مَن اگر با مَن نباشم می‌شَوَم تنها ترین
کیست با مَن گر شَوَم مَن باشد از مَن ماترین

مَن نمی‌دانم کی‌ام مَن، لیک یک مَن در مَن است
آن که تکلیف مَنَش با مَن مَنِ مَن، روشن است

مَن اگر از مَن بپرسم ای مَن ای همزاد مَن
ای مَن غمگین مَن در لحظه های شاد مَن

هرچه از مَن یا مَنِ مَن ، در مَنِ مَن دیده‌ای
مثل مَن وقتی که با مَن می‌شوی خندیده ای

هیچ‌‌کس با مَن، چنان مَن مردم آزاری نکرد
این مَنِ مَن هم نشست و مثل مَن کاری نکرد

ای مَنِ با مَن ، که بی مَن ، مَن تر از مَن می‌شوی
هرچه هم مَن مَن کنی، حاشا شوی چون مَن قوی

مَن مَنِ مَن، مَن مَنِ بی رنگ و بی تأثیر نیست
هیچ‌کس با مَن مَنِ مَن، مثل مَن درگیر نیست

کیست این مَن این مَنِ با مَن زِ مَن بیگانه تر
این مَنِ مَن مَن کنِ از مَن کمی دیوانه تر؟

زیر باران مَن از مَن پر شدن دشوار نیست
ورنه مَن مَن کردن مَن، از مَنِ مَن عار نیست

راستی این‌قدر مَن را از کجا آورده‌ام؟
بعد هر مَن بار دیگر مَن، چرا آورده ام؟

در دهان مَن نمی‌دانم چه شد افتاد مَن
مثنوی گفتم که آوردم در آن هفتاد مَن

#ناصر_فیض


البته در ویدئو بیت نخست خوانده نشده...
#نسخه‌ی‌اصلاحی
✨