Абдулла Орипов

АВЛОДЛАРГА МАКТУБ

Йўқ, яшай билмасман асримдан нари,
Даъво ҳам қилмасман мангулик изга.
Балки бир кимсанинг унут дафтари
Ногаҳон етказар бу шеърни сизга.
У замон менсиз ҳам билурсиз аён
Бизнинг асримизнинг буюк офатин.
Балки туш кўргандай қолурсиз ҳайрон,
Эшитиб Тошкентнинг сабру тоқатин.
Китобдан санани излаб у нафас
Балки юрагингиз энтикиб урар.
Лекин қаршингизда фожиа эмас,
Хушнуд одамларнинг сурати турар.
Тагида — сарғайган сатрлар аро
Кимнингдир сўзлари жаранглар мағрур:
"Бундай жасоратни кўрмаган дунё,
Чунки у советлар Тошкенти эрур".
Шу замон кўзингиз олдида бирдан
Помпея тарихи қолур бир чақа.
Дерсиз, ё Тошкентда ҳеч гап бўлмаган,
Ё эса боболар сирли, шунақа.
Бизнинг руҳимизни олис юлдуздай
Хаёл осмонида илғарсиз аранг.
Зилзила туюлар мавҳум бир сўздай,
Ўйларсиз, боболар қўрқмапти, қаранг.
Дўстлар, буюк эди чиндан фожиа,
Асаблар тупроққа чўккан эди тиз.
Ва лекин ўйламанг сирлисиз дея,
Бизлар сирли эмас, оддий эдик биз.
Бу чексиз оламнинг ичу тошида
Нима бор? Илғарми одамзод кўзи?
Ким кўкрак керарди дунё қошида,
Уни яратмаган бўлса гар ўзи.
Одамзод хаёли етмаган фалак
Гар инсон бошида айлантирса тош,
Илож йўқ инсонга бардошдан бўлак,
Жасорат аталмас иложсиз бардош.
Дўстларим, ҳайратда қолмангиз фақат,
Сирлилик бизларнинг шеърларга мосдир,
Дунё қаршисида ожиз жасорат
Инсон боласига ҳамиша хосдир.
Ботирни тан олмас сўқир фожиа,
Чарчаш ҳам мардликка келтирмагай шак.
Боболар меҳнатда ҳоргандир дея,
Азиз набиралар, ўйларсиз бешак.
Сержилд китобларни варақлаб яна
Раҳмдил қалбингиз энтикиб урар.
Лекин қаршингизда тағин мардона
Паҳлавон кимсанинг сурати турар.
Тагида — сарғайган сатрлар аро
Бизнинг услубимиз жаранглар мағрур:
"Бундай меҳнаткашни кўрмаган дунё,
Чунки у советлар фарзанди эрур".
Шу замон кўзингиз олдида бирдан
Кичик чумолича қолгуси Фарҳод.
Оддий жуссангизга кўз ташлаб зимдан,
Азиз набиралар, солурсиз фарёд.
Ўйларсиз, Алпомиш давридан буён
Паҳлавон ўтмаган булар сингари.
Ўйларсиз, мунча тез қарибди инсон.
Наҳот биз шуларнинг набиралари.
Йўқ, полвон эмасдик бизлар ҳам асло,
Жуссамиз оддий деб чекмасдик андуҳ.
Бир кун айтибдирки Навоий бобо:
"Доим ўзга бўлур суврат ила руҳ".
Дўстларим, ҳайратда қолмангиз фақат,
Девқараш бизларнинг суратга мосдир.
Дунё яралгандан буён шу меҳнат
Инсон боласига ҳамиша хосдир.
Сизга фалокатдан берганда хабар
Дўстлик борасида ёзурлар албат.
Ёзурлар: "...биз бўлдик тенгсиз биродар,
Бу хислат бизларга хос эрур фақат",
Шу замон кўзингиз олдида беҳол
Рум, Ромул номусдан солиб қолур дод.
Ўйларсиз, бундайин дўстликни алҳол
Кўрмаган экан-да қадим одамзод.
Дўстлик-ку инсоннинг азалий касби,
Дунёдай қадимдир оддий бир салом.
Агар дўстликни ҳам билмаса асли
Кимга керак ахир, инсон деган ном!
Дўстларим, ҳайратда қолмангиз фақат,
Паҳлавон асрга лоф уриш мосдир.
Инсон боласига меҳр ила шафқат
Ҳаммага хос эди, бизга ҳам хосдир.
Дўстлар, буюк эди чиндан фожиа,
Чиндан оғир эди машъум асорат.
Лекин ўйламангиз бадбинсиз дея,
Бизда ҳам бор эди меҳнат, жасорат.
Биз ҳам измимизни бергандик бутун
Дўстликнинг муқаддас қоидасига.
Чин дилдан раҳматлар айтурмиз бугун
Саховатли эллар оиласига.
Аммо қолмай дейман шеър гуноҳига,
То виждон қошида чўкмагайман тиз.
Дўстлар, жасоратни гоҳи-гоҳида
Бир оз кўпиртириб ёзар эдик биз.
Баъзан ўзимизга меҳримиз жўшиб,
Бир четда қоларди замину замон.
Ўзи ҳам билмаган хислатин ўқиб
Уялиб юрарди шўрлик қаҳрамон.
Етар, майда-чуйда гина энди бас,
Кўкда юрибди-ку қуёш музаффар.
Авлодлар, сиз мени тингланг бир нафас,
Сизга бир сеҳрдан берурман хабар.
Юз йилда қайтибди бундай фалокат,
Юз йил-ку, тарихда — қошнинг ораси.
Азиз набиралар, унутманг фақат,
Ҳар бир фожианинг бордир чораси.
Тупроқ қўзғалмасдан ўрнидан баттар,
Солмасидан аввал даҳшат, қатағон, —
Ер ости тинч турсин десангиз агар,
Сизлар ер устида сўйламанг ёлғон!

✍1966

@abdullaorifijodi

❗️Бугун 26 апрель — Тошкентни вайрон қилган даҳшатли зилзилага 59 йил тўлди
1966 йил 26 апрель куни соат 5:23 да кучли зилзила рўй берди. Зилзиланинг кучи 9 баллгача етди. Кам вақт ичида Тошкентнинг марказий қисми деярли бутунлай вайрон бўлди. Минглаб бинолар қулади, 1,5 миллион аҳолиси бўлган шаҳарда 300 мингдан ортиқ одам бошпанасиз қолди.

@abdullaorifijodi

@abdullaorifijodi

"МУШОИРА ЭТАДИ ДАВОМ"

2001-йил Элликқалъа туманида ўтказилган "Мушоира этади давом" номли тадбир. Таниқли устоз шоирларимиз, хусусан, Абдулла Орипов, Муҳаммад Юсуф, Матназар Абдулҳаким, Омон Матжон, Усмон Азим ва бошқалар иштирокидаги бетакрор шеърият кечалари.

@abdullaorifijodi

"Муҳаммад Юсуф бизнинг оила аъзомиз, ўз акамиз каби эдилар. Оилавий борди келди қилар, Нозима ва Мадиналар билан ўйнаб кулиб катта бўлганман.
Чамаси 1998 йиллар, Қорақалпоғистоннинг Эллиққалъа туманига Муҳаммад ака мени ва Нозимани бирга олиб кетдилар. Отам билан аям икки кун ўтиб ортимиздан келадиган бўлишди. Шунда бир даврада Муҳаммад ака: " Ўзбекистон мадҳиясига танлов эълон қилинди, шоирлар шеърларини тахаллус билан топширди. Чўнтагимга шеъримни солиб, мен ҳам бордим, ўша ерда устоз Абдулла ака шеър берган бермаганлигини секин суриштирдим. Топширганликларини эшитиб, ҳеч кимга сездирмай чўнтагимдаги шеъримни ғижимлаб ташлаб юбордим." деб гапириб берганлари ёш тафаккуримга жуда қаттиқ таъсир қилган эди. Устозига бўлган меҳри ва уларга бўлган садоқатидан қалбим жумбушга келиб, меҳрим тобланиб кетганди ўшанда."

Рухсора Орипова

@abdullaorifijodi

"Муҳаммад Юсуф бизнинг оила аъзомиз, ўз акамиз каби эдилар. Оилавий борди келди қилар, Нозима ва Мадиналар билан ўйнаб кулиб катта бўлганман.
Чамаси 1998 йиллар, Қарақалпоғистоннинг Эллиққалъа туманига Муҳаммад ака мени ва Нозимани бирга олиб кетдилар. Отам билан аям икки кун ўтиб ортимиздан келадиган бўлишди. Шунда бир даврада Муҳаммад ака: " Ўзбекистон мадҳиясига танлов эълон қилинди, шоирлар шеърларини тахаллус билан топширди. Чўнтагимга шеъримни солиб, мен ҳам бордим, ўша ерда устоз Абдулла ака шеър берган бермаганлигини секин суриштирдим. Топширганликларини эшитиб, ҳеч кимга сездирмай чўнтагимдаги шеъримни ғижимлаб ташлаб юбордим." деб гапириб берганлари ёш тафаккуримга жуда қаттиқ таъсир қилган эди. Устозига бўлган меҳри ва уларга бўлган садоқатидан қалбим жумбушга келиб, меҳрим тобланиб кетганди ўшанда."

Рухсора Орипова

@abdullaorifijodi

"Чинакам шоирнинг қалбида соҳир қуш доимо сайраб туради, деган гапни кўп эшитгандик. Ўша қуш Муҳаммаджон юрагига ошиён қурганига мен чинакамига ишонганман. Унинг кўзлари ҳам, чеҳраси ҳам ҳамиша латиф хониш қилгандай эди. "

Абдулла Орипов

@abdullaorifijodi

Бугун, акамиз Муҳаммад Юсуф таваллуд куни. Жойингиз жаннатларда бўлсин!

«У шоир эмас, бир япроқ эди… Боғимизга шундай қумри бир келди-ю, сайради-кетди.»

Абдулла Орипов

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҚАЙСАР БОЛА

(Қизиқчилар бисотидан)

Бор экану йўқ экан,
Бир бола бўлган экан.
Ҳаммани сенсирашни
У одат қилган экан.
Отани ҳам сен дермиш,
Онани ҳам сен дермиш.
Бир кун муаллим унга
Шундай деб танбеҳ бермиш:
Сенсирайсан ҳаммани,
Шу жумладан мени ҳам.
Бундай хунук одатни
Ташлагин энди, укам.
Менинг бир маслаҳатим
Натижа берар балким.
Сиз дейман деб барчани
Юз марта ёзиб келгин.
Эртасига болакай
Вазифани бажармиш.
Айтганини юз эмас,
Икки юз бор қайтармиш.
Муаллим шод: "Мен сенга,
Ҳа, ишонган эдим-да".
Бола дермиш: "Сени бир
Хурсанд қилай дедим-да".

✍🏻1994

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ТЕЛЕФОН ДАФТАРИ

Сира ажаб эмас,
Шомдан то саҳар
Ўнлаб дафтарларга кўмилиб қолсам.
Телефон дафтари —
Лекин, бу дафтар...
Юрагим безиллар, қўлимга олсам.

Унда қанча-қанча дўсту қадрдон,
Таниш-нотанишнинг номлари бордир,
Бири Инсон эди, то ҳануз Инсон,
Бошқаси, афсуски иблисга ёрдир.

Бири бойиб кетган, қув, иззатталаб,
Балки ўзгартирган эски рақамин.
Бирови, кўзимнинг ёғини ялаб,
Мендан аллақачон узган қадамин.

Бировига эса ёқмабди мансаб,
Атрофин ялтоқи зотлар ўрабди.
Қай куни қирқ йиллик дўстига қараб,
Исминг нима эди, — дея сўрабди.

Манови камтарин, йўқсил танишим,
Кўнгли ўсмасмиди битта сўзимдан.
Мен ҳам ўзгардимми? Мўлми ё ишим?
Бир бор йўқламабман. Гина ўзимдан...

Фожиа эмасдир бу гаплар зинҳор,
Балки қай бирини тузатса бўлар.
Лекин дафтар ичра қатор ва қатор,
Марҳум дўстларимнинг номлари турар.

О, менинг қалби пок биродарларим,
Қонингиз не учун бемаҳал тинди.
Сиз йўқсиз — мен учун давралар ярим,
Куним кимларгадир қолмишдир энди.

Ҳа, номард бўлса ҳам ширин шу ҳаёт,
Ҳа, заққум бўлса ҳам ғанимат зумлар.
Биламан, ортига қайтмас коинот,
Биламан, тирилиб келмас марҳумлар.

Балки ўчирсамми номларин? Асло!
Чўчийман, ўзимдан дакки егандай.
Улар, рақамларин терсам мабодо,
Юлдузлар ортидан "Лаббай" дегандай.

✍🏻1994

@abdullaorifijodi

ТЕЛЕФОН ДАФТАРИ

Сира ажаб эмас,
Шомдан то саҳар
Ўнлаб дафтарларга кўмилиб қолсам.
Телефон дафтари —
Лекин, будафтар...
Юрагим безиллар, қўлимга олсам.

Унда қанча-қанча дўсту қадрдон,
Таниш-нотанишнинг номлари бордир,
Бири Инсон эди, то ҳануз Инсон,
Бошқаси, афсуски иблисга ёрдир.

Бири бойиб кетган, қув, иззатталаб,
Балки ўзгартирган эски рақамин.
Бирови, кўзимнинг ёғини ялаб,
Мендан аллақачон узган қадамин.

Бировига эса ёқмабди мансаб,
Атрофин ялтоқи зотлар ўрабди.
Қай куни қирқ йиллик дўстига қараб,
Исминг нима эди, — дея сўрабди.

Манови камтарин, йўқсил танишим,
Кўнгли ўсмасмиди битта сўзимдан.
Мен ҳам ўзгардимми? Мўлми ё ишим?
Бир бор йўқламабман. Гина ўзимдан...

Фожиа эмасдир бу гаплар зинҳор,
Балки қай бирини тузатса бўлар.
Лекин дафтар ичра қатор ва қатор,
Марҳум дўстларимнинг номлари турар.

О, менинг қалби пок биродарларим,
Қонингиз не учун бемаҳал тинди.
Сиз йўқсиз — мен учун давралар ярим,
Куним кимларгадир қолмишдир энди.

Ҳа, номард бўлса ҳам ширин шу ҳаёт,
Ҳа, заққум бўлса ҳам ғанимат зумлар.
Биламан, ортига қайтмас коинот,
Биламан, тирилиб келмас марҳумлар.

Балки ўчирсамми номларин? Асло!
Чўчийман, ўзимдан дакки егандай.
Улар, рақамларин терсам мабодо,
Юлдузлар ортидан "Лаббай" дегандай.

1994

Абдулла Орипов


****
Спортда миллионлар ўйини футбол,
Ғалаба байроғин доим қўлга ол.
Майдонга йигитлар чиқади саф-саф,
Темур бобомизнинг шиддати “Насаф”.

Мухлислар қалбини ҳаяжонга сол,
Ҳужум қил, дадил бўл, уравергин гол.
Эл-юрт ишончини оқла, бор бўлгин,
Улуғ халқинг учун ифтихор бўлгин.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ЖАННАТ

Кўзларинг тубидан топдим мен макон,
Киприкларинг бўлди панжарасимон.
Бул ажиб жаннатга ноил бўлганнинг
Ҳаққига лабларинг ўқирди Қуръон.

✍🏻2002 йил, 12 октябрь

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҲАЁТ

Рафиқамга

Кимдир деди оҳ чекиб:
– Зулматга ботди зиё,
Тулпорлар кетиб бўлди,
Қирчанғига зот қолди.

Тирикликни ўлимлар
Енга билмади, аммо,
Завол топмай дунёда,
Барибир, ҳаёт қолди.

Афсус, не-не инсонлар
Тарк этдилар оламни,
Қайтмадилар, тўксам ҳам
Кўзимдаги жоламни.

Бу не сирким, кулфатлар
Буколмади одамни,
Завол топмай дунёда,
Барибир, ҳаёт қолди.

Онам кетса, ўйловдим,
Йиқилиб тушгай осмон,
Отам кетди, мен учун
Зимистон бўлди жаҳон.

Лекин мен ёдгор эдим,
Ўлмай қолган тирик жон,
Завол топмай дунёда,
Барибир, ҳаёт қолди.

Юрагим сиқилганда
Мозор оралаб юрдим,
Кекса бир донишманднинг
Қабри ёнида турдим.

Во ажабо, тошида
Ушбу ёзувни кўрдим:
–Завол топмай дунёда,
Барибир, ҳаёт қолди.

Саноғига етмайди
Ҳанузгача одамзод —
Заминда қурбон кўпми,
Кўпмикан ва ё жаллод.

Яхшилардан от қолур,
Ёмонлардан қолур дод,
Завол топмай дунёда,
Барибир, ҳаёт қолди.

Ўкинмагин, азизам,
Орқада энди ғовлар,
Ажалдан ҳам аслида
Баттарроқ экан ёвлар.

Дегаймиз,ўша куни —
Ўтгач барча синовлар:
Завол топмай дунёда,
Барибир, ҳаёт қолди.

✍2015 йил 6 октябрь, Хьюстон.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ЎКИНЧ
Рафиқамга

Ўтган фурсатларни бўлмайди тутиб,
Ўтган ўтди энди – буни билгайман.
Ва лекин гоҳида дардимни ютиб,
Тазарру қилгайман, тавба қилгайман.

Билмасмиз яхшилик келгайдир қачон,
Билмасмиз муддатин ёмонликнинг ҳам.
Кимнингдир омади чопса ногаҳон,
Кимнидир пойлайди ташвиш билан ғам.

Қай замон бир тўда зотлар бешафқат,
Гуноҳсиз Инсоннинг суғурди жонин.
Имконим бўлса-да этмадим журъат,
Мен ўша шўрликнинг олмадим ёнин.

Мудом хуш кўргаймиз лутфу хандани,
Бироқ, бир ҳолатга гувоҳ бўлганман:
Масхара қилишса ожиз бандани,
Даврага қўшилиб, мен ҳам кулганман.

Кимнингдир дардидан бўлмадим огоҳ,
Комил этолмади бирорта мактаб.
Бир шоир дўстимнинг олдида ногоҳ
Бошқа бир шоирни қўйганман мақтаб.

Ўтган кунларимга ташлайман назар,
Ҳар нечук, биз уни яшаб ўтганмиз.
Тақдир бошимиздан сочмаса ҳам зар,
Жоним, шу кунларни интиқ кутганмиз.

Узоқ сафарларга сенсиз йўл олсам,
Мени койимадинг, кўнглим тўқ эди.
Қайдадир тентираб, агар кеч қолсам,
Мен ўйлаб топмаган сабаб йўқ эди.

Кечалар термилиб ойга, юлдузга,
Қоп-қоп ваъдаларнинг тошини тердим.
Йўқчилик азобин илмадим кўзга,
Бахтлиман дедим-у кўксимни кердим.

Бу кун шеър битурман шукрона айтиб,
Дардкаш қаламимни қўлимдан қўймай.
Билурман, ёшлигим келмайди қайтиб,
Ҳануз дийдорингга боқурман тўймай.

Аллоҳ тўзим берсин бардош, сабрингга,
Баъзан ўкинч билан бағрим тилгайман.
Айтгил, етолдимми Сенинг қадрингга,
Тазарру қилгайман, тавба қилгайман.

✍2009 йил 22 сентябрь

@abdullaorifijodi

Аяжоним, таваллуд айёмингиз муборак бўлсин! Бахтимизга умрингиз узоқ бўлсин Илоҳим!


Абдулла Орипов

МЕҲРИ ОРТИҚ ЭРУР...

Отанинг қарғиши бамисоли ўқ,
Тегади, бир фурсат кутмайди дерлар.
Гарчи падар каби бўлса-да улуғ,
Онанинг қарғиши ўтмайди дерлар.

Асли ёмонликдан асрасин Худо
Ва яна асрасин жавоб-заҳридан.
Она шундайин бир қалби кенг сиймо,
Меҳри ортиқ эрур доим қаҳридан.



@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҚУРИЛИШ

Қай замон бир чолга бермишлар савол:
–Чайла ҳам қурмабсиз, бу қандайин ҳол?
–Бор-йўғи уч юз йил умр кўрсаму,
Шунга ҳам қурилиш шартми? – дермиш чол.

✍ 2007 йил 3 май

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ЯХШИЛИК ЙЎЛЛАРИ

Яхшилик қилишнинг йўли кўп, укам,
Ёмонлик қилмасанг яхшилик бу ҳам.

Тан бергил ботирнинг жасоратига,
Кўмаклаш йўқсилнинг иморатига.

Ё бир гуноҳсизни ҳимоя қилдинг,
Демак, яхшиликни сен ғоя қилдинг.

Яхши амалларнинг адоғи йўқдир.
Минг йил санасанг ҳам саноғи йўқдир.

Бироқ ҳар чироқнинг бор ўз пилиги,
Яъни, ҳар банданинг ўз яхшилиги.

Сенга бир яхшилик қилайин, укам,
Мазмунини англаб ўкинма ҳеч ҳам.

Мендан узоқроқ бўл, салом ҳам берма,
Исмимни ҳар жойда такрорлаб юрма.

Донолик қилгину чекма азият,
Майли ёмонлайвер келса вазият.

Майли, бир сўз дема, кўзларингда нам,
Йироқдан кузатгин карвонимни ҳам.

Ғанимлар қутқусин бошламасинлар,
Сенинг ҳам дилингни ғашламасинлар.

Мени деб маломат қилмасинлар, то
Сенинг ҳам бошингга ёғмасин бало.

Дунёнинг ишлари шунақа, укам,
Йўллари кўп эрур яхшиликнинг ҳам.

✍ 2006 йил 24 ноябрь

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҲАҚИҚАТ ЙЎЛЛАРИ

Поёни йўқ тарихнинг кечмишини ўйлайман,
Ёш идроким замонлар қаршисида қолур лол.
Ва шу улкан дунёнинг кемтигидан бўйлайман,
Унда биров қуради, биров бузар бемалол.
Баъзан ёмон от қолур яхши одамдан ҳатто,
Қай бир ёвуз кимсани яхши дерлар эрта кун.
Наҳот, дейман, дунёда собит нарса йўқ асло,
Наҳотки етукликнинг тимсоли йўқ бус-бутун?
Дейдилар, ҳар замоннинг бордир ўз тарозуси,
Оҳ, нақадар рост эрур ушбу буюк ҳақиқат.
Мангулик салтанатнинг қанча-қанча кўзгуси
Офтоб олдида шамдай милтираб қолди фақат.
Султон эса ҳам гарчанд ўз даврида Улуғбек
Оддий бир қулбободай қиличга эгди бўйин,
У-ку қайта тирилди ҳеч нима кўрмагандек,
Лекин дунёнинг иши бамисоли от ўйин.
Мангуга қолай дея шуҳрат қули Искандар
Юксак тоққа ўзининг суратини солибди,
Хўжасида бўлса ҳам қанча-қанча сийму зар,
Қарангки, жулдур кийган Эзоп мангу қолибди.
Ҳа, садақа кам эрур мангулик халтасида,
Пайҳон бўлар саройлар, қанча юксак қабрлар.
Гоҳ оддий тасодифнинг оддий бир ҳамласида
Капалак қанотидай учиб кетар қасрлар.
Балки замонлар ўтиб, даврлар шамолида
Совурилар қанча зот, яна қанча буюклик.
Ўйлайман, мангуликнинг ойнаи жамолида
Ким қоларкан севгидай абадий ва суюклик...
Ким муқим турар экан сонсиз авлодлар оша,
Кимнинг иши доимо аталар экан савоб?
Ким фалакни қуёшдай мангу қилгай томоша,
Қай бир хилқатни инсон беминнат айлар тавоб?
Ҳақсизликдан мазлумнинг ичга сиғмаса дарди.
Агар зулмат ичида кўринмай қолса ҳаёт,
Қайга у сажда қилиб, қайга дилин ёрарди,
Қай суянчиқ қошида айлар эди дод-фарёд.
Шу мўъжаз ҳаётимда кўрдим қанча севинч, ғам,
Гоҳо тик боқолмадим разолатнинг кўзига.
Ушбу ёруғ дунёда топсам ҳам, топмасам ҳам,
Барибир талпинардим ҳақиқатнинг ўзига.

✍1969-2000

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ИЛТИЖО

Ғоятда чарчадим,
Толиқдим ғоят,
Ҳисоб қилавериб ғанимни, ёвни.
Тирноқча яхшилик тиласанг, фақат,
Ука, ёмонлама менга бировни.

Инсон яшар ахир эзгуликка зор,
Санаб етарми у йўлларда ғовни.
Мен ҳам ором олай ҳеч қурса бир бор,
Ука, ёмонлама менга бировни.

✍2002 йил, август

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

АБДУЛЛА ҚОДИРИЙНИНГ
СЎНГГИ САБОҒИ

Бирингиз Отабек, бирингиз Кумуш,
Доим яшнаб турсин севгингиз боғи.
Ҳақиқий муҳаббат билмасин сўлиш,
Устоз Қодирийнинг бу илк сабоғи.

Адиб юрагида аламлар қат-қат,
Лекин биттаси бор, ўчмасдир доғи:
Жонни тик озодлик йўлида фақат,
Бу эса устознинг сўнгги сабоғи.

1994

✍ Абдулла Орипов

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

Абдулла Қодирий хотирасига

Азалий ҳақ гапни яширмоқ нечун,
Завол йўқ энг асл истеъдод учун.
Агарда коинот тегирмон бўлиб,
Оламни янчса ҳам, қолгай у бутун.

1990 йил 10 январь

✍ Абдулла Орипов

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

САВИЯ

Ҳа, биродар, ўз-ўзингни
Мақташдан аввал,
Ҳисобга ол савиянгни,
Онгингни тугал.
Маҳаллада яшар эди
Бир мусофир зот,
Илм билан меҳнат эди
Унинг-чун ҳаёт.
Атай келиб бирор кимса
Олмасди хабар,
Олим ғоят хоксор эди,
Ғоятда камтар.
Бир кун юксак мукофотни
Бердилар унга,
Бироқ ҳеч ким зарра парво
Қилмади бунга.
Ва инчунин маҳаллада
Яшарди бир бой,
У ҳам бир кун ола қолди
Сийлов, ҳойнаҳой.
Қутлагани келишдилар
Жами боёнлар,
Димоғлари кўкка етган
Кибор инсонлар.
Байрам қилди ярим шаҳар
Баланди, пасти,
Лекин олим қайда қолди?
Ҳеч ким билмасди.
Ҳа, биродар, ўз-ўзингни
Мақташдан аввал,
Ҳисобга ол савиянгни,
Онгингни тугал.

✍🏻 2015 йил 8 февраль

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

СЕВГИ ЎЛИМИ

Ёмғир тинмай ёғди кун бўйи,
Ёмғирли кун каби эзилди дардим.
Яйдоқ кўчаларда жим юрган кўйи
Сенинг изларингни ахтардим.
Уфқларда эса аччиқ бир туман
Менинг кўзларимга қуярди заҳар.
Увишган қалбимни сокинлик билан
Эзар эди бўм-бўш бу шаҳар.
Энди сен тутмассан асло қўлимни.
Ўтган севгим учун очмассан аза.
Оҳ, қандай ўлим бу севги ўлими,
Унга на қабр бор ва на жаноза.

✍1967

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов   

          ***                                 
Ёмғирли кун эди,
Атроф жим, сокин,
Маъюс кўзларингга боқардим сармаст.
Секин шивирладинг: — Боқмагил, йигит,
Севгинг менга янгилик эмас...

Ёмғир ҳам тинмади ўша куни ҳеч,
У ҳам қуволмади кўздан хобингни.
Совуқ, рутубатли хонамга шу кеч
Олиб қайтдим изтиробингни.

Тунда ҳам жимгина ёш тўкди осмон,
У менинг ҳолимга йиғлар эди, бас!
Бас, дўстим, мени деб чекмагил фиғон,
Сенинг кўз ёшинг ҳам янгилик эмас.

✍1966

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов


ДУО

Расул бир умматни алқаб доимо,
Шаънига дуолар айтгувчи эрди.
Қўлинг баланд бўлсин десалар, илло,
Қўлинг паст тушмасин сира ҳам, дерди.

Расулга у хитоб қилди бир сафар:
— Гарчи, мен Тангрининг отган тошиман,
Сиз менга доимо тилайсиз зафар,
Гўё мен қандайдир лашкарбошиман.

Расулуллоҳ деди: — Тингла, эй уммат,
Ёнган чироғингга дуо пиликдир.
Қўлинг баланд бўлса, билки, бу — неъмат,
Қўлинг паст тушмоғи тиланчиликдир.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

САВОБ

Дасти қисқаларни камситма зинҳор,
Савобнинг каттаю кичиги бўлмас.
Кимнингдир давлати бехаду бисёр,
Ва лекин бахилдир, толеи кулмас.

Оч қолган гўдакка саховатли зот,
Яримта хурмони дилдан илинди.
Билгилки, бу ҳиммат шу зум, шу заҳот,
Бус-бутун савоб деб қабул қилинди.

Демишлар, савоб иш офатни тўсиб,
Эзгулик йўлига шайлагусидир.
Энг кичик ҳиммат ҳам тойчоқдек ўсиб,
Тулпордек савобга айлангусидир.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ТАЛПИНИШ

Булутлар талпинар тоғларга,
Қушлар ҳам чаманзор боғларга.
Жилғалар дарёга талпинар,
Қуюнлар саҳрога талпинар.
Меҳрга талпинса гар инсон –
Савоб шу, тавоб шу, шу иймон.

✍🏻 2006 йил 25 сентябрь

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҲАЙИТ

Ҳайит кунларида жанглар ҳам тўхтаб,
Қиличлар қинига қайтиб киргувси.
Мўминлар эгизак жонларга ўхшаб,
Ўзгага боққан чоқ ўзни кўргувси.

Умидвор ҳар кимса топиб кушойиш,
Қоронғи дилларга ёқиб тургай нур.
Уйқуда фароғат, юртда осойиш,
Дуолар ижобат, ниятлар манзур.

Адоват, ҳасадни касб этган инсон,
Майли шоҳ ё гадо, ё сайид бўлсин.
Илоё, барига бахш этсин иймон,
Ўтар ҳар лаҳзаси бир ҳайит бўлсин.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ШУКРОНА

Шукрона айт аввал парча нон учун,
Сўнг қултум сув учун шукрона такрор.
Чунки бу оламда, яширмоқ нечун,
Сенга шуларни ҳам кўп кўрганлар бор.
Буюклар бахтига ҳавас қил, аммо,
Инсонлигинг учун шукр айтгил зинҳор.
Чунки бу оламда сен учун ҳатто
Оддий инсонликни кўп кўрганлар бор.

✍️1975

@abdullaorifijodi

"Адабиёт дарслари" ҳужжатли фильм.
Режиссер: Саидботир Аҳмадхўжаев.

Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон Миллий кутубхонасининг катта мажлислар залида, Ўзбекистон  халқ шоири, Ўзбекистон Қаҳрамони Абдулла Орипов таваллудининг 84 йиллигига бағишлаб ўтказиладиган “Дўстлик” ордени соҳиби, режиссёр, оператор, Саидботир Аҳмадхўжаевнинг шоир ижодидан тайёрланган “Адабиёт дарслари” ҳужжатли фильмининг тақдимот кечаси.

@abdullaorifijodi

O‘zbekiston xalq shoiri Abdulla Oripov tavalludining 84 yilligi munosabati bilan o‘tkazilgan tadbir tafsiloti.

@yangidavr_rasmiy

Абдулла Орипов

НАСИҲАТ

Ёшлик ортда қолди, турдинг оёққа,
Азму шижоатни унутма, болам.
Насиҳат ёқмайди энди қулоққа,
Ақлу фаросатни унутма, болам.

Бу дунё аслида алдамчи бозор,
Унда лўттибозу нокаслар бисёр.
Сен мардлар қошида мард бўлгил, зинҳор
Хайру саховатни унутма, болам.

Балки дастурхонинг доим мўл бўлмас,
Омад ҳам ҳамиша чарақлаб кулмас.
Ким айтар, суянган падаринг ўлмас,
Сабру қаноатни унутма, болам.

Ёвуз кимсалардан айлагил ҳазар,
Уларнинг қалби пуч, тиллари заҳар.
Ахтара-ахтара дўст топсанг агар,
Меҳру садоқатни унутма, болам.

Оғам деб кимлардир силар бошингни,
Укам деб еб кетар биров ошингни.
Минг бир тарозига солар тошингни,
Макру хиёнатни унутма, болам.

Каслар бор, қадрингни гоҳо билмаслар,
Гоҳо билсалар ҳам кўзга илмаслар.
Гарчанд улар сенга парво қилмаслар,
Фазлу диёнатни унутма, болам.

Турфа синовларга дуч келгай инсон,
Гоҳида шодондир, гоҳида нолон.
Чорасиз қолсанг ҳам, лекин ҳеч қачон
Адлу адолатни унутма, болам.

Қадамда учрагай азизлар хоки,
Йўлингни ёритгай ақлу идроки.
Илоё, руҳлари шод бўлсин, токи
Зикру зиёратни унутма, болам.

Нодонлик белгиси – ҳавойи ғурур,
Оллоҳ душманидир кимки такаббур.
Мағзи тўқ бошоқнинг эгилишин кўр,
Сирру синоатни унутма, болам.

Айтурман мен сенга ушбу гапни ҳам:
Билиб қўй, ғоятда гўзалдир олам.
Бироқ пайти келса, тепамда бир дам
Сидқу тиловатни унутма, болам.

✍ 2004 йил март

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҲАЁТ ҲАДИСЛАРИ

Сен бунча насиҳат ўқима, шоир,
Ҳавойи сўз айтиб, берма тасалли.
Бир лаҳза фикр қил ҳаётга доир,
Ҳис эт бошқаларни бир зум ақалли.

Отасин тупроққа қўйди бир ўғлон,
Ишонган тоғидан бўлди-ку жудо.
Отасиз қолгандинг сен ҳам бир замон,
Ўзингнинг ҳолингни эсла шу асно.

Йўқсилга бойликдан сўйлайсан ўгит,
Муҳтожлик емирар пўлат бўлсанг ҳам.
Боши эгик турса чорасиз йигит,
Ўрнига ўзингни қўйиб кўр бир дам.

Бемор шифтга қараб ўтказар тунни,
Энг олий муроди — бир ютум ҳаво.
Бошингга тушмасин у бемор куни,
Сен унинг аҳволин тушунгин, аммо.

Билгил, фақат ҳаёт айлагай исбот
Ҳатто ўтмишларнинг афсонасини.
Аждодлар ҳадисин унутган авлод
Асло бутлай олмас кошонасини.

✍🏻2013 йил 11 август

@abdullaorifijodi

Бугун, Ўзбекистонда хизмат кўрсатган маданият ходими, таниқли ёзувчи Ҳожиакбар Шайхов таваллуд куни.

Абдулла Орипов

СИРЛИ ОЛАМ

Ёзувчи ва муҳаррир укам
Ҳожиакбар Шайховга

Ҳожиакбар, сен ажойиб адибсан, кўркам,
Мафтун этдинг бизни нурли қаламинг билан.
Бироқ нега қўрқитасан, муҳаррир укам,
"Қалб кўзи"ю, ажиб "Сирли олам"инг билан.

Ҳар саҳифа орасидан девлар қутуриб,
Инсу жинслар ғуж-ғуж чиқиб келаверади.
Хотин эмас, алвастилар уйни супуриб,
Набиралар "ликопча"дек елаверади.

Дарпардалар силкинади сирли равишда,
Газ ўчоқдан чўзилади аждаҳо тили.
Келининг ҳам одам эмас, ёвуз фаришта,
Салом берган "қор одам"нинг жун босган қўли.

Жиринглайди ярим тунда телефон ногоҳ,—
У нариги дунёлардан хабар бўлса-я!
Симёғочда қунишган у қуш эмас, арвоҳ,
Балки ўзга сайёрадан анов ҳамсоя?!

Улар бизни таъқиб этар сира тинмасдан,
Бекорчидай, бошқа қилар ишлари йўқдай.
Биз ҳам учиб юргандаймиз ерга қўнмасдан,
Латиф олма емишидан қорнимиз тўқдай.

Ҳожиакбар, айтганларим келмасин малол,
Ўшаларинг балки дўстдир, ёинки рақиб,
Нима дейсан бу гапимга, балки, эҳтимол,
Улар эмас, биз уларни этармиз таъқиб?!

Балки улар қочиб юрар биздан ҳар лаҳза,
Ер юзига ҳар қалай биз кўпроқ бурчлимиз.
Бизлар моддий дунё, ахир, бизлар бор нарса,
Билиб қўйгин, биз улардан анча кучлимиз.

Мана, битта танишим бор, шунчалар маккор,
Минг ажинанг қилолмайди унинг ишини.
Суҳбатдоши сал анқайса бермай ҳеч озор,
Қоқиб олар оғзидаги бор-йўқ тишини.

Бошқаси-чи, қитиқламас шайтон сингари,
Лекин гапга бирам чечан, кулдираверар,
Қўйиб берсанг, оқизади сувни тескари,
Фойдасига бўлмаганни бўлдираверар.

Яна бирин билиб бўлмас ёшми ё кекса,
Билиб бўлмас, сиғингани раҳмонми, шайтон.
Битта кўзи нимадандир дув-дув ёш тўкса,
Бошқа кўзи нимадандир чарақлар шодон.

Тағин бири қўлларингни ўпишга тайёр,
Номинг сотиб битказади ҳар қандай ишни.
Лойдан ўтгач, унутади барчасин, айёр,
Ҳатто талаб қила бошлар пойин ювишни.

Булар таъма қулларидир, лўттибоз ва суқ,
Хаёлида на Аллоҳ бор, на юртнинг ғами.
Бундайларда наинки кўз, қалбнинг ўзи йўқ,
Лекин сирга тўлиб кетган буткул олами.

Ҳожиакбар, жинларингни эплаб, аслида
Муросага келтириш ҳам мумкиндир ҳатто.
Лекин шундоқ ёнингдаги инсон шаклида
Яшаб юрган иблислардан асрасин Худо!

✍2000 йил октябрь

@abdullaorifijodi

✅
O‘zbekiston Qahramoni, O‘zbekiston xalq shoiri Abdulla Oripovning yorqin xotirasiga bag‘ishlanadi

Uning rafiqasi, “Fidokorona xizmatlari uchun” ordeni sohibasi Hanifa Mustafo qizi bilan shoirning kundalik hayoti, insoniy qiyofasiga oid chizgilar haqida suhbatlashdik.

📱 To‘liq videoni HD formatda YouTube kanalimizda tomosha qiling: https://youtu.be/y8mukibgaVU

Tilda, fikrda, ishda birlik!
Jadid.uz | Telegram | Facebook | Instagram | YouTube

#nigoh

Shukur Xolmirzayev faqatgina ijod uchun tug‘ilgan shaxs edi, boshqa ish uni mutlaqo qiziqtirmasdi, u faqat ovni yaxshi ko‘rardi. U doimo kayfiyatidan qat’i nazar ijod otiga minib yurgan holda hayotda yashadi. Men bunday irodali, mehnatkash yozuvchini kam uchratganman.

Abdulla Oripov

📱Telegram 📱 Instagram
📱Veb-sayt 📱Facebook

"Абдулла Орипов" фильмидан парча.

@abdullaorifijodi

#хотира

Бугун, Ўзбекистон халқ ёзувчиси Шукур Холмирзаев таваллуд куни.

@abdullaorifijodi

"Абдулла Орипов" фильмидан парча

@abdullaorifijodi

Бугун 24 март, Ўзбекистон халқ ёзувчиси Шукур Холмирзаев таваллуд куни.

@abdullaorifijodi.

Суратда: Шукур Холмирзаев ва Абдулла Орипов

Дўстлик қадри...

1962 йиллар. Абдулла Орипов ТошДу университетининг (Ҳозирги Миллий университет) Журналистика факультетини битириш йиллари. Талабаликнинг сўнгги ойларининг бирида, таътилда қишлоғига бориш учун умумий (общий поток) гуруҳда бирга ўқиган курсдоши Шукур Холмирзаев билан бирга Тошкент –Термиз поезди орқали уйга кетишмоқчи бўлишади. Шукур Холмирзаев бошқа гуруҳда ўқиганлиги сабабли (махсус фанлардан хисобланмиш) ўзбек тили фанидан бўладиган сўнгги имтиҳонни А.Ориповдан 2 кун олдин топширган эди. Абдулла Ориповнинг имтиҳонлари режа бўйича ҳали тугамаган эди. Аммо дўстлар бирга кетиш учунми, соғинч устунлик қилибми поездга чиптани бир вақтга олишади. Дўсти билан ҳамроҳликда кетиш иштиёқида шоир имтиҳонни муддатидан олдин топширишга қарор қилиб, деканатга ариза ёзади. Абдулла Орипов ўзбек тили фани домласининг ҳузурига бориб, имтиҳонни муддатидан олдин топширмоқчи эканини айтади. Буни эшитган домланинг энсаси қотиб, “Сиз ҳали ўзбек тилини шунча мукаммал ўргандингизми?” дея истеҳзо билан саволлар бера бошлайди. Шоир ҳамма саволларга тўлиқ жавоб бера олади, аммо устоз барибир “аъло” эмас тўрт баҳо билан баҳолайди. Синов дафтарчасидаги битта шу баҳо сабаб, шоир қизил “имтиёзли” дипломдан маҳрум бўлади. Ўзбек тили устози кейинчалик бу воқеани хижолат чекиб бир неча бор эслаганлигини шоир кулиб хотирларди.
Шукур Холмирзаев “Йўллар айро тушди, аммо...” номли шоирга бағишланган эссесида: “Абдуллада нималарнидир олдиндан сезиш иқтидори бор, домлаларнинг анчайин гапидан ҳам тегишли хулосани чиқариб олар, кейин-кейин бизнинг бунга ақлимиз етарди. Бундан ташқари, унинг хотираси... ҳали-ҳамон ундай хотираси мустаҳкам кишини учратганим йўқ. Худо ҳаққи!”, деб таъкидлаган. Шунингдек, Шукур ака эссесида ёзишича, Абдулла Ориповнинг шеър қоралаб юришларини иккинчи курс босқичида хабар топган эканлар. Абдулла Орипов кунлардан бир кун, Шукур акага ўн икки вароқли шеърга тўла дафтарини ўқиб бериши учун беради. Дўстининг шеърларини илк бора ўқиб эса Шукур ака шеър ёзиш фикридан қайтганлигини шундай изоҳлайди: "Шеъриятга хиёнат қилиб юрган эканман. Хавасни ишқ деб... Мен ёзувчи бўламан, вассалом... Ахир, Абдуллажон, сизнинг олдингизда қандай қилиб шеър ёзаман? Ўқиб бераман... ўзимам сезардим-а сизда бир гап борлигини. Кўнглингизга балли... Одам ҳам бунақа истеъдодни яшириб...” (“Оила ва жамият ” газетаси 1997йил 20-28 октябр).
Одатда, қайсар одамларнинг меҳри ҳам қаҳри ҳам қаттиқ бўлади, дейдилар. Лекин воҳа одамларига хос қайсарлик, тўғрисўзлик ҳар иккисига ҳам хос бўлган. Ёшлик қизиққонлигими ё бошқа бирон арзимас сабаб туфайлими, икки дўст орасидан оламушук ўтиб дўстлар ҳафалашиб қолишади. Бу ҳодиса шоир юрагига қаттиқ ботганини, илк марта ҳаётда шу каби тушунмовчиликларнинг борлигига дуч келганини қуйидаги сатрлардан билсак бўлади:
Инсон яшар, пайти ҳам келар
Тўхтаб қолар умр - югурик.
Лекин, дўстлар, айтинг, не бўлар
Дўст-дўстидан айрилса тирик?
Дўсти билан урушиб қолган шоир, агар бирон киши оламдан ўтса, унга албатта аза очилиб, мотам тутилишини билади. Лекин дўстликдан айрилганда, ўзини қайга уришни билмайди. Дўстлик учун қандай йиғлаб, қандай куйиш керак, деб юрагидаги нолаларни шеърга сингдира олади.
Ҳайҳот, илк бор ингради кўнглим
Бир баргдайин титрадим, толдим.
Мен дўстимдан айрилдим бугун,
Тирик туриб, айрилиб қолдим.
Бу шеър 1965 йилда ёзилган. Тўғри, юқоридаги шеър шоир руҳиятида содир бўлган оний кайфиятдан туғилган Ҳар икки ижодкор маълум бир вақт ўтиб бу ҳолатни унутганлар. Аммо шу сатрлар орқали улар ўртасидаги дўстликнинг нақадар юксак бўлганини англашимиз қийин бўлмайди назаримда.

РУХСОРА ОРИПОВА

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

***
Оилада туғилса гўдак
Унга суйиб қўярлар исм.
Гар боғланса иккита юрак,
Дўстлик дейиш бўлгандир расм.
Волидалар гўдаги учун
Бешик олиб, тортадилар ош.
Худди шундай,дўстлар ҳам у кун
Бир-биридан айлайди маош.
Инсон яшар, пайти ҳам келар
Тўхтаб қолар умр — югурик.
Лекин, дўстлар, айтинг, не бўлар
Дўст-дўстидан айрилса тирик?
Тобут ўтар сўнгги кўприкни,
Қаро ерга уни қўярлар.
Дўстлар, айтинг, сўнган дўстликни
Қайга олиб бориб кўмарлар?
Марҳумларга очишиб аза
Либосларни кўкка бўярлар.
Дўстлар, айтинг, дўстлик сўнганда
Қандай йиғлаб, қандай киярлар?
Азалилар кўрса ёмон туш,
Мозор узра сукут этарлар.
Тирик туриб қайта келсанг дуч,
Унда, ахир, қайга кетарлар?
Ҳайҳот, илк бор ингради кўнглим,
Бир баргдайин титрадим, толдим.
Мен дўстимдан айрилдим бугун,
Тирик туриб, айрилиб қолдим.
Ёзармидим йиғлоқи байтни,
Чекармидим мен ахир нола,
Дўстлар, агар бошланмасайди
Икки қалбдан буюк оила.
Ёзармидим йиғлоқи байтни,
Титрармидим кўзда ёш билан,
Дўстлар, агар бошланмасайди
Тоғ қулаши икки тош билан.
Дўстлар, айтинг, дил ёнмаганда,
Чекармидим шунчалар оҳ-зор.
Агар, агар... Ҳеч бўлмаганда
Топилсайди кўмгали мозор.

✍1965

@abdullaorifijodi

Ханифа ая Мустафо қизи, шоирнинг рафиқаси.
Абдулла Ориповнинг "Ҳаёт" шеъри.

@abdullaorifijodi

Бугун, Ўзбекистон халқ ёзувчиси Шукур Холмирзаев вафот этган кун.

Жойлари жаннатларда бўлсин.

#хотира

@abdullaorifijodi

Сизни, 2025 йил 27 март куни соат 15:00 да  Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон Миллий кутубхонасининг катта мажлислар залида, Ўзбекистон  халқ шоири, Ўзбекистон Қаҳрамони Абдулла Орипов таваллудининг 84 йиллигига бағишлаб ўтказиладиган “Дўстлик” ордени соҳиби, режиссёр, оператор, Саидботир Аҳмадхўжаевнинг шоир ижодидан тайёрланган “Адабиёт дарслари” ҳужжатли фильмининг тақдимот кечасига таклиф қиламиз.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

УЛУҒБЕК ФАРЁДИ

Минг лаънат сен ниҳол ўтқазган вақтга,
Оссалар гар ўзинг эккан дарахтга.

Тақдирнинг юзлари қорайсин баттар,
Қазган қудуғингга чўктирсалар гар.

Фалак гумбазини ёрсин фарёдинг,
Агар ўз фарзандинг бўлса жаллодинг.

Ўрласин аршгача бу қора тутун,
Бешигинг тобутга айланса бир кун.

✍ 2007 йил 1 июль

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

"Соҳибқирон" драматик асаридан парча.

ИККИНЧИ САҲНА

Амир Темур тахтда. Тахт атрофида ярим ой шаклидаги
ҳолатда шаҳзодалар, набиралар... Чап тарафда руҳонийлар,
ҳакамлар, олимлар, аъёнлар. Тахт қаршисида амирлар, вилоят
ҳокимлари. Тахт орқасининг ўнг тарафида баҳодир ҳарбийлар.
Чап тарафда енгил қўшин қўмондонлари. Чодирга киравериш-
да Олий Кенгаш қўриқчилари. Ўнг ва чапда — арзгўйлар.

......

У л у ғ б е к:

Олампаноҳ,
Изн беринг, мен ҳам сўз айтсам,
Бундай улуғ имтиҳонда қатнашмоқ шараф.

Т е м у р:

Набирамиз сен, Улуғбек,
Шоҳруҳнинг ўғли,
Туғилгандинг жанг маҳали, Эронзаминда.
Йиллар ўтиб кетибди-я...
Ёдимда ҳамон
Таваллудинг шарафига рақибларимни
Афв этгандим, берган эдим элга омонлик.
Падаримнинг хотирасин муборак этиб
Мен исмингни Тарағай деб атаган эдим.
Тарағай деб чақиришдан ийманишдилар.
Улуғбек деб атадилар,
Улуғбек бўлдинг.
Сени тийрак дейишади.
Шоён бу хислат.
Хўш, не дейсан филга қарши жанг хусусида?

У л у ғ б е к:

Олампаноҳ, Ҳиндистонни забт этганда Сиз
Учбурчакли темир тикан ясаттиргансиз.
Ҳар қандайин ҳолатда ҳам бундай тиканнинг
Битта учи тикка бўлиб тура беради.
Юзлаб, минглаб темир тикан сочилган жойдан
Фил ўтолмас, қанот боғлаб учмаса агар.

@abdullaorifijodi

22-март буюк аллома, давлат арбоби, улуғ бобокалонимиз Мирзо Улуғбек таваллуд топган кун. Бу йил аллома Мирзо Улуғбек таваллудига 631 йил тўлди.


Абдулла Орипов

...Боболардан сўз кетса зинҳор,
Бир калом бор гап аввалида.
Осмон илми туғилган илк бор
Кўрагоний жадвалларида.
Қотил қўли қилич солди маст,
Қуёш бўлиб учди тилла бош.
Дўстлар, кўкда юлдузлар эмас,
У, Улуғбек кўзидаги ёш.
Ерда қолган, о, таним маним,
Ўзбекистон, Ватаним маним...

@abdullaorifijodi

“Президент сафардалигида отамни йўқотмоқчи бўлишган” — яқинлари Абдулла Орипов ҳақида

Ўзбекистон халқ шоири, давлат мадҳияси муаллифи, миллий адабиётнинг йирик вакилларидан бири, марҳум Абдулла Орипов таваллудига 84 йил тўлди. Kun.uz мухбири шоирнинг хонадонида бўлиб, унинг рафиқаси Ҳанифа Мустафоева ҳамда қизи Шоира Орипова билан суҳбатлашди. Интервюда улар Абдулла Орипов ҳаётининг сўнгги кунлари, ижодий ва сиёсий фаолиятига доир воқеликларни эслаб, хотираларини гапириб берди.

📹 ВИДЕОНИ ТОМОША ҚИЛИНГ

Бутун зал Абдулла Ориповдан шеър сўраганди — шоирнинг шогирди хотиралари

21 март Ўзбекистон мадҳияси муаллифи Абдулла Орипов туғилган кун. Шу муносабат билан Kun.uz шоирга бир муддат ҳайдовчилик қилган ёзувчи Сайдолим Ҳайдаров хотираларини тақдим қилади. Ҳикояларда Абдулла Орипов 40 га яқин одамни ишли қилишга бош бўлгани, қушлар билан гаплашгани-ю Хўжанд сафари саргузаштлари ҳақида қизиқ воқеалар акс этган.

👉 https://kun.uz/kr/88573257

Kun.uz расмий канали

21-mart – O‘zbekiston xalq qahramoni, buyuk shoir Abdulla Oripov tavallud topgan kun.

Uning ijodi – millat ruhining tarannumi, xalq yuragining so‘zga ko‘chgan ifodasidir. Vatanni, inson qadrini, umr va muhabbatni ulug‘lagan she’rlari har bir avlod uchun ilhom manbai bo‘lib qolmoqda.

Sherali Jo‘rayev bilan samimiy do‘stligi va uning she’rlariga bastalangan qo‘shiqlar esa bu satrlarga yanada chuqur joziba baxsh etdi. Bugun bu she’rlar nafaqat kitob sahifalarida, balki xalq xotirasida, qalblarda yashamoqda.

Ulug‘ shoirning yorqin xotirasi bardavom bo‘lsin!

Абдулла Орипов

@abdullaorifijodi

21 март, Ўзбекистон халқ шоири Абдулла Орипов таваллуд топган кун!

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

НАВРЎЗ

Аввал юрагингга мўралайди у,
Сўнгра куртакларга ўргатади сўз.
Заминнинг кўзидан қочади уйқу,
Демак, Баҳор келди,
Келмоқда Наврўз.

Қишнинг аҳволига боқиб ҳойнаҳой,
Юм-юм ёш тўкмоқда эриётган муз.
Жилва қилаётир тенгсиз бир чирой,
Демак, Баҳор келди,
Келмоқда Наврўз.

Она бағри каби илиқдир олам,
Ҳарир ҳовур ичра яйрар дала-туз.
Қолди пучмоқларда хазон янглиғ ғам,
Демак, Баҳор келди,
Келмоқда Наврўз.

Яна кўнгиллардан рутубат кетди,
Яна шуълалардан қамашмоқда кўз.
Яна дилдорликнинг фурсати етди,
Демак, Баҳор келди,
Келмоқда Наврўз.

✍2001

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

НАВРЎЗ

Яшадим қиш фаслин узун тунида,
Кўрдим ёруғликни тун якунида.
Жоним, Сен ҳам энди тараҳҳум айла,
Сен ҳам табассум қил Наврўз кунида.

✍2003 йил 19 март

@abdullaorifijodi

⚡️Олтин зина

1991 йилнинг ёмғирли бир кунида — Наврўздан кейинги кунлар бўлса ажабмас — бу шоир бизнинг адирлар қуршовидаги овулга, шу овулнинг тепалик устида қўққайган чўпон уйига кириб келди.

Батафсил 👉 https://bit.ly/3imZDhx

Обуна бўлинг 👉 t.me/yuz_official

https://youtu.be/-1MN6VP1VuU?si=A5KDklObBSymO2Ho

...Мен кичкина увоқдирман, дунё томидан
Сўзлагайман ўтган-кетган шоир номидан.
Ҳар ким ичгай шўр қисматнинг аччиқ жомидан
Лекин дегум бу давроннинг хуш айёмидан,
Бизни писанд қилганларга минг бора қуллуқ...

Абдулла Орипов

Абдулла Орипов
"Наврўз" байрами ҳақида
@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

СЕН БАҲОРНИ СОҒИНМАДИНГМИ?

Уйғонгувчи боғларни кездим,
Топай дедим қирдан изингни.
Яноғингдан ранг олган дедим
Лолазорга бурдим юзимни,
Учратмадим аммо ўзингни,
— Сен баҳорни соғинмадингми?

Узоқларда залворли тоғлар
Хаёлимни келдилар босиб.
Кечди қанча интизор чоғлар,
Васлинг менга бўлмади насиб,
Сенсиз мен ҳам, баҳор ҳам ғариб,
— Сен баҳорни соғинмадингми?

Ўнгирларда сакрайди оҳу,
Наъматақда саъва миттижон.
Қорликлардан сипқарилган сув,
Дараларда уради жавлон.
Нигоҳимдан фақат сен пинҳон,
— Сен баҳорни соғинмадингми?

Мана, бугун наврўзи олам,
Дўстларимга гуллар тутарман.
Қайлардасан, севгили эркам..
Қўлимда гул, сени кутарман,
Умрим бўйи чорлаб ўтарман,
— Сен баҳорни соғинмадингми?

✍️1963

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

* * *

Баҳор! Сендан хушнуд жами кор аҳли,
Хусусан шод эрур хоксор аҳли.
Чунки ташрифингдан дил эриб, зора,
Одамга ўхшаса амалдор аҳли.

✍1991

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ТАФСИР

Тузумлар ўзгарса ҳам,
Инсон ўзгармас экан.
Тизимлар ўзгарса ҳам
Инсон ўзгармас экан.
Жаҳолат даврида ҳам
Авлиё — авлиёдир.
Кафорат даврида ҳам
Анбиё — анбиёдир.
Балки даврон йўруғи
Аслан тўғри бўлгайдир.
Лекин минг бор дод дема,
Ўғри — ўғри бўлгайдир.
Ҳар қадамда бир масжид
Қурганинг билан, инсон,
Инсоф бермаса, ҳеч ким
Муслим бўлмас ҳеч қачон.
Кўпкарига кирганнинг
Ҳалоллик эрур дарди.
Лекин улар сафида
От сурар бир номарди.
Гоҳида садоқатли
Дўстларинг қолиб бир ён,
Йўлин топиб, қўйнингга
Кириб олгайдир илон.
Мўмин деб атар ўзин
Гоҳ яхши ҳам, ёмон ҳам.
Кайси бири ҳақ эрур?
Ўзи билгайдир Эгам.
Тузумлар ўзгарса ҳам
Инсон ўзгармас экан.
Тизимлар ўзгарса ҳам
Инсон ўзгармас экан.
Шул боисдан Пайғамбар
Уммат ғамин еганлар.
Аллоҳдан бошқасига
Сиғинмагин, деганлар.

✍🏻1996

@abdullaorifijodi

Ўзбекистонда хизмат кўрсаткан артист Гулбаҳор опа Эрқулова. Абдулла Орипов "Халқим" шеъри.

Абдулла Орипов

БОМДОД

Деразам ортида улкан коинот,
Мубҳам хотиралар қалбни тилади.
Ўғлим, деган овоз келади бот-бот,
Болам, деган шивир эшитилади.

Хонамни чулғайди совуқ ҳаяжон,
Бошим оғирлашар, жунжикар этим.
Ахир мен ўғлингиз эдим, отажон,
Онажон, ахир мен болангиз эдим.

Саҳар оча бошлар оҳиста кўзин,
Тонг уйқуси сассиз кела бошлайди.
Таралар азоннинг товуши узун,
Рафиқам ибодат қила бошлайди.

✍2008 йил 27 сентябрь

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ЎЗИНГНИКИДИР

Тенги йўқ бойликдир дўсту ёр, ўртоқ,
Севги, муҳаббат ҳам жўн бир гап эмас.
Аччиқ ҳақиқатни унутма бироқ,
Ҳеч кимса сен учун олмагай нафас.

Инсонлар ичида сен ҳам бир инсон,
Дунёда кўрганинг кўзингникидир.
Сен учун ҳеч кимса бермагайдир жон,
Сўнгги нафасинг ҳам ўзингникидир.

✍2012 йил 9 август

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

АЖР

Ёмон тушлар кўрсанг,
Босинқирасанг,
“Алҳамду”ни айтгил,
Қочади шайтон.
Фалакдан нисбангни
Ўйлаб қарасанг,
Сен ҳам ҳазилакам
Эмассан, Инсон!!!

Сени яратганди
Аслида Аллоҳ,
Бош бўласан, дея
Фаришталарга.
Лекин тинч юрмадинг
Аршда ҳам, э воҳ,
Аралашиб қолдинг
Ҳар хил ишларга.

Аллоҳнинг қошида
Бўлсанг ҳам иқрор.
Ажрингни гоҳ узиб,
Узолмагансан.
Кечирмайин деса
Ибодатинг бор,
Кечирайин, деса
Тузалмагансан.

✍2012 йил 14 февраль

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

НИДО

Ҳеч кимсага зор қилма, фалак,
На фарзанду на дўсту ёрга.
Ахир фурсат етганда бешак
Битта калла осилур дорга.

Раво кўрма ҳеч қачон, тақдир,
Биров ёққан оловни, ўтни.
Пайти келса тупроқ ҳам ахир
Қабул қилар битта вужудни.

✍2008 йил 10 сентябрь, Сан-Марино.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

СОҲИБДИЛ

Бир кимса йўлидан адашиб гирён
Чўкиб бормоқдайди қора ботқоққа.
Ногоҳ учрадию соҳибдил инсон
Кимсани қутқазди, ўради оққа.

Маҳшарнинг ғурбатли палласи эди,
Саҳрода икковлон учрашди бехос.
Кимса: – Танимайман мен сени, – деди.
Соҳибдил: – Минг афсус, – деёлди холос.

Шунда садо келди: – Оё, жим тургил,
Бу-ку оддий махлуқ, юзсиз, шарманда.
Маломат тиғини ўзингга ургил,
Яхшиликни ўзинг қилдинг-ку, банда.

✍2008 йил 1 сентябрь

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҚИСМАТ

Қисматни нарироқ суриб бўлмайди,
Билмайсан, йўлингни қай вақт тўсишин.
Кўз билан ҳеч қачон кўриб бўлмайди
Дарахт ва тирноқнинг қандай ўсишин.

Нафрат ҳам улғаяр, секин қатма-қат,
Эзгу ҳисларингга бермай қўяр эрк.
Болам, сен уни ҳам этгин назорат,
Дарахт ва тирноқни қайчилагандек.

✍ 2008 йил 16 июнь

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

“АЙБДОР»

Ҳеч кимса демагай: «Гуноҳкор ўзим»,
Айбдор замонадир, айбдордир тузум!
Ўғри қўлга тушиб қамалган бир чоғ,
Айбдори, албатта, Сталин олчоқ.


Устингдан ёзади бир қулоч туҳмат,
Дейди: «Чора кўрмас, айбдор ҳукумат!»
Сигири сут бермас, оҳ чекар ночор,
Ўйлаб тополмас ҳеч, бунга ким айбдор?

✍ 2006 йил 10 октябрь

@abdullaorifijodi

Амир Темур ҳайкали очилиш маросими Абдулла Орипов 1993.08.31

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

БУРГУТ ҚИСМАТИ

Қулоққа чалинар гоҳи-гоҳида
Шундай бир ривоят, шундай бир ўгит:
Ночору ноилож қолган чоғида
Ўзини тошларга урармиш бургут.

Мен сенга илтижо қилурман, Эгам,
Агар-чи тилимда шукронанг бисёр.
Меҳрингдан мосуво этма мени ҳам,
Дўстларга зор этма, душманларга хор.

Оқил бўлса ҳамки, бўлса-да нодон,
Розиман, берибсан фарзанд яратиб.
Қартайган чоғимда, тиланчисимон
Сен улар қўлига қўйма қаратиб.

Кулбаи вайронам етар менга, бас,
Яшайман сабрнинг кошонасида.
Илоё, бош эгаб юрмайин бесас
Такаббур зотларнинг остонасида.

Қарайман сарғайган тунд қуёшимга,
Секин оғиб борар умрнинг туни.
Магар раҳм этмасанг, тушсин бошимга,
Майли, ўша ночор бургутнинг куни.

✍🏻1994

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

БУЮКЛИК

Осмону фалакда мўъжаз юлдуз — тош
Минди ўз табиий тайёрасига.
Роса бўшлиқларда дайдигач бебош,
Урилди Муштарий сайёрасига.

Муштарий дегани офтоб мисоли
Фазо карвонида муҳташам нордир.
Не кечди у шўрлик юлдузнинг ҳоли,
Вазни тоғ қошида зиғирча бордир.

Буюклик қудратин сезмай ё сезиб,
Ўзи излаб топмиш сўнгги маррани.
Муштарий самода милярд йил кезиб,
Ахир ахтармаган ўша заррани.

Таажжуб қиламан, буюклик асли,
Танлаган йўлидан бурилмас экан.
Зарра буюкликка урилгай, аммо,
Буюклик заррага урилмас экан.

✍🏻1994

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

БАҲОР

Яна баҳор келди. Яна оламда
Ажиб бир гўзаллик, ажиб бир баёт.
Мен сени қутлайман шу улуғ дамда,
Улуғ елкадошим, музаффар ҳаёт!
Ташбиҳ ахтармангиз ушбу ғазалдан,
Нақд жойда насия не керак асли.
Аён бир хислатинг бордир азалдан,
Сени атамишлар уйғониш фасли!
Еллар ҳам уйғонди ишқалаб кафтин,
Офтоб ҳам юксалди — тик келар қуёш,
Тоғлар ҳам юк ташлаб кўтарди кифтин,
Безавол майса ҳам силкитади бош.
Тарновлар бўғзида лола ҳам кўркам,
Терак учларида изғир мавжудот.
Ҳаттоки туйғусиз, чирик хазон ҳам
Яшил пўпанакдан боғлабди қанот.
Ҳовлиқма жилғалар чопар беэга,
Қушлар қий-чувига тўлмиш дала, боғ.
Сенинг висолингдан қувонмай нега,
Баҳор, соғинтирдинг ахир кўп узоқ!
Ялдо кечасидай рутубатли қиш
Солди руҳимизга оғир бир сурур.
Сен келдинг, уйғонди яна шўх олқиш,
Йиғлаган кўзларга тушган каби нур.
Ҳа, мангу заволлик бўлмас оламда
То суйин сочаркан абри найсонлар.
Мен сизни эслайман аммо шу дамда,
Мангуга кўз юмган азиз инсонлар.
Азалий ҳукмини ўқиди ҳаёт, —
Неча бор само ҳам кўмди қуёшин.
Иқболи саждагоҳ бўлганлар, ҳайҳот,
Ўзлари тупроққа қўйдилар бошин.
Ўн ойким, сўнмишдир у таниш наъра.1
Ҳамон фироғида фиғон чекар Шош.
Баҳор келаётир, бош кўтар, қара,
О, сурур куйчиси, донгдор замондош.
Ҳамсуҳбат бўлмадим (ким эдим зотан),
Тавоб ҳам қилмадим гулшан маконинг.
Лекин шеър баҳоси мухлисгадир тан,
Қандай чексиз эди руҳий поёнинг!
Бугун-чи, не кезар ўтли қонингда!
Эвоҳ, унда на шеър, на май, на сафо.
Бу қандай мулоқот? Не ҳол? Ёнингда
Жой олмиш ўзга бир суюкли даҳо.2
Бақиёс эди у шеър лочини!
Хаёли бамисли Кўрагонийдек.
Гар тарих эврилса, шуҳрат тожини
Унга кийгизарди Султон Улуғбек.
Балхдан ҳориб қайтган Алишер мисол
Энди тўлғизганди чўккан довотин.
Кетди бир пок сиймо, теран бир хаёл,
Қолдириб дунёда ҳеч ўчмас отин.
Бақо-ю бебақо аён буюклик
Ўтди сўнгги дамда бош эгиб қуйи.
Фақат билганидан қолмас тириклик,
Мана, гулга чўммиш Чиғатой бўйи.
Бу сокин элда ҳам ивирсир баҳор,
Ўчган хотиралар чироғин ёқиб.
Қарайман, қабрлар ястанмиш қатор,
Маъсум бинафшадан сирғалар тақиб.
Кимнингдир кўксига энгашганча гул
Мармар сағанадан ўқиб турар байт.
Баҳор, қатра ёшим айлагил қабул,
Онам бошига ҳам бордингмикан, айт?!
Унинг оромгоҳи бундан олис жой,
Олисда ётибди менинг паноҳим.
Бугун кетганига тўлибди беш ой,
Беш ойким, кўксимда ёнади оҳим.
Фарёд чекканим йўқ эл ичра тақир,
Ўч ҳам олмадим мен ўз қаламимдан.
Онажон, онажон, кечиргил ахир,
Шодланмасин дедим биров ғамимдан.
Дунёдан кетмасин ҳеч ким бемаҳал,
Ҳеч кимни босмасин ногаҳон ўкинч.
Аммо ўз бошига келмагунча гал,
Онажон, тош қалблар турармиди тинч.
Куйларман хотиранг балки вақт етиб,
Бир умр ўртанур лекин танда жон.
Суронлар йўлимда турибди кутиб,
Ўзинг қўлла энди мени, онажон.
Бугун атрофингда баҳордир балки,
Балки шабнам ичра ғарқдир ҳазин тош
Майсалар тегрангда қатордир балки,
Лекин сен ётасан кўтаролмай бош...
Бунчалар қаттолсан, о сирли олам,
Бунчалар бедилсан, бепоён хилқат.
Сенинг ҳикматингнинг сўнги-ку одам,
Наҳотки шунга ҳам қилмайсан шафқат.
Майса ҳам уйғонар қайта қиш ўтиб,
Заррача бўлса ҳам бир ҳиммат унга.
Наҳотки энг улуғ фарзандинг кетиб,
Бошин кўтаролмай ётса мангуга.
Онамни сўрайман сендан эрта-кеч,
Қайтар деб сўрайман чок этиб яқо.
Лекин менинг дардли саволимга ҳеч
Жавоб беролмассан, о, соқов даҳо!
Жавоб олабилди ҳеч ким ҳам зотан:
На султон, на гадо, на шоҳ, на фақир.
Ким қанча қувмасин сенинг ортингдан
Бир уюм тупроқни кўрсатдинг ахир.
Ҳаёт талвасаси тинмагай, аммо
Мангу боқий қолур Инсон ва Хаёл.
Мерос аталмагай барчага фано,
Қисмат аталмагай ҳар кимга завол.
Фақат ўтмиш билан яшамас инсон,
Гарчанд бўлолмайди ундан ҳеч озод...
Кечаги ғамини ўйласа обдон
Букчайиб қоларди бугун одамзод.
Кетган азизларни хотирлаб гоҳо,
Майлига, чекайлик бир зумгина оҳ.
Ҳаёт тантанаси бошланмиш, аммо,
Дўстлар, нур васлига ташлайлик нигоҳ.
Шу буюк офтобнинг мукофотини
Эъзозлаб қўяйлик айтиб шукрона.
Дилдан ўчирайлик ғамнинг отини,
Баҳор ҳам бахт каби ахир ягона.
Бу кун шеъри чиққан шоирдай дунё
Жилмайиб қўяди барчага масрур.
Темурбек гумбазин қўйнини гўё,
Ёритгани каби бир лаҳзалик нур.
Дилбар келинчакнинг кўксида ғулу,
Зардолу шохига ташлар кўз қирин.

Барг аро шуълалар кафтлармикан у...
Баҳор тетапоя гўдакдай ширин.
Юксак арғувоннинг учида ҳилол
Пахмоқ булутларни этади нимта.
Қайдадир шоира куйлайди беҳол:
— Кўнглим ҳам бу кеча ойдай яримта...
Увада камзулда биллур тугмадай
Булутлар ортидан боқади юлдуз.
Қайдадир юртини эслаб инграр най.
Қайдадир қўзигул ёради илдиз.
Қайдадир гулшандан ахтариб висол
Ел кезар — тоғларнинг гўзал арвоҳи.
Шоирнинг дилрабо байтлари мисол
Оҳ тортиб тизилар турналар гоҳи.
Қизғалдоқ баргидек учар дилдан ғам,
Тошқинлар киради қалбимга маним.
Баҳоринг муборак бўлсин ушбу дам,
Менинг Ўзбекистон — дилбар Ватаним.
Фақат сен қалбимга чўктирмай малол
Чарчаган руҳимга илҳом солурсан.
Баҳор ҳам, умр ҳам ўтар эҳтимол,
Фақат сен дунёда мангу қолурсан.

Ғ.Ғулом кўзда тутилган.
М.Шайхзода кўзда тутилган.

✍🏻1967

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ИБОДАТ

Дунёдан розиман дема ҳеч қачон,
Десанг ҳам, сўйлагил саҳрога, тоққа.
Чунки сени тинглаб, кимдир ўша он.
“Нега розисан?”, деб тутгай сўроққа.

Дунёдан норизо бўлсанг ҳам агар,
Сўз дема, бардош қил азоб, фироққа.
Чунки сени тинглаб, кимлардир баттар,
“Нега?”, деб албатта, тутгай сўроққа.

Дунё ишларига боқма ҳеч ҳайрон,
Жимгина назар сол кўҳна бу корга.
Олис кечалари ёлғиз қолган он,
Дилингни оч фақат Парвардигорга.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ҲАЁТ ЙЎЛЛАРИДА

Икки гуруҳ бордир асли дунёда,
Бировининг оти Яловчилардир.
Лекин фаолликда ундан зиёда,
Иккинчисин оти Таловчилардир.

Биринчиси бўлса, туну кун ётиб,
Хожасин оёғу кетин ялайди.
Иккинчиси эса, ҳужжат кўрсатиб,
Куппа-кундуз куни сени талайди.

Қанча фиръавнлар келиб кетмаган,
Ер юзин қақшатган қанчалар хоқон.
Ва лекин уларга кучи етмаган,
Балки киши билмас, қўллаган пинҳон.

Мен-ку ёқтирмасман ғалвани асло,
Эҳтимол, ҳаётда йўқ каму кўстим.
Хақсизлик балосин кўрганда, аммо
Юрагим эзилиб кетади, дўстим.

Бир умр соғиниб ўтдим зиёни,
Бандидек мен унга талпиндим, бўзлаб.
Ёруғ кўрай, дедим шу тунд дунёни,
Мудҳиш совуқларда қолсам ҳам музлаб.

✍2015 йил 27 август. АҚШ, Хьюстон.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

ФАҚАТ ЎЗИНГ АНГЛА...

Бас, етар,
Шоирлик сенга ўйинмас.
Ғам билан ўйнашма
Эй шодмон инсон.
Бу олов ёқади
Ўзин ҳар нафас.
Сенга жондош бўлмас
Ёнингдаги жон.
Енгил қила билмас
Бир азобингни
Фалакда минг-минглаб
Фаришталар ҳам.
Фақат ўзинг англа...
Изтиробимни,
Фақат ўзинг кечир,
Яратган Эгам.

✍2006 йил 23 октябрь
Қарши.

@abdullaorifijodi

Абдулла Орипов

САБОҚ

Дунёнинг ишлари ғалатдир, билсанг,
Сени кўзга илмас — сен кўзга илсанг.
Ёмонлик шу заҳот қайтади, аммо
Кутма жавобини, яхшилик қилсанг.

✍2003 йил 31 март

@abdullaorifijodi