سیزده‌بدر در عرفان، رهایی از قیدهای دنیوی و پیوستن به سادگی و حقیقت هستی است.
در این روز، انسان با طبیعت یکی می‌شود و وابستگی‌های مادی را رها می‌کند.
مولانا می‌گوید: "برون شو از این خانه‌ی خاک و باد، که تا کی در این زندگانی فتاد؟"
طبیعت، آینه‌ی بی‌کرانگی است و یادآور آزادی روح از حصار روزمرگی.
در باور کهن، این روز را تقدیس زمین و آغازی نو برای روح و اندیشه می‌دانستند.
باد، سبزه و آسمان، پیام‌آور این حقیقت‌اند که زندگی، جاری و رهایی نزدیک است


��@knowingsoulpower🩵

🍷شناخت قدرت روح🍷