بسیاری از اصول و استانداردهای کلی ما در زندگی، حکم‌های اخلاقی هستند، نظیر این‌که:
«باید همیشه در اوج باشم» و
«باید همیشه موفق باشم».
این بایدها به‌ عنوان حکم‌های اخلاقی پذیرفته شده‌اند و به نوعی قضاوت درباره‌ی ارزش یا اعتبار خویشتن یا دیگران هستند.
مثلا، جمله ی :
«همیشه باید در اوج باشم»، دلالت بر این موضوع دارد که «من فرد بی‌ارزشی هستم» و یا اینکه «من مستحق خوشبختی نیستم».

حکم‌های اخلاقیِ بایددار باعث انتقاد از خود، احساس گناه و حالت شرمندگی می‌شوند.
اکثر این «بایدها»، شامل ایده‌های غیرمنطقی، بیش از حد تعمیم‌داده شده و ناکارآمد هستند.


📚 فنون شناخت‌درمانی
👤رابرت لیهی

#برشی_از_کتاب

🆔@ravantahlilgar