لحظه ای می آیی و من را روانی می کنی
دائما در گیر با یک حس آنی می کنی

بارها گفتم نگاهت را بگیرم از خودم
باز انگاری تو با چشمم تبانی می کنی

نصف دنیا نه، برایم می شوی کل جهان
دشمنی با مردمان اصفهانی می کنی

غیر من با کل دنیا اهل لبخندی چرا
هی مرا درگیر یک جنگ جهانی می کنی؟

با خودم می گویم اینکه بیخیالش می شوم
از قضا می بینمت که مهربانی می کنی

می کشی بر ماشه انگشت و همین،دیگر خلاص
کاش می کشتی فقط داری روانی می کنی

رضا نظری فر
✨