خاله من را محکم بغل کرد و گفت:
-گریه نکن عزیزم یه شکستگی‌ ساده‌ست زود خوب میشه.

شوکت را صدا زد و گفت:
-شوکت جان به اسماعیل بگو ترنم را ببره ترمینال.


خاله پیشانی من را بوسه زد و گفت:
-نگران نباش عزیزم، اصلا میخواهی منم با تو بیام؟

سرم را تکان دادم؛ اشکهایم را پاک کردم و گفتم:
-نه خاله جون خودم میرم...

ناگهان چشمانم به سروش افتاد؛ نگران به من نگاه می‌کرد؛ سرم را پایین انداختم و از همه‌ی دوستان خاله خداحافظی کردم و راهی اصفهان شدم.

ادامه دارد...