك بُرشِ زماني و يك محدوده‌يِ مكاني به عنوانِ زبانِ طبيعيِ جامعه‌يِ طبيعيِ فارسي‌زبان در نظر مي‌گيريم.
هر زبانِ طبيعي خودجوش از دلِ يك زندگانيِ قومي برامده و ساختارهايِ واجي، واژگاني، و دستوريِ ويژه‌اى دارد كه آن را از زبان‌هايِ ديگر جدا مي‌كند. زبان‌هايِ طبيعي، بنا به طبيعي بودن‌شان، يعني بودشِ خود به خود و ناخودآگاه‌شان، از ساختارهايِ واجي، واژگاني، و دستوري خود شكل مي‌گيرند، و همین شکل‌گيري بر آنها حد نيز مي‌گذارد. مايه‌يِ واژگانيِ هر زبان و امكاناتِ معنايي و بيانيِ آنها، در عينِ حال، وابسته به بسترِ فرهنگي‌اى ست كه زبان در آن قرار دارد. در نتيجه، به‌خلافِ سخنِ رايج، هر چيزى را به هر زبانى نمي‌توان گفت.
تا پيش از پيدايشِ جهانِ مدرن و دست‌يازيِ بي‌حدّ-و-مرزِ آن به طبيعت، جهان‌هايِ زباني–فرهنگيِ بشري در يك بستر كمابيش طبيعي به سر مي‌بردند، با دست‌يازيِ محدود يا بسيار محدود به طبيعت بر پايه‌يِ تكنولوژي‌اى ابتدايي در قالبِ فنونِ كشاورزي و معماري و صنعتگريِ سنّتي. بدين سان، زبان‌هايِ جامعههايِ طبيعي را «زبان‌هايِ بسته» مي‌توانيم بناميم كه، از سويي، از قالب‌هايِ طبيعيِ خود و، از سويِ ديگر، از سنّت‌هايِ فرهنگِ وابسته به خود پيرويِ بي‌چون-و-چرا مي‌كنند. در گمانِ مردمانِ جامعههايِ سنّتي صورتِ ديگرى از زندگيِ اجتماعي و رفتارِ زباني نمي‌گنجد. به همين دليل، تا پيش از جهانگير شدنِ مدرنيّت، دگرگوني در صورتِ زندگيِ اجتماعي و ساختارهايِ زباني بسيار كند و ناخودآگاه بوده است. با علومِ انسانيِ مدرن است كه بشر به ساحتِ خودآگاهيِ اجتماعي و تاريخي و نيز زباني پا نهاده و با اصلِ تغييرپذيريِ آنها آشنا شده است.
زبان در جامعههايِ بسته، همچون همه‌يِ وجه‌هايِ زندگي در آنها، وابسته به عادت‌ها و سنّت‌هايى ست كه در نظرِ مردمان تقدّس يافته اند. درنتيجه، در چنان جامعه‌هايی صورت‌هايِ كنونيِ نهادها و سنّت‌ها، از جمله زبان، همخوان با يك صورتِ ازلي انگاشته مي‌شود كه سرپيچي از آن گناهی ست كه سببِ كيفرِ اجتماعي يا الاهي مي‌شود. با اين همه، به‌خلافِ اين گمان، در واقعيّت، عادت‌هايِ زباني، همچون همه‌يِ عادت‌هايِ ديگر، ثابت و هميشگي نيستند و با گذر زمان دگرگون مي‌شوند. يعني، اهلِ زبان دگرگوني‌ها را رفته–رفته مي‌پذيرند و عادت‌هايِ تازه پيدا مي‌كنند. به همين دليل است كه زبان‌هايِ طبيعي، همچون هر چيزِ طبيعيِ ديگر، تاريخ دارند و تاريخ‌شان حكايت از دگرگوني‌هايِ بنيادي در ساختارِ آوايي، واژگاني، و دستوري و معنايي‌شان دارد.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۴
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
زبان، چنان که اشاره کرديم، در خود فروبسته نيست، بلکه گشوده است به رویِ فرهنگ. آنچه در باره‌يِ فروبستگيِ زبان در جامعه‌يِ پيش‌مدرن گفتيم، بسيار نسبي ست. به عبارتِ ديگر، فروبستگيِ زبان‌ها به نسبتِ فروبستگيِ فرهنگ‌هايِ وابسته به آنها ست. در كلّ، مي‌توان گفت كه همان گونه كه در طبيعت با فرايندِ جُدايش‌پذيري (differentiation) اندام‌ها با كاركردهايِ گوناگون از درونِ تخمه‌يِ موجودِ زنده پديدار مي‌شوند، زبان‌ها نيز، همراه با رشدِ فرهنگ و دگرگوني‌هايِ شكلِ زندگانيِ انساني، از درون جدايش مي‌پذيرند و «اندام»ها و لايه‌هايِ گوناگون، با ارزش‌ها و كاركردهايِ گوناگون، از درون‌شان پديد مي‌آيد. زبانِ پيش‌نوشتاري «طبيعي‌تر» از زبانِ نوشتاري ست. زيرا در زبانِ پيش‌نوشتاري، که همان زبانِ گفتاري ست، به دليلِ طبيعتِ خود‑به‑خودِ گفتار، دستكاريِ آگاهانه يا گزينشِ آگاهانه بسيار كمتر است. امّا، در زبان‌هايِ پيش‌نوشتاري نيز قريحه‌يِ شاعرانه‌يِ انسان و حسّى كه در درازنايِ زمان در او نسبت به امرِ قدسي و ساحتِ «آسمانيِ» هستي پديد مي‌آيد، سبب مي‌شود كه با آفرينشِ شاعرانه رفته-رفته ساحتِ ويژه‌اى از زبان پديد آيد كه در آن ارزش‌هايِ استتيكِ زبان، به صورتِ وزن و قافيه و واج‌آرايي، در سرودهايِ ديني و حماسي، يا، در كل، در ادبيّاتِ فولكلوريك نمايان شود.
برايِ بحثى كه در آن ايم مي‌بايد به ساده‌ترين طرح از آن بسنده كرد. برايِ مثال، زبانِ فارسي را در يك بُرشِ زماني و يك محدوده‌يِ مكاني به عنوانِ زبانِ طبيعيِ جامعه‌يِ طبيعيِ فارسي‌زبان در نظر مي‌گيريم.
هر زبانِ طبيعي خودجوش از دلِ يك زندگانيِ قومي برامده و ساختارهايِ واجي، واژگاني، و دستوريِ ويژه‌اى دارد كه آن را از زبان‌هايِ ديگر جدا مي‌كند. زبان‌هايِ طبيعي، بنا به طبيعي بودن‌شان، يعني بودشِ خود به خود و ناخودآگاه‌شان، از ساختارهايِ واجي، واژگاني، و دستوري خود شكل مي‌گيرند، و همین شکل‌گيري بر آنها حد نيز مي‌گذارد. مايه‌يِ واژگانيِ هر زبان و امكاناتِ معنايي و بيانيِ آنها، در عينِ حال، وابسته به بسترِ فرهنگي‌اى ست كه زبان در آن قرار دارد. در نتيجه، به‌خلافِ سخنِ رايج، هر چيزى را به هر زبانى نمي‌توان گفت.
تا پيش از پيدايشِ جهانِ مدرن و دست‌يازيِ بي‌حدّ-و-مرزِ آن به طبيعت، جهان‌هايِ زباني–فرهنگيِ بشري در يك بستر كمابيش طبيعي به سر مي‌بردند، با دست‌يازيِ محدود يا بسيار محدود به طبيعت بر پايه‌يِ تكنولوژي‌اى ابتدايي در قالبِ فنونِ كشاورزي و معماري و صنعتگريِ سنّتي. بدين سان، زبان‌هايِ جامعههايِ طبيعي را «زبان‌هايِ بسته» مي‌توانيم بناميم كه، از سويي، از قالب‌هايِ طبيعيِ خود و، از سويِ ديگر، از سنّت‌هايِ فرهنگِ وابسته به خود پيرويِ بي‌چون-و-چرا مي‌كنند. در گمانِ مردمانِ جامعههايِ سنّتي صورتِ ديگرى از زندگيِ اجتماعي و رفتارِ زباني نمي‌گنجد. به همين دليل، تا پيش از جهانگير شدنِ مدرنيّت، دگرگوني در صورتِ زندگيِ اجتماعي و ساختارهايِ زباني بسيار كند و ناخودآگاه بوده است. با علومِ انسانيِ مدرن است كه بشر به ساحتِ خودآگاهيِ اجتماعي و تاريخي و نيز زباني پا نهاده و با اصلِ تغييرپذيريِ آنها آشنا شده است.
زبان در جامعههايِ بسته، همچون همه‌يِ وجه‌هايِ زندگي در آنها، وابسته به عادت‌ها و سنّت‌هايى ست كه در نظرِ مردمان تقدّس يافته اند. درنتيجه، در چنان جامعه‌هايی صورت‌هايِ كنونيِ نهادها و سنّت‌ها، از جمله زبان، همخوان با يك صورتِ ازلي انگاشته مي‌شود كه سرپيچي از آن گناهی ست كه سببِ كيفرِ اجتماعي يا الاهي مي‌شود. با اين همه، به‌خلافِ اين گمان، در واقعيّت، عادت‌هايِ زباني، همچون همه‌يِ عادت‌هايِ ديگر، ثابت و هميشگي نيستند و با گذر زمان دگرگون مي‌شوند. يعني، اهلِ زبان دگرگوني‌ها را رفته–رفته مي‌پذيرند و عادت‌هايِ تازه پيدا مي‌كنند. به همين دليل است كه زبان‌هايِ طبيعي، همچون هر چيزِ طبيعيِ ديگر، تاريخ دارند و تاريخ‌شان حكايت از دگرگوني‌هايِ بنيادي در ساختارِ آوايي، واژگاني، و دستوري و معنايي‌شان دارد.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۴
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
زبان، چنان که اشاره کرديم، در خود فروبسته نيست، بلکه گشوده است به رویِ فرهنگ. آنچه در باره‌يِ فروبستگيِ زبان در جامعه‌يِ پيش‌مدرن گفتيم، بسيار نسبي ست. به عبارتِ ديگر، فروبستگيِ زبان‌ها به نسبتِ فروبستگيِ فرهنگ‌هايِ وابسته به آنها ست. در كلّ، مي‌توان گفت كه همان گونه كه در طبيعت با فرايندِ جُدايش‌پذيري (differentiation) اندام‌ها با كاركردهايِ گوناگون از درونِ تخمه‌يِ موجودِ زنده پديدار مي‌شوند، زبان‌ها نيز، همراه با رشدِ فرهنگ و دگرگوني‌هايِ شكلِ زندگانيِ انساني، از درون جدايش مي‌پذيرند و «اندام»ها و لايه‌هايِ گوناگون، با ارزش‌ها و كاركردهايِ گوناگون، از درون‌شان پديد مي‌آيد. زبانِ پيش‌نوشتاري «طبيعي‌تر» از زبانِ نوشتاري ست. زيرا در زبانِ پيش‌نوشتاري، که همان زبانِ گفتاري ست، به دليلِ طبيعتِ خود‑به‑خودِ گفتار، دستكاريِ آگاهانه يا گزينشِ آگاهانه بسيار كمتر است. امّا، در زبان‌هايِ پيش‌نوشتاري نيز قريحه‌يِ شاعرانه‌يِ انسان و حسّى كه در درازنايِ زمان در او نسبت به امرِ قدسي و ساحتِ «آسمانيِ» هستي پديد مي‌آيد، سبب مي‌شود كه با آفرينشِ شاعرانه رفته-رفته ساحتِ ويژه‌اى از زبان پديد آيد كه در آن ارزش‌هايِ استتيكِ زبان، به صورتِ وزن و قافيه و واج‌آرايي، در سرودهايِ ديني و حماسي، يا، در كل، در ادبيّاتِ فولكلوريك نمايان شود.
04/23/2025, 19:14
t.me/behnam_kianii/7944
با دو مفهومِ «اقتصادِ زباني» و «تكنولوژيِ زباني» مي‌توان به مسأله‌يِ زبان‌هايِ توسعه‌يافته و زبان‌هايِ توسعه‌نيافته نزديك شد و شكاف‌هايِ اساسي ميانِ آنها، اختلافِ «سطحِ زندگي» در آنها، و تفاوت‌هايِ اساسيِ توانايي‌ها و ناتواني‌هاشان را ديد. يعني، مي‌توان ديد كه هريك با چه سرمايه‌يِ زباني يا واژگاني، با چه گستره‌يِ معنايي، به ميدان مي‌آيد و با كدام تكنولوژي و امكاناتِ توسعه‌پذيري به نيازهايِ خود پاسخ مي‌گويد.
تفاوت‌هايِ اساسيِ رفتاري در اين دو فضا چي‌ست؟ زبان‌هايِ توسعه‌يافته به كدام «منابعِ طبيعيِ» زباني دسترس دارند و با كدام تكنولوژي آن منابع را به كار مي‌گيرند و به «كالا»يِ ساخته و پرداخته‌يِ زباني، با استانداردهايِ ساخت و منطقِ دقيقِ كاربرد تبديل مي‌كنند؟ در برابر، جامعههايِ توسعه‌نيافته‌يِ زباني چرا از نظرِ «منابعِ طبيعي» و تكنولوژيِ زباني در فقر غوطه مي‌خورند و دست-به-دهان اند.
جامعه‌يِ زبانيِ مدرن يك «جامعه‌يِ فراخ‌زيست» (affluent society) است، و جامعه‌يِِ زبانيِ توسعه‌نيافته، جامعه‌يِ تنگ‌زيستی که همه‌يِ نشانه‌هايِ اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، و روان‌شناسيك و رفتاريِ جامعههايِ واپسمانده، يا، به برداشتى ديگر، جامعههايِ «در حالِ توسعه» را دارد.
اين پژوهش مي‌خواهد نشان دهد كه ناهمترازي يا اختلافِ سطحِ زندگي ميانِ جامعههايِ توسعه‌يافته و توسعه‌نيافته، بر اثرِ اختلافِ سطحِ توانايي‌هايِ علمي و فنّي، و، در نتيجه، اختلافِ سطحِ تواناييِ توليد و امكاناتِ مصرف، ناگزير در زبانِ‌شان نيز بازتاب دارد. چنان که پيش از اين نيز گفته ام، از اين نظر باز فرق است ميانِ جامعه‌هايى كه پيشگامِ پرورشِ فرهنگ و فلسفه و علمِ مدرن بوده اند با آن‌هايى كه با دنباله‌روي از آن جامعههايِ پيشرو به درجاتى از آن فرهنگ يا كم-و-بيش تنها به علمِ كاربردي و ابزارها و تكنيك‌هايِ توليدِ صنعتي دست مي‌يابند. دنباله‌روان هيچگاه به پايِ پيشگامانِ اصيل نمي‌رسند. آن نيرويِ سرشارِ آفريننده و بسيج‌كننده‌اى كه از دلِ شورِ اصيل در يك فرهنگ و فضايِ انساني برون مي‌جوشد، در جايِ ديگر به همان شكل و همان ميزان تكرار شدني نيست. به همين دليل، زبان‌هايِ اصلي‌اى كه روحِ جهانِ مدرن و مايه‌يِ انديشيده و پرورده‌يِ فرهنگِ آن را شكل داده و بازنموده اند، همچنان زبان‌هايِ پيشروِ انديشه و علمِ مدرن اند، يعني انگليسي و فرانسه و آلماني، و ديگر زبان‌ها ناگزير ريزه‌خوار و جيره‌خوارِ آنها هستند.
باري، باريك‌انديشي در كارِ رابطه‌يِ زبان و مدرنيّت راه‌گشاي‌ِ فهمِ بسيارى نكته‌ها و پاسخ‌گويي به پرسش‌هاي‌ِ دشوارى ست كه دنيايِ «در حالِ توسعه» با آنها رو به رو ست. در بحثِ روياروييِ «سنّت» و «مدرنيّت» نيز انديشه در كارِ زبان نكته‌هاي‌ِ اساسي‌اى را روشن تواند كرد، به‌ويژه در جامعه‌اى همچون ايرانِ كنوني كه بحثِ سنّت و مدرنيّت در آن به صورتِ وسواسِ فكريِ روشنفكران درآمده، از روشنفكرانِ ديني تا روشنفكرانِ لائيك.
پایان
🔻منبع:
https://daryoushashouri.com/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86/%D9%85%D8%B4%DA%A9%D9%84%D9%90-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%8A%D9%90-%D9%85%D8%A7/
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
تفاوت‌هايِ اساسيِ رفتاري در اين دو فضا چي‌ست؟ زبان‌هايِ توسعه‌يافته به كدام «منابعِ طبيعيِ» زباني دسترس دارند و با كدام تكنولوژي آن منابع را به كار مي‌گيرند و به «كالا»يِ ساخته و پرداخته‌يِ زباني، با استانداردهايِ ساخت و منطقِ دقيقِ كاربرد تبديل مي‌كنند؟ در برابر، جامعههايِ توسعه‌نيافته‌يِ زباني چرا از نظرِ «منابعِ طبيعي» و تكنولوژيِ زباني در فقر غوطه مي‌خورند و دست-به-دهان اند.
جامعه‌يِ زبانيِ مدرن يك «جامعه‌يِ فراخ‌زيست» (affluent society) است، و جامعه‌يِِ زبانيِ توسعه‌نيافته، جامعه‌يِ تنگ‌زيستی که همه‌يِ نشانه‌هايِ اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، و روان‌شناسيك و رفتاريِ جامعههايِ واپسمانده، يا، به برداشتى ديگر، جامعههايِ «در حالِ توسعه» را دارد.
اين پژوهش مي‌خواهد نشان دهد كه ناهمترازي يا اختلافِ سطحِ زندگي ميانِ جامعههايِ توسعه‌يافته و توسعه‌نيافته، بر اثرِ اختلافِ سطحِ توانايي‌هايِ علمي و فنّي، و، در نتيجه، اختلافِ سطحِ تواناييِ توليد و امكاناتِ مصرف، ناگزير در زبانِ‌شان نيز بازتاب دارد. چنان که پيش از اين نيز گفته ام، از اين نظر باز فرق است ميانِ جامعه‌هايى كه پيشگامِ پرورشِ فرهنگ و فلسفه و علمِ مدرن بوده اند با آن‌هايى كه با دنباله‌روي از آن جامعههايِ پيشرو به درجاتى از آن فرهنگ يا كم-و-بيش تنها به علمِ كاربردي و ابزارها و تكنيك‌هايِ توليدِ صنعتي دست مي‌يابند. دنباله‌روان هيچگاه به پايِ پيشگامانِ اصيل نمي‌رسند. آن نيرويِ سرشارِ آفريننده و بسيج‌كننده‌اى كه از دلِ شورِ اصيل در يك فرهنگ و فضايِ انساني برون مي‌جوشد، در جايِ ديگر به همان شكل و همان ميزان تكرار شدني نيست. به همين دليل، زبان‌هايِ اصلي‌اى كه روحِ جهانِ مدرن و مايه‌يِ انديشيده و پرورده‌يِ فرهنگِ آن را شكل داده و بازنموده اند، همچنان زبان‌هايِ پيشروِ انديشه و علمِ مدرن اند، يعني انگليسي و فرانسه و آلماني، و ديگر زبان‌ها ناگزير ريزه‌خوار و جيره‌خوارِ آنها هستند.
باري، باريك‌انديشي در كارِ رابطه‌يِ زبان و مدرنيّت راه‌گشاي‌ِ فهمِ بسيارى نكته‌ها و پاسخ‌گويي به پرسش‌هاي‌ِ دشوارى ست كه دنيايِ «در حالِ توسعه» با آنها رو به رو ست. در بحثِ روياروييِ «سنّت» و «مدرنيّت» نيز انديشه در كارِ زبان نكته‌هاي‌ِ اساسي‌اى را روشن تواند كرد، به‌ويژه در جامعه‌اى همچون ايرانِ كنوني كه بحثِ سنّت و مدرنيّت در آن به صورتِ وسواسِ فكريِ روشنفكران درآمده، از روشنفكرانِ ديني تا روشنفكرانِ لائيك.
پایان
🔻منبع:
https://daryoushashouri.com/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86/%D9%85%D8%B4%DA%A9%D9%84%D9%90-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%8A%D9%90-%D9%85%D8%A7/
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
04/23/2025, 19:14
t.me/behnam_kianii/7947
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۲
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
چه گونه مي‌شود با اين زبانِ نوشتاريِ تُنُک‌مايه و لنگ و بيمار علم و فلسفه و فرهنگِ مدرن را در کل فهميد و فهماند؟ ما در روزگاری هستيم که همه‌يِ روزنامه‌هايِ ما نيز، از هر رنگ و هر بي‌رنگي و نيرنگی- استثناها به کنار- اغلب با همين زبان هر روز صفحه‌هايِ انديشه و هنر و ادبيات و نقد دارند که خواندنِ بسياری از مقاله‌ها‌شان، به دليلِ همين مشکلِ زباني، سرگيجه‌آور و گاه، از شدتِ پريشاني و بي‌معنايي، تهوع‌آور است. زبانِ گنگ و بي‌سر-و-سامان گيجي و گولي و حماقت هم با خود مي‌آورد. اين خانه‌يِ کهنه‌يِ ويرانه را چه گونه مي‌توان بازسازي کرد که بشود به عنوانِ آدمِ قرنِ بيست و يکمي در آن زندگي کرد؟ خرابي‌هايِ آن از کجا ست؟ (برايِ پاسخ‌هايِ من به اين پرسش مي‌توانيد نگاه کنيد به کتابِ من، بازانديشيِ زبانِ فارسي.)
باري، ما بايد به اين مشکل بينديشيم، اگر بنا ست که از اين چاله يا چاهِ واپس‌ماندگيِ ذهني و زباني به در آييم. من به اندازه‌يِ توانِ انديشگي و علمي‌ام به آن مي‌انديشم و هنوز در پيِ فهمِ ژرف‌ترِ مسأله و چاره‌جويي برايِ آن ام. زيرا که به‌راستي مسأله‌يِ من است و گريبان‌ام را رها نمي‌کند. مقاله‌ای که در دنبال مي‌آيد تکّه‌ای ست از کارِ تازه‌ای که در اين زمينه در دست دارم. اين را برايِ آن پنجاه‑شصت نفری در اين وبلاگ مي‌گذارم که هر روز يا گاهگاهي به آن سر مي‌زنند. اگرچه شمارشان اندک است، اما شک ندارم که ذهن‌هايِ جوان و جوينده و فرهيخته، آن‌هايی که سرشان برايِ مسائلِ مشکل درد مي‌کند، در ميان‌شان دستِ بالا را دارند. کسانی که به خود زحمتِ سرزدن به اين گوشه و خواندنِ اين حرف‌هايِ خشک و سنگين و چه‌بسا ملال‌آور را مي‌دهند، مثلِ من مشکل و مسأله‌ای دارند و در پيِ آگاهي به مسأله‌شان اند. پس قدم‌شان به سرِ اين سفره مبارک!
فراسويِ زبانِ طبيعي
اين پرسش كه جهانِ مدرن توانايي‌هايِ زبانيِ خود و مايه‌يِ عظيمِ واژگانيِ خود و امكاناتِ توسعهيِ بي‌پايانِ زبانيِ خود را چه‌گونه و از كجا فراهم آورده است، ناگزير مي‌بايد ما را به پرسش از ماهيّتِ مدرنيّت و شيوه‌يِ نگرش و رفتارِ آن، از سويى نسبت به طبيعت و، از سويِ ديگر، نسبت به زبان برساند. زيرا اين دو مسأله با يكديگر ارتباطِ جدايي‌ناپذير دارند. اين جا باز با همان مسأله‌اى رو به رو هستيم كه جامعه‌شناسي به عنوانِ روياروييِ «جامعه‌يِ سنّتي» و «جامعه‌يِ مدرن» پيش كشيده است. تماميِ ويژگي‌هايى كه جامعه‌يِ مدرن را به عنوانِ جامعه‌يِ صنعتي از ’جامعه‌يِ سنّتي‘ جدا مي‌كند، در كارِ زبان نيز بي چون‑و‑چرا بازتاب دارد. جامعه‌يِ صنعتي نسبت به طبيعت رهيافتى چيرگي‌خواه دارد و مي‌كوشد با ياريِ شناختِ علمي و دستكاريِ تكنولوژيك آن را در خدمتِ خود درآورد. امّا بنيادِ اين رهيافت بر آن انقلابى در نگرش به طبيعت قرار دارد كه از طبيعت جادوزدايي كرده و هاله‌هايِ رمز-و-رازِ متافيزيكي را از آن سترده و آن را عريان در اختيار ِ انسان قرار داده است.
امّا، هر کشورِ صنعتي که علمِ كاربردي و تكنولوژي را از كشورهايِ مادرِ مدرنيّت و صنعت آموخته و به بازارِ جهانيِ توليد و فروشِ كالاهايِ صنعتي وارد شده باشد، به معنايِ دقيق و كاملِ كلمه مدرن نيست. جامعههايِ دستِ دوّمِ صنعتي همواره دنبال‌روِ جامعههايِ مادر اند. آنها نه تنها از نظرِ علوم و تكنولوژي كه از نظرِ زباني نيز ناگزير دنباله‌رو و وام‌گيرنده اند. زبان‌هايِ اين جامعه‌ها، چه در قلمروِ علومِ انساني و ادبيات و هنر، چه در گستره‌يِ علومِ طبيعي و تكنولوژي، ناگزير وام‌گيرنده اند و نمي‌توانند در پهنه‌هايِ بنياديِ نظري با زبان‌هايِ اصلي رقابت كنند.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۳
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
اين نكته‌يِ اساسي كه مدرنيّت و دست‌آوردهايِ عظيمِ آن بدونِ يك بسترِ زبانيِ كارامد و توسعه‌پذير، و بي‌نهايت توسعه‌پذير، بدونِ يك زبانِ باز، نمي‌توانست به آنچه رسيده است برسد، مي‌بايد ما را به درنگى جدّي در بابِ فرق‌هايِ اساسيِ زبان‌هايِ باز و زبان‌هايِ «بسته» برساند. مرادِ من از زبانِ بسته همان چيزى ست كه در اصطلاح به آن «زبانِ طبيعي» مي گويند. درنگى در بابِ زبانِ طبيعي و چه‌گونگيِ كاركردِ آن برايِ بحثى كه در آن ايم، ضروري ست.
زبانِ طبيعي چي‌ست؟ زبانِ طبيعي واسطه‌يِ ارتباطي در يك جامعه‌يِ طبيعي ست. جامعه‌يِ طبيعي جامعه‌اى ست پايدار در يك محيطِ جغرافياييِ خاص كه خود را با زادآوري (توليدِ مثل) در زمان دوام مي‌بخشد.
♦️مشکل زبانی ما
ص۲
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
چه گونه مي‌شود با اين زبانِ نوشتاريِ تُنُک‌مايه و لنگ و بيمار علم و فلسفه و فرهنگِ مدرن را در کل فهميد و فهماند؟ ما در روزگاری هستيم که همه‌يِ روزنامه‌هايِ ما نيز، از هر رنگ و هر بي‌رنگي و نيرنگی- استثناها به کنار- اغلب با همين زبان هر روز صفحه‌هايِ انديشه و هنر و ادبيات و نقد دارند که خواندنِ بسياری از مقاله‌ها‌شان، به دليلِ همين مشکلِ زباني، سرگيجه‌آور و گاه، از شدتِ پريشاني و بي‌معنايي، تهوع‌آور است. زبانِ گنگ و بي‌سر-و-سامان گيجي و گولي و حماقت هم با خود مي‌آورد. اين خانه‌يِ کهنه‌يِ ويرانه را چه گونه مي‌توان بازسازي کرد که بشود به عنوانِ آدمِ قرنِ بيست و يکمي در آن زندگي کرد؟ خرابي‌هايِ آن از کجا ست؟ (برايِ پاسخ‌هايِ من به اين پرسش مي‌توانيد نگاه کنيد به کتابِ من، بازانديشيِ زبانِ فارسي.)
باري، ما بايد به اين مشکل بينديشيم، اگر بنا ست که از اين چاله يا چاهِ واپس‌ماندگيِ ذهني و زباني به در آييم. من به اندازه‌يِ توانِ انديشگي و علمي‌ام به آن مي‌انديشم و هنوز در پيِ فهمِ ژرف‌ترِ مسأله و چاره‌جويي برايِ آن ام. زيرا که به‌راستي مسأله‌يِ من است و گريبان‌ام را رها نمي‌کند. مقاله‌ای که در دنبال مي‌آيد تکّه‌ای ست از کارِ تازه‌ای که در اين زمينه در دست دارم. اين را برايِ آن پنجاه‑شصت نفری در اين وبلاگ مي‌گذارم که هر روز يا گاهگاهي به آن سر مي‌زنند. اگرچه شمارشان اندک است، اما شک ندارم که ذهن‌هايِ جوان و جوينده و فرهيخته، آن‌هايی که سرشان برايِ مسائلِ مشکل درد مي‌کند، در ميان‌شان دستِ بالا را دارند. کسانی که به خود زحمتِ سرزدن به اين گوشه و خواندنِ اين حرف‌هايِ خشک و سنگين و چه‌بسا ملال‌آور را مي‌دهند، مثلِ من مشکل و مسأله‌ای دارند و در پيِ آگاهي به مسأله‌شان اند. پس قدم‌شان به سرِ اين سفره مبارک!
فراسويِ زبانِ طبيعي
اين پرسش كه جهانِ مدرن توانايي‌هايِ زبانيِ خود و مايه‌يِ عظيمِ واژگانيِ خود و امكاناتِ توسعهيِ بي‌پايانِ زبانيِ خود را چه‌گونه و از كجا فراهم آورده است، ناگزير مي‌بايد ما را به پرسش از ماهيّتِ مدرنيّت و شيوه‌يِ نگرش و رفتارِ آن، از سويى نسبت به طبيعت و، از سويِ ديگر، نسبت به زبان برساند. زيرا اين دو مسأله با يكديگر ارتباطِ جدايي‌ناپذير دارند. اين جا باز با همان مسأله‌اى رو به رو هستيم كه جامعه‌شناسي به عنوانِ روياروييِ «جامعه‌يِ سنّتي» و «جامعه‌يِ مدرن» پيش كشيده است. تماميِ ويژگي‌هايى كه جامعه‌يِ مدرن را به عنوانِ جامعه‌يِ صنعتي از ’جامعه‌يِ سنّتي‘ جدا مي‌كند، در كارِ زبان نيز بي چون‑و‑چرا بازتاب دارد. جامعه‌يِ صنعتي نسبت به طبيعت رهيافتى چيرگي‌خواه دارد و مي‌كوشد با ياريِ شناختِ علمي و دستكاريِ تكنولوژيك آن را در خدمتِ خود درآورد. امّا بنيادِ اين رهيافت بر آن انقلابى در نگرش به طبيعت قرار دارد كه از طبيعت جادوزدايي كرده و هاله‌هايِ رمز-و-رازِ متافيزيكي را از آن سترده و آن را عريان در اختيار ِ انسان قرار داده است.
امّا، هر کشورِ صنعتي که علمِ كاربردي و تكنولوژي را از كشورهايِ مادرِ مدرنيّت و صنعت آموخته و به بازارِ جهانيِ توليد و فروشِ كالاهايِ صنعتي وارد شده باشد، به معنايِ دقيق و كاملِ كلمه مدرن نيست. جامعههايِ دستِ دوّمِ صنعتي همواره دنبال‌روِ جامعههايِ مادر اند. آنها نه تنها از نظرِ علوم و تكنولوژي كه از نظرِ زباني نيز ناگزير دنباله‌رو و وام‌گيرنده اند. زبان‌هايِ اين جامعه‌ها، چه در قلمروِ علومِ انساني و ادبيات و هنر، چه در گستره‌يِ علومِ طبيعي و تكنولوژي، ناگزير وام‌گيرنده اند و نمي‌توانند در پهنه‌هايِ بنياديِ نظري با زبان‌هايِ اصلي رقابت كنند.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
@NewHasanMohaddesi
♦️مشکل زبانی ما
ص۳
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
اين نكته‌يِ اساسي كه مدرنيّت و دست‌آوردهايِ عظيمِ آن بدونِ يك بسترِ زبانيِ كارامد و توسعه‌پذير، و بي‌نهايت توسعه‌پذير، بدونِ يك زبانِ باز، نمي‌توانست به آنچه رسيده است برسد، مي‌بايد ما را به درنگى جدّي در بابِ فرق‌هايِ اساسيِ زبان‌هايِ باز و زبان‌هايِ «بسته» برساند. مرادِ من از زبانِ بسته همان چيزى ست كه در اصطلاح به آن «زبانِ طبيعي» مي گويند. درنگى در بابِ زبانِ طبيعي و چه‌گونگيِ كاركردِ آن برايِ بحثى كه در آن ايم، ضروري ست.
زبانِ طبيعي چي‌ست؟ زبانِ طبيعي واسطه‌يِ ارتباطي در يك جامعه‌يِ طبيعي ست. جامعه‌يِ طبيعي جامعه‌اى ست پايدار در يك محيطِ جغرافياييِ خاص كه خود را با زادآوري (توليدِ مثل) در زمان دوام مي‌بخشد.
04/23/2025, 15:59
t.me/behnam_kianii/7943
زیر سقف آسمان:
♦️مشکل زبانی ما
ص۱
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
آشنايان با کار-و-بارِ فرهنگي و قلميِ من مي‌دانند که من چهل سال است با مسائلِ زبانِ فارسي در رابطه با علومِ انساني و فلسفه‌يِ مدرن سر-و-کلّه مي‌زنم. من اين جا نه يک مسأله‌يِ دشوار که دشوارترين مسأله را در کارِ انتقالِ فکر و فرهنگِ مدرن به فضايِ معنويِ زيستيِ خودمان مي‌بينم و در اين راه به اندازه‌يِ توانِ خود برايِ روشن کردنِ مسأله و بازگفتنِ آن و همچنين برايِ گره‌گشايي، برايِ توليدِ مايه و سرمايه‌يِ زباني، کوشيده ام. برايِ منی با چنين حسّاسيتِ بي‌نهايت به کارِ زبان، آنچه بسيار دردناک و غم‌انگيز است آن است که، به رغمِ جنب-و-جوشی که در اين سالها در فضايِ زبانِ فارسي هست و نوشته‌هايِ به‌نسبت بهتری که با قلم‌هايِ روان‌تر و تواناتر و سالم‌تر و نوآورتر مي‌بينم، هنوز، اي بسا، دستِ بالا با قلم‌هايِ ناپخته، زبان‌هايِ بي‌در-و-پيکر، کژ-و-کوژ‌نويسي‌هايِ ذهن‌هايِ واپسمانده است؛ ذهن‌هايی که نه از دستور و منطقِ زبان خبر دارند نه از منطق و روشِ انديشه. اين‌همه ترجمه‌ها و مقاله‌ها و «تأليف»هايِ بي‌سر-و-ته و گنگ، تا سرحدِ بي‌معنايِ مطلق، برايِ اين است که ما با مسأله‌يِ زبان بسيار ساده‌انگارانه رو به رو شده ايم و هرگز آن را چنان که بايد طرح نکرده ايم. هنوز به وجهِ تاريخي و فرهنگيِ زبان نينديشيده ايم. هنوز نپرسيده ايم که بازبردنِ ايده‌ها و مفهوم‌ها و انديشه‌هايِ مدرن با آن درازا و پهنايِ شگفت‌انگيز، از زبان‌هايی با آن توانايي و کارامدي، به زبانی که هنوز در قرونِ وسطايِ خود دست-و-پا مي‌زند، و در نوشتار گرفتارِ بيماري‌هايِ ديرينه‌يِ خويش است، چه گونه ممکن است. اين «مدرنيته» و «پست‌مدرنيته» را چه گونه مي‌شود به چنين زبانی فهميد و فهماند، اگر بنا ست که به‌راستي بفهميم و بفهمانيم و ادايِ فهم در نياوريم؟
[متن پی‌دی‌اف «مشکل زبانی ما» را از اين‌جا پياده کنيد.]
کارِ زبانِ ما هنوز در دستِ اديبان است، با آن خوي و پسندِ بسيار محافظه‌کارانه‌يِ سنّتي که خوب با آن آشناييم. زبان‌شناسانِ ما، همچون ديگر دانش‌آموختگانِ ما در علومِ انساني، هنوز پاي‌شان را چندان از تکرارِ نظرياتِ پايه‌گذارانِ علمی که تدريس می‌کنند آن طرف‌تر نگذاشته اند و به مسأله‌يِ زبانيِ ما از ديدگاهی تازيخي و فرهنگي نزديک نشده اند. زبان‌شناسي، چه از ديدِ علمي چه فلسفي، با همه حرف‌هايی که از دوسوسور و چامسکي يا ويتگنشتاين و هايدگر و دريدا، يا هر دانشور و فيلسوفِ ديگر، نقل و قرقره مي کنيم، هنوز از آنِ ما نشده است، زيرا نتوانسته ايم در پرتوِ آنها مسأله‌يِ خود را ببينيم. اين مسأله‌ها هنوزِ مسأله‌هايِ آن از-ما-بهتران است که ما، مثلِ همه‌يِ مسأله‌هايِ ديگر، از سرِ تقليد، از سرِ نمايش، يا برايِ خوردنِ يک لقمه نان مي‌بايد قرقره و تکرار کنيم، آن‌هم چه بسا به زبانِ گنگ، به زبانی شکسته-بسته.
دليلِ آن شايد اين باشد که زبان از رگِ گردن به ما نزديک‌تر است. درگير شدن با زبان، از اين ديدگاه، يعني درگير شدن با خود، با تماميِ عادت‌هايِ به ميراث برده، با تاريخ و فرهنگِ خود؛ يعني در برابرِ چشم‌غرّه‌ها جرأت-و-جسارت به خرج دادن؛ يعني پيهِ بسياری چيزها را به تن ماليدن؛ يعني با تماميِ رسوبِ تنبلي‌ها و آسان‌گيري‌هايِ صوفيانه‌ای که «پشت‌قباله»يِ تاريخيِ ما و ارث-و-ميراثِ «گران‌بها»يِ نياکانِ ما ست، درافتادن (که سخت‌ترين جايِ کار چه‌بسا همين جا باشد)؛ و «يعني»هايِ ديگر هم…. باري، من دل‌ام به هم مي‌خورد و گاهی سخت به خود مي‌پيچم وقتی که در مجلّه‌ها و کتاب‌هامان از قلم‌هايی با آن عنوان‌هايِ دکتري و پروفسوري هذيان‌نامه‌‌هايی به نامِ مقاله يا کتابِ «علمي» و «فلسفي» مي‌بينم. (البته، همچنان که مقاله‌ها و کتاب‌هايِ خوب و درست، دست‌پختِ ذهن‌هايِ فرهيخته، و وجدان‌هايِ بيدار، که شمارشان بسيار کم‌تر است، مرا خوشحال مي‌کند.) گذشته از ديگر عواملِ اجتماعي و فرهنگي، آنچه چنين ذهن‌هايی را «تربيت» مي‌کند فقر و بي‌در-و-پيکريِ زبانِ ما ست. ساليانی در فرنگ بودن و با مدرکِ دکتري برگشتن هم به خوديِ خود در کلّه‌هايی که با چنين زبانی و عادت‌هايِ زباني‌ای بزرگ شده اند و هرگز به تنگناها و گيرهايِ آن نينديشيده اند، هيچ چيزی را عوض نمي‌کند.
همه‌مان مي‌دانيم که کار از يک جايِ عميق و ريشه‌دار خراب است، امّا از کجا؟ اگر نخواهيم با پاسخ‌هايِ سطحي گرفتاري‌هامان را از سر باز مي‌کنيم، مي‌خواهم خدمتِ سرورانِ عزيز‑ام عرض کنم که جدي‌ترين پرسشِ علمي و نيز «فلسفي» که ما دانشوران و «فيلسوفانِ» جهانِ سوّمي با آن رو به رو توانيم شد، همين است که «کارِ ما از کجا خراب است؟» من رويِ زبان انگشت مي‌گذارم و مي‌گويم که يک بخشِ اساسيِ خرابي در خانه‌ي فرهنگِ ما اين جاست.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
♦️مشکل زبانی ما
ص۱
✍داریوش آشوری
بازنشر: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
آشنايان با کار-و-بارِ فرهنگي و قلميِ من مي‌دانند که من چهل سال است با مسائلِ زبانِ فارسي در رابطه با علومِ انساني و فلسفه‌يِ مدرن سر-و-کلّه مي‌زنم. من اين جا نه يک مسأله‌يِ دشوار که دشوارترين مسأله را در کارِ انتقالِ فکر و فرهنگِ مدرن به فضايِ معنويِ زيستيِ خودمان مي‌بينم و در اين راه به اندازه‌يِ توانِ خود برايِ روشن کردنِ مسأله و بازگفتنِ آن و همچنين برايِ گره‌گشايي، برايِ توليدِ مايه و سرمايه‌يِ زباني، کوشيده ام. برايِ منی با چنين حسّاسيتِ بي‌نهايت به کارِ زبان، آنچه بسيار دردناک و غم‌انگيز است آن است که، به رغمِ جنب-و-جوشی که در اين سالها در فضايِ زبانِ فارسي هست و نوشته‌هايِ به‌نسبت بهتری که با قلم‌هايِ روان‌تر و تواناتر و سالم‌تر و نوآورتر مي‌بينم، هنوز، اي بسا، دستِ بالا با قلم‌هايِ ناپخته، زبان‌هايِ بي‌در-و-پيکر، کژ-و-کوژ‌نويسي‌هايِ ذهن‌هايِ واپسمانده است؛ ذهن‌هايی که نه از دستور و منطقِ زبان خبر دارند نه از منطق و روشِ انديشه. اين‌همه ترجمه‌ها و مقاله‌ها و «تأليف»هايِ بي‌سر-و-ته و گنگ، تا سرحدِ بي‌معنايِ مطلق، برايِ اين است که ما با مسأله‌يِ زبان بسيار ساده‌انگارانه رو به رو شده ايم و هرگز آن را چنان که بايد طرح نکرده ايم. هنوز به وجهِ تاريخي و فرهنگيِ زبان نينديشيده ايم. هنوز نپرسيده ايم که بازبردنِ ايده‌ها و مفهوم‌ها و انديشه‌هايِ مدرن با آن درازا و پهنايِ شگفت‌انگيز، از زبان‌هايی با آن توانايي و کارامدي، به زبانی که هنوز در قرونِ وسطايِ خود دست-و-پا مي‌زند، و در نوشتار گرفتارِ بيماري‌هايِ ديرينه‌يِ خويش است، چه گونه ممکن است. اين «مدرنيته» و «پست‌مدرنيته» را چه گونه مي‌شود به چنين زبانی فهميد و فهماند، اگر بنا ست که به‌راستي بفهميم و بفهمانيم و ادايِ فهم در نياوريم؟
[متن پی‌دی‌اف «مشکل زبانی ما» را از اين‌جا پياده کنيد.]
کارِ زبانِ ما هنوز در دستِ اديبان است، با آن خوي و پسندِ بسيار محافظه‌کارانه‌يِ سنّتي که خوب با آن آشناييم. زبان‌شناسانِ ما، همچون ديگر دانش‌آموختگانِ ما در علومِ انساني، هنوز پاي‌شان را چندان از تکرارِ نظرياتِ پايه‌گذارانِ علمی که تدريس می‌کنند آن طرف‌تر نگذاشته اند و به مسأله‌يِ زبانيِ ما از ديدگاهی تازيخي و فرهنگي نزديک نشده اند. زبان‌شناسي، چه از ديدِ علمي چه فلسفي، با همه حرف‌هايی که از دوسوسور و چامسکي يا ويتگنشتاين و هايدگر و دريدا، يا هر دانشور و فيلسوفِ ديگر، نقل و قرقره مي کنيم، هنوز از آنِ ما نشده است، زيرا نتوانسته ايم در پرتوِ آنها مسأله‌يِ خود را ببينيم. اين مسأله‌ها هنوزِ مسأله‌هايِ آن از-ما-بهتران است که ما، مثلِ همه‌يِ مسأله‌هايِ ديگر، از سرِ تقليد، از سرِ نمايش، يا برايِ خوردنِ يک لقمه نان مي‌بايد قرقره و تکرار کنيم، آن‌هم چه بسا به زبانِ گنگ، به زبانی شکسته-بسته.
دليلِ آن شايد اين باشد که زبان از رگِ گردن به ما نزديک‌تر است. درگير شدن با زبان، از اين ديدگاه، يعني درگير شدن با خود، با تماميِ عادت‌هايِ به ميراث برده، با تاريخ و فرهنگِ خود؛ يعني در برابرِ چشم‌غرّه‌ها جرأت-و-جسارت به خرج دادن؛ يعني پيهِ بسياری چيزها را به تن ماليدن؛ يعني با تماميِ رسوبِ تنبلي‌ها و آسان‌گيري‌هايِ صوفيانه‌ای که «پشت‌قباله»يِ تاريخيِ ما و ارث-و-ميراثِ «گران‌بها»يِ نياکانِ ما ست، درافتادن (که سخت‌ترين جايِ کار چه‌بسا همين جا باشد)؛ و «يعني»هايِ ديگر هم…. باري، من دل‌ام به هم مي‌خورد و گاهی سخت به خود مي‌پيچم وقتی که در مجلّه‌ها و کتاب‌هامان از قلم‌هايی با آن عنوان‌هايِ دکتري و پروفسوري هذيان‌نامه‌‌هايی به نامِ مقاله يا کتابِ «علمي» و «فلسفي» مي‌بينم. (البته، همچنان که مقاله‌ها و کتاب‌هايِ خوب و درست، دست‌پختِ ذهن‌هايِ فرهيخته، و وجدان‌هايِ بيدار، که شمارشان بسيار کم‌تر است، مرا خوشحال مي‌کند.) گذشته از ديگر عواملِ اجتماعي و فرهنگي، آنچه چنين ذهن‌هايی را «تربيت» مي‌کند فقر و بي‌در-و-پيکريِ زبانِ ما ست. ساليانی در فرنگ بودن و با مدرکِ دکتري برگشتن هم به خوديِ خود در کلّه‌هايی که با چنين زبانی و عادت‌هايِ زباني‌ای بزرگ شده اند و هرگز به تنگناها و گيرهايِ آن نينديشيده اند، هيچ چيزی را عوض نمي‌کند.
همه‌مان مي‌دانيم که کار از يک جايِ عميق و ريشه‌دار خراب است، امّا از کجا؟ اگر نخواهيم با پاسخ‌هايِ سطحي گرفتاري‌هامان را از سر باز مي‌کنيم، مي‌خواهم خدمتِ سرورانِ عزيز‑ام عرض کنم که جدي‌ترين پرسشِ علمي و نيز «فلسفي» که ما دانشوران و «فيلسوفانِ» جهانِ سوّمي با آن رو به رو توانيم شد، همين است که «کارِ ما از کجا خراب است؟» من رويِ زبان انگشت مي‌گذارم و مي‌گويم که يک بخشِ اساسيِ خرابي در خانه‌ي فرهنگِ ما اين جاست.
👇👇👇
#زبان
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#صالح_سجادی
#محمدرضا_باطنی
#زبان_به_مثابه_سرمایه
#عقیم_بودن_بالفعل_زبان
04/23/2025, 13:40
t.me/behnam_kianii/7942
✅️بازتاب وحدت درون و برون: تحلیلی تطبیقی بر نگرش الهیاتی عین‌القضات همدانی و عمادالدین نسیمی
✍️ناهید تقی زاده
در ساحت اندیشه‌ی عرفانی اسلامی، نگاه به خداوند همواره از دو منظر عمده شکل گرفته است: نگرش شریعت‌محور که حق را در بیرون از انسان و در لایه‌های فقهی و کلامی جست‌وجو می‌کند، و نگرش شهودی-باطنی که حقیقت الهی را در ژرفای جان انسان و در بستر تجربه‌ی مستقیم و عاشقانه می‌بیند. عین‌القضات همدانی و عمادالدین نسیمی، هرچند از دو بستر زبانی و تاریخی متفاوت برخاسته‌اند، هر دو در زمره‌ی حاملان این نگاه دوم‌اند؛ نگاهی که وحدت وجود، باطن‌گرایی و عشق عرفانی را در کانون تفکر خود قرار می‌دهد.
عین‌القضات، با بهره‌گیری از زبان نثر فلسفی-عرفانی، بر آن است که خداوند از راه عشق و سلوک درونی شناخته میشود، نه از راه قیاس‌های عقلی یا مناسک ظاهری. در تمهیدات، او مکرر بر آن تأکید دارد که «خدا در دل عاشق است» و شناخت او، جز با فنا و اشراق، ممکن نیست. او حقیقت الهی را حضوری بی‌واسطه، بی‌زمان و بی‌مکان می‌داند که تنها دل تهی‌شده از خود، میتواند آن را دریابد.
در سوی دیگر، عمادالدین نسیمی، عارف و شاعر برجسته‌ی مکتب حروفیه، با زبان ایهام‌آمیز شعر ترکی و رمزهای حروفی، به همان حقیقت واحد نظر دارد. برای نسیمی، حروف الفاظ نه تنها ابزار زبان، بلکه مظهری از اسماء و صفات الهی‌اند؛ و انسان، به‌ویژه انسان کامل، تجلی تمام‌نمای ذات الهی‌ست. در اشعار او، مفاهیمی چون "انا الحق"، "من خدایی‌ام" و "حق در من است"، نه نشانه‌ای از ادعا یا کفر، بلکه گواهی‌ست بر تجربه‌ی وحدت و ازخودگذشتگی کامل.
تشابه بنیادین میان عین‌القضات و نسیمی در آن است که هر دو، باطن انسان را آیینه‌ی حقیقت می‌دانند و راه وصال را از طریق سلوک باطنی و عشق آگاهانه می‌جویند. برای ایشان، شریعت اگر تهی از حقیقت شود، صرفاً پوسته‌ای‌ست بی‌مغز. و معرفت اگر خالی از عشق و تجربه‌ی درونی باشد، به ادعایی بی‌ثمر بدل می‌گردد.
از این منظر، آموزه‌ی توحید نزد این دو نه صرفاً اعتقادی نظری، بلکه تجربه‌ای وجودی‌ست؛ تجربه‌ای که در آن "من" از میان برمی‌خیزد و جای خود را به شهود مستقیم حضور می‌سپارد. همین دیدگاه است که در هر دو تن، در نهایت به سرنوشتی مشابه ختم شد: شهادت، که نه پایان، بلکه عروج بود به سوی همان حقیقتی که عمر خود را وقف یافتن آن کردند.
و چه نیکوست که این گفتار را با اشاراتی از زبان خود این دو روح بزرگ به پایان ببریم؛
ای آنک همیشه در جهان می‌پویی
این سعی ترا چه سود دارد گویی ؟
چیزی که تو جویان نشان اویی
با تست همی، تو جای دیگر جویی!
(عین القضات همدانی )
ای حقدن ایراغ اولان عزازیل
گر دیو دگیلسن، آدمی بیل
آدمده تجلّی قیلدی الله
قیل آدمه سجده اولما گمراه
(عماد الدین نسیمی)
Nahid_.taghizade : اینستاگرام
@nahidtghz :تلگرام
✍️ناهید تقی زاده
در ساحت اندیشه‌ی عرفانی اسلامی، نگاه به خداوند همواره از دو منظر عمده شکل گرفته است: نگرش شریعت‌محور که حق را در بیرون از انسان و در لایه‌های فقهی و کلامی جست‌وجو می‌کند، و نگرش شهودی-باطنی که حقیقت الهی را در ژرفای جان انسان و در بستر تجربه‌ی مستقیم و عاشقانه می‌بیند. عین‌القضات همدانی و عمادالدین نسیمی، هرچند از دو بستر زبانی و تاریخی متفاوت برخاسته‌اند، هر دو در زمره‌ی حاملان این نگاه دوم‌اند؛ نگاهی که وحدت وجود، باطن‌گرایی و عشق عرفانی را در کانون تفکر خود قرار می‌دهد.
عین‌القضات، با بهره‌گیری از زبان نثر فلسفی-عرفانی، بر آن است که خداوند از راه عشق و سلوک درونی شناخته میشود، نه از راه قیاس‌های عقلی یا مناسک ظاهری. در تمهیدات، او مکرر بر آن تأکید دارد که «خدا در دل عاشق است» و شناخت او، جز با فنا و اشراق، ممکن نیست. او حقیقت الهی را حضوری بی‌واسطه، بی‌زمان و بی‌مکان می‌داند که تنها دل تهی‌شده از خود، میتواند آن را دریابد.
در سوی دیگر، عمادالدین نسیمی، عارف و شاعر برجسته‌ی مکتب حروفیه، با زبان ایهام‌آمیز شعر ترکی و رمزهای حروفی، به همان حقیقت واحد نظر دارد. برای نسیمی، حروف الفاظ نه تنها ابزار زبان، بلکه مظهری از اسماء و صفات الهی‌اند؛ و انسان، به‌ویژه انسان کامل، تجلی تمام‌نمای ذات الهی‌ست. در اشعار او، مفاهیمی چون "انا الحق"، "من خدایی‌ام" و "حق در من است"، نه نشانه‌ای از ادعا یا کفر، بلکه گواهی‌ست بر تجربه‌ی وحدت و ازخودگذشتگی کامل.
تشابه بنیادین میان عین‌القضات و نسیمی در آن است که هر دو، باطن انسان را آیینه‌ی حقیقت می‌دانند و راه وصال را از طریق سلوک باطنی و عشق آگاهانه می‌جویند. برای ایشان، شریعت اگر تهی از حقیقت شود، صرفاً پوسته‌ای‌ست بی‌مغز. و معرفت اگر خالی از عشق و تجربه‌ی درونی باشد، به ادعایی بی‌ثمر بدل می‌گردد.
از این منظر، آموزه‌ی توحید نزد این دو نه صرفاً اعتقادی نظری، بلکه تجربه‌ای وجودی‌ست؛ تجربه‌ای که در آن "من" از میان برمی‌خیزد و جای خود را به شهود مستقیم حضور می‌سپارد. همین دیدگاه است که در هر دو تن، در نهایت به سرنوشتی مشابه ختم شد: شهادت، که نه پایان، بلکه عروج بود به سوی همان حقیقتی که عمر خود را وقف یافتن آن کردند.
و چه نیکوست که این گفتار را با اشاراتی از زبان خود این دو روح بزرگ به پایان ببریم؛
ای آنک همیشه در جهان می‌پویی
این سعی ترا چه سود دارد گویی ؟
چیزی که تو جویان نشان اویی
با تست همی، تو جای دیگر جویی!
(عین القضات همدانی )
ای حقدن ایراغ اولان عزازیل
گر دیو دگیلسن، آدمی بیل
آدمده تجلّی قیلدی الله
قیل آدمه سجده اولما گمراه
(عماد الدین نسیمی)
Nahid_.taghizade : اینستاگرام
@nahidtghz :تلگرام
04/23/2025, 13:17
t.me/behnam_kianii/7941
وقتی نگاه جهان به تابوت پاپ است، برای افزایش شوکت و اصالتشان از فرش قدیمی تبریز ( بافت آذرشهر) استفاده می کنند.
04/22/2025, 22:06
t.me/behnam_kianii/7940
.شمای زاده نمی گوید این مردم عراق که در زمان شاه به ایران پناهنده شدند اکثرا در کجا و به چه دلیلی سکونت داده شدند . با اینحال این حرف ایشان توهین اشکار است . و معلوم می دارد حتی شهروندی نیز برای این جماعت متوهم بی معناست . عراقچی شهروند این کشور است و صاحب حقوق .اما ظاهرا چهل سال زندگی در امریکا برای شمای زاده هنوز هم برای فهم شهروندی کافی نیست . و من نمی دانم واقعا برای تغییر درک و فهم اینها چه می توان کرد ؟ چهل سال عمر کمی نیست
04/21/2025, 22:42
t.me/behnam_kianii/7939
04/21/2025, 22:10
t.me/behnam_kianii/7938
یک نکته کلیدی در باب تحلیل یونگی به عنوان ورود به بحث ایرانشهری وجود دارد . یونگ جزوه اولین روانشناسانی است که به تحلیل نازیسم و رابطه ان با ناخود اگاه جمعی المانی ها پرداخت .او تصریح می کند برای ظهور نازیسم در المان ناخوداگاه ملت المان در انتظار خدا - انسانی چون ووتان ( خدای طوفان ) بود که بتواند انها را همچون باد و طوفان به سمت فتح قله ها بکشاند . جالب است که یونگ تحلیلی از شخصیت هیتلر دارد که متفاوت از تحلیلی است که از استالین و موسیلنی دارد . یونگ هیتلر را یک ساحر یک شمن می داند .شخصیتی مرموز که به لطف نفوذ کلامش از نازیسم یک مذهب ساخته است بی گمان مسئله تحلیل روانی ملت ها ،در چنین شرایطی بسیار مهم است . و اینکه ظهور یک تفکر و تبدیل ان به مذهب ، چگونه به توده شده گی یک ملت می انجامد .
✍کیانی اجیرلی
✍کیانی اجیرلی
04/21/2025, 20:37
t.me/behnam_kianii/7937
ساغ اولاسیز،
مقاله‌نین سونوندا بو جومله‌نی یازمیشسینیز:
«روانی بیمه‌لری‌نین ماهیتی و سئبب‌لری، آقلین اوزو گئچمیشی‌له قارشی‌قارشییا قالماسی و بو بئن‌بست‌دن خلاس اولماما‌سی‌دیر.»
بو گؤروش، هر نه قدر قییلمه‌لی و روان‌تحلیل دیلی‌نه آشنادی، اما یونگون نظری دستگاهی‌نین و بالینی روان‌شیناسلیغین دقيق قاباسی‌ندا دایانمیردی.
بیری‌ن‌جی‌دن، یونگون تحلیل‌چی روان‌شیناسلیغینده یالنیز گئچمیش دئییل، سایه، آنیما، قولوک ناخودآگاه و فردیله‌شمه پروسه‌سی مرکزی یئری توتور.
ایکین‌جی‌دن، بالینی روان‌شیناسلیق، روانی بیمارلیقلارین سئبب‌لرینی تک‌جه گئچمیش‌له دئییل، بیولوژیکی، داوغانیش سالی و ایجتمایی امیل‌لرله ایزا الی‌ییر.
نتیجه اودور کی، روانی بیمارلیقلاری «گئچمیش‌له درگیر اولماق» لا ایزاح ائتمک، نه یونگون تئوریا‌سینا اویغوندور، نه مدرن بالینی روان‌شیناسلیغا.
چوخ دا وئرینیزی آلماییم.
ساغ‌لام و موؤفق اولاسیز.
با درود.
نکته برای بهبود مقاله جنابعالی.
در پایان مرقوم فرمودید:
«ماهیت و علل امراض روحی، درگیری ذهن با گذشته خود و عدم رهایی از این بن‌بست است.»
این نگاه، هرچند دغدغه‌مند و آشنا با زبان روان‌تحلیلی است، اما با دستگاه نظری دقیق یونگ و روانشناسی بالینی فاصله دارد.
نخست، روانشناسی تحلیلی یونگ مفاهیمی چون سایه، آنیما، ناخودآگاه جمعی و فرایند فردیت را در مرکز دارد، نه صرفاً گذشته زیسته.
دوم، روانشناسی بالینی بر عوامل متنوعی چون زیست‌شناختی رفتاری و اجتماعی تأکید دارد.
در نهایت، واژه‌هایی مانند «بن‌بست» نیز بیشتر رنگ پدیدارشناختی دارد تا روان‌پزشکی.
نتیجه؟ تقلیل امراض روانی به "درگیری با گذشته" نه با روانکاوی یونگ منطبق است، نه با روانشناسی بالینی.
از این بیشتر مزاحم جنابعالی نمی‌شوم.🙏
شاد و پیروز🌹
مقاله‌نین سونوندا بو جومله‌نی یازمیشسینیز:
«روانی بیمه‌لری‌نین ماهیتی و سئبب‌لری، آقلین اوزو گئچمیشی‌له قارشی‌قارشییا قالماسی و بو بئن‌بست‌دن خلاس اولماما‌سی‌دیر.»
بو گؤروش، هر نه قدر قییلمه‌لی و روان‌تحلیل دیلی‌نه آشنادی، اما یونگون نظری دستگاهی‌نین و بالینی روان‌شیناسلیغین دقيق قاباسی‌ندا دایانمیردی.
بیری‌ن‌جی‌دن، یونگون تحلیل‌چی روان‌شیناسلیغینده یالنیز گئچمیش دئییل، سایه، آنیما، قولوک ناخودآگاه و فردیله‌شمه پروسه‌سی مرکزی یئری توتور.
ایکین‌جی‌دن، بالینی روان‌شیناسلیق، روانی بیمارلیقلارین سئبب‌لرینی تک‌جه گئچمیش‌له دئییل، بیولوژیکی، داوغانیش سالی و ایجتمایی امیل‌لرله ایزا الی‌ییر.
نتیجه اودور کی، روانی بیمارلیقلاری «گئچمیش‌له درگیر اولماق» لا ایزاح ائتمک، نه یونگون تئوریا‌سینا اویغوندور، نه مدرن بالینی روان‌شیناسلیغا.
چوخ دا وئرینیزی آلماییم.
ساغ‌لام و موؤفق اولاسیز.
با درود.
نکته برای بهبود مقاله جنابعالی.
در پایان مرقوم فرمودید:
«ماهیت و علل امراض روحی، درگیری ذهن با گذشته خود و عدم رهایی از این بن‌بست است.»
این نگاه، هرچند دغدغه‌مند و آشنا با زبان روان‌تحلیلی است، اما با دستگاه نظری دقیق یونگ و روانشناسی بالینی فاصله دارد.
نخست، روانشناسی تحلیلی یونگ مفاهیمی چون سایه، آنیما، ناخودآگاه جمعی و فرایند فردیت را در مرکز دارد، نه صرفاً گذشته زیسته.
دوم، روانشناسی بالینی بر عوامل متنوعی چون زیست‌شناختی رفتاری و اجتماعی تأکید دارد.
در نهایت، واژه‌هایی مانند «بن‌بست» نیز بیشتر رنگ پدیدارشناختی دارد تا روان‌پزشکی.
نتیجه؟ تقلیل امراض روانی به "درگیری با گذشته" نه با روانکاوی یونگ منطبق است، نه با روانشناسی بالینی.
از این بیشتر مزاحم جنابعالی نمی‌شوم.🙏
شاد و پیروز🌹
04/21/2025, 19:02
t.me/behnam_kianii/7936
🔴🔴🔴🔴🔴🔴👏🔴👍🔴👏🔴👍
🔴 نقد بر نقد یک
✍ : هوش مصنوعی
در ادامه نقدی تحلیلی و منسجم بر این یادداشت (نقد بر «سیمایی از یک آینده») تنظیم کرده‌ام که خودش نوعی نقد بر نقد محسوب میشود. این متن برای انتشار در تلگرام هم کاملاً مناسب است:
---
🟩 نقدی بر نقدِ «سیمایی از یک آینده» | دفاع از تحلیل انتقادی در برابر محافظه‌کاری مفهومی
✍️ یادداشتی که تحت عنوان «نقد بر سیمایی از یک آینده» منتشر شده، در تلاش است تا متن اجیرلی را به چالش بکشد. نویسنده سعی دارد از مفاهیمی چون ایرانشهری، یونگ، و تمایز میان نازیسم و سنت‌گرایی ایرانی دفاع کند. با این حال، خود این نقد از چند منظر قابل بررسی و نقد است:
---
✅ 1. ایرانشهری بدون خشونت؟ یا خشونتی نرم و ساختاری؟
نویسنده نقد، ایرانشهری را صرفاً یک مکتب «فلسفه سیاسی-فرهنگی» معرفی می‌کند و آن را از نازیسم جدا می‌داند. اما از یاد می‌برد که خشونت همیشه فیزیکی نیست. پروژه ایرانشهری در عمل، زبان‌ها، اسامی، شجره‌نامه‌ها، و خرده‌فرهنگ‌ها را به‌نفع مرکزگرایی فارسی حذف کرد؛ این همان خشونت ساختاری و نمادین است که بوردیو و فوکو از آن سخن میگویند. آیا حذف نام‌های ثلاثی و سرکوب زبان مادری، امحاء نیست؟ هرچند بی‌خون‌ریزی.
---
✅ 2. گریز از مسئولیت تاریخی با ادبیات علمی‌نما
نویسنده به‌جای پاسخ‌دادن به ریشه‌های تمرکزگرایی، آنها را در مهِ تمایزات مفهومی گم می‌کند: «توده‌شدگی»، «ایرانشهری»، «ناسیونالیسم»، و «دولت متمرکز» را جدا می‌سازد، اما از تحلیل روابط قدرت بین آنها شانه خالی می‌کند. این رویکرد در ظاهر علمی، اما در باطن محافظه‌کارانه است. چراکه هدف را نه افشا، که خنثی‌سازی نقد می‌داند.
---
✅ 3. تقلیل روانشناسی به ابزار تزئینی؟
نویسنده، ارجاع به یونگ را سطحی می‌خواند، بدون اینکه نشان دهد چرا و چگونه! اما مگر ناخودآگاه جمعی، اسطوره‌های نژادی، و هویت‌سازی دولتی از هم بی‌ربط‌اند؟ وقتی هویت حاکم با اسطوره‌ی شاهنشاهی، کوروش، و ایران باستان پیوند می‌خورد، مگر تحلیل یونگی بی‌ربط است؟ این اتفاقاً نقطه قوت متن اجیرلی است که از ساحت صرف سیاسی فراتر می‌رود.
---
✅ 4. مطالبه‌ی بدیلِ آماده، بی‌انصافی‌ست
نقد به «آذربایجان آینده» آن است که راهکار مشخص نمی‌دهد. اما مگر هر نقد ساختارشکن باید حتماً نسخه‌ی نهایی بدهد؟ افشای نظم مسلط، خود مقدمه‌ی هر بدیل است. ضمن آنکه الهام‌گرفتن از مدل‌هایی چون هند، سوئیس، یا کانادا امری است که نویسنده می‌توانست بپرسد، نه آنکه به‌سبب نبودِ توضیح، کل متن را شعاری بخواند.
---
✅ جمع‌بندی:
نقد علمی، نباید پناهگاهی برای گریز از حقیقت‌های تلخ تاریخی شود. آنچه «سیمایی از یک آینده» انجام داده، عبور از گفتمان مرکزمحور با زبانی ترکیبی و جسورانه است. دفاع‌گران ایرانشهری اگر می‌خواهند خود را از اتهام نژادگرایی تبرئه کنند، بهتر است به ریشه‌های تبعیض بپردازند، نه منتقدان را به آرمان‌گرایی متهم کنند.
#ایرانشهری #نقد_ساختار #هویت #پان_ایرانیسم #خشونت_نمادین #زبان_مادری #مرکزگرایی #ناسیونالیسم_فرهنگی
---
🔴 نقد بر نقد یک
✍ : هوش مصنوعی
در ادامه نقدی تحلیلی و منسجم بر این یادداشت (نقد بر «سیمایی از یک آینده») تنظیم کرده‌ام که خودش نوعی نقد بر نقد محسوب میشود. این متن برای انتشار در تلگرام هم کاملاً مناسب است:
---
🟩 نقدی بر نقدِ «سیمایی از یک آینده» | دفاع از تحلیل انتقادی در برابر محافظه‌کاری مفهومی
✍️ یادداشتی که تحت عنوان «نقد بر سیمایی از یک آینده» منتشر شده، در تلاش است تا متن اجیرلی را به چالش بکشد. نویسنده سعی دارد از مفاهیمی چون ایرانشهری، یونگ، و تمایز میان نازیسم و سنت‌گرایی ایرانی دفاع کند. با این حال، خود این نقد از چند منظر قابل بررسی و نقد است:
---
✅ 1. ایرانشهری بدون خشونت؟ یا خشونتی نرم و ساختاری؟
نویسنده نقد، ایرانشهری را صرفاً یک مکتب «فلسفه سیاسی-فرهنگی» معرفی می‌کند و آن را از نازیسم جدا می‌داند. اما از یاد می‌برد که خشونت همیشه فیزیکی نیست. پروژه ایرانشهری در عمل، زبان‌ها، اسامی، شجره‌نامه‌ها، و خرده‌فرهنگ‌ها را به‌نفع مرکزگرایی فارسی حذف کرد؛ این همان خشونت ساختاری و نمادین است که بوردیو و فوکو از آن سخن میگویند. آیا حذف نام‌های ثلاثی و سرکوب زبان مادری، امحاء نیست؟ هرچند بی‌خون‌ریزی.
---
✅ 2. گریز از مسئولیت تاریخی با ادبیات علمی‌نما
نویسنده به‌جای پاسخ‌دادن به ریشه‌های تمرکزگرایی، آنها را در مهِ تمایزات مفهومی گم می‌کند: «توده‌شدگی»، «ایرانشهری»، «ناسیونالیسم»، و «دولت متمرکز» را جدا می‌سازد، اما از تحلیل روابط قدرت بین آنها شانه خالی می‌کند. این رویکرد در ظاهر علمی، اما در باطن محافظه‌کارانه است. چراکه هدف را نه افشا، که خنثی‌سازی نقد می‌داند.
---
✅ 3. تقلیل روانشناسی به ابزار تزئینی؟
نویسنده، ارجاع به یونگ را سطحی می‌خواند، بدون اینکه نشان دهد چرا و چگونه! اما مگر ناخودآگاه جمعی، اسطوره‌های نژادی، و هویت‌سازی دولتی از هم بی‌ربط‌اند؟ وقتی هویت حاکم با اسطوره‌ی شاهنشاهی، کوروش، و ایران باستان پیوند می‌خورد، مگر تحلیل یونگی بی‌ربط است؟ این اتفاقاً نقطه قوت متن اجیرلی است که از ساحت صرف سیاسی فراتر می‌رود.
---
✅ 4. مطالبه‌ی بدیلِ آماده، بی‌انصافی‌ست
نقد به «آذربایجان آینده» آن است که راهکار مشخص نمی‌دهد. اما مگر هر نقد ساختارشکن باید حتماً نسخه‌ی نهایی بدهد؟ افشای نظم مسلط، خود مقدمه‌ی هر بدیل است. ضمن آنکه الهام‌گرفتن از مدل‌هایی چون هند، سوئیس، یا کانادا امری است که نویسنده می‌توانست بپرسد، نه آنکه به‌سبب نبودِ توضیح، کل متن را شعاری بخواند.
---
✅ جمع‌بندی:
نقد علمی، نباید پناهگاهی برای گریز از حقیقت‌های تلخ تاریخی شود. آنچه «سیمایی از یک آینده» انجام داده، عبور از گفتمان مرکزمحور با زبانی ترکیبی و جسورانه است. دفاع‌گران ایرانشهری اگر می‌خواهند خود را از اتهام نژادگرایی تبرئه کنند، بهتر است به ریشه‌های تبعیض بپردازند، نه منتقدان را به آرمان‌گرایی متهم کنند.
#ایرانشهری #نقد_ساختار #هویت #پان_ایرانیسم #خشونت_نمادین #زبان_مادری #مرکزگرایی #ناسیونالیسم_فرهنگی
---
04/21/2025, 17:33
t.me/behnam_kianii/7935
باعث خوشحالی بنده شد که مقاله اینجانب در بوته نقد علمی قرار گرفت . همسان سازی در این مقاله مورد نظر من نبود . اما وجوه تشابهات و نیز وجه تاریخی این دو جریان را نمی توان کنار گذاشت .زیرا تفکر ایرانشهری بر اساس« نظریه نژادی آریایی» نازیسم شکل گرفت .لازم است یاداوری کنم در قانون نورنبرگ با تلاش ایرانشهری ها ، ملت فارس به عنوان نژادی آریایی هنوز هم تداوم دارد معرفی شده است .حلقه برلین با دعوت رسمی از تقی زاده توسط دولت المان هیتلری شکل گرفت و نظریات ایرانشهری تحت لوای نژاد آریایی زبان فارسی و تاریخ باستان بسط یافت . اما همانگونه که تاکید کردم تصفیه نژادی در ایران غیر ممکن می نمود. و اساسا نیز خود المانی ها نیز به خاطر اختلاط نژاد ایرانی در میزان خلوص ان دچار تشکیک رای بودند و نمی خواستند ایران را در ردیف ژرمن ها قرار دهند . ایرانشهری ماهیتی نژاد پرستانه دارد و هنوز نیز انها به نژاد موهومی به نام آریا اعتقاد دارند .بنابراین پروژه نژاد گرایی و راسیستی نیز می باشد .
در مورد ایراد دوم و رابطه توده گرایی و ناسیونالیسم باید بگویم من ادعا نکردم که ناسیونالیسم ،توده شدگی است ،گرچه درجاتی از توده شدگی در ماهیت ان نهفته است اما از حیث علمی یکی نیست .من ادعا کردم ناسیونالیسم افراطی ،ماهیت توده شدگی دارد .زیرا شعارهای ان نه علمی است و نه با قواعد اجتماعی قابل اثبات . اینکه ملتی برتر از ملتی دیگر است را تنها از طریق تحمیق مردم و تبدیل ان به توده شدگی می تواند مقبول واقع شود .تنها یک ذهن اسیر اجتماع میتواند از ان تبعیت کند .
در باره دولت ایرانشهری من استناد به جملات و اصطلاحات اقای حمید احمدی و دوستانش کردم .از نظر من چنین دولتی ،دولت متمرکز نیست .بلکه یک دولت توتالیتر مبتنی بر نژاد و زبان فارسی است که فکر می کند از طریق تغییر زبان می تواند ملت ایرانی مبتنی بر نژاد اریا را بسازد .
دیدگاه یونگ و سایر روانشناسان در مورد ماهیت ذهن و روان بر مبنای تحلیل علمی از انسان است .بحث اسطوره و ناخود اگاه جمعی یونگ و ارتباط ان با انچه که من از درگیری ذهن با گذشته کردم ، بحث فرعی است .اصل موضوع در روانشناسی تحلیلی و بالینی این است که ماهیت و علل امراض روحی ، درگیری ذهن با گذشته خود ، عدم رهایی از این بن بست است .
✍کیانی اجیرلی
در مورد ایراد دوم و رابطه توده گرایی و ناسیونالیسم باید بگویم من ادعا نکردم که ناسیونالیسم ،توده شدگی است ،گرچه درجاتی از توده شدگی در ماهیت ان نهفته است اما از حیث علمی یکی نیست .من ادعا کردم ناسیونالیسم افراطی ،ماهیت توده شدگی دارد .زیرا شعارهای ان نه علمی است و نه با قواعد اجتماعی قابل اثبات . اینکه ملتی برتر از ملتی دیگر است را تنها از طریق تحمیق مردم و تبدیل ان به توده شدگی می تواند مقبول واقع شود .تنها یک ذهن اسیر اجتماع میتواند از ان تبعیت کند .
در باره دولت ایرانشهری من استناد به جملات و اصطلاحات اقای حمید احمدی و دوستانش کردم .از نظر من چنین دولتی ،دولت متمرکز نیست .بلکه یک دولت توتالیتر مبتنی بر نژاد و زبان فارسی است که فکر می کند از طریق تغییر زبان می تواند ملت ایرانی مبتنی بر نژاد اریا را بسازد .
دیدگاه یونگ و سایر روانشناسان در مورد ماهیت ذهن و روان بر مبنای تحلیل علمی از انسان است .بحث اسطوره و ناخود اگاه جمعی یونگ و ارتباط ان با انچه که من از درگیری ذهن با گذشته کردم ، بحث فرعی است .اصل موضوع در روانشناسی تحلیلی و بالینی این است که ماهیت و علل امراض روحی ، درگیری ذهن با گذشته خود ، عدم رهایی از این بن بست است .
✍کیانی اجیرلی
04/21/2025, 17:09
t.me/behnam_kianii/7934
نقدی بر «سیمایی از یک آینده» | روایت یا ایدئولوژی؟
✍️ در متن اجیرلی، تلاش شده است تا با تلفیق مفاهیم روانشناسی یونگی، نازیسم و سیاست زبانی، ایده ایرانشهری با نژادپرستی و توتالیتاریسم یکی تلقی شود. اما این تحلیل از چند جهت با چالش علمی روبه‌روست:
1. مغالطه همسان‌سازی: تشبیه ایرانشهری به نازیسم، بدون ارائه شواهد دقیق، نه تحلیل تاریخی است و نه علمی. نازیسم پروژه‌ای صنعتی برای نسل‌کشی بود، در حالیکه ایرانشهری (با تمام نقدهایی که دارد) یک مکتب فلسفه سیاسی-فرهنگی است که پروژه‌اش ساخت یک نظم فرهنگی ایرانی‌محور است، نه امحای فیزیکی اقوام.
2. ابهام در مفاهیم: نویسنده بین «توده‌شدگی»، «ناسیونالیسم»، «دولت متمرکز» و «ایرانشهری» تمایز روشنی قائل نمی‌شود و همه را در یک قاب منفی قرار می‌دهد. در حالیکه اینها مفاهیم متفاوتی‌اند که باید جداگانه بررسی شوند.
3. تحلیل روان‌شناختی سطحی: ارجاع به یونگ و مفهوم «سرنوشت» بدون بسط دقیق نظریات او در زمینه ناخودآگاه جمعی یا نقش اسطوره در فرهنگ، باعث میشود که روانشناسی فقط رنگی تزئینی به تحلیل بدهد نه بنیان نظری.
4. بدیل مبهم: اگرچه نویسنده از «آذربایجان آینده» با ملل خوشبخت سخن می‌گوید، اما روشن نمی‌کند که چگونه ساختارهای مدرن (مانند آموزش، ارتش، صنعت) با چندملیتی‌گرایی هم‌افزا خواهند شد. آیا تجربه کشورهای چندقومیتی مدرن (مثل هند، سوئیس یا کانادا) مدنظر اوست؟ یا یک فدرالیسم زبانی؟ این ابهام، تحلیل را شعاری جلوه می‌دهد.
در نهایت، برای اینکه نقد ما علمی و سیاسی باشد، باید بتواند:
مفاهیم را روشن و دقیق تعریف کند.
میان ایدئولوژی، سیاست، و فرهنگ تمایز بگذارد.
بدیل عملی و قابل سنجش ارائه دهد، نه صرفاً آرمان‌گرایی.
✍️ در متن اجیرلی، تلاش شده است تا با تلفیق مفاهیم روانشناسی یونگی، نازیسم و سیاست زبانی، ایده ایرانشهری با نژادپرستی و توتالیتاریسم یکی تلقی شود. اما این تحلیل از چند جهت با چالش علمی روبه‌روست:
1. مغالطه همسان‌سازی: تشبیه ایرانشهری به نازیسم، بدون ارائه شواهد دقیق، نه تحلیل تاریخی است و نه علمی. نازیسم پروژه‌ای صنعتی برای نسل‌کشی بود، در حالیکه ایرانشهری (با تمام نقدهایی که دارد) یک مکتب فلسفه سیاسی-فرهنگی است که پروژه‌اش ساخت یک نظم فرهنگی ایرانی‌محور است، نه امحای فیزیکی اقوام.
2. ابهام در مفاهیم: نویسنده بین «توده‌شدگی»، «ناسیونالیسم»، «دولت متمرکز» و «ایرانشهری» تمایز روشنی قائل نمی‌شود و همه را در یک قاب منفی قرار می‌دهد. در حالیکه اینها مفاهیم متفاوتی‌اند که باید جداگانه بررسی شوند.
3. تحلیل روان‌شناختی سطحی: ارجاع به یونگ و مفهوم «سرنوشت» بدون بسط دقیق نظریات او در زمینه ناخودآگاه جمعی یا نقش اسطوره در فرهنگ، باعث میشود که روانشناسی فقط رنگی تزئینی به تحلیل بدهد نه بنیان نظری.
4. بدیل مبهم: اگرچه نویسنده از «آذربایجان آینده» با ملل خوشبخت سخن می‌گوید، اما روشن نمی‌کند که چگونه ساختارهای مدرن (مانند آموزش، ارتش، صنعت) با چندملیتی‌گرایی هم‌افزا خواهند شد. آیا تجربه کشورهای چندقومیتی مدرن (مثل هند، سوئیس یا کانادا) مدنظر اوست؟ یا یک فدرالیسم زبانی؟ این ابهام، تحلیل را شعاری جلوه می‌دهد.
در نهایت، برای اینکه نقد ما علمی و سیاسی باشد، باید بتواند:
مفاهیم را روشن و دقیق تعریف کند.
میان ایدئولوژی، سیاست، و فرهنگ تمایز بگذارد.
بدیل عملی و قابل سنجش ارائه دهد، نه صرفاً آرمان‌گرایی.
04/21/2025, 16:36
t.me/behnam_kianii/7933
✍️سیمایی از یک آینده
👈 در روانشناسی بالینی انسان ،خانواده ،جامعه ای که درگیر در حافظه گذشته خود است و نمی تواند از ان ببرد مریض است . گذشته و تاریخ بر واقعیت های امروز وی چیره است این چیره گی را گوستاو یونگ، سرنوشت می نامد . تنها عاملی که می تواند این سرنوشت ناخوش را تغییر دهد عقلانیت است .. این عقلانیت در برخی از جوامع وجود دارد و در برخی بسیار ضعیف و شکننده . اگر عقلانیت وجود دارد توده ، تغییر ماهیت داده و صاحب حق شهروندی است و می تواند سرنوشت خود را بنویسد اما اگر وجود ندارد فردیت ،در توده شده گی غرق است و اسیر سرنوشت جمع . توده شدگی یک هدف دارد ،کسب قدرت برای سلطه . اگر ناسیونالیسم به منظور سلطه گری باشد ، توده شدگی است . در اینجا توده شدگی هم سلطه گران و هم سلطه شوندگان را در بر می گیرد .به عنوان نمونه ناسیونال نازی همراه با ،ملت المان توده شده گی را تجربه می کرد. انها ملت المان را مجبور می کردند که فقط از انها حرف شنوی داشته باشند ،اما خود نیز به عنوان توده در اختیار هیتلر بودند . برتری طلبی نازیسم ، تحقیر ملت المان را هدف قرار داد و عقلانیت و فردیت انها را قبول نداشت .فرق ملت المان تحت سلطه نازیسم با اسلاوهای تحت اشغال انها در این بود ، که ملت المان توده بودند ،در حالیکه نازیسم قصد داشت اسلاوها را به گله های حیوانی مبدل سازد که کارش بیگاری است. . در توده شدگی فرد مستعد انواع امراض روحی است . اما گله شدن انسان غیر ممکن است انسان نمی توانند به مرحله گله ای که میلیون ها سال پیش بدان شکل می زیست سقوط کند . فیزیولوژی بدن و اعصاب و روح چنین امکانی را نمی دهد. به همین جهت نازیسم قصد از بین بردن اسلاوها را داشت . تفکر ایرانشهری بر گرفته از فلسفه نازیسم بود . اما مشکلاتی در عرضه و اعمال ان وجود داشت .طبعا ایرانشهری نمی توانست به شکلی نازیستی به امحای تورک ها ، عرب ها و کردها بپردازد .این کار غیر ممکن بود . بنابراین اصل را بر امحای زبان ها گذاشت . چنین سیاستی تنها از طریق یک دولت متمرکز قوی به شکلی که تئورسین های چون حمید احمدی ، طباطبایی مطرح می کنند میسر است .دموکراسی برای ایرانشهری ها جز تباهی و فلاکت تعبیر دیگری ندارد
👈.با بودن دموکراسی و فضای ازاد نمی توان جنایت کشتار زبان را مرتکب شد .همه چیز باید بی سر و صدا و بدون گذاشتن رد پای از متهم صورت گیرد. بنابراین دولت نمی تواند با بودن چنین فضایی ،اقدامی موثر علیه زبان ها و مدافعان انها صورت دهد .یک سیستم توتالیتری لازم است که همزمان که به مدرنیزاسیون صنایع ، ارتش، اموزش ، راه سازی و غیره می پردازد ،بتواند در پیرامون از طریق تحمیل یک زبان ،ملتی یک دست به وجود اورد و تضاد حاشیه و مرکز را پر کند . این عصاره ان چیزی است که ایرانشهری از سیمای ایران قرن بیست و یک متصور هستند . اما سیمای که اذربایجان می خواهد از آینده این کشور داشته باشد ، مللی خوشبخت ،با حقوق برابر ، که زندگی کردن در ان امالی باشد برای دیگران .
✍️کیانی اجیرلی
👈 در روانشناسی بالینی انسان ،خانواده ،جامعه ای که درگیر در حافظه گذشته خود است و نمی تواند از ان ببرد مریض است . گذشته و تاریخ بر واقعیت های امروز وی چیره است این چیره گی را گوستاو یونگ، سرنوشت می نامد . تنها عاملی که می تواند این سرنوشت ناخوش را تغییر دهد عقلانیت است .. این عقلانیت در برخی از جوامع وجود دارد و در برخی بسیار ضعیف و شکننده . اگر عقلانیت وجود دارد توده ، تغییر ماهیت داده و صاحب حق شهروندی است و می تواند سرنوشت خود را بنویسد اما اگر وجود ندارد فردیت ،در توده شده گی غرق است و اسیر سرنوشت جمع . توده شدگی یک هدف دارد ،کسب قدرت برای سلطه . اگر ناسیونالیسم به منظور سلطه گری باشد ، توده شدگی است . در اینجا توده شدگی هم سلطه گران و هم سلطه شوندگان را در بر می گیرد .به عنوان نمونه ناسیونال نازی همراه با ،ملت المان توده شده گی را تجربه می کرد. انها ملت المان را مجبور می کردند که فقط از انها حرف شنوی داشته باشند ،اما خود نیز به عنوان توده در اختیار هیتلر بودند . برتری طلبی نازیسم ، تحقیر ملت المان را هدف قرار داد و عقلانیت و فردیت انها را قبول نداشت .فرق ملت المان تحت سلطه نازیسم با اسلاوهای تحت اشغال انها در این بود ، که ملت المان توده بودند ،در حالیکه نازیسم قصد داشت اسلاوها را به گله های حیوانی مبدل سازد که کارش بیگاری است. . در توده شدگی فرد مستعد انواع امراض روحی است . اما گله شدن انسان غیر ممکن است انسان نمی توانند به مرحله گله ای که میلیون ها سال پیش بدان شکل می زیست سقوط کند . فیزیولوژی بدن و اعصاب و روح چنین امکانی را نمی دهد. به همین جهت نازیسم قصد از بین بردن اسلاوها را داشت . تفکر ایرانشهری بر گرفته از فلسفه نازیسم بود . اما مشکلاتی در عرضه و اعمال ان وجود داشت .طبعا ایرانشهری نمی توانست به شکلی نازیستی به امحای تورک ها ، عرب ها و کردها بپردازد .این کار غیر ممکن بود . بنابراین اصل را بر امحای زبان ها گذاشت . چنین سیاستی تنها از طریق یک دولت متمرکز قوی به شکلی که تئورسین های چون حمید احمدی ، طباطبایی مطرح می کنند میسر است .دموکراسی برای ایرانشهری ها جز تباهی و فلاکت تعبیر دیگری ندارد
👈.با بودن دموکراسی و فضای ازاد نمی توان جنایت کشتار زبان را مرتکب شد .همه چیز باید بی سر و صدا و بدون گذاشتن رد پای از متهم صورت گیرد. بنابراین دولت نمی تواند با بودن چنین فضایی ،اقدامی موثر علیه زبان ها و مدافعان انها صورت دهد .یک سیستم توتالیتری لازم است که همزمان که به مدرنیزاسیون صنایع ، ارتش، اموزش ، راه سازی و غیره می پردازد ،بتواند در پیرامون از طریق تحمیل یک زبان ،ملتی یک دست به وجود اورد و تضاد حاشیه و مرکز را پر کند . این عصاره ان چیزی است که ایرانشهری از سیمای ایران قرن بیست و یک متصور هستند . اما سیمای که اذربایجان می خواهد از آینده این کشور داشته باشد ، مللی خوشبخت ،با حقوق برابر ، که زندگی کردن در ان امالی باشد برای دیگران .
✍️کیانی اجیرلی
04/21/2025, 14:47
t.me/behnam_kianii/7932
جنگ سولدوز، ۳۱ فروردین سال ۵۸
تروریست‌های کوردی حزب دموکرات کوردستان درست یک روز پس از انقلاب در ٢٣ بهمن به دستور عبدالرحمن قاسملو که تا آن زمان در بغداد و مهمان حزب بعث عراق بود، به شهربانی و ژاندارمری ساووج‌بولاغ (مهاباد) حمله کرده آنها را خلع سلاح نمودند. یک هفته بعد در ٣٠ بهمن به پادگان ساووج‌بولاغ (مهاباد) حمله کرده تمام سلاح‌ها و مهمات آن شامل اسلحه‌های سنگین را غارت نمودند. پس از آن با سلاح‌ها و مهمات غارتی، شروع به تهاجم به شهرها و روستاهای تورک کردند. در فروردین ١٣٥٨ به امر قاسملو تروریست‌های کوردی اقدام به تظاهرات و تجمع مسلحانه با شرکت چندین هزار فرد مسلح در سولدوز نقده، شهری با اکثریت جمعیتی تورک کردند. مردم تورک شهر، با صدور بیانیه‌ها و ارسال عریضه‌های متعدد به برگزاری این تجمع اعتراض کرده، خواستار لغو آن شدند. اما قاسملو مصر بود. زیرا هدف وی ایجاد درگیری و خون‌ریزی، تدهیش و فراری دادن اهالی تورک شهر استراتژیک نقده که همه بی سلاح بودند و سپس اشغال شهر بود.
به روایت چمران :
«احزاب چپ در تاریخ ٣١ فروردین ٥٨ نیروهای مسلح خود را به نقده (سولدوز) می‌برند، شهری که از بیست هزار نفر جمعیت آن، تقریباً ١٥ هزار نفر تورک‌اند، و معلوم است که از قدیم بین کورد و تورک حساسیت وجود دارد. در وسط این شهر تورکنشین، بیست هزار کورد از نقاط مختلف جمع شده و دست به تظاهرات میزنند که ده هزار نفر آنها مسلح بودند. چه کسی میتواند چنین عملی را توجیه کند؟ راستی چه دلیلی داشت که احزاب در نقده‌ی تورکزبان، زور و بازو نشان دهند و همه‌ی قدرت نظامی خود را در آنجا تجهیز کنند؟ جواب روشن است و آن این که میخواستند مسلحانه بر نقده نیز مسلط شوند. زیرا نقده دروازه‌ی آزربایجان است و برای وصول به اوشنویه [اوشنو] و جلدیان و پیران‌شهر [خانا] حیاتی است. .... و برای نفوذ به آزربایجان سیطره بر نقده ضروری بود. لذا مسلحانه وارد نقده شدند و قدرتنمایی کردند. میخواستند هر نفسکِشی را خفه کنند و خلاصه نقده را مثل شهرهای دیگر زیر سلطه‌ی خود در آورند. ولی حساسیت موجود در نقده به انفجار بدل شد، زد و خورد در گرفت، خونها ریخته شد، جنایتها صورت گرفت، خانه‌ها به غارت رفت و یا بسوخت، به عصمت دختران و زنان تجاوز گردید و روستاهای زیادی در اطراف نقده مورد هجوم و کشتار قرار رفت. تا پس از چهار روز خون‌ریزی، دولت فرمان داد که ارتش از اورمیه به حرکت در آید و به سوی نقده برود و محاصرهکنندهگان کورد را متفرق نماید. ارتش نیز تا مثلث نقده پیش رفت و محاصرهکنندهگان عقب نشستند....».
��@mektebchilik_org | مکتب‌چیلیک
تروریست‌های کوردی حزب دموکرات کوردستان درست یک روز پس از انقلاب در ٢٣ بهمن به دستور عبدالرحمن قاسملو که تا آن زمان در بغداد و مهمان حزب بعث عراق بود، به شهربانی و ژاندارمری ساووج‌بولاغ (مهاباد) حمله کرده آنها را خلع سلاح نمودند. یک هفته بعد در ٣٠ بهمن به پادگان ساووج‌بولاغ (مهاباد) حمله کرده تمام سلاح‌ها و مهمات آن شامل اسلحه‌های سنگین را غارت نمودند. پس از آن با سلاح‌ها و مهمات غارتی، شروع به تهاجم به شهرها و روستاهای تورک کردند. در فروردین ١٣٥٨ به امر قاسملو تروریست‌های کوردی اقدام به تظاهرات و تجمع مسلحانه با شرکت چندین هزار فرد مسلح در سولدوز نقده، شهری با اکثریت جمعیتی تورک کردند. مردم تورک شهر، با صدور بیانیه‌ها و ارسال عریضه‌های متعدد به برگزاری این تجمع اعتراض کرده، خواستار لغو آن شدند. اما قاسملو مصر بود. زیرا هدف وی ایجاد درگیری و خون‌ریزی، تدهیش و فراری دادن اهالی تورک شهر استراتژیک نقده که همه بی سلاح بودند و سپس اشغال شهر بود.
به روایت چمران :
«احزاب چپ در تاریخ ٣١ فروردین ٥٨ نیروهای مسلح خود را به نقده (سولدوز) می‌برند، شهری که از بیست هزار نفر جمعیت آن، تقریباً ١٥ هزار نفر تورک‌اند، و معلوم است که از قدیم بین کورد و تورک حساسیت وجود دارد. در وسط این شهر تورکنشین، بیست هزار کورد از نقاط مختلف جمع شده و دست به تظاهرات میزنند که ده هزار نفر آنها مسلح بودند. چه کسی میتواند چنین عملی را توجیه کند؟ راستی چه دلیلی داشت که احزاب در نقده‌ی تورکزبان، زور و بازو نشان دهند و همه‌ی قدرت نظامی خود را در آنجا تجهیز کنند؟ جواب روشن است و آن این که میخواستند مسلحانه بر نقده نیز مسلط شوند. زیرا نقده دروازه‌ی آزربایجان است و برای وصول به اوشنویه [اوشنو] و جلدیان و پیران‌شهر [خانا] حیاتی است. .... و برای نفوذ به آزربایجان سیطره بر نقده ضروری بود. لذا مسلحانه وارد نقده شدند و قدرتنمایی کردند. میخواستند هر نفسکِشی را خفه کنند و خلاصه نقده را مثل شهرهای دیگر زیر سلطه‌ی خود در آورند. ولی حساسیت موجود در نقده به انفجار بدل شد، زد و خورد در گرفت، خونها ریخته شد، جنایتها صورت گرفت، خانه‌ها به غارت رفت و یا بسوخت، به عصمت دختران و زنان تجاوز گردید و روستاهای زیادی در اطراف نقده مورد هجوم و کشتار قرار رفت. تا پس از چهار روز خون‌ریزی، دولت فرمان داد که ارتش از اورمیه به حرکت در آید و به سوی نقده برود و محاصرهکنندهگان کورد را متفرق نماید. ارتش نیز تا مثلث نقده پیش رفت و محاصرهکنندهگان عقب نشستند....».
��@mektebchilik_org | مکتب‌چیلیک
04/21/2025, 07:48
t.me/behnam_kianii/7931
۲۱ آذر تاریخ ناتاریخ شده
استبداد همواره در کار خداسازی و شیطان‌سازیست. در فهم استبدادی یک سو "من" یا "ما"ی خوب است و در سوی مقابل "دیگریِ" بد. استبداد الزاماً شخص‌پرستی نیست، هر نوع فهم انحصاری از انسان و جامعه، عین استبداد است. این نوع فهم انحصاری، همواره به دنبال ساختن انسان استاندارد بر اساس یک الگوی واحد خیالی‌است. این نمونه آرمانی استاندارد در آلمان هیتلری؛ انسان دارای نژاد خالص آریایی بود، در شوروی؛ انسان کارگر قانع، در ایران قبل از انقلاب؛ مرد شیعه فارس شاه‌پرست و ایران بعد از انقلاب؛ مرد شیعه فارس ولایی. در قلمرو هر یک از این کارخانه‌های انسان‌سازی، هر نوع اندیشه و تلاش فردی و جمعی که خارج از ریل کارخانه و هدف آن انسانی دیگرگونه بودن، بوده است، همواره تخطئه میشود. شیاطینی که سزایی جز داغ و درفش و مرگ ندارند! قربانیان این کارخانه‌ها نیز بسیارند و بی‌شمار. یکی از مهمترین قربانیان این کارخانه در ایران قبل از انقلاب، فرقه دموکرات آذربایجان بود. ۲۱ آذر روز تولد و قربانی شدن آن است. تاریخی که ناتاریخ شده است. مقاله فوق نگاهی تاریخی‌است به این تراژدی. سیدمرتضی حسینی
https://t.me/revisionhistory
استبداد همواره در کار خداسازی و شیطان‌سازیست. در فهم استبدادی یک سو "من" یا "ما"ی خوب است و در سوی مقابل "دیگریِ" بد. استبداد الزاماً شخص‌پرستی نیست، هر نوع فهم انحصاری از انسان و جامعه، عین استبداد است. این نوع فهم انحصاری، همواره به دنبال ساختن انسان استاندارد بر اساس یک الگوی واحد خیالی‌است. این نمونه آرمانی استاندارد در آلمان هیتلری؛ انسان دارای نژاد خالص آریایی بود، در شوروی؛ انسان کارگر قانع، در ایران قبل از انقلاب؛ مرد شیعه فارس شاه‌پرست و ایران بعد از انقلاب؛ مرد شیعه فارس ولایی. در قلمرو هر یک از این کارخانه‌های انسان‌سازی، هر نوع اندیشه و تلاش فردی و جمعی که خارج از ریل کارخانه و هدف آن انسانی دیگرگونه بودن، بوده است، همواره تخطئه میشود. شیاطینی که سزایی جز داغ و درفش و مرگ ندارند! قربانیان این کارخانه‌ها نیز بسیارند و بی‌شمار. یکی از مهمترین قربانیان این کارخانه در ایران قبل از انقلاب، فرقه دموکرات آذربایجان بود. ۲۱ آذر روز تولد و قربانی شدن آن است. تاریخی که ناتاریخ شده است. مقاله فوق نگاهی تاریخی‌است به این تراژدی. سیدمرتضی حسینی
https://t.me/revisionhistory
04/20/2025, 13:20
t.me/behnam_kianii/7930
۱۱۰ نفر از فعالان بخش خصوصی و هیئت اقتصادی استان اردبیل و استان‌های شمالغرب در آستانه سفر رئیس جمهور به جمهوری آذربایجان، به این کشور عزیمت می‌کنند.
حسین پیرمؤذن، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت.
وی تصریح کرد: در گام نخست هشتم اردیبهشت ماه هیئت همراه رئیس جمهور سفری را به جمهوری آذربایجان انجام می‌دهند تا مقدمات سفر و توافق نهایی به انجام برسد.
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت: در کنار عزیمت چهار استاندار شمالغرب شامل اردبیل، گیلان، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی به همراه رئیس جمهور در سفر به جمهوری آذربایجان قرار است ۱۱۰ تا ۱۲۰ نفر از فعالان بخش خصوصی در قالب هیئت اقتصادی و پارلمانی دوستی ایران و آذربایجان به همراه تعدادی از نمایندگان عازم آذربایجان می شوند.
https://t.me/yurdumuz1
حسین پیرمؤذن، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت.
وی تصریح کرد: در گام نخست هشتم اردیبهشت ماه هیئت همراه رئیس جمهور سفری را به جمهوری آذربایجان انجام می‌دهند تا مقدمات سفر و توافق نهایی به انجام برسد.
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت: در کنار عزیمت چهار استاندار شمالغرب شامل اردبیل، گیلان، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی به همراه رئیس جمهور در سفر به جمهوری آذربایجان قرار است ۱۱۰ تا ۱۲۰ نفر از فعالان بخش خصوصی در قالب هیئت اقتصادی و پارلمانی دوستی ایران و آذربایجان به همراه تعدادی از نمایندگان عازم آذربایجان می شوند.
https://t.me/yurdumuz1
04/20/2025, 08:07
t.me/behnam_kianii/7929
نامه #تورکی عباس میرزا شاهزاده قاجار به امپراتوری فرانسه برای مقابله با تجاوز روسها
این ثابت می‌کند زبان #رسمی دولت وقت ایران، تورکی بوده است.
https://t.me/yurdumuz1
این ثابت می‌کند زبان #رسمی دولت وقت ایران، تورکی بوده است.
https://t.me/yurdumuz1
04/20/2025, 08:04
t.me/behnam_kianii/7928
پرفسور معزز عیلمیه: سومریان خود را کنگرلی مینامیدند و کنگرلیها یک طایفه بزرگ و بسیار قدیمی از تورکها هستند.
سومر نام شهر و سرزمین آنها بود و کنگرلی نام هویت و نام طایفه آنها کنگرلی
@yekanoghlu
.
سومر نام شهر و سرزمین آنها بود و کنگرلی نام هویت و نام طایفه آنها کنگرلی
@yekanoghlu
.
04/20/2025, 08:04
t.me/behnam_kianii/7927
وطن دوستی را با حک کردن نقشه ایران روی کت و کراوات نمی توان اثبات کرد .البته اقای پهلوی گفتند که ازادی خود را پای هیچ ایده ای قربانی نمی کند .این صداقت در گفتار را باید ستود .ولی باید گفت که شیوه مبارزه سیاسی ،از هر نوعش که باشد با این جمله جور در نمی اید ،خصوصا اگر رهبر یک جریان باشید . و خصوصا اگر این مبارزه علیه حاکمیتی باشد که در دفاع از خود ،نه از کشته شدن ابایی دارد و نه در کشتن .از این جهت اقای پهلوی دو راه در پیش دارد یا از دنیای سیاست بیرون شود و دنبال ازادی خود باشد ، یا اینکه پا به میدانی گذارد که ازادی که هیچ ، جان خود را هم باید فدا کند .اما چون چنین نیست گزینه ترامپ تنها راه برون رفت برای وی و سلطنت طلبان است . مشکل این راه هم این است که چندان اسان نیست .زیرا درگیر شدن امریکا با کشوری که درست در مرکز گسل خاورمیانه نشسته است ،چندان راحت نخواهد بود .
✍کیانی اجیرلی
✍کیانی اجیرلی
04/19/2025, 22:41
t.me/behnam_kianii/7926
هئیت "قراضه های پهلوی" مقیم اروپا، با علم وکتل وسردسته گی شعبون بی مخ های اروپا نشین، جلوی ساختمان محل مذاکرات در رم علیه توافق سینه زنی کردند.
اجرکم عند الاهورامزدا.
اجرکم عند الاهورامزدا.
04/19/2025, 22:21
t.me/behnam_kianii/7925
دوستی پرسیده اینده مذاکرات ایران و امریکا چه خواهد شد ؟ خوب جواب این سوال پیش جناب عراقچی است .فعلا روند خوبی را در این مذاکرات شاهد هستیم و هر دو طرف راضی هستند .مذاکره بهترین شیوه دیپلماسی است . انترنشنال و سلطنت طلب ها ،به این امید دل بسته اند که مذاکره به بن بست بخورد . شخصا برای من عجیب است که چگونه می توان هم وطن پرست باشی و هم راضی باشی که وطنت با بمب های ده تنی بمباران شود . کشورت اشغال و ویران شود . من حاضر نیستم به خاطر اینکه ارزوی من ،ولو وطن پرستانه هم باشد ،براورده شود با این پیش فرض که بمب ده تنی به تبریز ریخته شود. من بین اقای پهلوی و سلطنت طلبان و مجریان اینترنشنال ، با افکار بشار اسد فرقی نمی بینم .چون هر دو حاضرند مملکت ویران شود ولی اینها در قدرت و در دولت باشند
04/19/2025, 22:06
t.me/behnam_kianii/7924
وزیر خارجه عمان: مسائل غیرممکن میان ایران و آمریکا محتمل به‌نظر می‌رسند
البوسعیدی:
« به دلیل رویکرد بسیار سازنده "سید عباس عراقچی"، وزیر امور خارجه ایران و "استیو ویتکاف"، فرستاده ویژه رئیس جمهور آمریکا در مذاکرات امروز، مایلم از آنها تشکر کنم.»
این گفتگوها در حال شتاب گرفتن است و در حال حاضر حتی مسائل غیرممکن نیز محتمل به‌نظر می‌رسند.
البوسعیدی:
« به دلیل رویکرد بسیار سازنده "سید عباس عراقچی"، وزیر امور خارجه ایران و "استیو ویتکاف"، فرستاده ویژه رئیس جمهور آمریکا در مذاکرات امروز، مایلم از آنها تشکر کنم.»
این گفتگوها در حال شتاب گرفتن است و در حال حاضر حتی مسائل غیرممکن نیز محتمل به‌نظر می‌رسند.
04/19/2025, 20:52
t.me/behnam_kianii/7923
در حوزه همگرایی کشورهای تورک زبان هنوز مشکلات بزرگی وجود دارد .به نظر من این فرایند در یک پروسه احتمالا طولانی شکل خواهد گرفت . در رابطه اذربایجان و تورکیه خوشبختانه این فرایند خوب پیش می رود . به هر حال ما هنوز در ابتدای این راه هستیم . و هنوز اهمیت این تشکیلات ملموس نیست ،اما نباید ناامید شد .
04/19/2025, 20:50
t.me/behnam_kianii/7922
واکنش مجری شبکه خبر گلوبال به خیانت اخیر آسیای میانه
04/19/2025, 20:41
t.me/behnam_kianii/7921
04/19/2025, 18:56
t.me/behnam_kianii/7920
شبکه روسی راشاتودی:
در دور دوم مذاکرات میان ایران و آمریکا، نماینده ویژه آمریکا، استیو ویتکاف مواضع واقع‌بینانه‌ای داشته است.
ویتکاف و تیم مذاکره‌کننده آمریکایی مواضع سخت‌گیرانه‌ای در این گفت‌وگوها اتخاذ نکردند.
در دور دوم مذاکرات میان ایران و آمریکا، نماینده ویژه آمریکا، استیو ویتکاف مواضع واقع‌بینانه‌ای داشته است.
ویتکاف و تیم مذاکره‌کننده آمریکایی مواضع سخت‌گیرانه‌ای در این گفت‌وگوها اتخاذ نکردند.
04/19/2025, 18:54
t.me/behnam_kianii/7919
توییت خبرنگار BBC حاضر در محل مذاکرات
04/19/2025, 14:13
t.me/behnam_kianii/7918
♦️ایران بدون اتنیک‌هایش بی‌معنا است
✍حسن محدثی‌ی گیلوایی
۳۰ فروردین ۱۴۰۴
اگر اعتقاد داریم که همه برادر و خواهر هم و همه برابر هم هستیم، وظیفه داریم از ایران متکثر دفاع کنیم. ایران بدون اتنیک‌هایش بی‌معنا است و بدون اتنیک‌هایش وجود نخواهد داشت.
حقوق برابر برای همه‌ی اتنیک‌ها و زنده‌گی‌ی بدون هر نوع تبعیض و انحصارگرایی در ایران، آرمان ما است.
ایران یعنی رنگین‌کمان اتنیک‌ها و فرهنگ‌ها. این ایرانی است که من می‌شناسم، دوست اش دارم، و با جان و دل از آن دفاع می‌کنم.
حالا چه کسی ایران‌ستیز است؟!
#ایران
#اتنیک‌ها
#کثرت‌گرایی
@NewHasanMohaddesi
✍حسن محدثی‌ی گیلوایی
۳۰ فروردین ۱۴۰۴
اگر اعتقاد داریم که همه برادر و خواهر هم و همه برابر هم هستیم، وظیفه داریم از ایران متکثر دفاع کنیم. ایران بدون اتنیک‌هایش بی‌معنا است و بدون اتنیک‌هایش وجود نخواهد داشت.
حقوق برابر برای همه‌ی اتنیک‌ها و زنده‌گی‌ی بدون هر نوع تبعیض و انحصارگرایی در ایران، آرمان ما است.
ایران یعنی رنگین‌کمان اتنیک‌ها و فرهنگ‌ها. این ایرانی است که من می‌شناسم، دوست اش دارم، و با جان و دل از آن دفاع می‌کنم.
حالا چه کسی ایران‌ستیز است؟!
#ایران
#اتنیک‌ها
#کثرت‌گرایی
@NewHasanMohaddesi
04/19/2025, 10:33
t.me/behnam_kianii/7917
04/19/2025, 10:26
t.me/behnam_kianii/7916
دو سه نکته در مورد این مقاله می خواهم بگویم . مهمترین ایراد و اشکال به این مقاله تبعیت مهران بهارلو از تئوری انتونی اسمیت در باره «ملی گرایی ازلی» است این اشکال به همانگونه که به ایرانشهری ها در باره ایرانیت ازلی وارد است به تورک گرایی ازلی نیز وارد می دانم . ملی گرایی پدیده دنیای جدید است و دارای ساختاری از اندیشه در حوزه شهروندی ، فرهنگ و زبان و اقتصاد است .هیچ کشوری یا قومی در گذشته چنین ساختاری نداشته است .ما اخلاقا نمی توانیم ایرادی را که به ایرانشهری روا می داریم ،خود را از ان مستثنی کنیم ،
مورد دوم درباره قزیل باش های علوی است در این مورد با اقای بهارلو موافق نیستم که سیر تشیع قزیل باشان رفته رفته به سمت تشیع تاجیکی تمایل پیدا کرده است .شارحان تشیع دوره صفوی از لبنان و سوریه امده بودند نه از تاجیک ها . اما این مورد را استثنا می توان کرد و به حق هم درست است که دیوان سالاری تاجیکان زمینه ظهور شاه عباس و قلع و قمع قزیل باشان را مهیا ساخت .ضمن انکه مادر شاه عباس نیز تاجیک گیلانی بود و در کشتن پریخانم خواهر شاه اسماعیل دوم امر قتل بود .مورد سوم در مورد شاه سونان است . ماهیت تشکیل شاه سونان انگونه که بهارلو فرض می دارد نبود .بهارلو از درک رابطه دولت عثمانی و صفویان یا عاجز است یا اینکه خود را به تجاهل ممی زند .رقابت و مبارزه این دو دولت بر سر حقانیت و ریاست خلافت اسلامی بود و ربطی به پان تورانیسم دوره بعد از عبدالحمید عثمانی ندارد .ایشان با عرض معذرت خلط مباحث می کند . و از طرفی تشبیه شاه سونان به مانقورت دوره جدید نیز بی معنا است .
✍کیانی اجیرلی
مورد دوم درباره قزیل باش های علوی است در این مورد با اقای بهارلو موافق نیستم که سیر تشیع قزیل باشان رفته رفته به سمت تشیع تاجیکی تمایل پیدا کرده است .شارحان تشیع دوره صفوی از لبنان و سوریه امده بودند نه از تاجیک ها . اما این مورد را استثنا می توان کرد و به حق هم درست است که دیوان سالاری تاجیکان زمینه ظهور شاه عباس و قلع و قمع قزیل باشان را مهیا ساخت .ضمن انکه مادر شاه عباس نیز تاجیک گیلانی بود و در کشتن پریخانم خواهر شاه اسماعیل دوم امر قتل بود .مورد سوم در مورد شاه سونان است . ماهیت تشکیل شاه سونان انگونه که بهارلو فرض می دارد نبود .بهارلو از درک رابطه دولت عثمانی و صفویان یا عاجز است یا اینکه خود را به تجاهل ممی زند .رقابت و مبارزه این دو دولت بر سر حقانیت و ریاست خلافت اسلامی بود و ربطی به پان تورانیسم دوره بعد از عبدالحمید عثمانی ندارد .ایشان با عرض معذرت خلط مباحث می کند . و از طرفی تشبیه شاه سونان به مانقورت دوره جدید نیز بی معنا است .
✍کیانی اجیرلی
04/19/2025, 08:21
t.me/behnam_kianii/7915
چنین متنی را در سایر کتاب های مرتبط با شیعه قزیلباشی بسیار کم می توان یافت . اما حق مطلب را ادا کرده است . این ادعا را بنده شش و هفت سال پیش مطرح کردم در ان موقع من اطلاعی از این کتاب یا کتاب های مشابه با ان را نخوانده بودم .اما به عنوان یک شاهسون عقاید و تفکرات شاه سون ها را با ان چیزی که بعدا در کتاب های ایه الله مطهری یا دکتر شریعتی می دیدم ، تا حدی متفاوت بود .این نکته بسیار مهم است زیرا نشان می دهد تشیع تورک های ایران با تشیعی که شرق شناسان چون هانری کربن از ایران به شکل کلاسیک تفسیر می کردند ،تفاوت های دارد ،از طرفی پاسخی است به برخی از تورانچی های افراطی که تفکر صفویه را مغایر با ارزش های تورک تفسیر می کنند .جنگ صفویه با عثمانی ربطی به نظریه برخورد عقاید فارسیان در قالب شیعه با سنی عثمانی جهان تورک ندارد .نظریه گونتای در این مورد فاقد واقعیت تاریخی است .من به عقاید و تفکرات گونتای احترام قائلم اما مع الاسف نظر ایشان در این مورد بیشتر ناشی از بغض و احساسات شخصی است .
✍کیانی اجیرلی
✍کیانی اجیرلی
04/18/2025, 18:42
t.me/behnam_kianii/7913
باورها و کردارهای قزلباش‌ها از جریان اصلی شیعه بسیار به دور بود و بیشتر به تشبع غیرسخت کیش مسلط در شمال غربی ایران و شرق آناتولی شباهت داشت. در کانون عقیده مذهب اهل حق -که بین کردهاه ترکمن‌ها، یزیدی ها (معروف به ایزدی‌ها) و دیگر ساکنان منطقه متداول بود و عموما به آنها غالیان (غلو کنندگان در مذهب) می گفت. عشق به علی» اولین امام شیمبان قرار داشت. آیین قزلباش شامل فولکلورهای غیر اسلامی شبیه از عقاید شبه زر تشتی گرفته تا شمنیسم. شمنبسم: ريشه در گذشته‌ی کافرانه‌ی ترکمن‌های آسیای مرکزی داشت. نکته برجسته‌ی این گرایش‌های ارتودو کس مسلط بر سرزمین‌های مرزی» منجی گرایی پنهان آنها بود و برای همین از سخت گیری‌های اسلام در داخل مرزهای کشور در امان مانده بود. در میان آنها مفاهیمی مانند الهامات الهی و تناسخ رایج بود؛ و مرشد کامل -نامی که قزلباش‌ها بر اریاب صفوی خود نهاده بودندنه تتها به عنوان تجسد (تناسخ) علی؛ بلکه بسان تجلی خدا در هیئت انسانی شناخته میشد و اين باور منجر به وفاداری عمیق قزلباش‌ها به صفویان شده بود. به هر حال» به قول مخالفان صفویان اين «افراط گرایی؛ طریقت صفویه توانست توده‌های بی‌سامان ابلیاتی را با موفقیت به یک سپاه قدرتمند تبدیل کند
تاریخ مدرن ایران ،عباس امانت ،ص ۵۵ و ۵۶
تاریخ مدرن ایران ،عباس امانت ،ص ۵۵ و ۵۶
04/18/2025, 18:24
t.me/behnam_kianii/7912
ایرانشهری ها کاری کردند که خواندن حافظ و سعدی نیز برای غیر فارس زبانان دشوار شده است . اخیرا مقاله از یک مدرس و استادیار دانشگاه خواندم به نام« سعدی مردی از ایرانشهر » که پر بود از استدلال های وهمی جواد طباطبایی ،در اثبات استمرار اندیشه ایرانشهری در تاریخ ایران . شخصا برای من مایع تعجب است که چرا طیف روشنفکری ایران این قدر گرفتار توهم گذشته است .گاها فکر می کنم احتمالا این یک مرض جسمی است ،تا روحی .شاید ایرانی ها یک غده اضافی در مغز دارند که تولید وهم تاریخی می کند . یعنی واقعا در کارکرد مغزی اینها یک مشکل اساسی وجود دارد که تولید وهم می کند .و گرنه چه کسی با عقل سلیم می اید موضوع تاریخ معاصر را به نهصد یا هشت صد سال قبل عقب می کشد . و گلستان را کتاب ایرانشهری می نامد ، یعنی نوعی مانیفست حزبی به تعبیر امروزی. تازه همه ما می دانیم که شجره خانواده گی سعدی را به یک از اصحاب نزدیک پیامبر می رسانند و به وی نسبت می دهند. این بدان معناست که سعدی از بیخ عرب بوده . اکثر کشورهای اسلامی گرفتار خرافات مذهبی هستند ، ادعا می شد که علم ضد خرافات است. اما این ادعا مال جامعه غربی است ، ایران بسیار متفاوت است و هر چیزی را که وارد کنید تغییر ماهیت می دهد و علم نیز از این قاعده مستثنی نشد. متد پژوهشی تاریخ ،جغرافیا ، سیاست در این کشور بر اساس گزاره «خرافات علمی» است .
✍کیانی اجیرلی
✍کیانی اجیرلی
04/18/2025, 15:59
t.me/behnam_kianii/7911
سفیدشویی رسانه بی بی سی فارسی از یک جنایتکار بین‌المللی
نویسنده: ایراهیم ساوالان
ترجمه و صداگذاری: تورک مقاله‌لر
زمان استماع: ۲ دقیقه ۴۵ ثانیه
توجه: جهت روشن شدن مطلب، کلمات و اسامی داخل {} از طرف تورک‌مقاله‌لر افزوده شده است.
در حالیکه آذربایجان و ارمنستان درباره متن یک سند تاریخی صلح توافق کرده‌اند، بی‌بی‌سی فارسی ناراحت است که چرا این توافقنامه شامل وضعیت جنایتکاران ارمنی محبوس در باکو نیست و به این بهانه گزارشی درباره روبن واردانیان نوشته و سعی کرده تا او را یک ثروتمند و کارآفرین معرفی کند تا یک جنایتکار.
این عزیز دل عمه (بی‌بی‌سی در ترکی بمعنی عمه‌اش است)، { اد عا می کند که روبن } اوایل دهه ۱۹۹۰ اولین بانک سرمایه‌گذاری روسیه را راه‌اندازی کرد و بعد {مثلا} یک خیر مدرسه‌ساز شد. اما تحقیقات «طرح گزارش‌دهی جرایم سازمان‌یافته و فساد» در سال ۲۰۱۹ نشان داد که بانک سرمایه‌گذاری او در اواسط دهه ۲۰۰۰ یک شبکه مالی ایجاد کرده ...
ادامه در اینجا
Türk Yazarlarının Məqalələri Bankı
instagram.com/turk_makalalar
instagram.com/azturknews_
WWW.Azturk.News
https://t.me/turkmaqalalar
#ابراهیم_ساوالان
نویسنده: ایراهیم ساوالان
ترجمه و صداگذاری: تورک مقاله‌لر
زمان استماع: ۲ دقیقه ۴۵ ثانیه
توجه: جهت روشن شدن مطلب، کلمات و اسامی داخل {} از طرف تورک‌مقاله‌لر افزوده شده است.
در حالیکه آذربایجان و ارمنستان درباره متن یک سند تاریخی صلح توافق کرده‌اند، بی‌بی‌سی فارسی ناراحت است که چرا این توافقنامه شامل وضعیت جنایتکاران ارمنی محبوس در باکو نیست و به این بهانه گزارشی درباره روبن واردانیان نوشته و سعی کرده تا او را یک ثروتمند و کارآفرین معرفی کند تا یک جنایتکار.
این عزیز دل عمه (بی‌بی‌سی در ترکی بمعنی عمه‌اش است)، { اد عا می کند که روبن } اوایل دهه ۱۹۹۰ اولین بانک سرمایه‌گذاری روسیه را راه‌اندازی کرد و بعد {مثلا} یک خیر مدرسه‌ساز شد. اما تحقیقات «طرح گزارش‌دهی جرایم سازمان‌یافته و فساد» در سال ۲۰۱۹ نشان داد که بانک سرمایه‌گذاری او در اواسط دهه ۲۰۰۰ یک شبکه مالی ایجاد کرده ...
ادامه در اینجا
Türk Yazarlarının Məqalələri Bankı
instagram.com/turk_makalalar
instagram.com/azturknews_
WWW.Azturk.News
https://t.me/turkmaqalalar
#ابراهیم_ساوالان
04/18/2025, 05:31
t.me/behnam_kianii/7910
🔹سخنان طوفانی شهردار تبریز در پنجمین جشنواره سراسری موسیقی موغام
یعقوب هوشیار:
موسیقی موغام صاحب قدرت و نفوذ است که باعث این تجمع و شور شده است.
آذربایجان و تبریز با بزرگانش به اینجا رسیده است.
www.aAzaranjoman.ir
@Azar_anjoman | آذرانجمن
یعقوب هوشیار:
موسیقی موغام صاحب قدرت و نفوذ است که باعث این تجمع و شور شده است.
آذربایجان و تبریز با بزرگانش به اینجا رسیده است.
www.aAzaranjoman.ir
@Azar_anjoman | آذرانجمن
04/17/2025, 23:35
t.me/behnam_kianii/7909
ماه عسل یک هفته در استانبول که بودم تا حدودی ایرانیها رو رصد کردم و در مورد گرایش فکری و تفکراتشون خیلی کنجکاو بودم. اکثر ایرانیهایی که در آنجا دفتر و دستک و شرکت داشتند و مخصوصاً شرکتهای گردشگری شدیداً گرایش ایرانشهری داشتند. تور لیدرها اکثریت مطلق فارس ایرانشهری و اندک ترک هم ایرانشهری تر از اونها بودند.
ایرانشهریها را در اونجا در سه صنف زیاد به چشمم خورد صرافی ها، تورلیدرها، سازندگان کلیپها و فیلمهای مراسمات جشن عروسی(مثلاً تازه عروس دامادها که میرن ترکیه و میخوان کلیپ یادگاری درست بکنن، این صنف براشون انجام میدخ)
ایرانشهریها را در اونجا در سه صنف زیاد به چشمم خورد صرافی ها، تورلیدرها، سازندگان کلیپها و فیلمهای مراسمات جشن عروسی(مثلاً تازه عروس دامادها که میرن ترکیه و میخوان کلیپ یادگاری درست بکنن، این صنف براشون انجام میدخ)
04/17/2025, 23:34
t.me/behnam_kianii/7908
04/17/2025, 23:06
t.me/behnam_kianii/7907
🔺قدردانی عالیم قاسم‌اوو از برگزاری جشنواره موغام تبریز/ قاسم‌اوو سال بعد به تبریز می‌آید
عالیم قاسم‌اوو هنرمند نام‌آشنای موسیقی موغام در یک پیام ویدیوی از برگزاری جشنواره موغام در تبریز اعلام حمایت کرد.
عالیم قاسم‌اوو، اسطوره جهانی موسیقی موغام ضمن آرزوی موفقیت و تداوم برای جشنواره سراسری موسیقی موغام تبریز از برگزار کنندگان این جشنواره فرهنگی قدردانی و تشکر است.
وی همچنین با تاکید بر تاثیر و اهمیت برگزاری رویداد های فرهنگی در ارتقای موسیقی فولکلور و کلاسیک آزربایجان در خصوص اشتراک هنرمندان نوجوان و خردسال در این جشنواره اظهار خوشحالی و امیدواری کرد.
عالیم قاسم‌اوو در ادامه با اشاره به اینکه به دلیل ازدحام برنامه امکان حضور در جشنواره موسیقی موغام تبریز را نداشت تاکید کرد که در دوره بعدی این جشنواره شرکت خواهد کرد.
گفتنی است پنجمین دوره جشنواره سراسری موسیقی موغام توسط سازمان فرهنگی شهرداری تبریز برگزار شد.
https://t.me/yurdumuz1
عالیم قاسم‌اوو هنرمند نام‌آشنای موسیقی موغام در یک پیام ویدیوی از برگزاری جشنواره موغام در تبریز اعلام حمایت کرد.
عالیم قاسم‌اوو، اسطوره جهانی موسیقی موغام ضمن آرزوی موفقیت و تداوم برای جشنواره سراسری موسیقی موغام تبریز از برگزار کنندگان این جشنواره فرهنگی قدردانی و تشکر است.
وی همچنین با تاکید بر تاثیر و اهمیت برگزاری رویداد های فرهنگی در ارتقای موسیقی فولکلور و کلاسیک آزربایجان در خصوص اشتراک هنرمندان نوجوان و خردسال در این جشنواره اظهار خوشحالی و امیدواری کرد.
عالیم قاسم‌اوو در ادامه با اشاره به اینکه به دلیل ازدحام برنامه امکان حضور در جشنواره موسیقی موغام تبریز را نداشت تاکید کرد که در دوره بعدی این جشنواره شرکت خواهد کرد.
گفتنی است پنجمین دوره جشنواره سراسری موسیقی موغام توسط سازمان فرهنگی شهرداری تبریز برگزار شد.
https://t.me/yurdumuz1
04/17/2025, 23:05
t.me/behnam_kianii/7906
– نقد گزاره کاذب "زبان فارسی هزاران سال است زبان مشترک مردم ایران است"
سخن گفتن از اینکه زبان فارسی به صورت داوطلبانه و بدون اجبار سیاسی و به صورت تاریخی به زبان مشترک مردم ایران بدل شده است ناشی از عدم تمایز بین دو نقش متفاوت "زبان ادبی/دیوانی در دوران قدیم" و "زبان مشترک در دوران مدرن" است.
زبان مشترک اساسا ترمی مربوط به دنیای مدرن است. ما در جغرافیای سیاسی ایران تا زمان برآمدن حکومت رضا پالان زبان مشترک فارسی نداشتیم و امکانی برای داشتن زبان مشترک هم نبوده است و گزاره "زبان فارسی همچون زبان مشترک تاریخی پهنه سیاسی ایران"واقعا فاقد معنای تاریخی است.
این جغرافیای سیاسی سرزمینی چند زبانه است اما تا پیش از تاسیس نظام آموزشی مدرن، در طول تاریخ این سرزمین، هیچگاه گروه‌های جمعیتی دو یا چند زبانه ند‌اشته‌ایم. البته درصد یک رقمی افراد باسواد مکتب رفته و شماری دیگر از مردم به خاطر زیستن در مرزهای زبانی، ممکن بوده زبانی دیگری غیر از زبان مادری خود را بلد بوده باشند.
این یک واقعیت غیر قابل انکار است که تا ۹۰ سال پیش؛ تورک، عرب، بلوچ، لُر، تُرکمن ... که به یک مکتب فارسی زبان نرفته بود و یا در یک شهر فارس زبان زندگی نمی‌کرده است هیچ راه، امکان و شانسی برای یاد گرفتن فارسی نداشته است و برای همین سخن گفتن از فارسی به عنوان زبان مشترک تاریخی بی‌معنی است.
زبان مشترک، یعنی زبانی که همه مردمان یک واحد سیاسی معین می‌توانند با آن سخن بگویند و ارتباط بگیرند. در کشوری با تنوع زبانی گسترده همچون ایران، مردم با زبانهای مختلف جز از رهگذر نظام آموزش همگانی (که پدیده ای مدرن است) نمی‌توانند زبان یکدیگر یا یکی از زبان‌ها را یاد بگیرند.
آموختن زبان دوم آیا جز از رهگذر آموزش آن زبان یا تجربه طولانی زیستن در میان متکلمان به آن زبان امکان پذیر است؟
هم اکنون نیز شهروندان کهنسال تورک، کُرد، عرب و بلوچ بسیاری داریم که مطلقا قادر به کاربرد زبان فارسی حتی برای ارتباطات ساده هم نیستند.
بدل شدن زبان فارسی به زبان مشترک ساکنان این جغرافیا محصول تصمیمی سیاسی بوده و نتیجه سیاست آمرانه‌ای بوده که از دوران رضا پالان شروع شده و تا زمان حال نیز به اشکال متنوع و متناسب با شرایط و امکانات سیستم سیاسی غالب تعقیب شده است.
زبان فارسی اکنون و پس از ۹۰ سال کاربرد آن به عنوان تنها زبان آموزش در نظام آموزشی همگانی و تنها زبان رسمی در نظام اداری و سیاسی و صرف مبالغ بی‌شماری از سرمایه و ثروت و دارایی و مالیات متعلق به اقوام غیر فارس برای آموزش و انتشار و ترویج انحصاری آن، به زبان میانجی/مشترک معاصر بدل شده است.
به این ترتیب، زبان فارسی به حکم قانونی که در یک نظام پادشاهی مطلقه تصویب شد و با تحمیل آن از رهگذر نظام آموزشی همگانی و اجباری تک زبانه و به قیمت انکار، تحقیر، به حاشیه راندن و سرکوب سایر زبانهای رایج به زبان مشترک/میانجی در ایران بدل شد.
@TURK_LN
سخن گفتن از اینکه زبان فارسی به صورت داوطلبانه و بدون اجبار سیاسی و به صورت تاریخی به زبان مشترک مردم ایران بدل شده است ناشی از عدم تمایز بین دو نقش متفاوت "زبان ادبی/دیوانی در دوران قدیم" و "زبان مشترک در دوران مدرن" است.
زبان مشترک اساسا ترمی مربوط به دنیای مدرن است. ما در جغرافیای سیاسی ایران تا زمان برآمدن حکومت رضا پالان زبان مشترک فارسی نداشتیم و امکانی برای داشتن زبان مشترک هم نبوده است و گزاره "زبان فارسی همچون زبان مشترک تاریخی پهنه سیاسی ایران"واقعا فاقد معنای تاریخی است.
این جغرافیای سیاسی سرزمینی چند زبانه است اما تا پیش از تاسیس نظام آموزشی مدرن، در طول تاریخ این سرزمین، هیچگاه گروه‌های جمعیتی دو یا چند زبانه ند‌اشته‌ایم. البته درصد یک رقمی افراد باسواد مکتب رفته و شماری دیگر از مردم به خاطر زیستن در مرزهای زبانی، ممکن بوده زبانی دیگری غیر از زبان مادری خود را بلد بوده باشند.
این یک واقعیت غیر قابل انکار است که تا ۹۰ سال پیش؛ تورک، عرب، بلوچ، لُر، تُرکمن ... که به یک مکتب فارسی زبان نرفته بود و یا در یک شهر فارس زبان زندگی نمی‌کرده است هیچ راه، امکان و شانسی برای یاد گرفتن فارسی نداشته است و برای همین سخن گفتن از فارسی به عنوان زبان مشترک تاریخی بی‌معنی است.
زبان مشترک، یعنی زبانی که همه مردمان یک واحد سیاسی معین می‌توانند با آن سخن بگویند و ارتباط بگیرند. در کشوری با تنوع زبانی گسترده همچون ایران، مردم با زبانهای مختلف جز از رهگذر نظام آموزش همگانی (که پدیده ای مدرن است) نمی‌توانند زبان یکدیگر یا یکی از زبان‌ها را یاد بگیرند.
آموختن زبان دوم آیا جز از رهگذر آموزش آن زبان یا تجربه طولانی زیستن در میان متکلمان به آن زبان امکان پذیر است؟
هم اکنون نیز شهروندان کهنسال تورک، کُرد، عرب و بلوچ بسیاری داریم که مطلقا قادر به کاربرد زبان فارسی حتی برای ارتباطات ساده هم نیستند.
بدل شدن زبان فارسی به زبان مشترک ساکنان این جغرافیا محصول تصمیمی سیاسی بوده و نتیجه سیاست آمرانه‌ای بوده که از دوران رضا پالان شروع شده و تا زمان حال نیز به اشکال متنوع و متناسب با شرایط و امکانات سیستم سیاسی غالب تعقیب شده است.
زبان فارسی اکنون و پس از ۹۰ سال کاربرد آن به عنوان تنها زبان آموزش در نظام آموزشی همگانی و تنها زبان رسمی در نظام اداری و سیاسی و صرف مبالغ بی‌شماری از سرمایه و ثروت و دارایی و مالیات متعلق به اقوام غیر فارس برای آموزش و انتشار و ترویج انحصاری آن، به زبان میانجی/مشترک معاصر بدل شده است.
به این ترتیب، زبان فارسی به حکم قانونی که در یک نظام پادشاهی مطلقه تصویب شد و با تحمیل آن از رهگذر نظام آموزشی همگانی و اجباری تک زبانه و به قیمت انکار، تحقیر، به حاشیه راندن و سرکوب سایر زبانهای رایج به زبان مشترک/میانجی در ایران بدل شد.
@TURK_LN
04/17/2025, 22:54
t.me/behnam_kianii/7905
«یکی از کارشناسان تورکیه به نام عثمان قازی کندمیر دلیل امتناع و بهانه گیری اذربایجان در امضای صلح با ارمنستان را تضعیف موقعیت تورکیه در برابر اسرائیل ارزیابی کرده است »حرف های کندمیر در فضای مجازی و بیشتر توسط کانال های تلگرامی ایرانشهری وایرال شده است . در تورکیه افراد و گروه های وجود دارند که مواضعشان با ایرانشهری ها همسوی دارد و با موجودیت اذربایجان چه در ان طرف اراز و چه این طرف رود مشکل دارند . و اکثرا نیز علیه تاریخ اذربایجان حرف می زنند و معلومات دروغ پخش می کنند .در مورد روابط جمهوری اذربایجان با دولت اسرائیل نیز اغلب تفسیرهایشان غرض دار و جهت دار می باشد . روابط جمهوری اذربایجان با دولت اسرائیل بر مبنای دشمنی با کشور ثالث نبوده است .این روابط در بین کشورها و در همه جا مرسوم است .دلیل نزدیکی بیشتر اذربایجان به اسرائیل گرفتن سلاح های مدرن اسرائیلی و نیز استفاده از لابی نیرومند یهودی در امریکا و اروپا است .اذربایجان نزدیک به سی سال بیشترین اهتمام خود را صرف ساختن ارتش مدرن کرد تا بتواند جلوی میلیتاریسم ارمنی بیستد و استقلال خود را تامین کند .در عین حال اذربایجان به لطف لابی یهود توانسته موقعیت دیاسپورای قوی ارمنی ها را در اروپا و امریکا در وضع انفعال قرار دهد .لابد این سوال به وجود می اید که اذربایحان برای اسرائیل چه کاری انجام می دهد . طبعا اسرائیل مفت مجانی سلاح نمی فروشد بنابراین سود هنگفت این کشور از فروش سلاح به اذربایجان مشخص است .علاوه بر این ،اذربایجان بخشی از مشکلات دولت اسرائیل با کشورهای منطقه از جمله دولت تورکیه را از طریق رایزنی و قدرت دیپلماسی حل و فصل می کند .اما این حل و فصل، لزوما علیه امنیت کشورهای همسایه نبوده است .احتمال دارد حتی بخشی از مشکلات ایران با اسراییل یا امریکا را اذربایجان رایزنی کرده باشد . تاکنون هیچ سند یا معلوماتی که نشان دهد اذربایجان علیه دولت ایران ،یا دولت های دیگر با اسرائیل همکاری و همراهی انجام داده باشد در دست نیست .اگر بود بیش از همه دولت ایران ان را نشان می داد .ویرانشهری ها خواستند سقوط هواپیمای رئیسی را به اذربایجان نسبت دهند ،اما شورای نیروهای مسلح ایران قاطعانه و دوبار متوالی ان را رد کرد . اذربایجان جزو کشورهای است که علیه حمله نظامی به ایران است و می داند چنین حمله ای ثبات و صلح در منطقه را از بین خواعد برد .
جمهوری اذربایجان کشوری در حال توسعه است .و شاخص های اقتصادی نیز کاملا این واقعیت را می گوید .طبعا صلح و ثبات در منطقه برای این کشور ،از اب و نان نیز واجب تر است .شرایط صلحی را که جمهوری اذربایجان مطرح کرده کاملا عادلانه و منطبق با واقعیت است . این سفیهانه است که کشوری بیاید با همسایه خود پیمان صلحی را امضا کند که قانون اساسی همان کشور ادعای ارضی علیه این کشور را داشته باشد . کدام کشوری چنین صلح نامه ای را امضا می کند که اذربایجان دومی اش باشد ؟! حقیقت ان است که ایرانشهری ها با ان عقل نخودی خود در صدد فریفتن جامعه عوام مسلمانان هستند . سیاست انها تفرقه اندازی بین کشورهای منطقه است . شیاطین مجسمی هستند که به تولید نفرت و تفرقه در بین مسلمانان و حتی هموطنان خود مشغولند . اینها مدام تورک و مغول را حیوان وحشی می نامند . القاب زشت و دور از شان یک انسان را به تورک و اذربایجانی ها می دهند .اینها فرهنگ زشت توهین و فحش را در ایران نهادینه کرده اند .اما در عین حال خود را انسان های وارسته و اخلاق مدار می نامند .فکر می کنند انسانیت از طریق فحش و تحقیر دیگران به دست می اید .
✍کیانی اجیرلی
جمهوری اذربایجان کشوری در حال توسعه است .و شاخص های اقتصادی نیز کاملا این واقعیت را می گوید .طبعا صلح و ثبات در منطقه برای این کشور ،از اب و نان نیز واجب تر است .شرایط صلحی را که جمهوری اذربایجان مطرح کرده کاملا عادلانه و منطبق با واقعیت است . این سفیهانه است که کشوری بیاید با همسایه خود پیمان صلحی را امضا کند که قانون اساسی همان کشور ادعای ارضی علیه این کشور را داشته باشد . کدام کشوری چنین صلح نامه ای را امضا می کند که اذربایجان دومی اش باشد ؟! حقیقت ان است که ایرانشهری ها با ان عقل نخودی خود در صدد فریفتن جامعه عوام مسلمانان هستند . سیاست انها تفرقه اندازی بین کشورهای منطقه است . شیاطین مجسمی هستند که به تولید نفرت و تفرقه در بین مسلمانان و حتی هموطنان خود مشغولند . اینها مدام تورک و مغول را حیوان وحشی می نامند . القاب زشت و دور از شان یک انسان را به تورک و اذربایجانی ها می دهند .اینها فرهنگ زشت توهین و فحش را در ایران نهادینه کرده اند .اما در عین حال خود را انسان های وارسته و اخلاق مدار می نامند .فکر می کنند انسانیت از طریق فحش و تحقیر دیگران به دست می اید .
✍کیانی اجیرلی
04/17/2025, 21:40
t.me/behnam_kianii/7904
برگی پنها ن از تاریخ معاصر مسئله قشقایی ها و امور در هم آمیخته
روزبه پیری
نجات قشقایی ها توسط ترکیه از قتل عام توسط انگلیس
@qayipitiki
روزبه پیری
نجات قشقایی ها توسط ترکیه از قتل عام توسط انگلیس
@qayipitiki
04/17/2025, 06:13
t.me/behnam_kianii/7903
04/16/2025, 15:04
t.me/behnam_kianii/7902
04/16/2025, 15:04
t.me/behnam_kianii/7898
04/16/2025, 15:04
t.me/behnam_kianii/7899
04/16/2025, 15:04
t.me/behnam_kianii/7901
04/16/2025, 15:04
t.me/behnam_kianii/7897
04/16/2025, 15:04
t.me/behnam_kianii/7900
🔸️کوزه سرامیکی از آذربایجان ایران با صحنه های اساطیری ، آذربایجان، قرن ۱۰-۱۳ میلادی ، ارتفاع ۲۷.۸ ، ، وزن : ۲۰۸۸ گرم ، جنس : سرامیک ، شماره اثر : MAO8 ، موزه لوور
تصویر یک زن عشایر تورک آذربایجانی بر روی شتر که در حال رقص اساطیری میباشد . ما به این حالت رقص در اساطیر تورکی "آز" می‌گوییم که معرف انسانی است که به درجه تکامل عروج نرسیده است. تصویر بعدی رقص در حالت " آز" در سنگ نگاره های ورزقان آذربایجان(ایران) و تصویر آخر چگونگی شکل گیری حرف "آز " با تلفظ Z در الفبای رونیک باستان تورکان با همین مفهوم اساطیری .
کسانی که میگویند رقص آذربایجانی عاریت گرفته از دیگران است با مفاهیم اساطیری و سابقه تاریخی آن آشنایی ندارند .
=================
🔸️Azerbaycan, İran'dan seramik sürahi, üzerinde Azerbaycan mitolojik sahneleri, MS 10.-13. yüzyıl, yükseklik: 2708, ağırlık: 2088 gram, malzeme: seramik, ürün numarası: MAO8, Louvre Müzesi
Bir devenin üzerinde mitolojik bir dans sergileyen Azerbaycan Türk göçebe kadınının görüntüsü. Biz bu dans durumuna Türk mitolojisinde "Az" adını veriyoruz ve henüz yükseliş aşamasına ulaşmamış insanı temsil ediyor. Bir sonraki görselde Azerbaycan (İran)'daki Varzaqan petrogliflerinde "Az" pozisyonunda dans edişini görüyoruz, son görselde ise aynı mitolojik anlamı taşıyan eski Türk runik alfabesinde Z telaffuzuyla "Az" harfinin nasıl oluşturulduğu görülüyor.
Azerbaycan dansının başkalarından ödünç alındığını söyleyenler, onun mitolojik kavramlarını ve tarihsel geçmişini bilmiyorlar.
==================
🔸️ Ceramic jar from Azerbaijan, Iran, with Azerbaijani mythological scenes, ca.10th-13th century AD, height: 27.8, weight: 2088 grams, material: ceramic, inv. number: MAO8, Louvre Museum
An image of a Turk Azerbaijani nomad woman on a camel doing a mythological dance. We call this dance position in Turkic mythology "Az", which represents a human being who has not reached the level of ascension. The next image shows the dance in the "Az" position in the Varzaqan petroglyphs of Azerbaijan (Iran), and the last image shows how the letter "Az" is formed with the pronunciation of Z in the ancient Turkic runic alphabet with the same mythological meaning.
Those who say that Azerbaijani dance is borrowed from others are not familiar with its mythological concepts and historical background.
تصویر یک زن عشایر تورک آذربایجانی بر روی شتر که در حال رقص اساطیری میباشد . ما به این حالت رقص در اساطیر تورکی "آز" می‌گوییم که معرف انسانی است که به درجه تکامل عروج نرسیده است. تصویر بعدی رقص در حالت " آز" در سنگ نگاره های ورزقان آذربایجان(ایران) و تصویر آخر چگونگی شکل گیری حرف "آز " با تلفظ Z در الفبای رونیک باستان تورکان با همین مفهوم اساطیری .
کسانی که میگویند رقص آذربایجانی عاریت گرفته از دیگران است با مفاهیم اساطیری و سابقه تاریخی آن آشنایی ندارند .
=================
🔸️Azerbaycan, İran'dan seramik sürahi, üzerinde Azerbaycan mitolojik sahneleri, MS 10.-13. yüzyıl, yükseklik: 2708, ağırlık: 2088 gram, malzeme: seramik, ürün numarası: MAO8, Louvre Müzesi
Bir devenin üzerinde mitolojik bir dans sergileyen Azerbaycan Türk göçebe kadınının görüntüsü. Biz bu dans durumuna Türk mitolojisinde "Az" adını veriyoruz ve henüz yükseliş aşamasına ulaşmamış insanı temsil ediyor. Bir sonraki görselde Azerbaycan (İran)'daki Varzaqan petrogliflerinde "Az" pozisyonunda dans edişini görüyoruz, son görselde ise aynı mitolojik anlamı taşıyan eski Türk runik alfabesinde Z telaffuzuyla "Az" harfinin nasıl oluşturulduğu görülüyor.
Azerbaycan dansının başkalarından ödünç alındığını söyleyenler, onun mitolojik kavramlarını ve tarihsel geçmişini bilmiyorlar.
==================
🔸️ Ceramic jar from Azerbaijan, Iran, with Azerbaijani mythological scenes, ca.10th-13th century AD, height: 27.8, weight: 2088 grams, material: ceramic, inv. number: MAO8, Louvre Museum
An image of a Turk Azerbaijani nomad woman on a camel doing a mythological dance. We call this dance position in Turkic mythology "Az", which represents a human being who has not reached the level of ascension. The next image shows the dance in the "Az" position in the Varzaqan petroglyphs of Azerbaijan (Iran), and the last image shows how the letter "Az" is formed with the pronunciation of Z in the ancient Turkic runic alphabet with the same mythological meaning.
Those who say that Azerbaijani dance is borrowed from others are not familiar with its mythological concepts and historical background.
04/16/2025, 15:03
t.me/behnam_kianii/7896
04/16/2025, 15:03
t.me/behnam_kianii/7895
باسلام ووقت بخیر وخداقوت جناب کیانی عزیز دست مریزاد که بهترین سوال وبهترین بحث اجتماعی وسیاسی رامطرح نمودید وبنده میخواهم دروسع درک وتحلیل خودم به چند نکته اشاره داشته باشم وبنظرمیرسد دلیل عمده عقب ماندگی منطقه مغان بالخص حومه بیله سوار وپارس آباد واصلاندوز این عقب ماندگی بیشتر محسوس ولمس می‌گردد وازاینکه منطقه گرمی را نگفتم چون درمنطقه گرمی موضوعی که مطرح خواهم کرد کمرنگ است واتحاد گرمی از حومه سه شهرستان که نام بردم بیشتر بوده وآنها نخبگان وپیشروان خودرا بیشتر یاری می‌دهند.واما سرورم آقای کیانی 1-درمورد استان شدن ونامگذاری آن کلا"بحث سیاست زده شد واستان شدن اردبیل زودرس ونپخته بود ودربدو مصوب شدن استان وترکیب وتخصیص وتعیین مسولین کلیدی بیشتر از غیر بومیان هدفدار
ومهندسی شده استفاده گردید تاجاییکه بین اقوام ساکن دراستان تفرقه بیافرینند که کاملا"دراین مورد به هدفشان رسیدند وچنان تخم تفرقه را کاشتند هنوز هم هنوز است همان تخمها بذر می‌دهد .
2-دراین سه شهرستان موقع انتخابات چه انتخاب نماینده وچه ریاست جمهور سیاسیون کشوری ومرکز استان طوری برنامه ریزی می‌کنند که ما باانتخاب قومیت بحث نخبه واندیشمندی وکار بلدی ومدیریتی ومدبری را قربانی هیجانات قومی خود کرده وانسانهای وارسته را فدای تعصبات خشک خود نموده وازگردونه بهتر گزینی بیرون میکنیم ودر اتمام رای گیری خیلی هم افتخار میکنیم ازخودمان انتخاب کردیم وبعداز چندماه دوهزاریها می افتد که عجب اشتباه فاحش مرتکب شده ایم وموجب درجازدن محرومیت منطقه گردیده و عقب ماندگی استمرار می یابد .
3-بعداز انتخابات گزینش مدیریتی شروع میشود ووقتی تعدادی از نخبگان وکاربلدان کاندیدای مدیریتی می‌گردند دراین زمان حساس نیز سیاسیون خبره استان عده ای از باصطلاح فعالان اجتماعی وسیاسی منطقه خودمان را به نحویکه سالها تجربه کرده اند تحریک وترغیب می‌نمایند تا برعلیه نیروهای خبره وسرمایه منطقه خود جبهه بگیریم ودرفضای مجازی وجلسات پیش آمده به تخریب آنها قلم زده وقدم برداریم ودرنتیجه آتو بدست دشمن ومخالفین وسیاسیون کرکس صفت داده بوسیله خودی خودسوزی میکنیم . درد زیاداست وناگفته ها انباشته ، بنظر بنده تاما خودرا نشناسیم ومنم منم توخالی وادعاهای خودبزرگ بینی را از خود دور نکرده ایم همان آش وهمان کاسه است وهمیشه حمال بیمزد عده ای معلوم الحال خواهیم بود ومغان روز بروز به فغان تبدیل خواهد شد باید بخودبیاییم وعلیه همدیگر جبهه گرفته شمشیر نزنیم سعی کنیم سرمایه انسانی خودرا خوب بشناسیم ودرجای خود پشتیبانشان باشیم نه ازپشت شمشیر بکشیم .البته شاید این حرافی وعرایض بنده به مزاج عده ای خوش نیاید . بنده جسارت کرده مختصری از درک واستنباط خودرا از بحث باز شده اظهار داشتم . فرهادمهرورزمغانلو
1404/01/27
ومهندسی شده استفاده گردید تاجاییکه بین اقوام ساکن دراستان تفرقه بیافرینند که کاملا"دراین مورد به هدفشان رسیدند وچنان تخم تفرقه را کاشتند هنوز هم هنوز است همان تخمها بذر می‌دهد .
2-دراین سه شهرستان موقع انتخابات چه انتخاب نماینده وچه ریاست جمهور سیاسیون کشوری ومرکز استان طوری برنامه ریزی می‌کنند که ما باانتخاب قومیت بحث نخبه واندیشمندی وکار بلدی ومدیریتی ومدبری را قربانی هیجانات قومی خود کرده وانسانهای وارسته را فدای تعصبات خشک خود نموده وازگردونه بهتر گزینی بیرون میکنیم ودر اتمام رای گیری خیلی هم افتخار میکنیم ازخودمان انتخاب کردیم وبعداز چندماه دوهزاریها می افتد که عجب اشتباه فاحش مرتکب شده ایم وموجب درجازدن محرومیت منطقه گردیده و عقب ماندگی استمرار می یابد .
3-بعداز انتخابات گزینش مدیریتی شروع میشود ووقتی تعدادی از نخبگان وکاربلدان کاندیدای مدیریتی می‌گردند دراین زمان حساس نیز سیاسیون خبره استان عده ای از باصطلاح فعالان اجتماعی وسیاسی منطقه خودمان را به نحویکه سالها تجربه کرده اند تحریک وترغیب می‌نمایند تا برعلیه نیروهای خبره وسرمایه منطقه خود جبهه بگیریم ودرفضای مجازی وجلسات پیش آمده به تخریب آنها قلم زده وقدم برداریم ودرنتیجه آتو بدست دشمن ومخالفین وسیاسیون کرکس صفت داده بوسیله خودی خودسوزی میکنیم . درد زیاداست وناگفته ها انباشته ، بنظر بنده تاما خودرا نشناسیم ومنم منم توخالی وادعاهای خودبزرگ بینی را از خود دور نکرده ایم همان آش وهمان کاسه است وهمیشه حمال بیمزد عده ای معلوم الحال خواهیم بود ومغان روز بروز به فغان تبدیل خواهد شد باید بخودبیاییم وعلیه همدیگر جبهه گرفته شمشیر نزنیم سعی کنیم سرمایه انسانی خودرا خوب بشناسیم ودرجای خود پشتیبانشان باشیم نه ازپشت شمشیر بکشیم .البته شاید این حرافی وعرایض بنده به مزاج عده ای خوش نیاید . بنده جسارت کرده مختصری از درک واستنباط خودرا از بحث باز شده اظهار داشتم . فرهادمهرورزمغانلو
1404/01/27
04/16/2025, 05:46
t.me/behnam_kianii/7894
رؤیای دموکراسی‌خواهان آذربایجان برای ایران: بازآرایی دموکراتیک، برابری و همزیستی
جمعی از دموکراسی‌خواهان آذربایجان با انتشار بیانیه‌ای تحلیلی با عنوان «به تعلیق سیاست تن نخواهیم داد»، نسبت به آنچه «روایت‌های انحصارطلبانه و هراس‌افکنانه از تکثر» خوانده‌اند، واکنش نشان دادند. این بیانیه، پاسخی صریح و انتقادی به متن ۸۰۰ امضایی منتشرشده با عنوان «اعتراض اصحاب علم، فرهنگ و هنر به تضعیف ارکان هویت ملی» است که نویسندگان آن را تلاشی برای تثبیت انحصار فرهنگی و زبانی و بازتولید ترس از تفاوت‌های زبانی و کثرت فرهنگی ارزیابی کرده‌اند.
در بخش پایانی این بیانیه، دموکراسی‌خواهان آذربایجان با ترسیم چشم‌اندازی مبتنی بر همزیستی، عدالت و دموکراسی، از «رؤیاهای بیدار» خود برای ایرانی متکثر و برابر سخن گفته‌اند؛ ایرانی که در آن، همه‌ی مردمان ایران و گروه‌های فرهنگی بتوانند در کنار یکدیگر، زیستی شادمانه و برابر داشته باشند و سیاست نه تعلیق شود، نه امنیتی.
این بیانیه با امضای بیش از ۱۰۰۰ نفر از اهالی فرهنگ، هنر، ادبیات، موسیقی، دانشگاهیان، فعالان اجتماعی، اقتصادی، محیط‌زیستی و چهره‌های سیاسی به‌ویژه از آذربایجان منتشر شده است؛ بیانی کم‌سابقه که از هم‌نوایی گسترده اقشار مختلف جامعه مدنی آذربایجان در برابر نگرش‌های مرکزگرا و دفاع از عدالت، کثرت‌گرایی و وحدت در عین تنوع حکایت دارد.
در میان امضاء‌کنندگان این بیانیه، اسامی چهره‌های سرشناسی چون محمدتقی اکبرنژاد، عیسی نظری، میثم بادامچی، عباس پور اظهری، دکترشکور اکبرنژاد، دکتر افشار سلیمانی، سعید نعیمی، موسی ساکت، مهدیه آهنی، عباس جمالی، دکترمیر قاسم بنی هاشم، دکترکامبیز فلسفیان، مهندس علیرضا صرافی، دکترحسین سلطانی، اکبر شریعت، علی پوریان، محسن هادی، رقیه کبیری، دکتر مهدی فرجی و میثم قهوه‌چیان و... دیده میشود.
#عصر_تبریز در شبکه های اجتماعی👇
اینستاگرام | روبیکا | ایتا | وب سایت
�� @AsrTabriz
جمعی از دموکراسی‌خواهان آذربایجان با انتشار بیانیه‌ای تحلیلی با عنوان «به تعلیق سیاست تن نخواهیم داد»، نسبت به آنچه «روایت‌های انحصارطلبانه و هراس‌افکنانه از تکثر» خوانده‌اند، واکنش نشان دادند. این بیانیه، پاسخی صریح و انتقادی به متن ۸۰۰ امضایی منتشرشده با عنوان «اعتراض اصحاب علم، فرهنگ و هنر به تضعیف ارکان هویت ملی» است که نویسندگان آن را تلاشی برای تثبیت انحصار فرهنگی و زبانی و بازتولید ترس از تفاوت‌های زبانی و کثرت فرهنگی ارزیابی کرده‌اند.
در بخش پایانی این بیانیه، دموکراسی‌خواهان آذربایجان با ترسیم چشم‌اندازی مبتنی بر همزیستی، عدالت و دموکراسی، از «رؤیاهای بیدار» خود برای ایرانی متکثر و برابر سخن گفته‌اند؛ ایرانی که در آن، همه‌ی مردمان ایران و گروه‌های فرهنگی بتوانند در کنار یکدیگر، زیستی شادمانه و برابر داشته باشند و سیاست نه تعلیق شود، نه امنیتی.
این بیانیه با امضای بیش از ۱۰۰۰ نفر از اهالی فرهنگ، هنر، ادبیات، موسیقی، دانشگاهیان، فعالان اجتماعی، اقتصادی، محیط‌زیستی و چهره‌های سیاسی به‌ویژه از آذربایجان منتشر شده است؛ بیانی کم‌سابقه که از هم‌نوایی گسترده اقشار مختلف جامعه مدنی آذربایجان در برابر نگرش‌های مرکزگرا و دفاع از عدالت، کثرت‌گرایی و وحدت در عین تنوع حکایت دارد.
در میان امضاء‌کنندگان این بیانیه، اسامی چهره‌های سرشناسی چون محمدتقی اکبرنژاد، عیسی نظری، میثم بادامچی، عباس پور اظهری، دکترشکور اکبرنژاد، دکتر افشار سلیمانی، سعید نعیمی، موسی ساکت، مهدیه آهنی، عباس جمالی، دکترمیر قاسم بنی هاشم، دکترکامبیز فلسفیان، مهندس علیرضا صرافی، دکترحسین سلطانی، اکبر شریعت، علی پوریان، محسن هادی، رقیه کبیری، دکتر مهدی فرجی و میثم قهوه‌چیان و... دیده میشود.
#عصر_تبریز در شبکه های اجتماعی👇
اینستاگرام | روبیکا | ایتا | وب سایت
�� @AsrTabriz
04/15/2025, 23:26
t.me/behnam_kianii/7893
🎬 سخنان حجت الاسلام رسول برگی عضو شورای اسلامی کلانشهر تبریز در جلسه علنی شورا که با حضور فرماندار محترم تبریز برگزار شد ، درخصوص اتفاقات بازی تیراختور با چادرملو
💙❤️💚
❤️
💚
#HƏRBİCİ
@canim_azarbaycanim
💙❤️💚
❤️
💚
#HƏRBİCİ
@canim_azarbaycanim
04/15/2025, 22:23
t.me/behnam_kianii/7892
این عوارض در پیرامون خصوصا در اردبیل و مغان نمود بیشتری یافت،
👈اما ضربه اساسی به مغان از حیث مدیریت به وقتی وارد شد که اردبیل تبدیل به استان شد . استانی شدن اردبیل بدون مطالعه و ظرفیت های مدیریتی این استان صورت گرفت و صرفا از روی انگیزه های جاه طلبی یک عده از نماینده گان شهر اردبیل و حومه صورت گرفت . اینها افرادی بودند که نه تخصص در حوزه سیاست و مدیریت داشتند و نه از اقتصاد و جامعه درک علمی .یک سری ادم های بودند که به صرف جنگیدن در جبهه ،مدعی همه فن حریفی شدند . طبعا این افراد به خاطر احساس مسئولیت نسبت به کشور جنگیده بودند و شایسته تقدیر .اما پستی را که اشغال کرده بودند ربطی به میدان جنگ نداشت . این پست ها و مقام مدیریتی به جای انکه به انها درک علمی ببخشد ، جاه طلبی را ذیل عنوان مسئولیت به اندام های دولتی تزریق کرد . این افراد در خالی کردن ادارات از نقش نخبگان ، تاثیر مستقیم داشتند ،هر گونه برنامه ریزی درست و علمی را ذیل منویات شخصی چسپیده به ایدئولوژی رد می کردند ، بسیاری از نخبگان در مغان قربانی تنگ نظری چنین افرادی شدند
👈وقتی موضوع استانی شدن اردبیل در مجلس به میان امد ،من هنوز هم یادم هست که در برابر اصرار نماینده دولت که معتقد بود حذف نام اذربایجان از روی این استان حساسیت های امنیتی برای کشور تحمیل خواهد کرد ،همین نمایندگان با اصرار روی نام اردبیل ، رگ جاه طلبیشان بیرون زده بود .من در صدد راست آزمایی یا صداقت نماینده در نام نهادن این استان ذیل نام اذربایجان نیستم و اساسا مشکلات استان اردبیل در نام گذاری ان نیز نبود بلکه و مسلما استان شدن اردبیل یک اشتباه بزرگ بود که هنوز نیز تاوان ان را مردم مغان و مشکین پس می دهند . متاسفانه همان جاه طلبی و بی مایگی مدیریت در استان در قضایایی منطقه ازاد تجاری مغان دوباره مسئله ساز شد و این فرصت را نیز محو و نابود کرد . با اینحال این اخرین اشتباه در اردبیل نبوده .،اردبیل در اندک مدتی تبدیل به مرکز فحاشی علیه دولتین اذربایجان و تورکیه شد و عملا دولت اذربایجان را مجبور به بستن مرزها کرد .نماینده حسینیون در مرکز استان علیه شخص اول دولت همسایه شروع به فحاشی نمود و عوارض و تبعات ان غیر از دولت، یقه تجار و صاحبان سرمایه در مغان را هم گرفت و سیاست کاری و سیاست بازی فقر را در استان سرعت بخشید . اما مشکل تنها این نشد رودخانه آراز ،توسط دولت ارمنستان با پساب کارخانه هسته ای متسامور الوده می شود ، اما فعالین فکری و مدنی مغان ذیل اتهامات امنیتی آذری ها نمی توانند علیه این جنگ اکولوژیکی دولت ارمنستان یک گردهمایی مسالمت امیز و یا حتی یک سیمنار اگاهی بخش برای این مردم بر گذار کنند . اعمال فشار و تهدید با انکشاف فکری و توسعه انسانی مغایرت تام دارد . و مغان نیز جزو مناطقی است که بالفعل با نخبه پروری و توسعه سر ستیز دارد . نگاه امنیتی عموما مشتاق نهادینه کردن ترس در جامعه است .این ترس و لرز جامعه را یک دست و اسیر و وابسته یک قرائت رسمی از مدیریت می کند . بسیاری از مشکلات مغان به خاطر همین مدیریت دیکته شده حتی به سطح گفتگو و طرح مسئله هم نمی رسد چه رسد به حل و فصل ان . .یادم هست که وقتی موضوع الوده بودن اب آراز مطرح شد ،برخی از نخبگان از طرح ان واهمه داشتند ،اینکه این واهمه و ترس تا چه حدی متاثر از شرایط منطقه بود بماند ،اما مسلما الگوی ترس دیکته شده کاملا محرز بود
👈نمی خواهم مطالب شکل ناامید کننده به خود بگیرد اراده انسان در فراسوی محدودیت ها قرار دارد .در وضع فعلی ما شاهد حضور نخبگانی از مغان در سطح کشور هستیم که در حوزه مدیریت و ورزش فعالیت می کنند،همچنین ظهور اهل اندیشه در حوزه فرهنگ و دفاع از ارزش های مدنی و زبانی و پژوهنده گانی که در حوزه تاریخ مغان فعالیت می کنند این نوید را می دهد که بتوانیم به سامان دهی دغدغه و مشکلات منطقه بپردازیم و راه حل خروج از این بن بست را بیابیم
✍️ بهنام کیانی اجیرلی
👈اما ضربه اساسی به مغان از حیث مدیریت به وقتی وارد شد که اردبیل تبدیل به استان شد . استانی شدن اردبیل بدون مطالعه و ظرفیت های مدیریتی این استان صورت گرفت و صرفا از روی انگیزه های جاه طلبی یک عده از نماینده گان شهر اردبیل و حومه صورت گرفت . اینها افرادی بودند که نه تخصص در حوزه سیاست و مدیریت داشتند و نه از اقتصاد و جامعه درک علمی .یک سری ادم های بودند که به صرف جنگیدن در جبهه ،مدعی همه فن حریفی شدند . طبعا این افراد به خاطر احساس مسئولیت نسبت به کشور جنگیده بودند و شایسته تقدیر .اما پستی را که اشغال کرده بودند ربطی به میدان جنگ نداشت . این پست ها و مقام مدیریتی به جای انکه به انها درک علمی ببخشد ، جاه طلبی را ذیل عنوان مسئولیت به اندام های دولتی تزریق کرد . این افراد در خالی کردن ادارات از نقش نخبگان ، تاثیر مستقیم داشتند ،هر گونه برنامه ریزی درست و علمی را ذیل منویات شخصی چسپیده به ایدئولوژی رد می کردند ، بسیاری از نخبگان در مغان قربانی تنگ نظری چنین افرادی شدند
👈وقتی موضوع استانی شدن اردبیل در مجلس به میان امد ،من هنوز هم یادم هست که در برابر اصرار نماینده دولت که معتقد بود حذف نام اذربایجان از روی این استان حساسیت های امنیتی برای کشور تحمیل خواهد کرد ،همین نمایندگان با اصرار روی نام اردبیل ، رگ جاه طلبیشان بیرون زده بود .من در صدد راست آزمایی یا صداقت نماینده در نام نهادن این استان ذیل نام اذربایجان نیستم و اساسا مشکلات استان اردبیل در نام گذاری ان نیز نبود بلکه و مسلما استان شدن اردبیل یک اشتباه بزرگ بود که هنوز نیز تاوان ان را مردم مغان و مشکین پس می دهند . متاسفانه همان جاه طلبی و بی مایگی مدیریت در استان در قضایایی منطقه ازاد تجاری مغان دوباره مسئله ساز شد و این فرصت را نیز محو و نابود کرد . با اینحال این اخرین اشتباه در اردبیل نبوده .،اردبیل در اندک مدتی تبدیل به مرکز فحاشی علیه دولتین اذربایجان و تورکیه شد و عملا دولت اذربایجان را مجبور به بستن مرزها کرد .نماینده حسینیون در مرکز استان علیه شخص اول دولت همسایه شروع به فحاشی نمود و عوارض و تبعات ان غیر از دولت، یقه تجار و صاحبان سرمایه در مغان را هم گرفت و سیاست کاری و سیاست بازی فقر را در استان سرعت بخشید . اما مشکل تنها این نشد رودخانه آراز ،توسط دولت ارمنستان با پساب کارخانه هسته ای متسامور الوده می شود ، اما فعالین فکری و مدنی مغان ذیل اتهامات امنیتی آذری ها نمی توانند علیه این جنگ اکولوژیکی دولت ارمنستان یک گردهمایی مسالمت امیز و یا حتی یک سیمنار اگاهی بخش برای این مردم بر گذار کنند . اعمال فشار و تهدید با انکشاف فکری و توسعه انسانی مغایرت تام دارد . و مغان نیز جزو مناطقی است که بالفعل با نخبه پروری و توسعه سر ستیز دارد . نگاه امنیتی عموما مشتاق نهادینه کردن ترس در جامعه است .این ترس و لرز جامعه را یک دست و اسیر و وابسته یک قرائت رسمی از مدیریت می کند . بسیاری از مشکلات مغان به خاطر همین مدیریت دیکته شده حتی به سطح گفتگو و طرح مسئله هم نمی رسد چه رسد به حل و فصل ان . .یادم هست که وقتی موضوع الوده بودن اب آراز مطرح شد ،برخی از نخبگان از طرح ان واهمه داشتند ،اینکه این واهمه و ترس تا چه حدی متاثر از شرایط منطقه بود بماند ،اما مسلما الگوی ترس دیکته شده کاملا محرز بود
👈نمی خواهم مطالب شکل ناامید کننده به خود بگیرد اراده انسان در فراسوی محدودیت ها قرار دارد .در وضع فعلی ما شاهد حضور نخبگانی از مغان در سطح کشور هستیم که در حوزه مدیریت و ورزش فعالیت می کنند،همچنین ظهور اهل اندیشه در حوزه فرهنگ و دفاع از ارزش های مدنی و زبانی و پژوهنده گانی که در حوزه تاریخ مغان فعالیت می کنند این نوید را می دهد که بتوانیم به سامان دهی دغدغه و مشکلات منطقه بپردازیم و راه حل خروج از این بن بست را بیابیم
✍️ بهنام کیانی اجیرلی
04/15/2025, 21:49
t.me/behnam_kianii/7891
✍️ توسعه مغان
‼️در مغان به خاطر مشکلات اساسی در حوزه اب و بهداشت و نیز شتاب تصاعدی معضلات اجتماعی ، همچنین عدم رشد صنایع برای اشتغال ومقابله با بیکاری ،فرار نخبگان و سرمایه گذاران ،طرح این سوال که چه اسباب و عللی باعث وضع موجود شده و چگونه می توان از این طوفان بنیان کن گذشت ، به یک چالش ضروری تبدیل شده است. در انتخابات ،بیشترین مشارکت و ارا ماخوذه به صندوقها ،اکثرا به مغان تعلق دارد .اما ،ظاهر و باطن امر نشان می دهد این مشارکت هیچ تاثیری در اراده دولت مردان برای حل و فصل مشکل موکلان خود نداشته است .در همین انتخابات ریاست جمهوری بیشترین ارای ریخته شده به نفع دکتر پزشکیان از مغان بود با بیش از ۹۰درصد . اما نتیجه ان برای اهل مغان تا به امروز هیچ اندر هیچ بود .سرنوشت مغان از این حیث بی شباهت به وضع «برده گان سربه راه » به ارباب خود نبوده است. برده گان بی مزد و بدون شان انسانی . .طبعا این سوال مطرح است که گره این رابطه بی تناسب و برده وار اهل مغان به دولت در کجاست !؟ و و یا در پشت این بی تناسبی ، چه عللی و اسبابی ، دخیل بوده است ؟ و چرا این دور تسلسل ادامه دارد ؟ .یک واقعیت تلخ عمومی وجود دارد که تناسب رابطه شهروندی و حاکمیت سیاسی در ایران هیچ گاه هم طراز نبوده است و کفه دولت همیشه سنگین و غالب بوده و دلیل بی ثباتی جامعه ایران ، تکرار انقلاب و شورش ها در این کشور نیز همین است .دولت به عنوان حاکم و الهه سرنوشت جامعه ایرانی ، نه خود را پاسخگو به شهروند دانسته و نه شهروند بر اساس حقوق فردی و اجتماعی توان مطالبه گری حق خود را از دولت داشته است .
فارغ از این مشکل عمومی ، یک نگاه بدبینانه حاصل از« فلسفه سیاسی هابس» بین مرکز و پیرامون در اواخر سلطنت احمد شاه قاجار در بین روشنفکران شکل گرفت که به کودتای ۱۲۹۹ رضاخان منجر شد و حاصل مشروطه را بر باد داد .این دیدگاه راه را برای استقرار نظامی استبدادی متمرکز به نام دولت پهلوی باز کرد . در این تغییر ،برای اولین بار ملیت ایرانی بر اساس زبان و قومیت خاص تعریف شد. در این تعریف پیرامون کشور نقش اقماری برای دولت مرکزی داشت .در اینجا سیاست و قدرت نقش هضم کننده اقمار و یا کنترل انها در یک سیکل تکراری و بی پایان را ایفا نمود . این سیاست سبب مهاجرت گسترده از پیرامون به مراکز کشور شد و بحران حاشیه نشینی در پایتخت یا مرکز قدرت سیاسی کشور را به وجود اورد . با اینحال و علی رغم عوارض حاصل از ان ، کماکان سیاست کنترل حواشی کشور و نگاه گریز از مرکز به این استان های پیرامونی ترک نشد . بر این اساس سرمایه گذاری های عمده اقتصادی در استان های مرکزی انجام گرفت و در پیرامون سایه امنیت و ترس بر سر مدیریت و و نخبگان قرار گرفت . طبعا این شکل از حکمرانی بر پیرامون ،فرار مغزها به پایتخت را تسریع بخشید و تنها به شکل گیری توسعه انسانی در پایتخت و و استان های مرکزی منجر شد . در حوزه اموزش و پرورش در حالیکه استان های مرکزی نظام اموزشی مبتنی بر ارتقا زبان و فرهنگ بومی به سطح مدرن را پیش می بردند ، استان های پیرامونی فرهنگ و زبان شان در همان سطح بومی متوقف شد و زبان و فرهنگی که جنبه تحمیلی و ماهیتا تحقیر کننده ارزش های بومی انها بود ،به نام اموزش و پرورش استعداد ها به کار رفت . در دوره پهلوی دوم تا حدی در حوزه اقتصاد تجدید نظرهای در حوزه اقتصاد صورت گرفت و در برخی از مناطق از جمله مغان پروژه های عمرانی به کار رفت .و کشت و صنعت به وجود امد. پارسا اباد به عنوان شهر برای ارائه خدمات و اموزش تاسیس شد .اما سیاست و نگاه گریز از مرکز از بین نرفت .بزرگترین مجتمع اقتصادی در مغان یعنی کشت و صنعت از مرکز اداره می شد و بومیان غیر از اینکه زمین های بزرگ کشاورزی خود را از دست دادند و به صورت کارگر و کارمند جز برای این شرکت درامدند ، چیزی عایدشان نشد . بعد از انقلاب اسلامی ، کشت و صنعت تقریبا به حال خود رها شد . نگاه ایدئولوژیک به اقتصاد، و شروع جنگ ،کشت وصنعت را با بحران مالی و نخبه روبرو کرد . اقتصاد ایران نه ازاد بود و نه دولتی ،بلکه ملغمه ای بود از هردو .ضمن انکه نظام بازرسی مستمر و مبارزه با عوارضی که اقتصاد دولتی با ان مواجه است صورت نگرفت .برنامه ریزی وجود داشت اما مجریان برنامه یا فاقد کارایی بودند یا انگیزه خاصی برای اجرای برنامه نداشتند .اقتصاد دولتی بسیار زود در خدمت به انگیزه ها و اهداف شخصی در امد .و ریاست به نام مدیریت تعریف شد .
‼️در مغان به خاطر مشکلات اساسی در حوزه اب و بهداشت و نیز شتاب تصاعدی معضلات اجتماعی ، همچنین عدم رشد صنایع برای اشتغال ومقابله با بیکاری ،فرار نخبگان و سرمایه گذاران ،طرح این سوال که چه اسباب و عللی باعث وضع موجود شده و چگونه می توان از این طوفان بنیان کن گذشت ، به یک چالش ضروری تبدیل شده است. در انتخابات ،بیشترین مشارکت و ارا ماخوذه به صندوقها ،اکثرا به مغان تعلق دارد .اما ،ظاهر و باطن امر نشان می دهد این مشارکت هیچ تاثیری در اراده دولت مردان برای حل و فصل مشکل موکلان خود نداشته است .در همین انتخابات ریاست جمهوری بیشترین ارای ریخته شده به نفع دکتر پزشکیان از مغان بود با بیش از ۹۰درصد . اما نتیجه ان برای اهل مغان تا به امروز هیچ اندر هیچ بود .سرنوشت مغان از این حیث بی شباهت به وضع «برده گان سربه راه » به ارباب خود نبوده است. برده گان بی مزد و بدون شان انسانی . .طبعا این سوال مطرح است که گره این رابطه بی تناسب و برده وار اهل مغان به دولت در کجاست !؟ و و یا در پشت این بی تناسبی ، چه عللی و اسبابی ، دخیل بوده است ؟ و چرا این دور تسلسل ادامه دارد ؟ .یک واقعیت تلخ عمومی وجود دارد که تناسب رابطه شهروندی و حاکمیت سیاسی در ایران هیچ گاه هم طراز نبوده است و کفه دولت همیشه سنگین و غالب بوده و دلیل بی ثباتی جامعه ایران ، تکرار انقلاب و شورش ها در این کشور نیز همین است .دولت به عنوان حاکم و الهه سرنوشت جامعه ایرانی ، نه خود را پاسخگو به شهروند دانسته و نه شهروند بر اساس حقوق فردی و اجتماعی توان مطالبه گری حق خود را از دولت داشته است .
فارغ از این مشکل عمومی ، یک نگاه بدبینانه حاصل از« فلسفه سیاسی هابس» بین مرکز و پیرامون در اواخر سلطنت احمد شاه قاجار در بین روشنفکران شکل گرفت که به کودتای ۱۲۹۹ رضاخان منجر شد و حاصل مشروطه را بر باد داد .این دیدگاه راه را برای استقرار نظامی استبدادی متمرکز به نام دولت پهلوی باز کرد . در این تغییر ،برای اولین بار ملیت ایرانی بر اساس زبان و قومیت خاص تعریف شد. در این تعریف پیرامون کشور نقش اقماری برای دولت مرکزی داشت .در اینجا سیاست و قدرت نقش هضم کننده اقمار و یا کنترل انها در یک سیکل تکراری و بی پایان را ایفا نمود . این سیاست سبب مهاجرت گسترده از پیرامون به مراکز کشور شد و بحران حاشیه نشینی در پایتخت یا مرکز قدرت سیاسی کشور را به وجود اورد . با اینحال و علی رغم عوارض حاصل از ان ، کماکان سیاست کنترل حواشی کشور و نگاه گریز از مرکز به این استان های پیرامونی ترک نشد . بر این اساس سرمایه گذاری های عمده اقتصادی در استان های مرکزی انجام گرفت و در پیرامون سایه امنیت و ترس بر سر مدیریت و و نخبگان قرار گرفت . طبعا این شکل از حکمرانی بر پیرامون ،فرار مغزها به پایتخت را تسریع بخشید و تنها به شکل گیری توسعه انسانی در پایتخت و و استان های مرکزی منجر شد . در حوزه اموزش و پرورش در حالیکه استان های مرکزی نظام اموزشی مبتنی بر ارتقا زبان و فرهنگ بومی به سطح مدرن را پیش می بردند ، استان های پیرامونی فرهنگ و زبان شان در همان سطح بومی متوقف شد و زبان و فرهنگی که جنبه تحمیلی و ماهیتا تحقیر کننده ارزش های بومی انها بود ،به نام اموزش و پرورش استعداد ها به کار رفت . در دوره پهلوی دوم تا حدی در حوزه اقتصاد تجدید نظرهای در حوزه اقتصاد صورت گرفت و در برخی از مناطق از جمله مغان پروژه های عمرانی به کار رفت .و کشت و صنعت به وجود امد. پارسا اباد به عنوان شهر برای ارائه خدمات و اموزش تاسیس شد .اما سیاست و نگاه گریز از مرکز از بین نرفت .بزرگترین مجتمع اقتصادی در مغان یعنی کشت و صنعت از مرکز اداره می شد و بومیان غیر از اینکه زمین های بزرگ کشاورزی خود را از دست دادند و به صورت کارگر و کارمند جز برای این شرکت درامدند ، چیزی عایدشان نشد . بعد از انقلاب اسلامی ، کشت و صنعت تقریبا به حال خود رها شد . نگاه ایدئولوژیک به اقتصاد، و شروع جنگ ،کشت وصنعت را با بحران مالی و نخبه روبرو کرد . اقتصاد ایران نه ازاد بود و نه دولتی ،بلکه ملغمه ای بود از هردو .ضمن انکه نظام بازرسی مستمر و مبارزه با عوارضی که اقتصاد دولتی با ان مواجه است صورت نگرفت .برنامه ریزی وجود داشت اما مجریان برنامه یا فاقد کارایی بودند یا انگیزه خاصی برای اجرای برنامه نداشتند .اقتصاد دولتی بسیار زود در خدمت به انگیزه ها و اهداف شخصی در امد .و ریاست به نام مدیریت تعریف شد .
04/15/2025, 21:48
t.me/behnam_kianii/7890
در یکی از گروها ،فردی سوالی پرسیده که دلیل حمله اخیر ایرانشهری به اردوغان چیست ؟ جوابی که می توان به این سوال داد از دید بنده روشن است: غیر از موضوع سوریه و دالان زنگه زور ، که قبلا بدان پرداخته ایم موضوع اخیر آشتی با پ ک ک از ناحیه اردوغان شرایط و موقعیت ایرانشهری ها را در شمال غربی ک
شور تضعیف نموده است . حل وفصل مشکل کردها در تورکیه و نیز موقعیت اقلیم کردستان به شکلی دوفاکتو دولت را در معرض تغییر نگرش به کردستان ایران قرار می دهد و حاکمیت مجبور است گام های اساسی را برای مشارکت دهی کوردها در ساختار قدرت بر دارد . .از این جهت طرح آشتی اردوغان زنگ ها را برای ایرانشهری ها به صدا در اورد است .
✍کیانی اجیرلی
شور تضعیف نموده است . حل وفصل مشکل کردها در تورکیه و نیز موقعیت اقلیم کردستان به شکلی دوفاکتو دولت را در معرض تغییر نگرش به کردستان ایران قرار می دهد و حاکمیت مجبور است گام های اساسی را برای مشارکت دهی کوردها در ساختار قدرت بر دارد . .از این جهت طرح آشتی اردوغان زنگ ها را برای ایرانشهری ها به صدا در اورد است .
✍کیانی اجیرلی
04/14/2025, 23:56
t.me/behnam_kianii/7889
«عقد آریایی» با طعم مهریه اسلامی!
عقد آریایی؛ از «بازگشت به عصر هخامنشی» تا مهریه‌گذاری در «برابری زن و مرد»!
در روزگاری که مشکلات اقتصادی و ناهنجاری‌های اجتماعی نفس مردم را بریده، پان‌ایرانیست‌ها که گویا در تلاش برای خلق افتخاراتی نوین (!) هستند، از این ور دیوار از تاریخ پریده و از هزار سال پیش از اسلام درآورده‌‌اند.
آری، آنانی که پیش‌تر هرچه را اسلامی بودند، نشان عقب مانده و خرافی مینامیدند، اکنون با ادعای بازگشت به ریشه‌های هخامنشی و ساسانی، مراسمی موسوم به «عقد آریایی» را باب کرده‌اند. عقدی که نه سند تاریخی روشنی دارد و نه منبع فقهی، اما به گفته طرفدارانش نماد تمدن و برابری زن و مرد است!
ماجرا وقتی خنده دارتر میشود که در همین «عقد آریایی» و ادعای تساوی حقوق کامل خانواده، مهریه‌های آنچنانی نیز تعیین میشود! بله، مهریه‌ای دقیقاً به سبک همان عقد اسلامی است که نماد «عقب‌ماندگی» می نامند. ظاهراً پان‌ایرانیسم به جایی رسیده است ...
ادامه مطلب در اینجا
رسانه باشید
به «گروه خبری آذتورک نیوز» بپیوندید
instagram.com/turk_makalalar
instagram.com/azturknews_
WWW.Azturk.News
https://t.me/turkmaqalalar
عقد آریایی؛ از «بازگشت به عصر هخامنشی» تا مهریه‌گذاری در «برابری زن و مرد»!
در روزگاری که مشکلات اقتصادی و ناهنجاری‌های اجتماعی نفس مردم را بریده، پان‌ایرانیست‌ها که گویا در تلاش برای خلق افتخاراتی نوین (!) هستند، از این ور دیوار از تاریخ پریده و از هزار سال پیش از اسلام درآورده‌‌اند.
آری، آنانی که پیش‌تر هرچه را اسلامی بودند، نشان عقب مانده و خرافی مینامیدند، اکنون با ادعای بازگشت به ریشه‌های هخامنشی و ساسانی، مراسمی موسوم به «عقد آریایی» را باب کرده‌اند. عقدی که نه سند تاریخی روشنی دارد و نه منبع فقهی، اما به گفته طرفدارانش نماد تمدن و برابری زن و مرد است!
ماجرا وقتی خنده دارتر میشود که در همین «عقد آریایی» و ادعای تساوی حقوق کامل خانواده، مهریه‌های آنچنانی نیز تعیین میشود! بله، مهریه‌ای دقیقاً به سبک همان عقد اسلامی است که نماد «عقب‌ماندگی» می نامند. ظاهراً پان‌ایرانیسم به جایی رسیده است ...
ادامه مطلب در اینجا
رسانه باشید
به «گروه خبری آذتورک نیوز» بپیوندید
instagram.com/turk_makalalar
instagram.com/azturknews_
WWW.Azturk.News
https://t.me/turkmaqalalar
04/14/2025, 23:33
t.me/behnam_kianii/7888
🔴مسئله اصلی در آذربایجان ایران !
🖌عیسی نظری
▪️در میان گفته های پدرانمان جمله ای داریم که ایری اوتوراق ، دوز دانیشاق !
در آذربایجان ایران ، ما مسئله ای به نام پانتورک نداریم ، پانتورک یعنی اعتقاد به اینکه کل دولت های تورک و کل تورکان به زیر یک پرچم و یک دولت فراگیر جمع بشوند ،
چنین موضعی برای یک آذربایجانی غیر مانوس و نامربوط است .
از استان اورومچی چین تا استان بزرگ آلتای روسیه تا ناف اروپا ، همانند کمر بندی دور جهان ،تورک بوده ، زیر یک
پرچم بودن اینها اولا غیر ممکن و در ثانی
غیر سودمند بوده و یک جنگ های حداقل صد ساله لازم است که حکومتگران تورک را از سریر قدرت به زیر کشیده و چنان موقعیتی بتوان آفرید ، مسائل مورد درگیر ملت آذربایجان فعلا انتخاب نام فرزندان خود ، نام انتخاب محل کار و محل و نام محله زندگی
خود است !
اخیرا کتاب قطور چاپ شده ای به من هدیه شده که اسامی تغییر یافته تورکی به فارسی می باشد !
در ثانی جنبش هویت طلبی ملت آذربایجان جنبشی رو در رو با افراد بوده ( فیس تو فیس) و هرگز با هیچ دولت خوب و بد و یا تورک و فارس تماس و ارتباطی ندارد .
▪️در مسافرت به اروپا و تبیین دیدگاه های خودمان ، همشهری های میزبان در سالن های شهرداری های کشور های اروپائی به دفعات اعلام کردند ، سالن ها ی شهرداری ها از مهمانان به شکل پرداخت بهای بلیط های رفت و برگشت کمک می کنند که من می گفتم ، من خودم بهای بلیط را پرداخت
کرده ام و هرگونه کمک خارجی حتی در سطح شهرداری را نیز نمی پذیریم .
▪️مسئله ما احقاق حقوق ملی و انسانی خودمان در کشورمان ایران است ، اراجیف
پان تورک نه قابلیت و انطباق موضوعی دارد و نه شکلی ، و متهم شدگان به این امر نه از این کلمه سودی می برند و نه زیانی ، مشتی پف کرده های یوز پلنگی صرفا برای شادی روح مردگان اسطوره ای خود ، داستان سرائی می کنند !
▪️پس از امر پوچ پانتورکی ، اتهام دیگری که در افواه مخالفان ما زیاد تکرار می شود تجزیه طلبی است ، من اعتقاد دارم که تجزیه طلبی خاص مرکزیت برای قطعاتی در پیرامون است ، مثلا بخش مرکزی ایتالیا
برای تجزیه جنوب آن کشور از جمله سیسیل فعالیت می کنند و صراحتا نیز خود را جدا بافته از جزایر سیسیل می دانند .
اصولا بر اساس همان ایری اوتوراق و دوز دانیشاق ، آنچه بخش پیرامونی علیه
بخش مرکزی ، جنبشی بوجود آورد و خواهان جدائی از مرکز کشور باشد ، در عالم سیاست وجغرافیای جهان ما ، استقلال طلبی است ،
مانند آنچه در اسپانیا و یا ایرلند می گذرد ،
این امر هم توسط ملت ها تصمیم گرفته می شود و نه افراد خاص ( استقلال طلبان )
تنها استقلال طلبان هم نیستند ، برخی به فدرال طلبی مایل هستند ، صریحا استقلال خواهی را زیان بخش دانسته وبه فدرالیسم معتقد هستند .
بخشی هم که من و همراهانم هم جزو آنها
هستیم ،نه به استقلال و نه به فدرالیسم حتی ،اعتقادی نداریم ما حق و حقوق ملی و انسانی
خود را در همین یک پارچگی و اتحاد تمامی ایالت ها و ملل ممالک محروسه ایران می دانیم و می خواهیم ، فرق ما با دیگر گروه های نامبرده این است که ما مملکت ایران را قابل اصلاح به برابری ملی و انسانی ما بین خود ( پیرامون ) و مرکز می دانیم ولی آنها این را رویا پروری ما می دانند و معتقد هستند که بدون داشتن یک دولت ملی خاص
خودمان امکان معماری سرنوشت ملت خود را نخواهیم داشت .
▪️آقایان مرکز گرا ها ، آقایان روشنفکران مرکز و عمدتا فارس ها ، برای یکی بودن باید فداکاری کرد ، بد هم باشیم باید ، هموطن نامیده شویم ، انسان موجود پیچیده ای است ، اینهمه بیگانه و بیگانه پرست نامیدن
هموطنان در دراز مدت از آنها، همانی را می سازد که شما بلا انقطاع می نامید .
من با صداقت کامل مسائل مطروحه را طرح کردم تو خواه ملول و عصبانی شوی و خواه عبرت بگیری !
خواستم مشکل را بگویم که بتوانی حل کنی و الا با توهین و اهانت به جائی نمی رسی !
دوتا خاطره برای اثبات موضوع دارم برای رعایت مینی مال نویسی آن را به بعد موکول
می کنم ، هفته یا روز دیگر !
⏭ Metam
✅ @pishroaz
🖌عیسی نظری
▪️در میان گفته های پدرانمان جمله ای داریم که ایری اوتوراق ، دوز دانیشاق !
در آذربایجان ایران ، ما مسئله ای به نام پانتورک نداریم ، پانتورک یعنی اعتقاد به اینکه کل دولت های تورک و کل تورکان به زیر یک پرچم و یک دولت فراگیر جمع بشوند ،
چنین موضعی برای یک آذربایجانی غیر مانوس و نامربوط است .
از استان اورومچی چین تا استان بزرگ آلتای روسیه تا ناف اروپا ، همانند کمر بندی دور جهان ،تورک بوده ، زیر یک
پرچم بودن اینها اولا غیر ممکن و در ثانی
غیر سودمند بوده و یک جنگ های حداقل صد ساله لازم است که حکومتگران تورک را از سریر قدرت به زیر کشیده و چنان موقعیتی بتوان آفرید ، مسائل مورد درگیر ملت آذربایجان فعلا انتخاب نام فرزندان خود ، نام انتخاب محل کار و محل و نام محله زندگی
خود است !
اخیرا کتاب قطور چاپ شده ای به من هدیه شده که اسامی تغییر یافته تورکی به فارسی می باشد !
در ثانی جنبش هویت طلبی ملت آذربایجان جنبشی رو در رو با افراد بوده ( فیس تو فیس) و هرگز با هیچ دولت خوب و بد و یا تورک و فارس تماس و ارتباطی ندارد .
▪️در مسافرت به اروپا و تبیین دیدگاه های خودمان ، همشهری های میزبان در سالن های شهرداری های کشور های اروپائی به دفعات اعلام کردند ، سالن ها ی شهرداری ها از مهمانان به شکل پرداخت بهای بلیط های رفت و برگشت کمک می کنند که من می گفتم ، من خودم بهای بلیط را پرداخت
کرده ام و هرگونه کمک خارجی حتی در سطح شهرداری را نیز نمی پذیریم .
▪️مسئله ما احقاق حقوق ملی و انسانی خودمان در کشورمان ایران است ، اراجیف
پان تورک نه قابلیت و انطباق موضوعی دارد و نه شکلی ، و متهم شدگان به این امر نه از این کلمه سودی می برند و نه زیانی ، مشتی پف کرده های یوز پلنگی صرفا برای شادی روح مردگان اسطوره ای خود ، داستان سرائی می کنند !
▪️پس از امر پوچ پانتورکی ، اتهام دیگری که در افواه مخالفان ما زیاد تکرار می شود تجزیه طلبی است ، من اعتقاد دارم که تجزیه طلبی خاص مرکزیت برای قطعاتی در پیرامون است ، مثلا بخش مرکزی ایتالیا
برای تجزیه جنوب آن کشور از جمله سیسیل فعالیت می کنند و صراحتا نیز خود را جدا بافته از جزایر سیسیل می دانند .
اصولا بر اساس همان ایری اوتوراق و دوز دانیشاق ، آنچه بخش پیرامونی علیه
بخش مرکزی ، جنبشی بوجود آورد و خواهان جدائی از مرکز کشور باشد ، در عالم سیاست وجغرافیای جهان ما ، استقلال طلبی است ،
مانند آنچه در اسپانیا و یا ایرلند می گذرد ،
این امر هم توسط ملت ها تصمیم گرفته می شود و نه افراد خاص ( استقلال طلبان )
تنها استقلال طلبان هم نیستند ، برخی به فدرال طلبی مایل هستند ، صریحا استقلال خواهی را زیان بخش دانسته وبه فدرالیسم معتقد هستند .
بخشی هم که من و همراهانم هم جزو آنها
هستیم ،نه به استقلال و نه به فدرالیسم حتی ،اعتقادی نداریم ما حق و حقوق ملی و انسانی
خود را در همین یک پارچگی و اتحاد تمامی ایالت ها و ملل ممالک محروسه ایران می دانیم و می خواهیم ، فرق ما با دیگر گروه های نامبرده این است که ما مملکت ایران را قابل اصلاح به برابری ملی و انسانی ما بین خود ( پیرامون ) و مرکز می دانیم ولی آنها این را رویا پروری ما می دانند و معتقد هستند که بدون داشتن یک دولت ملی خاص
خودمان امکان معماری سرنوشت ملت خود را نخواهیم داشت .
▪️آقایان مرکز گرا ها ، آقایان روشنفکران مرکز و عمدتا فارس ها ، برای یکی بودن باید فداکاری کرد ، بد هم باشیم باید ، هموطن نامیده شویم ، انسان موجود پیچیده ای است ، اینهمه بیگانه و بیگانه پرست نامیدن
هموطنان در دراز مدت از آنها، همانی را می سازد که شما بلا انقطاع می نامید .
من با صداقت کامل مسائل مطروحه را طرح کردم تو خواه ملول و عصبانی شوی و خواه عبرت بگیری !
خواستم مشکل را بگویم که بتوانی حل کنی و الا با توهین و اهانت به جائی نمی رسی !
دوتا خاطره برای اثبات موضوع دارم برای رعایت مینی مال نویسی آن را به بعد موکول
می کنم ، هفته یا روز دیگر !
⏭ Metam
✅ @pishroaz
04/13/2025, 18:42
t.me/behnam_kianii/7887
نشریه سهند
شماره اول
https://t.me/sahand_ocaq/135
شماره دوم
https://t.me/sahand_ocaq/139
شماره سوم
https://t.me/sahand_ocaq/142
شماره چهارم
https://t.me/sahand_ocaq/143
شماره پنجم
https://t.me/sahand_ocaq/158
شماره ششم
https://t.me/c/1891801253/13
شماره هفتم
https://t.me/sahand_ocaq/188
شماره هشتم
https://t.me/sahand_ocaq/196
شماره نهم
https://t.me/sahand_ocaq/217
شماره دهم
https://t.me/sahand_ocaq/266
شماره یازدهم
https://t.me/sahand_ocaq/295
شماره دوازدهم
https://t.me/sahand_ocaq/298
شماره سیزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/303
شماره چهاردهم
https://t.me/sahand_ocaq/322
شماره پانزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/334
شماره شانزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/358
شماره هفدهم
https://t.me/sahand_ocaq/384
شماره هجدهم
https://t.me/sahand_ocaq/420
شماره نوزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/451
شماره بیستم
https://t.me/sahand_ocaq/481
شماره بیست و یکم
https://t.me/sahand_ocaq/495
شماره بیست و دوم
https://t.me/sahand_ocaq/561
شماره بیست و سوم
https://t.me/sahand_ocaq/572
شماره بیست و چهارم
https://t.me/sahand_ocaq/587
شماره بیست و پنجم
https://t.me/sahand_ocaq/615
شماره بیست و ششم
https://t.me/sahand_ocaq/636
شماره بیست و هفتم
https://t.me/sahand_ocaq/691
شماره اول
https://t.me/sahand_ocaq/135
شماره دوم
https://t.me/sahand_ocaq/139
شماره سوم
https://t.me/sahand_ocaq/142
شماره چهارم
https://t.me/sahand_ocaq/143
شماره پنجم
https://t.me/sahand_ocaq/158
شماره ششم
https://t.me/c/1891801253/13
شماره هفتم
https://t.me/sahand_ocaq/188
شماره هشتم
https://t.me/sahand_ocaq/196
شماره نهم
https://t.me/sahand_ocaq/217
شماره دهم
https://t.me/sahand_ocaq/266
شماره یازدهم
https://t.me/sahand_ocaq/295
شماره دوازدهم
https://t.me/sahand_ocaq/298
شماره سیزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/303
شماره چهاردهم
https://t.me/sahand_ocaq/322
شماره پانزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/334
شماره شانزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/358
شماره هفدهم
https://t.me/sahand_ocaq/384
شماره هجدهم
https://t.me/sahand_ocaq/420
شماره نوزدهم
https://t.me/sahand_ocaq/451
شماره بیستم
https://t.me/sahand_ocaq/481
شماره بیست و یکم
https://t.me/sahand_ocaq/495
شماره بیست و دوم
https://t.me/sahand_ocaq/561
شماره بیست و سوم
https://t.me/sahand_ocaq/572
شماره بیست و چهارم
https://t.me/sahand_ocaq/587
شماره بیست و پنجم
https://t.me/sahand_ocaq/615
شماره بیست و ششم
https://t.me/sahand_ocaq/636
شماره بیست و هفتم
https://t.me/sahand_ocaq/691
04/13/2025, 08:15
t.me/behnam_kianii/7886
لوطفا کمک ائدین کی امضا چوخ ییغیلسین🌷🌷🌷
#امضای_بیانیه
🔴 بیانیه تحلیلی جمعی از فعالان مدنی و سیاسی آذربایجان در پاسخ به 800 ضربه شلاق بر پیکره‌ی رنجور آذربایجان و مردمان غیرفارس
✅ از واهمه‌های بی‌نام و نشان اقتدارگرایانه تا رویاهای بیدار مردمانی متکثر و همبسته
تن به تعلیق سیاست نخواهیم داد.
🔗 با مراجعه به آدرس پایین می توانید آن را مطالعه و امضا کنید:
https://fa.petitions.net/482574?utm_source=web_share
#امضای_بیانیه
🔴 بیانیه تحلیلی جمعی از فعالان مدنی و سیاسی آذربایجان در پاسخ به 800 ضربه شلاق بر پیکره‌ی رنجور آذربایجان و مردمان غیرفارس
✅ از واهمه‌های بی‌نام و نشان اقتدارگرایانه تا رویاهای بیدار مردمانی متکثر و همبسته
تن به تعلیق سیاست نخواهیم داد.
🔗 با مراجعه به آدرس پایین می توانید آن را مطالعه و امضا کنید:
https://fa.petitions.net/482574?utm_source=web_share
04/13/2025, 00:40
t.me/behnam_kianii/7885
مرکز امار وطن یولی از عموم مردم می خواهد به کارزار امضای نامه به رئیس جمهور بپویندند .هیچ کس نباید بدون امضا کردن ،قسر در برود .حتی کودکان را هم باید انگشت بزنند.
👊من امر می کنم : ژاله اموزگار
👊من امر می کنم : ژاله اموزگار
04/12/2025, 16:58
t.me/behnam_kianii/7884
04/12/2025, 16:49
t.me/behnam_kianii/7882
04/12/2025, 16:49
t.me/behnam_kianii/7883
وقتی روشنفکر مملکت شآن و جایگاه مجلس با دستشوی را نمی داند از تماشاگر عادی چه انتظاری دارید .وقتی استاد به اصطلاح دانشگاه ، رئیس جمهور یک کشور را با سخیف ترین الفاظ مورد اهانت قرار می دهد و تازه نژاد خود را نجیب و نژاد مردم ان کشور را وحشی ،بی فرهنگ می نامد .من انتظاری از جماعت عادی داخل استادیوم ندارم . فحش ،ناسزا ، توهین نژادی ، برای ایرانشهری امری عادی و روزمره به حساب می اید .این رفتارهای که از قشر روشنفکر ایران گرا سر می زند در هیچ کشوری وجود ندارد . ان هم در تریبون های رسمی .
04/11/2025, 23:27
t.me/behnam_kianii/7880
تساوی تراختور در دل کویر؛ نماینده آزربایجان با وجود هجمه‌ها صدرنشینی را حفظ کرد
04/11/2025, 23:11
t.me/behnam_kianii/7879
🔺علیرضا نوین، نماینده تبریز در واکنش به تهدید هواپیمایی آتا تبریز، توسط مسئولان سازمان هواپیمایی ایران به‌جهت خوشامدگویی به زبان تورکی، گفت: در کنار خوشامدگویی به زبانهای فارسی و انگلیسی، در حد ۳۰ ثانیه خوشامدگویی تورکی صورت می‌گیرد. این را هم بر نمی‌تابند؟
نماینده تبریز گفت: «در رسانه‌ها خواندم گفته‌اند خوشامدگویی به مسافران پروازها باید به زبان فارسی و انگلیسی باشد و استفاده از زبان ترکی خلاف قانون بوده و هرج و مرج ایجاد می‌کند.» نماینده تبریز با بیان اینکه «منظور آقایان از قانون دقیقا چیست؟» افزود: «ماه‌هاست که در کنار خوشامدگویی به زبان فارسی و انگلیسی، در پروازهای تبریزِ آتا به‌زبان ترکی نیز خوشامدگویی صورت می‌گیرد و تا به‌امروز هرج و مرج ادعایی را شاهد نبوده‌ایم و اتفاقاً این ابتکار با استقبال حضار و افکار عمومی نیز مواجه شده است.»
علیرضا نوین افزود: «متاسفانه مسئولان سازمانی هواپیمایی تحت تاثیر مسئله‌سازی بیهوده عده‌ای خاص قرار گرفته‌اند و با نگاه امنیتی به یک موضوع ساده، در فضای مجازی بحران‌آفرینی می‌کنند.»
او افزود: «خوشامدگویی ترکی جایگزین فارسی و انگلیسی نشده است و در کنار زبان رسمی کشورمان، در حد ۳۰ ثانیه خوشامدگویی ترکی صورت می‌گیرد. این را هم بر نمی‌تابند؟! اتفاقاً استفاده از زبان ترکی بر زبان انگلیسی در پروازهای داخلی که یک مسافر خارجی هم ندارد مقدم‌تر است و انتظار می‌رود رگ غیرت آقایان به‌جای زبان انگلیسی برای زبانهای قومی محلی کشورمان باد کند.»
رئیس مجمع نمایندگان آذربایجان‌شرقی با اشاره به جنجال‌آفرینی فاشیست‌های تورک ستیز ایرانشهری در این باره گفت: «موضوع خوشامدگویی به‌زبان ترکی در پروازهای تبریز برای عموم و خواص حل شده و قرار نیست مسئولان سازمان هواپیمایی تحت تاثیر اقلیتی خاص قرار گیرند. نیاز باشد مجمع نمایندگان آذربایجان‌شرقی بابت موضوع از وزیر راه و شهرسازی طرح سوال می‌کند.»
https://t.me/yurdumuz1
نماینده تبریز گفت: «در رسانه‌ها خواندم گفته‌اند خوشامدگویی به مسافران پروازها باید به زبان فارسی و انگلیسی باشد و استفاده از زبان ترکی خلاف قانون بوده و هرج و مرج ایجاد می‌کند.» نماینده تبریز با بیان اینکه «منظور آقایان از قانون دقیقا چیست؟» افزود: «ماه‌هاست که در کنار خوشامدگویی به زبان فارسی و انگلیسی، در پروازهای تبریزِ آتا به‌زبان ترکی نیز خوشامدگویی صورت می‌گیرد و تا به‌امروز هرج و مرج ادعایی را شاهد نبوده‌ایم و اتفاقاً این ابتکار با استقبال حضار و افکار عمومی نیز مواجه شده است.»
علیرضا نوین افزود: «متاسفانه مسئولان سازمانی هواپیمایی تحت تاثیر مسئله‌سازی بیهوده عده‌ای خاص قرار گرفته‌اند و با نگاه امنیتی به یک موضوع ساده، در فضای مجازی بحران‌آفرینی می‌کنند.»
او افزود: «خوشامدگویی ترکی جایگزین فارسی و انگلیسی نشده است و در کنار زبان رسمی کشورمان، در حد ۳۰ ثانیه خوشامدگویی ترکی صورت می‌گیرد. این را هم بر نمی‌تابند؟! اتفاقاً استفاده از زبان ترکی بر زبان انگلیسی در پروازهای داخلی که یک مسافر خارجی هم ندارد مقدم‌تر است و انتظار می‌رود رگ غیرت آقایان به‌جای زبان انگلیسی برای زبانهای قومی محلی کشورمان باد کند.»
رئیس مجمع نمایندگان آذربایجان‌شرقی با اشاره به جنجال‌آفرینی فاشیست‌های تورک ستیز ایرانشهری در این باره گفت: «موضوع خوشامدگویی به‌زبان ترکی در پروازهای تبریز برای عموم و خواص حل شده و قرار نیست مسئولان سازمان هواپیمایی تحت تاثیر اقلیتی خاص قرار گیرند. نیاز باشد مجمع نمایندگان آذربایجان‌شرقی بابت موضوع از وزیر راه و شهرسازی طرح سوال می‌کند.»
https://t.me/yurdumuz1
04/11/2025, 14:18
t.me/behnam_kianii/7878
🔺بیانیه‌ای تلخ علیه اقوام ایرانی
واکنش استاد اکبرنژاد به بیانیه جمعی از دانشگاهیان و روشنفکران
جهت مشاهده بر روی آدرس زیر کلیک نمایید:
https://youtu.be/rjXksMfGx38
واتس آپ | تلگرام | اینستاگرام |یوتیوب
�� @AkbarNejad_ir
واکنش استاد اکبرنژاد به بیانیه جمعی از دانشگاهیان و روشنفکران
جهت مشاهده بر روی آدرس زیر کلیک نمایید:
https://youtu.be/rjXksMfGx38
واتس آپ | تلگرام | اینستاگرام |یوتیوب
�� @AkbarNejad_ir
04/11/2025, 14:16
t.me/behnam_kianii/7877
برخی از دوستان تذکر می دهند که اشتباهات یا غلط جمله ای در نوشته شما وجود دارد ،رفع نمی کنید .این ایراد را می پذیرم . اما عذری موجه هم دارم . اول اینکه نوشتن متن روی صفحه موبایل سخت است .و علی رغم اینکه چشمانم به خاطر دقت و زوم روی صفحه اسیب دیده باز می بینم اشتباهاتی رخ می دهد . نکته بعدی این است که گاها من کلمه ای را انتخاب می کنم ،اما سیستم نگارش دستگاه کلمه خود را انتخاب می کند و من دیر متوجه می شوم .در هر صورت اگر دوستان اشتباهی می بینند تذگر دهند تا به رفع ان اقدام کنم . با تشکر
04/11/2025, 13:37
t.me/behnam_kianii/7876
✍️اردبیل قربانی قوم گرایی تالشی
صدا و سیما در یک رویکرد تحریف امیز دریای خزر را دریای کاسپین نامید . البته این اولین بار نیست که صدا و سیما مبادرت به تحریف اسامی جغرافیایی و مکان های تاریخی تورکی می کند . سالها پیش در دوره اصلاحات که رئیس جمهور پیشین اذربایجان مرحوم حیدر علی اوف به ایران امده بود ،در کنفرانس خبری ، اقای خاتمی رئیس جمهور ایران و رئیس دولت اصلاحات ،نام دریای خزر را دریای مازندران نامید که با واکنش سخت حیدر علی اوف مواجه شد . ظاهرا صدا و سیما در رویکرد جدید ،برای رد گم کردن تحریف ، به دریای کاسپین استناد می کند که بیشتر در منابع غربی دیده می شود .اینگونه می توان نتیجه گرفت که بین گرداننده گان فضای مجازی ایرانشهری و اذری ها با رویکرد صدا و سیما رابطه محکم و مستقیمی وجود دارد و یا اینکه دارای اطاق فکری مشترک هستند . رویکرد صدا و سیما می تواند معارضه جدیدی را در این حوزه با کشورهای حوزه خزر ایجاد کند که اینده ان برای کشور سودمند نخواهد بود .نکته بعدی در مورد بندر استارا است که در همین برنامه جزوی از استان گیلان معرفی شد است . استارا شهری تورک نشین بوده و جزوی از شهرهای اذربایجان و استان اردبیل است .این واقعیت را نمی توان تغییر داد. با اینحال در سه دهه گذشته ، عوامل پنهان و پیدای ایرانشهری با خیانتی که از طرف اذری ها صورت گرفته ،ناسیونالیسم تالشی را در شرق اذربایجان و اردبیل گسترانده است .حتی اخیرا احمد کاظمی که مدام علیه جمهوری اذربایجان نفرت پراکنی می کند ،در فضای مجازی ، کانال مرکز پژوهشی حقوق اقلیت ها را به راه انداخته است که مستقیما بر قوم گرایی تالشی در جمهوری اذربایجان و استان اردبیل و تات ها در زنجان تاکید می کند .کاظمی در عین حال کتابی هم در مورد وضعیت اقلیت ها خصوصا تالشی ها در جمهوری اذربایجان نوشته است که سراسر تحریف و بزرگنمای است . بی گمان با توجه به تشدید قوم گرایی تالشی در اردبیل ،بعید است در اینده نزدیک بتوان از اردبیل به عنوان یک استان اسمی برد . در واقع هدف از گسترش قوم گرایی تالشی ،تغییر بافت جمعیتی اردبیل و الحاق ان به استان گیلان است . با توجه به اینکه مسئولیت پذیری در ادارات اردبیل معنی ندارد ، وقوع این اتفاق دور از ذهن نیست . اما مشکل اردبیل تنها این نیست .اردبیل امروز خود مرکز و مروج قوم گرایی تالشی ،تحت عنوان ایران دوستی است . و اینگونه وانمود می شود که ترویج ناسیونالیسم تالشی خدمت به ایران است . مسلما اگر چنین فکری حتی از روی نیت صادق هم باشد خود فریبی است. زیرا اگر کوردها زیر بیرق ایرانشهری رفته باشند این یکی هم خواهد رفت . بنابراین مسئولان اردبیل و کسانی که زیرکانه و فریب کارانه و یا صادقانه زیر بیرق ایرانشهری ،اردبیل را قربانی پان تالیشیسم می کنند ،تاوان ان را در اینده نزدیک خواهند پرداخت ،اما بدترین تاوان مسلما نصیب مردم اردبیل خواهد بود که هنوز هم در خواب نوشین بامداد هستند .
✍️بهنام کیانی اجیرلی
صدا و سیما در یک رویکرد تحریف امیز دریای خزر را دریای کاسپین نامید . البته این اولین بار نیست که صدا و سیما مبادرت به تحریف اسامی جغرافیایی و مکان های تاریخی تورکی می کند . سالها پیش در دوره اصلاحات که رئیس جمهور پیشین اذربایجان مرحوم حیدر علی اوف به ایران امده بود ،در کنفرانس خبری ، اقای خاتمی رئیس جمهور ایران و رئیس دولت اصلاحات ،نام دریای خزر را دریای مازندران نامید که با واکنش سخت حیدر علی اوف مواجه شد . ظاهرا صدا و سیما در رویکرد جدید ،برای رد گم کردن تحریف ، به دریای کاسپین استناد می کند که بیشتر در منابع غربی دیده می شود .اینگونه می توان نتیجه گرفت که بین گرداننده گان فضای مجازی ایرانشهری و اذری ها با رویکرد صدا و سیما رابطه محکم و مستقیمی وجود دارد و یا اینکه دارای اطاق فکری مشترک هستند . رویکرد صدا و سیما می تواند معارضه جدیدی را در این حوزه با کشورهای حوزه خزر ایجاد کند که اینده ان برای کشور سودمند نخواهد بود .نکته بعدی در مورد بندر استارا است که در همین برنامه جزوی از استان گیلان معرفی شد است . استارا شهری تورک نشین بوده و جزوی از شهرهای اذربایجان و استان اردبیل است .این واقعیت را نمی توان تغییر داد. با اینحال در سه دهه گذشته ، عوامل پنهان و پیدای ایرانشهری با خیانتی که از طرف اذری ها صورت گرفته ،ناسیونالیسم تالشی را در شرق اذربایجان و اردبیل گسترانده است .حتی اخیرا احمد کاظمی که مدام علیه جمهوری اذربایجان نفرت پراکنی می کند ،در فضای مجازی ، کانال مرکز پژوهشی حقوق اقلیت ها را به راه انداخته است که مستقیما بر قوم گرایی تالشی در جمهوری اذربایجان و استان اردبیل و تات ها در زنجان تاکید می کند .کاظمی در عین حال کتابی هم در مورد وضعیت اقلیت ها خصوصا تالشی ها در جمهوری اذربایجان نوشته است که سراسر تحریف و بزرگنمای است . بی گمان با توجه به تشدید قوم گرایی تالشی در اردبیل ،بعید است در اینده نزدیک بتوان از اردبیل به عنوان یک استان اسمی برد . در واقع هدف از گسترش قوم گرایی تالشی ،تغییر بافت جمعیتی اردبیل و الحاق ان به استان گیلان است . با توجه به اینکه مسئولیت پذیری در ادارات اردبیل معنی ندارد ، وقوع این اتفاق دور از ذهن نیست . اما مشکل اردبیل تنها این نیست .اردبیل امروز خود مرکز و مروج قوم گرایی تالشی ،تحت عنوان ایران دوستی است . و اینگونه وانمود می شود که ترویج ناسیونالیسم تالشی خدمت به ایران است . مسلما اگر چنین فکری حتی از روی نیت صادق هم باشد خود فریبی است. زیرا اگر کوردها زیر بیرق ایرانشهری رفته باشند این یکی هم خواهد رفت . بنابراین مسئولان اردبیل و کسانی که زیرکانه و فریب کارانه و یا صادقانه زیر بیرق ایرانشهری ،اردبیل را قربانی پان تالیشیسم می کنند ،تاوان ان را در اینده نزدیک خواهند پرداخت ،اما بدترین تاوان مسلما نصیب مردم اردبیل خواهد بود که هنوز هم در خواب نوشین بامداد هستند .
✍️بهنام کیانی اجیرلی
04/11/2025, 10:31
t.me/behnam_kianii/7875
کتاب "چرا ملت ها شکست می‌خورند"
نویسندگان: دارون عجم اوغلو و جیمز رابینسون
مترجمان: محسن میردامادی و محمد حسین نعیمی پور
به صورت آماده مطالعه بر روی کیندل، کتاب‌خوان‌ها و گوشی
این کتاب سعی می‌کند پایه‌ای‌ترین سؤال اقتصاد و سیاست جهانی را جواب بدهد که چرا بعضی کشورها، مانند نروژ، در حال شکوفایی هستند ولی بعضی کشورها، مانند مالی، در حال سقوط. نویسندگان کتاب عواملی مثل جغرافیا، آب‌وهوا، منابع طبیعی و فرهنگ را به عنوان عواملی که ملت‌ها را به فقیر و غنی تقسیم کنند، رد می‌کنند. در عوض آنها موسسات سیاسی و اقتصادی که برآمده از خود ملت‌ها هستند را عامل پیشرفت اقتصادی می‌داند.
-----------------------
@naria_pdf
نویسندگان: دارون عجم اوغلو و جیمز رابینسون
مترجمان: محسن میردامادی و محمد حسین نعیمی پور
به صورت آماده مطالعه بر روی کیندل، کتاب‌خوان‌ها و گوشی
این کتاب سعی می‌کند پایه‌ای‌ترین سؤال اقتصاد و سیاست جهانی را جواب بدهد که چرا بعضی کشورها، مانند نروژ، در حال شکوفایی هستند ولی بعضی کشورها، مانند مالی، در حال سقوط. نویسندگان کتاب عواملی مثل جغرافیا، آب‌وهوا، منابع طبیعی و فرهنگ را به عنوان عواملی که ملت‌ها را به فقیر و غنی تقسیم کنند، رد می‌کنند. در عوض آنها موسسات سیاسی و اقتصادی که برآمده از خود ملت‌ها هستند را عامل پیشرفت اقتصادی می‌داند.
-----------------------
@naria_pdf
04/10/2025, 19:50
t.me/behnam_kianii/7874
کشور را عدالت و برابری و ازادی حفاظت می کند نه دانشمند، شما این را نمی دانید، توان و استعداد دانستن این واقعیت را ندارید . اهل این راه نبودید ،اگر می بودید این مملکت در این صد سال به این وضع نمی افتاد .اما خوب روزگار و زمانه هم منطق خود را دارد و مثل شما نمی تواند چرخ گردون را همین گونه بچرخاند. جهل شما ،تمامی ارزوهایتان را پوچ و هیچ کرده است .می خواهید با هشتصد نفر مملکت هشتاد میلیونی را باورمند به اوهام تان نگه دارید ؟ از نظر شما هشتاد میلیون جمعیت گله ای است که چوپانش شما هستید. هنوز هم در گذشته خود گیر کرده و مانده اید . فکر می کنید ظل اللهی هستید که برایتان وحی می شود ، فکر می کنید طواف بر مقبره سلیمان معجزه می کند ، همچون دیوانه گان یا کودکان سوار چوب دستی خود هستید و می خواهید با اسب رستم دنیا را فتح کنید . عجب موجودی هستید . برای همسایگان و دونیا مایه تفریح و سرگرمی اید ، ولی از بی عاری نمی میرید
✍️کیانی اجیرلی
✍️کیانی اجیرلی
04/10/2025, 09:35
t.me/behnam_kianii/7873
04/10/2025, 09:07
t.me/behnam_kianii/7872
800 شوالیۀ تاریکی
باورش سخت است! در جهان امروز مملکتی وجود دارد که 800 نفر پایتخت‌نشین صاحب جایگاه‌های سیاسی، علمی، هنری و فرهنگی در آن، بیانیه‌ای سراسر کینه و تعصب قومی- ایدئولوژیک منتشر می‌کنند برای اعلام نارضایتی از اینکه میلیون‌ها ایرانی به عنوان شهروندان این کشور، ارادۀ عمومی و سیاسی خود را آزادانه و خارج از قالب تحمیلی و فرمایشی آنها به کار گرفته‌اند. این ارادۀ عمومی، همان ارادۀ ملی سرکوب شده‌ایست که صد سال است حق خوداظهاری، خودباوری و مشارکت اجتماعی- سیاسی در مقدرات خود را ندارد. همان ارادۀ ملی سرکوب شده‌ای که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری به محض یافتن روزنۀ کوچکی از امید، با خویشتن‌داری و نجابت تمام، از این حق خود دفاع کرد. نتیجۀ این اولین فرصت (هر چند ناقص) مشارکت عمومی واقعی خارج از دسته‌بندی‌های فرمایشی، در اینفوگرافی رأی‌های داده شده به دکتر پزشکیان آشکار شد.
سردمداران عصبیت شعوبی فوران کرده در بیانیۀ کذایی 800 نفره، در عین حال که لانۀ شعوبی‌گری را در ستاد دکتر پزشکیان دایر کردند و همین امروز هم از دولت او می‌خورند و می‌برند، از همان روز اعلام نتایج و آشکار شدن اینفوگرافی تاریخی رأی‌ها، شمشیر را از رو بستند. رأی‌های داده شده به پزشکیان را نه رأی واقعی مبتنی بر گفتمان حقوقی او بلکه رأی قومیتی نامیدند. هر روز یک بلوای دروغ به پا کردند. یک روز گفتند پزشکیان تجزیه‌طلب است، یک روز گفتند رئیس جمهور حق خواندن شعر تُرکی ندارد، یک روز گفتند زبانهای غیر فارسی تنها در خانه‌ها مُجازند و... هر روز یک غائلۀ توخالی برای تحریک افکار عمومی علیه حقوق شهروندی. امروز نیز اکثر این دروغ‌ها و بُهتان‌ها را یکجا در بیانیه‌ای بسیار سُست و پُر از اتهامات واهی سر هم کرده‌اند.
حقیقتاً با خواندن این بیانیه، عرق شرم بر پیشانی هر ایرانی صاحب عقل سلیم می‌نشیند. از تُرکی و عربی صحبت کردن مقامات دولتی و بحث آموزش زبان مادری تا تظاهرات مردمی خالی از هر گونه هنجارشکنی و خشونت در اورومیه و حضور صدها هزار نفری مردم آذربایجان در مسابقات تیم تراکتورسازی، همگی با اتهامات دروغ، شانتاژ و تخطئه شده‌اند. خنده‌دارتر از همه اینکه؛ طبق روال هوچی‌گری‌های توییتری، ناف قضایا به شخص اردوغان بسته شده است. با این سطح از میان‌مایگی، سطحی‌نگری، نافهمی، عقده‌فشانی و حقوق‌ستیزی در میان نخبگان تهرانی، وضعیت ایران بهتر از این نخواهد بود و نمی‌تواند باشد.
این حضرات آن قدر در توهمات خودبزرگ‌بینانه غرق‌اند که جهان تُرک را جهان خیالی می‌نامند در حالی که اساساً ربطی به موضوع ندارد. چون زبان فارسی جهانی وسیع مانند زبانهای تُرکی و عربی ندارد، در منطق این حضرات، باید ایران را به زندان زبان فارسی تبدیل کرد و ایرانیان غیر فارسی‌زبان را زندانیان محکوم در آن. آنها فکر می‌کنند با زبان‌کُشی در ایران، می‌توانند یک جهان برای زبان فارسی حداقل در داخل ایران ایجاد کنند اما طبق معمول شیپور را از سر گشادش می‌نوازند و نمی‌دانند که جایگاه والای زبان فارسی تنها و تنها با آزادی زبانی و برخورداری سایر زبانهای ایرانی از حقوق برابر با زبان فارسی تأمین و احیا خواهد شد نه با تبدیل زبان فارسی به زبان قاتل.
آنها به زبانهای جهانی و تاریخی سترگی همچون زبانهای تُرکی و عربی با لحنی تحقیرآمیز، زبان محلی میگویند. سخن گفتن مسئولان به زبان مردم و بخش بزرگی از ملت ایران را گناه می‌دانند و حتی علیه آن اعلام جرم می‌کنند. طبق معمول مترسک‌های دروغین موهومی برای تحریک ترس عمومی در چهار طرف ایران برپا می‌کنند که گویا دندان برای دریدن ایران تیز کرده‌اند، در حالی که در هیچ جانب ایران هیچ تهدید خارجی جدی و واقعی وجود ندارد مگر اینکه امثال همین 800 شوالیه، با عملی کردن این نیّات شوم، موجب تشدید تفرقه در چهار گوشۀ ایران شوند؛ زیرا محرومیت هر عضو خانواده از حقوق حقه در خانه، او را از خانه دلسرد و متمایل به این سو و آن سو خواهد کرد. اگر ایران خانۀ همۀ ماست، احقاق حقوق حقۀ تمامی اعضای خانوادۀ ساکن در آن به عنوان شهروندان این خانۀ بزرگ و مشترک، از اوجب واجبات است.
واقعاً باورش سخت است که این 800 نفر از اصول ساده و اولیۀ حقوق شهروندی بی‌اطلاع باشند. یعنی آنها واقعاً نمی‌دانند که عامل تفرقه و فروپاشی اعمال تبعیض و احساس نابرابریست؟ عامل واگرایی و تفرقه در ایران دقیقاً آنها و افکار مسمومشان است اما همواره انگشت اتهامشان به سوی دیگران دراز است تا مبادا واقعیت قضایا بر همگان روشن شود.
ایجاد یک ملت واقعی از اتباع یک دولت، تنها با برخورداری اتباع آن دولت از حقوق برابر، ممکن و میسر است. باور به ایجاد یک ملت با تبدیل اجباری میلیون‌ها انسان به یک نوع و مدل خاص از انسان، چیزی نیست جز فاشیزم. ای کاش حداقل آن قدر جسارت داشتند که فاشیست بودن خود را انکار نمی‌کردند.
سیدمرتضی حسینی
https://t.me/revisionhistory
باورش سخت است! در جهان امروز مملکتی وجود دارد که 800 نفر پایتخت‌نشین صاحب جایگاه‌های سیاسی، علمی، هنری و فرهنگی در آن، بیانیه‌ای سراسر کینه و تعصب قومی- ایدئولوژیک منتشر می‌کنند برای اعلام نارضایتی از اینکه میلیون‌ها ایرانی به عنوان شهروندان این کشور، ارادۀ عمومی و سیاسی خود را آزادانه و خارج از قالب تحمیلی و فرمایشی آنها به کار گرفته‌اند. این ارادۀ عمومی، همان ارادۀ ملی سرکوب شده‌ایست که صد سال است حق خوداظهاری، خودباوری و مشارکت اجتماعی- سیاسی در مقدرات خود را ندارد. همان ارادۀ ملی سرکوب شده‌ای که در آخرین انتخابات ریاست جمهوری به محض یافتن روزنۀ کوچکی از امید، با خویشتن‌داری و نجابت تمام، از این حق خود دفاع کرد. نتیجۀ این اولین فرصت (هر چند ناقص) مشارکت عمومی واقعی خارج از دسته‌بندی‌های فرمایشی، در اینفوگرافی رأی‌های داده شده به دکتر پزشکیان آشکار شد.
سردمداران عصبیت شعوبی فوران کرده در بیانیۀ کذایی 800 نفره، در عین حال که لانۀ شعوبی‌گری را در ستاد دکتر پزشکیان دایر کردند و همین امروز هم از دولت او می‌خورند و می‌برند، از همان روز اعلام نتایج و آشکار شدن اینفوگرافی تاریخی رأی‌ها، شمشیر را از رو بستند. رأی‌های داده شده به پزشکیان را نه رأی واقعی مبتنی بر گفتمان حقوقی او بلکه رأی قومیتی نامیدند. هر روز یک بلوای دروغ به پا کردند. یک روز گفتند پزشکیان تجزیه‌طلب است، یک روز گفتند رئیس جمهور حق خواندن شعر تُرکی ندارد، یک روز گفتند زبانهای غیر فارسی تنها در خانه‌ها مُجازند و... هر روز یک غائلۀ توخالی برای تحریک افکار عمومی علیه حقوق شهروندی. امروز نیز اکثر این دروغ‌ها و بُهتان‌ها را یکجا در بیانیه‌ای بسیار سُست و پُر از اتهامات واهی سر هم کرده‌اند.
حقیقتاً با خواندن این بیانیه، عرق شرم بر پیشانی هر ایرانی صاحب عقل سلیم می‌نشیند. از تُرکی و عربی صحبت کردن مقامات دولتی و بحث آموزش زبان مادری تا تظاهرات مردمی خالی از هر گونه هنجارشکنی و خشونت در اورومیه و حضور صدها هزار نفری مردم آذربایجان در مسابقات تیم تراکتورسازی، همگی با اتهامات دروغ، شانتاژ و تخطئه شده‌اند. خنده‌دارتر از همه اینکه؛ طبق روال هوچی‌گری‌های توییتری، ناف قضایا به شخص اردوغان بسته شده است. با این سطح از میان‌مایگی، سطحی‌نگری، نافهمی، عقده‌فشانی و حقوق‌ستیزی در میان نخبگان تهرانی، وضعیت ایران بهتر از این نخواهد بود و نمی‌تواند باشد.
این حضرات آن قدر در توهمات خودبزرگ‌بینانه غرق‌اند که جهان تُرک را جهان خیالی می‌نامند در حالی که اساساً ربطی به موضوع ندارد. چون زبان فارسی جهانی وسیع مانند زبانهای تُرکی و عربی ندارد، در منطق این حضرات، باید ایران را به زندان زبان فارسی تبدیل کرد و ایرانیان غیر فارسی‌زبان را زندانیان محکوم در آن. آنها فکر می‌کنند با زبان‌کُشی در ایران، می‌توانند یک جهان برای زبان فارسی حداقل در داخل ایران ایجاد کنند اما طبق معمول شیپور را از سر گشادش می‌نوازند و نمی‌دانند که جایگاه والای زبان فارسی تنها و تنها با آزادی زبانی و برخورداری سایر زبانهای ایرانی از حقوق برابر با زبان فارسی تأمین و احیا خواهد شد نه با تبدیل زبان فارسی به زبان قاتل.
آنها به زبانهای جهانی و تاریخی سترگی همچون زبانهای تُرکی و عربی با لحنی تحقیرآمیز، زبان محلی میگویند. سخن گفتن مسئولان به زبان مردم و بخش بزرگی از ملت ایران را گناه می‌دانند و حتی علیه آن اعلام جرم می‌کنند. طبق معمول مترسک‌های دروغین موهومی برای تحریک ترس عمومی در چهار طرف ایران برپا می‌کنند که گویا دندان برای دریدن ایران تیز کرده‌اند، در حالی که در هیچ جانب ایران هیچ تهدید خارجی جدی و واقعی وجود ندارد مگر اینکه امثال همین 800 شوالیه، با عملی کردن این نیّات شوم، موجب تشدید تفرقه در چهار گوشۀ ایران شوند؛ زیرا محرومیت هر عضو خانواده از حقوق حقه در خانه، او را از خانه دلسرد و متمایل به این سو و آن سو خواهد کرد. اگر ایران خانۀ همۀ ماست، احقاق حقوق حقۀ تمامی اعضای خانوادۀ ساکن در آن به عنوان شهروندان این خانۀ بزرگ و مشترک، از اوجب واجبات است.
واقعاً باورش سخت است که این 800 نفر از اصول ساده و اولیۀ حقوق شهروندی بی‌اطلاع باشند. یعنی آنها واقعاً نمی‌دانند که عامل تفرقه و فروپاشی اعمال تبعیض و احساس نابرابریست؟ عامل واگرایی و تفرقه در ایران دقیقاً آنها و افکار مسمومشان است اما همواره انگشت اتهامشان به سوی دیگران دراز است تا مبادا واقعیت قضایا بر همگان روشن شود.
ایجاد یک ملت واقعی از اتباع یک دولت، تنها با برخورداری اتباع آن دولت از حقوق برابر، ممکن و میسر است. باور به ایجاد یک ملت با تبدیل اجباری میلیون‌ها انسان به یک نوع و مدل خاص از انسان، چیزی نیست جز فاشیزم. ای کاش حداقل آن قدر جسارت داشتند که فاشیست بودن خود را انکار نمی‌کردند.
سیدمرتضی حسینی
https://t.me/revisionhistory
04/10/2025, 08:42
t.me/behnam_kianii/7871
عباس اخوندی در تازه ترین اظهار نظر سیاسی خود توسعه کشور را منوط به یک دولت متمرکز کزده است و می گوید در وضع فعلی ما این را نداریم .
ناگفته پیداست که وقتی وی از توسعه و دولت متمرکز حرف می زند منظور و نیاتش چیست .جناب اخوندی از دوره رضاخان تا به امروز دولت در ایران دولتی متمرکز بوده که نه تنها به قول خودتان توسعه ای صورت نگرفته ،بلکه دچار عوارض شدیدی شده است که نمونه اش اظهار نظر حضرتعالی و ناخوشایندی تان از وضع کشور است .امروز تمامی معایبی که دولت و حاکمیت داراست ، همان معایب و مشکلاتی است که در دوره پهلوی نیز موحود بود . شکاف مرکز با حاشیه ، اقتصاد به شدت دولتی و رانت و فساد موجود در ان ، بورکراسی ناکارامد و حذف نیروهای نخبه از دولت .(جالب است گفته شود که اصطلاح فرار نخبه ها از کشور ،در دوره پهلوی دوم به ادبیات سیاسی راه یافت .در ان دوره تنها در خود شهر نیویورک امریکا میزان نخبه فراری از ایران به قدری زیاد بود که ایرانیان ان را شهر خود می پنداشتند ).اقتصاد بیمار و وابسته ، کشاورزی شکست خورده در برابر واردات خارجی و سوبسید شهری ، ...حال اینکه شما تازه دارید از دولت متمرکز حرف می زنید ، معلوم می شود شما از گذشت روزگار هیچ چیزی نیاموخته اید یا اینکه روزگار برای شما نمی گذرد که اینگونه فتوا می دهید
✍کیانی اجیرلی
ناگفته پیداست که وقتی وی از توسعه و دولت متمرکز حرف می زند منظور و نیاتش چیست .جناب اخوندی از دوره رضاخان تا به امروز دولت در ایران دولتی متمرکز بوده که نه تنها به قول خودتان توسعه ای صورت نگرفته ،بلکه دچار عوارض شدیدی شده است که نمونه اش اظهار نظر حضرتعالی و ناخوشایندی تان از وضع کشور است .امروز تمامی معایبی که دولت و حاکمیت داراست ، همان معایب و مشکلاتی است که در دوره پهلوی نیز موحود بود . شکاف مرکز با حاشیه ، اقتصاد به شدت دولتی و رانت و فساد موجود در ان ، بورکراسی ناکارامد و حذف نیروهای نخبه از دولت .(جالب است گفته شود که اصطلاح فرار نخبه ها از کشور ،در دوره پهلوی دوم به ادبیات سیاسی راه یافت .در ان دوره تنها در خود شهر نیویورک امریکا میزان نخبه فراری از ایران به قدری زیاد بود که ایرانیان ان را شهر خود می پنداشتند ).اقتصاد بیمار و وابسته ، کشاورزی شکست خورده در برابر واردات خارجی و سوبسید شهری ، ...حال اینکه شما تازه دارید از دولت متمرکز حرف می زنید ، معلوم می شود شما از گذشت روزگار هیچ چیزی نیاموخته اید یا اینکه روزگار برای شما نمی گذرد که اینگونه فتوا می دهید
✍کیانی اجیرلی
04/09/2025, 18:22
t.me/behnam_kianii/7870
چگونه قومی به نام پارسی وجود ندارد ولی به هندوستان رفته و اداب و مناسک ذرتشتی خود را حفظ کرده است ؟ چگونه قوم فارسی وجود ندارد ولی مدعی است از نژاد آریایی است ؟ اینها و صدها ادعا که برای حماقت سازی این مردم طرح شده است .
✍️بهنام کیانی اجیرلی
✍️بهنام کیانی اجیرلی
04/09/2025, 17:12
t.me/behnam_kianii/7869
اخیرا ایران گراها و ویران شهری ها موضوع مسخره امیز «در ایران قوم فارس وجود ندارد» را دوباره علم کرده اند . اهداف موجود در این عبارت ،همان نیتی است که در ۶دی ۱۳۱۳ توسط دولت رضاخان برای نامگذاری این کشور به نام ایران گنجانده شد .این نام در عین حال که نیت آدولف هیتلر را در برجسته کردن نژاد آریا بر اورده می کرد .در عین حال رگ حساسیت ملیت های ایرانی را نیز به خواب می برد . اینکه چرا شوونیزم فارسی به طور آشکار سعی در نفی قوم خود دارد ،به این خاطر است که اساس سیاست شان بر مبنای تزویر و نفاق است .این سیاست بارها در تاریخ ایران تکرار شده است . اما در دو برهه حساس تاریخ موفق به تشکیل حکومت خود شده اند .یک بار در دوره کوروش که با حیله و تزویر و نفاق دولت ماد مستقر در اذربایجان را شکست دادند و به مدت دویست سال بر ان حکومت کردند و بار دوم در دوره مشروطه باز با همین روش ، دولت قانونی قاجار را از پای در اوردند . اما جنبه تلخ قضیه این است که در هر دوبار مملکت را به سفاهت و بدبختی بزرگ کشاندند . این واقعیت در جای خود بسیار مهم است .زیرا حکمرانی گرچه خالی از حیلت و تزور نبوده ،اما وقتی شما دارید برای مملکتی در عصر جدید نوع حکومت را تعریف می کنید نمی توانید همچون قرون گذشته صرفا به منافع خود یا منافع کوتاه مدت خود فکر کنید و نیاز دارید با واقعیت موجود آشتی کنید . اما همانگونه که گفته شد ،ایرانگرایی تاریخ را بر همه چیز ترجیح می دهد ان هم تاریخی که در ان واقعیت با توهم و دروغ همراه باشد . ارثیه شوم جریان ایرانشهری در این کشور این است که مدام کلاش و حقه باز برای توضیح تاریخ می زاید .اما بدترین دست اورد این ارث ، تولید تاریخ دروغین ، اموزش حماقت و سفاهت به ایرانیان است ، انها مدام ادعاهای متناقض مطرح می کنند تا بتوانند عقل سلیم را از این مردم بگیرند و انها را درگیر معمای پیچیده تاریخی کنند .و این تنها تهفه است که روشنفکری فارسی از غرب به ایران اورده است . از طرفی همین مورد تمایز اساسی جریان روشنفکری غرب با روشنفکری ایران است . روشنفکر غرب ملت خود را راستگو ، پژوهشگر ، و تعقل به بار می اورد در حالیکه روشنفکر ایران دروغ را به صدقت ، فریب را به راستی ، می امیزد و دوست دارد ، با پیچیده کردن موضوعات راه حل خروج مردم از ان را در تقلید از وی بجویند .تصور اینکه روشنفکران ایرانگرا ، مردم ایران را بعد از ان همه جانفشانی در مشروطه ، به پای استبداد پهلوی انداختند و حالا بعد از گذشت بیش از یک قرن دوباره می خواهند این مردم را زیر پای پهلوی دیگر ، قربانی کنند وحشتناک است ،اما واقعیت دارد .زیرا تمامی انها مکررا با ایما و اشاره می گویند باید« استبداد منور » باز گردد و دوباره قلع و قمع ملیت ها از سر گرفته شود .مگر هشتاد و پنج سال پیش این سیاست جواب داد که الان هم جواب دهد. تازه مگر استبداد ،جای برای تابش انوار فهم می گذارد که شما از ان سخن می رانید ؟ بدبختی بزرگ این بود که روشنفکران ایران گرا استبداد منور را حامل معرفت اساسی برای گشودن ذهن مردم ایران تفسیر کردند و کسی پیدا نشد یا اگر هم بود به حساب نیاوردند ، که استبداد منور ، تفکر منور به وجود نمی اورد بلکه فقط دیسپلینی را برابر فکر قرار می دهد که علارغم تناقض موجودش قابل رفع از اذهان نیست و تا به امروز نیز ما شاهد تداوم ان هستیم .و می بینیم روشنفکر ایران گرا ،با تکیه بر همین سلوک فکری ایرانیان در صد سال اخیر ،مدام اطلاعات متناقض حماقت بار را بر اذهان وارد می کند و مقلدانش را باورمند نگه می دارد . تفکر روشنفکری ابران گرا اسیر همان منطق و معرفت دینی علما است .با این تفاوت که اولا معرفت دینی ذاتا متناقض است و مومن به این تناقض ایمان دارد زیرا می داند ساحت ملکوت وقتی به زبان ناسوت بیان شود ماهیتی متناقض پیدا می کند ،اما روشنفکری ایران گرا ، ملکوتش همان منافع خود ومنافع قومی خود است . از این جهت سعی دارد ذهن مردم ایران را تخریب و دستکاری کند او می خواهد تورک های اذربایجانی ، اعراب جنوب ، بلوج ها ،کوردها را فریب دهد ،و فریب جز از طریق تخریب ذهن انها میسر نیست . بنابراین مجبور است فریب و حماقت را به عنوان اصول روشنگری و تفکر مدرن به انها قالب کند و طبعا در این راه ذهن ملت خود را نیز تخریب می کند . سیاست حماقت و تخریب انها در این جمله که در ایران قوم فارس وجود ندارد کاملا پیداست . چگونه می تواند قومی به نام فارس وجود نداشته باشد ،اما زبان ،اسطوره ،تاریخ داشته باشد ؟ چگونه می تواند قومی به نام فارس وجود نداشته باشد ،اما در تاریخ ادعا کند که زبان فارسی در ایران از دوره باستان در این کشور رواج داشته است ؟ چگونه قوم فارسی وجود ندارد ،اما وقتی صحبت از تاریخ هرودوت می شود ،مدعی است قوم پارسی در جنوب کشور موفق به تشکیل حکومت هخامنشی شد .
04/09/2025, 17:12
t.me/behnam_kianii/7868
در ادوار پیش از میلاد، ۳۰۰ قهرمان داوطلب شده‌اند که تا زمان رسیدن قشون یونان، مانع تهاجم بربرها به تمدن یونان و گهواره فلسفه و علم شوند و حالا ۸۰۰ قهرمان بیانیه داده‌اند که تا خیزش ۸۰ میلیون نفر دیگر، در برابر زبان ترکی ایستاده و بگویند که نگران ایرانند.
بیانیه با شمارش بحران‌های بزرگ کشور عزیزمان مانند چالش‌های اقتصادی، گرانی، تورّم، کاهش شدید ارزش پولِ ملّی، سردرگمی سیاستِ خارجی کشور، خطرِ احتمالی بروز جنگ، مهاجرتِ نخبگان، خروج سرمایه‌های مادی و معنوی کشور آغاز میشود ولی درد اصلی، همان مهیا شدن شرایط کشور و منطقه، برای احقاق حقوق غیرفارسهای ایران است.
اگر با یک اسلامیست ایدیولوژیک از نزدیک آشنا باشید، می‌بینید که نگران هیچ یک از مشکلات این جامعه نیست و تنها قصد دارد در هر فرصتی نماز جماعت را برپا کند و در مناطق مختلف مسجد تاسیس کند.
ایرانیست ایدیولوژیک هم چنین است و مشمول الذمه هستید اگر فکر کنید که امضا کنندگان این متن دردمند وضعیت فعلی ایران، گرانی و تورم هستند. اینها فقط می‌خواهند «هیات عزاداران نگرانان ایران» را برپا کنند و چیزی که پشیزی برایشان ارزش ندارد وضعیت و خواستهای مردم ایران است. آیا اینها گامی برای حقوق زنان در ایران برداشته‌اند؟ اصلا و ابدا. آیا خشکی دریاچه اورمیه اینها را ناراحت کرده است؟ حاشا و کللا. آیا درد هموطنان مناطق محروم را درک می‌کنند؟ به قول حسام بیگ، التماس نکن این یکی محاله.
برای همین مردم ایران نیز سالهاست که اینها را به زباله‌دان تاریخ راهنمایی کرده‌اند و اگر مخالفان این بیانیه اقدام به بازنشر آن نمی‌کردند، حتی خواهرزاده‌های خود این افراد نیز از نشر چنین بیانیه‌ای مطلع نمی‌شدند. حتی افراد نالایقی مانند حسین روغنی و جواد خیابانی؛ بخاطر آنکه گاهی در کنار مردم ایستاده و حرفهایی گفته‌اند، بیش از همه این ۸۰۰ نفر مورد تایید و احترام جامعه هستند و اینها فقط می‌توانند با خزیدن در لایه‌های حکومت، چوب لای چرخ دولت پزشکیان بگذارند.
عزت‌الله سحابی قائد اعظم «هیات عزاداران نگرانان ایران» و بخاطر این نگرانی همیشه همراه حکومت بود و در طول عمرش یکصدم گوهر عشقی اعتراض نکرده و در برابر منتقدانش می‌گفت که عدم اعتراض من، نه به دلیل این است که در نظام هیچ اشکالی نمی‌بینم. بلکه به این خاطر است که اندک فتوری در اقتدار حکومتی ایران، باعث آشوب و بلوا از اطراف و اکناف میشود و فروپاشی یا تضعیف حکومت مرکزی، مساوی است با فروپاشی ایران.
-----------
@ibrahimsavalan
بیانیه با شمارش بحران‌های بزرگ کشور عزیزمان مانند چالش‌های اقتصادی، گرانی، تورّم، کاهش شدید ارزش پولِ ملّی، سردرگمی سیاستِ خارجی کشور، خطرِ احتمالی بروز جنگ، مهاجرتِ نخبگان، خروج سرمایه‌های مادی و معنوی کشور آغاز میشود ولی درد اصلی، همان مهیا شدن شرایط کشور و منطقه، برای احقاق حقوق غیرفارسهای ایران است.
اگر با یک اسلامیست ایدیولوژیک از نزدیک آشنا باشید، می‌بینید که نگران هیچ یک از مشکلات این جامعه نیست و تنها قصد دارد در هر فرصتی نماز جماعت را برپا کند و در مناطق مختلف مسجد تاسیس کند.
ایرانیست ایدیولوژیک هم چنین است و مشمول الذمه هستید اگر فکر کنید که امضا کنندگان این متن دردمند وضعیت فعلی ایران، گرانی و تورم هستند. اینها فقط می‌خواهند «هیات عزاداران نگرانان ایران» را برپا کنند و چیزی که پشیزی برایشان ارزش ندارد وضعیت و خواستهای مردم ایران است. آیا اینها گامی برای حقوق زنان در ایران برداشته‌اند؟ اصلا و ابدا. آیا خشکی دریاچه اورمیه اینها را ناراحت کرده است؟ حاشا و کللا. آیا درد هموطنان مناطق محروم را درک می‌کنند؟ به قول حسام بیگ، التماس نکن این یکی محاله.
برای همین مردم ایران نیز سالهاست که اینها را به زباله‌دان تاریخ راهنمایی کرده‌اند و اگر مخالفان این بیانیه اقدام به بازنشر آن نمی‌کردند، حتی خواهرزاده‌های خود این افراد نیز از نشر چنین بیانیه‌ای مطلع نمی‌شدند. حتی افراد نالایقی مانند حسین روغنی و جواد خیابانی؛ بخاطر آنکه گاهی در کنار مردم ایستاده و حرفهایی گفته‌اند، بیش از همه این ۸۰۰ نفر مورد تایید و احترام جامعه هستند و اینها فقط می‌توانند با خزیدن در لایه‌های حکومت، چوب لای چرخ دولت پزشکیان بگذارند.
عزت‌الله سحابی قائد اعظم «هیات عزاداران نگرانان ایران» و بخاطر این نگرانی همیشه همراه حکومت بود و در طول عمرش یکصدم گوهر عشقی اعتراض نکرده و در برابر منتقدانش می‌گفت که عدم اعتراض من، نه به دلیل این است که در نظام هیچ اشکالی نمی‌بینم. بلکه به این خاطر است که اندک فتوری در اقتدار حکومتی ایران، باعث آشوب و بلوا از اطراف و اکناف میشود و فروپاشی یا تضعیف حکومت مرکزی، مساوی است با فروپاشی ایران.
-----------
@ibrahimsavalan
04/09/2025, 14:29
t.me/behnam_kianii/7867
بهمنی قاجار خود یک پان ایرانیست است و این تحریفات را هم پان ایرانیست ها علیه دولت قاجار انجام می دهند .اما بهمنی قاجار در این مورد سکوت می کند ، از طرف دیگر می بیند که همین طیف علیه اجداد وی پرونده درست می کنند و دروغ می بندند ناچارا مجبور به واکنش می شود او قادر نیست درک کند که ماهیت جریان پان ایرانیسم ذاتا ضد قاجاری دارد و ایشان نمی تواند هم با ایرانشهری ها باشد و هم به خاندان خود صادق بماند .
04/09/2025, 08:42
t.me/behnam_kianii/7866
⭕️ یک دروغي قبلاً پخش شده بود که به قائم‌مقام فراهاني پر و بال می‌دهد که تماماً مزخرف است امروزه این دروغ را فیلم می‌گیرند و رواج می‌دهند
جمله ای مشهور و منتسب به قائم مقام خطاب به فتحعلی شاه هست که قبل از جنگ دوم به فتحعلی شاه گفته است :
❌کشوری که شش کرور عایدی دارد با کشوری که ششصد کرور عایدی دارد وارد جنگ نمی شود .
❇️این جمله و این نقل قول صد در صد جعلی است اتفاقا فتحعلی شاه مخالف جنگ بود و قائم مقام موافق و طرفدار جنگ بود چنانچه برای ورود به جنگ رساله جهادیه نوشت ، اما فتحعلی شاه در نامه نگاری های بعدی به عباس میرزا می نویسد من اصلا موافق ورود به جنگ نبودم و گفته بودم جنگ با همسایگان به صلاح نیست .
این نقل قول هیچ منبع درستی ندارد و معلوم نیست بار اول از کجا نقل و ذکر شده است .
✅اما نظر فتحعلی شاه درباره جنگ های ایران و روس از نامه وی به عباس میرزا ، در آستانه پایان جنگ مشخص است و اتفاقا تعریضی هم به قائم مقام دارد ، فتحعلی شاه در این نامه می نویسد :
آن چه داشتیم در راه تربیت و مرحمت آن فرزند گذاشتیم و نمی دانم بعد از آن که به فضل الله تعالی ، ممالک آذربایجان تخلیه شد و آن فرزند دوباره استقرار و استقلالی در آن جا حاصل کرد ، خدمتی در ازای این همه نعمت ها ، تقدیم خواهد نمود ، از قبیل :
استرضای مردم و استعداد لشکر و تحصیل دعای خیر و حسن سلوک با همسایه ها که برخلاف سابق ، مایه حصول نام نیک دولت باشد و خلاف دستور العمل اولیای این حضرت نباشد.، یا باز از یک طرف به حرف هر بی مایه، بنای برهم زنی با هر همسایه خواهد بود و..... چه لازم که رای خود را در رای نوکر و چاکر مستهلک سازی و خود ....مستدرک باشی ، خواه قائم مقام باشد و خواه میرزا محمدعلی
منبع : منشات قائم مقام فراهانی، به کوشش بدرالدین یغمایی ، تهران، نشر شرق، پاییز ۱۳۶۶، صص ۴۶ و ۴۷
برگرفته از کانال بهمنی قاجار
@Aryan_Fakes_org
جمله ای مشهور و منتسب به قائم مقام خطاب به فتحعلی شاه هست که قبل از جنگ دوم به فتحعلی شاه گفته است :
❌کشوری که شش کرور عایدی دارد با کشوری که ششصد کرور عایدی دارد وارد جنگ نمی شود .
❇️این جمله و این نقل قول صد در صد جعلی است اتفاقا فتحعلی شاه مخالف جنگ بود و قائم مقام موافق و طرفدار جنگ بود چنانچه برای ورود به جنگ رساله جهادیه نوشت ، اما فتحعلی شاه در نامه نگاری های بعدی به عباس میرزا می نویسد من اصلا موافق ورود به جنگ نبودم و گفته بودم جنگ با همسایگان به صلاح نیست .
این نقل قول هیچ منبع درستی ندارد و معلوم نیست بار اول از کجا نقل و ذکر شده است .
✅اما نظر فتحعلی شاه درباره جنگ های ایران و روس از نامه وی به عباس میرزا ، در آستانه پایان جنگ مشخص است و اتفاقا تعریضی هم به قائم مقام دارد ، فتحعلی شاه در این نامه می نویسد :
آن چه داشتیم در راه تربیت و مرحمت آن فرزند گذاشتیم و نمی دانم بعد از آن که به فضل الله تعالی ، ممالک آذربایجان تخلیه شد و آن فرزند دوباره استقرار و استقلالی در آن جا حاصل کرد ، خدمتی در ازای این همه نعمت ها ، تقدیم خواهد نمود ، از قبیل :
استرضای مردم و استعداد لشکر و تحصیل دعای خیر و حسن سلوک با همسایه ها که برخلاف سابق ، مایه حصول نام نیک دولت باشد و خلاف دستور العمل اولیای این حضرت نباشد.، یا باز از یک طرف به حرف هر بی مایه، بنای برهم زنی با هر همسایه خواهد بود و..... چه لازم که رای خود را در رای نوکر و چاکر مستهلک سازی و خود ....مستدرک باشی ، خواه قائم مقام باشد و خواه میرزا محمدعلی
منبع : منشات قائم مقام فراهانی، به کوشش بدرالدین یغمایی ، تهران، نشر شرق، پاییز ۱۳۶۶، صص ۴۶ و ۴۷
برگرفته از کانال بهمنی قاجار
@Aryan_Fakes_org
04/09/2025, 08:35
t.me/behnam_kianii/7865
🌎 وال‌استریت‌ژورنال: مذاکرات عمان هم مستقیم هم غیرمستقیم
✍ لارنس نورمن
🌿 لارنس نورمن، خبرنگار ارشد وال‌استریت‌ژورنال، در گزارشی به وضعیت کنونی مذاکرات ایران و آمریکا پرداخته است. به‌گفته نورمن، در حال حاضر ایران موضع خود را حفظ کرده و تنها امکان مذاکرات غیرمستقیم میان دو طرف وجود دارد. از سوی دیگر، ترامپ خواهان مذاکره مستقیم است، اما این سوال مطرح میشود که آیا این وضعیت به بن‌بست کامل منتهی خواهد شد؟ نورمن بر این باور است که این امر بعید به نظر می‌رسد و سناریویی برای حل مسئله مطرح کرده است که البته به‌طور واضح تأکید می‌کند که این تنها یک حدس و گمان است و مبنای اطلاعات موثق ندارد.
سناریوی پیشنهادی برای شکستن بن‌بست
نورمن توضیح می‌دهد که ایران و آمریکا ممکن است جلسه‌ای در عمان ترتیب دهند، که در آن ایران اعلام کند مذاکرات تحت میانجی‌گری عمانی‌ها انجام میشود و به‌طور مستقیم نخواهد بود. دولت ترامپ نیز از ورود به بحث در قالب‌های تعیین‌شده خودداری خواهد کرد. این مذاکرات احتمالا مشابه فرمت غیرمستقیم دوران بایدن آغاز خواهد شد.
🌿 در روز دوم مذاکرات، ایران به رسانه‌ها اطلاع خواهد داد که مذاکرات سازنده بوده و طرف آمریکایی تمایل واقعی به ادامه گفتگوها نشان داده است. سپس در عصر همان روز، به‌طور “اتفاقی” عمانی‌ها ایران و آمریکا را برای مدت نیم ساعت در یک اتاق جمع کرده و گفتگوهای مستقیم کوتاهی انجام میشود.
منافع متقابل و راه‌حل دیپلماتیک
این تحولات به ترامپ این فرصت را می‌دهد که اعلام کند آمریکا وارد مذاکرات مستقیم شده است. در عین حال، ایران تأکید خواهد کرد که مذاکرات واقعی در عمان به‌طور غیرمستقیم انجام شده است. این مذاکرات اولیه به شکستن یخ‌ها و ایجاد زمینه‌ای برای مذاکرات مستقیم در مراحل بعدی کمک خواهد کرد.
لارنس نورمن در پایان تأکید می‌کند که این سناریو صرفاً یک حدس است و اطلاعات موثقی از آن پشتیبانی نمی‌کند. با این حال، با توجه به تجربیات ۱۵ ساله خود در پیگیری مسائل دیپلماتیک، وی معتقد است که چنین ترفندهای دیپلماتیکی اغلب در این نوع مذاکرات به کار گرفته میشود تا به هر دو طرف امکان دهد آبروی خود را حفظ کرده و زمینه‌سازی برای مذاکرات واقعی را فراهم کنند.
✍ لارنس نورمن
🌿 لارنس نورمن، خبرنگار ارشد وال‌استریت‌ژورنال، در گزارشی به وضعیت کنونی مذاکرات ایران و آمریکا پرداخته است. به‌گفته نورمن، در حال حاضر ایران موضع خود را حفظ کرده و تنها امکان مذاکرات غیرمستقیم میان دو طرف وجود دارد. از سوی دیگر، ترامپ خواهان مذاکره مستقیم است، اما این سوال مطرح میشود که آیا این وضعیت به بن‌بست کامل منتهی خواهد شد؟ نورمن بر این باور است که این امر بعید به نظر می‌رسد و سناریویی برای حل مسئله مطرح کرده است که البته به‌طور واضح تأکید می‌کند که این تنها یک حدس و گمان است و مبنای اطلاعات موثق ندارد.
سناریوی پیشنهادی برای شکستن بن‌بست
نورمن توضیح می‌دهد که ایران و آمریکا ممکن است جلسه‌ای در عمان ترتیب دهند، که در آن ایران اعلام کند مذاکرات تحت میانجی‌گری عمانی‌ها انجام میشود و به‌طور مستقیم نخواهد بود. دولت ترامپ نیز از ورود به بحث در قالب‌های تعیین‌شده خودداری خواهد کرد. این مذاکرات احتمالا مشابه فرمت غیرمستقیم دوران بایدن آغاز خواهد شد.
🌿 در روز دوم مذاکرات، ایران به رسانه‌ها اطلاع خواهد داد که مذاکرات سازنده بوده و طرف آمریکایی تمایل واقعی به ادامه گفتگوها نشان داده است. سپس در عصر همان روز، به‌طور “اتفاقی” عمانی‌ها ایران و آمریکا را برای مدت نیم ساعت در یک اتاق جمع کرده و گفتگوهای مستقیم کوتاهی انجام میشود.
منافع متقابل و راه‌حل دیپلماتیک
این تحولات به ترامپ این فرصت را می‌دهد که اعلام کند آمریکا وارد مذاکرات مستقیم شده است. در عین حال، ایران تأکید خواهد کرد که مذاکرات واقعی در عمان به‌طور غیرمستقیم انجام شده است. این مذاکرات اولیه به شکستن یخ‌ها و ایجاد زمینه‌ای برای مذاکرات مستقیم در مراحل بعدی کمک خواهد کرد.
لارنس نورمن در پایان تأکید می‌کند که این سناریو صرفاً یک حدس است و اطلاعات موثقی از آن پشتیبانی نمی‌کند. با این حال، با توجه به تجربیات ۱۵ ساله خود در پیگیری مسائل دیپلماتیک، وی معتقد است که چنین ترفندهای دیپلماتیکی اغلب در این نوع مذاکرات به کار گرفته میشود تا به هر دو طرف امکان دهد آبروی خود را حفظ کرده و زمینه‌سازی برای مذاکرات واقعی را فراهم کنند.
04/09/2025, 05:57
t.me/behnam_kianii/7864
✅ اخبار سیاسی
🟩 سفر رئیس‌جمهور ایران به آزربایجان
🇦🇿🇮🇷
◀️ سفر رئیس‌جمهور ایران به آذربایجان در دستور کار قرار دارد
اسماعیل بقائی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفت: سفر رئیس‌جمهور ایران به آذربایجان در دستور کار قرار دارد.
بقائی درباره تعیین سفیر ایران در آذربایجان خاطرنشان کرد: این روند همچنان ادامه دارد.
بقائی همچنین گفت: روند تعیین سفیر درحال حاضر درحال انجام است و امیدواریم به‌زودی تکمیل شود.
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶
⛔️ چند نکته؛
رئیس جمهور فعلی ایران یک ترک است
زبان ایشان ترکی است.
زبان مردم آزربایجان هم ترک است.
تا پایان امپراطور ترک قاجار، آزربایجان یکی از چهار ایالت اصلی آن امپراطوری بود.
امروز کسانی که در مناطق مرزی جمهوری آزربایجان زندگی می‌کنند به خوبی می‌دانند که زبان دو سوی آراز هیچ تفاوت حتی لهجه‌ای در حد لهجه فارسی یزد و اصفهان هم ندارد.
◀️ حالا یک سوال؛
قطعا از همین حالا عده‌ای دری‌زبان تاجیک‌تبار خودپارس‌پندار و عده‌ای خودآذری‌پندار کسروی پهلوی به شدت نگران زبان گفتگوی مقامات ایران و آزربایجان هستند.
شاید هم آرزو می‌کنند مقامات آنسوی آراز به روسی، چینی یا هر زبانی غیر زبان ترکی تکلم کند تا خدای ناکرده رئیس‌جمهور ترک ایران مجبور نشود به ترکی تکلم کند.
چون اگر روسای جمهور ایران و آزربایجان با زبانی که زبان مادریشان است باهم گفتگو کنند آن وقت ساختمان شیشه‌‌ای ترک‌ستیزان که به مدت حدود صد سال وجود ترکان در ایران را منکر و آنان را با القابی چون آذری در معنای غیر ترک معرفی کرده‌اند ناگهان با گفتگوی ترکی دو رئیس‌جمهور فرو خواهد ریخت و جهان شاهد خواهد بود که در ایران آنان که صد سال است آذری در معنای غیر ترک به دنیا معرفی شده‌اند همان ترکانی هستند که فقط در ۱۴۰۰ سال بعد از اسلام بیش از ۱۰۰۰ سال حاکمیت مطلق داشته اند.
قطعا این سفر حاشیه‌های زیاد و البته شاید جالب زیادی خواهد داشت اما از همه مهمتر
چهره همیشه نگران ترک ستیزان بسیار دیدنی خواهد بود.
البته اگر رئیس‌جمهور ترک ایران تحت فشار برخی اطرافیان ایرانشهری و یا ملاحظات دیگر، با ورود به جمهوری آزربایجان، زبان مادری یعنی ترکی را ناگهان فراموش نکند و همانگونه که با رئیس‌جمهور دری‌زبان تاجیکستان به زبان رسمی ایران و بدون مترجم سخن گفت و از فردوسی و سعدی و حافظ و کوروش و هخامنشیان که ظاهرا پیوند دهنده دری‌زبانان به همدیگر است یادها کردند در دیدار با رئیس جمهور آزربایجان هم به زبان شیرین ترکی( یکی از زبانهای زنده در ایران) و بدون مترجم حرف زده و از شهریار و نسیمی و فضولی و کوراوغلو و دده‌قورقود و دهها امپراطور و سلسله‌های ترک هم یادی کنند.
امپراطورهایی که هر کدام تأثیری شگرف بر تاریخ جهان گذاشتند.
✍ علی روشن زاده
🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
🟩 سفر رئیس‌جمهور ایران به آزربایجان
🇦🇿🇮🇷
◀️ سفر رئیس‌جمهور ایران به آذربایجان در دستور کار قرار دارد
اسماعیل بقائی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفت: سفر رئیس‌جمهور ایران به آذربایجان در دستور کار قرار دارد.
بقائی درباره تعیین سفیر ایران در آذربایجان خاطرنشان کرد: این روند همچنان ادامه دارد.
بقائی همچنین گفت: روند تعیین سفیر درحال حاضر درحال انجام است و امیدواریم به‌زودی تکمیل شود.
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶
⛔️ چند نکته؛
رئیس جمهور فعلی ایران یک ترک است
زبان ایشان ترکی است.
زبان مردم آزربایجان هم ترک است.
تا پایان امپراطور ترک قاجار، آزربایجان یکی از چهار ایالت اصلی آن امپراطوری بود.
امروز کسانی که در مناطق مرزی جمهوری آزربایجان زندگی می‌کنند به خوبی می‌دانند که زبان دو سوی آراز هیچ تفاوت حتی لهجه‌ای در حد لهجه فارسی یزد و اصفهان هم ندارد.
◀️ حالا یک سوال؛
قطعا از همین حالا عده‌ای دری‌زبان تاجیک‌تبار خودپارس‌پندار و عده‌ای خودآذری‌پندار کسروی پهلوی به شدت نگران زبان گفتگوی مقامات ایران و آزربایجان هستند.
شاید هم آرزو می‌کنند مقامات آنسوی آراز به روسی، چینی یا هر زبانی غیر زبان ترکی تکلم کند تا خدای ناکرده رئیس‌جمهور ترک ایران مجبور نشود به ترکی تکلم کند.
چون اگر روسای جمهور ایران و آزربایجان با زبانی که زبان مادریشان است باهم گفتگو کنند آن وقت ساختمان شیشه‌‌ای ترک‌ستیزان که به مدت حدود صد سال وجود ترکان در ایران را منکر و آنان را با القابی چون آذری در معنای غیر ترک معرفی کرده‌اند ناگهان با گفتگوی ترکی دو رئیس‌جمهور فرو خواهد ریخت و جهان شاهد خواهد بود که در ایران آنان که صد سال است آذری در معنای غیر ترک به دنیا معرفی شده‌اند همان ترکانی هستند که فقط در ۱۴۰۰ سال بعد از اسلام بیش از ۱۰۰۰ سال حاکمیت مطلق داشته اند.
قطعا این سفر حاشیه‌های زیاد و البته شاید جالب زیادی خواهد داشت اما از همه مهمتر
چهره همیشه نگران ترک ستیزان بسیار دیدنی خواهد بود.
البته اگر رئیس‌جمهور ترک ایران تحت فشار برخی اطرافیان ایرانشهری و یا ملاحظات دیگر، با ورود به جمهوری آزربایجان، زبان مادری یعنی ترکی را ناگهان فراموش نکند و همانگونه که با رئیس‌جمهور دری‌زبان تاجیکستان به زبان رسمی ایران و بدون مترجم سخن گفت و از فردوسی و سعدی و حافظ و کوروش و هخامنشیان که ظاهرا پیوند دهنده دری‌زبانان به همدیگر است یادها کردند در دیدار با رئیس جمهور آزربایجان هم به زبان شیرین ترکی( یکی از زبانهای زنده در ایران) و بدون مترجم حرف زده و از شهریار و نسیمی و فضولی و کوراوغلو و دده‌قورقود و دهها امپراطور و سلسله‌های ترک هم یادی کنند.
امپراطورهایی که هر کدام تأثیری شگرف بر تاریخ جهان گذاشتند.
✍ علی روشن زاده
🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
04/08/2025, 20:17
t.me/behnam_kianii/7863
مرتضی ابوالزاده خواننده جوان طرفدار تراکتور در استادیوم سهند ،ترانه ای را به مناسبت پیروزی تراکتور خوانده که باعث شده ،موحدیان و دار دسته فاشیست وی برایش پرونده سازی کنند .اینها برای ادامه تبعیض قومیتی تقریبا تمامی داردسته خود را به صحنه اورده اند .و هریک نیز با چماق مخصوص خود به صحنه امده اند. در حالیکه در دانشگاه یک چماق دست خانم اموزگار و چماق دیگر دست کزازی داده اند ، خودشان نیز در فضای مجازی با هجمه سنگین وارد شده اند تا بلکه به نام خطر امنیت ملی ملت اذربایجان را به ارعاب و سکوت وادارند . من فکر می کنم اینها یک هدف دارند و ان کشاندن کشور به اغتشاش است . حوادث اورمیه را خود به وجود اورده اند ،اما سعی می کنند از ان سناریویی برای فعالین بسازند .در واقع نیز چنین هم شده است .زیرا نیروهای امنیتی به جای انکه به سراغ دشتبانی ، و عوامل وطن یولی ، بروند ،فعالین اذربایجان را بازداشت نمودند . حالا هم نامه هشتصد نفر (که تک تک انها نگاه نژاد پرستانه شان به اذربایجان را برها ثابت کرده اند ) را علم عثمان کرده اند
04/08/2025, 19:43
t.me/behnam_kianii/7862
چماق‌کشی‌های خیابانی و اتهام‌زنی ناجوانمردانه به مخالفان سیاسی بعنوان مزدوران بیگانه از ابتکارات جبههٔ ملی بود. آنها این کار را شروع کردند و پس از آن، توده‌ای‌ها و طرفداران شاه هم بطور گسترده‌ای به کار بستند. شما وقتی عکس‌ها و نوشته‌های آنزمان را می‌بینید فقط شعبان بی‌مخ و دار و دسته‌اش را می‌بینید اما طرفداران جبههٔ ملی را نمی‌بینید. این یک سانسور شصت ساله است که طرفداران جبهه ملی، مصدقی‌ها و توده‌ای‌ها در افکار عمومی اعمال کردند.
موسی غنی‌نژاد
موسی غنی‌نژاد
04/08/2025, 17:04
t.me/behnam_kianii/7860
ناسیونالیسم مضحک؛ از پهلوی تا احمدی‌نژاد
ضیا ابراهیمی
در نمونه‌ی شگفت‌انگیزی از جابه‌جایی تاریخی که تنها از ایدئولوژی‌های ناسیونالیستی ساخته است، محمدرضا پهلوی و ناسیونالیستهای بی‌جاساز استوانهٔ کورش را «اولین منشور حقوق بشر» نامیدند (نخستین بار در ۱۳۵۰). اینکه اعلامیه‌ای از سدهٔ ششم پیش از میلاد دربارهٔ حقوق بشر باشد، در حالی که این مفهوم را فیلوزوفهای دوره‌ی روشنگری اروپا تازه در قرن هجدهم ساخته بودند به راستی حیرت‌انگیز است. تحلیل‌گران هوشمندتری ادعا کرده‌اند اعلامیه‌ی کورش در واقع نه اعلامیه‌ی حقوق بشر بلکه مصداق سیاسی زیرکانه‌ای برای جلب حمایت نخبگان مذهبی و اقتصادی بابل بود. مگر نه این که کوروش اگر ایجاب میکرد به استفاده از زور هم متوسل میشد. دوران باستان التفاتی به حقوق بشر نداشت و کوروش هم مستثنا نبود.
به هر روی انتقال موقت استوانه به تهران در سال ۲۰۱۰ مصداق دیگری از ناسیونالیسم بی‌جاساز و جابه‌جایی تاریخی به دنبال آورد. رئیس‌جمهور وقت محمود احمدی‌نژاد فرصت را مغتنم شمرد و آغاز به بهره‌برداری از تب سرسپردگی به ایران پیش از اسلام کرد که هنوز در ایران زنده است. به ویژه در میان کسانی که جمهوری اسلامی را نمی‌پسندند. احمدی‌نژاد با جسارتی که در جمهوری‌اسلامی تقریباً سابقه نداشت کوشید تلفیقی از مؤلفه‌های ایرانی و اسلامی هویت ایرانی که از آغاز پیدایش ناسیونالیسم بی‌جاساز با هم ناساز شمرده شده‌اند پدید آورد. هنگام پرده‌برداری از منشور کورش در مراسمی باشکوه، او کورش را «شاه جهان» خواند و رئیس دفترش اسفندیار رحیم مشانی کورش را پیامبر نامید. آنگاه مراسم به مضحکه‌ای واقعی بدل شد و احمدی‌نژاد چفیه‌ای بر شانه‌ی بازیگری که همانند کورش کبیر لباس پوشیده بود انداخت. نمایش طوفانی از اعتراض در پی آورد، از جانب هر دو دسته‌ی طرفداران هویت اسلامی و دوستداران هویت پیشا اسلامی ایران.
ضیا ابراهیمی
در نمونه‌ی شگفت‌انگیزی از جابه‌جایی تاریخی که تنها از ایدئولوژی‌های ناسیونالیستی ساخته است، محمدرضا پهلوی و ناسیونالیستهای بی‌جاساز استوانهٔ کورش را «اولین منشور حقوق بشر» نامیدند (نخستین بار در ۱۳۵۰). اینکه اعلامیه‌ای از سدهٔ ششم پیش از میلاد دربارهٔ حقوق بشر باشد، در حالی که این مفهوم را فیلوزوفهای دوره‌ی روشنگری اروپا تازه در قرن هجدهم ساخته بودند به راستی حیرت‌انگیز است. تحلیل‌گران هوشمندتری ادعا کرده‌اند اعلامیه‌ی کورش در واقع نه اعلامیه‌ی حقوق بشر بلکه مصداق سیاسی زیرکانه‌ای برای جلب حمایت نخبگان مذهبی و اقتصادی بابل بود. مگر نه این که کوروش اگر ایجاب میکرد به استفاده از زور هم متوسل میشد. دوران باستان التفاتی به حقوق بشر نداشت و کوروش هم مستثنا نبود.
به هر روی انتقال موقت استوانه به تهران در سال ۲۰۱۰ مصداق دیگری از ناسیونالیسم بی‌جاساز و جابه‌جایی تاریخی به دنبال آورد. رئیس‌جمهور وقت محمود احمدی‌نژاد فرصت را مغتنم شمرد و آغاز به بهره‌برداری از تب سرسپردگی به ایران پیش از اسلام کرد که هنوز در ایران زنده است. به ویژه در میان کسانی که جمهوری اسلامی را نمی‌پسندند. احمدی‌نژاد با جسارتی که در جمهوری‌اسلامی تقریباً سابقه نداشت کوشید تلفیقی از مؤلفه‌های ایرانی و اسلامی هویت ایرانی که از آغاز پیدایش ناسیونالیسم بی‌جاساز با هم ناساز شمرده شده‌اند پدید آورد. هنگام پرده‌برداری از منشور کورش در مراسمی باشکوه، او کورش را «شاه جهان» خواند و رئیس دفترش اسفندیار رحیم مشانی کورش را پیامبر نامید. آنگاه مراسم به مضحکه‌ای واقعی بدل شد و احمدی‌نژاد چفیه‌ای بر شانه‌ی بازیگری که همانند کورش کبیر لباس پوشیده بود انداخت. نمایش طوفانی از اعتراض در پی آورد، از جانب هر دو دسته‌ی طرفداران هویت اسلامی و دوستداران هویت پیشا اسلامی ایران.
04/08/2025, 16:50
t.me/behnam_kianii/7859
🔹ناراحتی اینترنشنال از حضور پر شور هواداران تراکتور در ورزشگاه و گزارشگر بازی
www.aAzaranjoman.ir
@Azar_anjoman | آذرانجمن
www.aAzaranjoman.ir
@Azar_anjoman | آذرانجمن
04/08/2025, 15:02
t.me/behnam_kianii/7858
https://t.me/bazkhanitarkh1338 تاریخ و جعرافیای دروغین ایران و ناسیونالیسم شعوبی (ایرانشهری ) درصد سال اخیر - پست نهم ادامه ازپست قبلی - نویسنده رحمان حسین زاده
مهاجر در معنی و مفهوم * به چه کسی یا ایل و عشیره مهاجر گفته میشود ؟کسی یا ایلی در قلمرو خود جابجا یا تغییر مکان داده شود مهاجر محسوب شود بعنوان مثال : در گذشته ایل ، عشیره ی و خانواده های در قلمرو ترکان ، ایران امروزی از زنجان به اورمیه یا تبریز ، اردبیل یا از خراسان به اصفهان و بلوچستان به خراسان یا برعکس کوچ می کردند و این شیوه رایج زندگی طبیعی اهالی آنزمان بود از دوران قدیم تا قبل از پنجاه سال ادامه داشت یعنی نفوسی که در قلمرو خودش جابجا میشود مهاجر یا بیگانه خوانده نمی شود در تعریف بیگانه یا مهاجر کسی یا ایلی که از قلمرو سلسله ی دیگری به قلمرو ساکنین دیگری وارد می شود بعنوان مثال : در گذر تاریخ ، عشیره مَکری ، شکاک ، زرزا (کوردهای کوچری ) و ایلات وعشیره های دیگر از قلمرو امپراطوری عثمانی به قلمرو سلسله های ترکان از دوره صفوی تا قاجار جهت رعیت شدن واجاره تیول یا چراگاه بصورت موقتی یا چندین ساله به قلمرو سلسله ترکان ایران مهاجرت کرد ه وبا امرار معاش و خراج سالانه را نیز می پرداختند وایل و عشیره های مذکور، امروزه هم در غرب اذربایجان بعنوان مهمان خوانده میشوند مهاجران چون نسبت به اهالی بیگانه هستند و هم از قلمرو دیگران وارد شده اندمهاجرت باید چنین وضعیتی را داشته باشد .
آیا ترکان در ایران مهاجر هستند؟ این جعلیات چگونه ساخته شد - برای زمینه سازی این جعلیات لازم است به تاریخ برگردیم . در دوره عباس میرزا انگیزه مدرسه دارالفنو ن ایجاد شد واین موسسه یا همین دانشگاه امروزی تربیت افراد با سواد در زمینه علوم مختلف بود یکی از رشته های مهم این موسسه تربیت افراد با سواد سیاسی در مسائل دیپلماسی بود که بتواند مسائل سیاست خارجی را به نفع کشورش تفسیر وتعیین کند مدتی بعد مدرسه علوم سیاسی در سال 1287 شمسی به فرمان مظفر الدین شاه ایجاد شد ولی مشکل اینجا بود که ریاست آن موسسه توسط مشیر الدوله پیر نیا نائنی فراماسونر معروف بازوی استعما انگلیس بود که بجای تربیت افراد وطن پرست ،افراد فاسد و خائن تحویل جامعه داد . قبل از دوران مشروطیت اعزام دانشجو بخارج بوسیله دارالفنون صورت میگرفت بعد از تاسیس این مدرسه هر چه رجال فاسد ، الدوله ، دغل السلطنه ، ملک الدزد ها ، فلان و دکتر، مهندس ،پرفسور،وکیل ،نمایده مجلس وسناتور و وزرا و... در اواخر قاجا ودوره پهلوی افراد تربیت شده در این موسسه بودند اکثر این افرا د از شعوبیه تاجیکان یا همان وزیران و...باهوش پارسی بعدی بودند و رجال روشنفکر وفریب خورده ترک هم به این موسسه جذب و فارغ التحصیل شده خائن به ترکان ببار آمدند افرادی مانند : کاظم زاده ایرانشهری ، تقی زاده ، حکیم الملک و.. می باشد و امثال کسروی ودیگران هم با این مجموعه همراه شده بودند ودر دوره پهلوی علاوه بر فراموشخانه ها سازمان پرورش افکار هم جهت نشر این مسمومات تاسیس شد . جالب هست قبل از ایجاد این موسسه سیاسی جعلیات تاریخ یا تبلیغ زردشتی ،کوروش ،داریوش را در نوشته های آنزمان نمی بینیم همه اینها دردوران مشروطیت بوسیله تعلیم یافتهای مدرسه سیاسی در اواخر قا جار امثال مشیرالدوله نویسنده تاریخ جعلی سه جلدی ایران باستان و تاریخ ادبیات تاجیکان ( با نام جعلی تاریخ ادبیات ایران ) نویسنده ادوارد براون انگلیسی و تعلیم دهنده فرماسونری و روزنامه قانون ملکم خان موسس فرماسونری در ایرن و دهها نمونه از این کتابها نوشته در بمبی و کلکته هندوستان تحت سلطه استعمار انگلیس چاپ ودر داخل کشورنشر می شد ویکی از معرفین این منابع مجله کاوه توسط تقی زاده ماسون مادام العمر و دوستانش در برلین بود ودر داخل کشور نیز اشتراک فعال داشت و همچنین انجمن فرهنگی آلمان وایران در اواخر جنگ جهانی اول توسط آلمانیها وتقی زاده ودوستانشان که برای رواج همین جعلیات (هندو آریایی ) تاسیس شد و در داخل نیز از اوایل پهلوی در دغل خانه موسوم به موقوفه افشار در ادامه نشر همین جعلیات و ضدیت با تاریخ و فرهنگ ترکان بود و هست و بدبختی بزرگ این بود که این جعلیات در سیستم آموزشی کشور هم تصویب وتدریس شد و می شود حتی همین حالا اگر کسی کتابی یا پایان نامه غیر از این چار چوب جعلی بنویسد مردود و اجازه نشر داده نمی شود . به این میگویند استعمار ذاتی و وراثتی شده که نسل ها خوبخود با تعلیم استعماری پرورش یافته وبزرگ می شوند . ادامه در پست پایئن 👇👇👇👇👇
مهاجر در معنی و مفهوم * به چه کسی یا ایل و عشیره مهاجر گفته میشود ؟کسی یا ایلی در قلمرو خود جابجا یا تغییر مکان داده شود مهاجر محسوب شود بعنوان مثال : در گذشته ایل ، عشیره ی و خانواده های در قلمرو ترکان ، ایران امروزی از زنجان به اورمیه یا تبریز ، اردبیل یا از خراسان به اصفهان و بلوچستان به خراسان یا برعکس کوچ می کردند و این شیوه رایج زندگی طبیعی اهالی آنزمان بود از دوران قدیم تا قبل از پنجاه سال ادامه داشت یعنی نفوسی که در قلمرو خودش جابجا میشود مهاجر یا بیگانه خوانده نمی شود در تعریف بیگانه یا مهاجر کسی یا ایلی که از قلمرو سلسله ی دیگری به قلمرو ساکنین دیگری وارد می شود بعنوان مثال : در گذر تاریخ ، عشیره مَکری ، شکاک ، زرزا (کوردهای کوچری ) و ایلات وعشیره های دیگر از قلمرو امپراطوری عثمانی به قلمرو سلسله های ترکان از دوره صفوی تا قاجار جهت رعیت شدن واجاره تیول یا چراگاه بصورت موقتی یا چندین ساله به قلمرو سلسله ترکان ایران مهاجرت کرد ه وبا امرار معاش و خراج سالانه را نیز می پرداختند وایل و عشیره های مذکور، امروزه هم در غرب اذربایجان بعنوان مهمان خوانده میشوند مهاجران چون نسبت به اهالی بیگانه هستند و هم از قلمرو دیگران وارد شده اندمهاجرت باید چنین وضعیتی را داشته باشد .
آیا ترکان در ایران مهاجر هستند؟ این جعلیات چگونه ساخته شد - برای زمینه سازی این جعلیات لازم است به تاریخ برگردیم . در دوره عباس میرزا انگیزه مدرسه دارالفنو ن ایجاد شد واین موسسه یا همین دانشگاه امروزی تربیت افراد با سواد در زمینه علوم مختلف بود یکی از رشته های مهم این موسسه تربیت افراد با سواد سیاسی در مسائل دیپلماسی بود که بتواند مسائل سیاست خارجی را به نفع کشورش تفسیر وتعیین کند مدتی بعد مدرسه علوم سیاسی در سال 1287 شمسی به فرمان مظفر الدین شاه ایجاد شد ولی مشکل اینجا بود که ریاست آن موسسه توسط مشیر الدوله پیر نیا نائنی فراماسونر معروف بازوی استعما انگلیس بود که بجای تربیت افراد وطن پرست ،افراد فاسد و خائن تحویل جامعه داد . قبل از دوران مشروطیت اعزام دانشجو بخارج بوسیله دارالفنون صورت میگرفت بعد از تاسیس این مدرسه هر چه رجال فاسد ، الدوله ، دغل السلطنه ، ملک الدزد ها ، فلان و دکتر، مهندس ،پرفسور،وکیل ،نمایده مجلس وسناتور و وزرا و... در اواخر قاجا ودوره پهلوی افراد تربیت شده در این موسسه بودند اکثر این افرا د از شعوبیه تاجیکان یا همان وزیران و...باهوش پارسی بعدی بودند و رجال روشنفکر وفریب خورده ترک هم به این موسسه جذب و فارغ التحصیل شده خائن به ترکان ببار آمدند افرادی مانند : کاظم زاده ایرانشهری ، تقی زاده ، حکیم الملک و.. می باشد و امثال کسروی ودیگران هم با این مجموعه همراه شده بودند ودر دوره پهلوی علاوه بر فراموشخانه ها سازمان پرورش افکار هم جهت نشر این مسمومات تاسیس شد . جالب هست قبل از ایجاد این موسسه سیاسی جعلیات تاریخ یا تبلیغ زردشتی ،کوروش ،داریوش را در نوشته های آنزمان نمی بینیم همه اینها دردوران مشروطیت بوسیله تعلیم یافتهای مدرسه سیاسی در اواخر قا جار امثال مشیرالدوله نویسنده تاریخ جعلی سه جلدی ایران باستان و تاریخ ادبیات تاجیکان ( با نام جعلی تاریخ ادبیات ایران ) نویسنده ادوارد براون انگلیسی و تعلیم دهنده فرماسونری و روزنامه قانون ملکم خان موسس فرماسونری در ایرن و دهها نمونه از این کتابها نوشته در بمبی و کلکته هندوستان تحت سلطه استعمار انگلیس چاپ ودر داخل کشورنشر می شد ویکی از معرفین این منابع مجله کاوه توسط تقی زاده ماسون مادام العمر و دوستانش در برلین بود ودر داخل کشور نیز اشتراک فعال داشت و همچنین انجمن فرهنگی آلمان وایران در اواخر جنگ جهانی اول توسط آلمانیها وتقی زاده ودوستانشان که برای رواج همین جعلیات (هندو آریایی ) تاسیس شد و در داخل نیز از اوایل پهلوی در دغل خانه موسوم به موقوفه افشار در ادامه نشر همین جعلیات و ضدیت با تاریخ و فرهنگ ترکان بود و هست و بدبختی بزرگ این بود که این جعلیات در سیستم آموزشی کشور هم تصویب وتدریس شد و می شود حتی همین حالا اگر کسی کتابی یا پایان نامه غیر از این چار چوب جعلی بنویسد مردود و اجازه نشر داده نمی شود . به این میگویند استعمار ذاتی و وراثتی شده که نسل ها خوبخود با تعلیم استعماری پرورش یافته وبزرگ می شوند . ادامه در پست پایئن 👇👇👇👇👇
04/08/2025, 13:23
t.me/behnam_kianii/7857
تصورش سخته .کشوری که روشنفکرانش این همه نفرت از آزادی دارند . اینها فرزندان خلف شاعران ، تاریخ نویسان عهد قدیمند که برای صله ای یا کیسه همیانی شرف خود را زیر پای شاهان می ریختند حالا هم همینگونه اند . اینها به ساده ترین حقوق یک انسان باور ندارند ان وقت مردم فکر می کنند اینها نخبه های هستند که برای سعادت این مملکت زحمت می کشند . روشنفکری در ایران جریانی مردمی نبوده است. این طیف اکثرا از طبقات بالادست و نیز وابسته به بورژوازی اقتصادی دولت پارسیان بوده است .ملیت های ایرانی تازه متوجه می شوند که به چه هیولاهای وابسته بودند . قبلا نیز گفته ام لانه و اشیانه فاشیسم در ایران روشنفکران وابسته به طبقات بالادست هستند . و تمامی فساد و تباهی این کشور را اینها مسبب اند . و اساسا انسداد سیاسی را نیز اینها به وجود می اورند .وقتی منافع صنفی شان تامین شود ،با استبداد همراه و همگامند ولی به محض محدودیت به سراغ مردم می روند ، برای فقرا اشک تمساح می ریزند و برای طبقات متوسط ازادی را طلب می کنند .
✍کیانی اجیرلی
✍کیانی اجیرلی
04/07/2025, 22:33
t.me/behnam_kianii/7856
04/07/2025, 21:39
t.me/behnam_kianii/7855
شعری قومگرایانه و ضدترک که بر تندیس فلزی پارک وئرینجک(ولنجک) طهران حکاکی شده است:
"من اون بالا به دنیا اومدم
توی اون بالا خونه کوچه تُرکا
وقتی که گنجشکی! که توی اطاق
گیر افتاده بود کشتن و خوردند"!
📝 سازمان زیباسازی شهرداری تهران
📹 یوسف اوغلو
#نمادهای_شوونیسمی_در_طهران
@TehranUshaklari
"من اون بالا به دنیا اومدم
توی اون بالا خونه کوچه تُرکا
وقتی که گنجشکی! که توی اطاق
گیر افتاده بود کشتن و خوردند"!
📝 سازمان زیباسازی شهرداری تهران
📹 یوسف اوغلو
#نمادهای_شوونیسمی_در_طهران
@TehranUshaklari
04/07/2025, 16:10
t.me/behnam_kianii/7854
🔹 آوازه پرشورها به ایتالیا رسید
▫️پس از حماسه‌آفرینی 120 هزار نفری هواداران تراکتور در دیدار مقابل استقلال، در مخاطب‌ترین صفحات فوتبالی دنیا با انتشار تصاویر استادیوم یادگار امام تبریز به این موضوع پرداختند که اینک پیج معروف گازتا ایتالیا نیز تصاویر پرشورها را در پیج خود منتشر کرد.
✅کانال های رسمی آذرانجمن در شبکه های اجتماعی:
B2n.ir/azaranjoman
▫️پس از حماسه‌آفرینی 120 هزار نفری هواداران تراکتور در دیدار مقابل استقلال، در مخاطب‌ترین صفحات فوتبالی دنیا با انتشار تصاویر استادیوم یادگار امام تبریز به این موضوع پرداختند که اینک پیج معروف گازتا ایتالیا نیز تصاویر پرشورها را در پیج خود منتشر کرد.
✅کانال های رسمی آذرانجمن در شبکه های اجتماعی:
B2n.ir/azaranjoman
04/07/2025, 16:08
t.me/behnam_kianii/7853
انور حسنوف هنرمند مشهور جمهوری اذربایجان چند روز پیش در سن ۷۵ سالگی چشم از جهان فرو بست .این هنرمند در فیلم های یددی اوغول ئیسترم ، پاریس ین پارتلاماسی ، اوشاغلیقین سون گیجه سی ، و ده ها فیلم دیگر ایفای نقش نمود، حسن اوف در عین حال کارگردان و دستیار چندین فیلم نیز بود . اوج هنرمندی و بازیگری وی در فیلم یئددی اغول ئیسترم در نقش جلال پسر شکر بیک بود .این فیلم بر اساس منظومه شعری صمد وورغون به نام کامسامول ساخته شده بود . رویداد های فیلم مربوط به دوره حاکمیت بولشویک ها در اذربایجان و مشکلاتی است که از ناحیه سران و خان های اذربایجان برای این حکومت به وجود امده است می باشد . این فیلم بر مبنای شخصیت های واقعی شکل گرفته است با اینحال داستان و سیر ان در فیلم در جهت توجیه بولشویسم در اذربایجان است. اما انچه این فیلم را برجسته و باعث مشهوریت ان شد نه مسئله بولشویسم بلکه ساختار قدرتمندفیلم است . در این فیلم بازی بسیار زیبا هنرمندان اذربایجان به راستی مایه حیرت است . مکان های فیلم برداری و زاویه دید دوربین ها ، شخصیت پرداازی ان و خیلی از ریزه کاری ها که فیلم سازان بهتر از ما از ان اگاه هستند ،ان را به یک شاهکار جاویدان تبدیل کرده است .انور حسن اوف جزو اخرین بازمنده گان دوره درخشان فیلم سازی در اذربایجان بودند .بسیاری از بازیگران اذربایجان بعد از استقلال این جمهوری و مشکلاتی که از این رهگذر پیدا شد ، بسیار زود از صحنه خارج شدند ،برخی مردند و برخی نیز منزوی شدند .هر بار که من فیلم های ان دوران را نگاه می کنم ،دچار افسردگی و غم بزرگ می شوم . زیرا صنعت فیلم در اذربایجان در طول این سی سال هیچ پیشرفتی نکرده به عکس تنزل موضوعات فیلم ، ظهور بازیگران لمپن در عرصه تلوزیون دل هر اذربایجانی را به درد می اورد .این اتفاق سبب شده خود بنده غیر از نگاه به اخبار و فیلم های دوبلاژ ، عطای بقیه برنامه ها را به لقایش ببخشم .
✍کیانی اجیرلی
✍کیانی اجیرلی
04/07/2025, 15:58
t.me/behnam_kianii/7852
🗓 "Molla Nəsrəddin"in birinci sayı 1906-cı il aprel ayının 7-də (yeni təqvimlə 20-də) Tiflisdə işıq üzü görüb. 1906–1917-ci illərdə Tiflisdə, 1921-ci ildə Təbrizdə, 1922–1931-ci illərdə Bakıda nəşr edilib. Təsisçiləri Cəlil Məmmədquluzadə, Ömər Faiq Nemanzadə və maarifpərvər tacir Məşədi Ələsgər Bağırzadə, müdiri və baş mühərriri (redaktoru) Cəlil Məmmədquluzadə olub. 25 il ərzində 748 nömrəsi (340-ı Tiflisdə, 8-i Təbrizdə, 400-ü Bakıda) çıxıb.
04/07/2025, 14:30
t.me/behnam_kianii/7851
واقعیت اینه که از میان این ۸۰۰ امضا، بخش بزرگی صرفاً سیاهی‌لشکری از اسامی هستن که نه دغدغه عمیق دارن، نه حتی مطالعه دقیقی از موضوع. خیلی‌هاشون اگر فردی با ظاهری علمی و لحن احساسی، با بیانیه‌ای کاملاً برعکس هم می‌رفت سراغ‌شون، همون رو هم امضا می‌کردن! این یعنی ریشه مشکل در مدیریت فکریه، نه تعداد امضا
اسم‌هایی مثل میرجلال‌الدین کزازی، ژاله آموزگار، رخشان بنی‌اعتماد، پورناظری‌ها، الهه کولایی و عباس آخوندی فقط چند نمونه از چهره‌هایی هستن که نقش رهبری فکری این جریان رو دارن. اینها کسایی‌ان که سالهاست در فضای فرهنگی ایران نقش خط‌دهنده دارن و گفتمان ایرانشهری، یک‌دست‌سازی فرهنگی و تمرکزگرایی زبانی رو پیش بردن.
اسم‌هایی مثل میرجلال‌الدین کزازی، ژاله آموزگار، رخشان بنی‌اعتماد، پورناظری‌ها، الهه کولایی و عباس آخوندی فقط چند نمونه از چهره‌هایی هستن که نقش رهبری فکری این جریان رو دارن. اینها کسایی‌ان که سالهاست در فضای فرهنگی ایران نقش خط‌دهنده دارن و گفتمان ایرانشهری، یک‌دست‌سازی فرهنگی و تمرکزگرایی زبانی رو پیش بردن.
04/07/2025, 14:29
t.me/behnam_kianii/7850
Search results are limited to 100 messages.
Some features are available to premium users only.
You need to buy subscription to use them.
Similar message chronology:
Newest first
Similar messages not found
Messages
Find similar avatars
Channels 0
High
Title | Subscribers | |
|---|---|---|
No results match your search criteria
| ||