#نگارش۳
#نامهنگاری
#شخصیودوستانه
دوست عزیزم، آتنا
میدونی، داشتم به این فکر میکردم که چقدر وقت از آخرین باری که یه نامهی واقعی، با جوهر و کاغذ، برات نوشتم گذشته.
این روزها غرق شدیم توی دنیای دیجیتال، پیامهای فوری، ایمیلهای کاری و شبکههای اجتماعی....
ولی یه چیزی ته دلم میگه که نامهی کاغذی یه حال و هوای دیگهای داره.
وقتی یه نامه رو با دست مینویسی، انگار یه تیکه از وجودت رو هم همراهش میفرستی. یه جور صمیمیت و صداقت توش هست که تو پیامهای تایپشده گم میشه. یه جور تمرکز و آرامش هم داره؛ انگار داری با خودت خلوت میکنی و کلمات رو با دقت بیشتری انتخاب میکنی ...
یادمه یه بار که خیلی دلتنگت بودم، یه نامه برات نوشتم و توش پر بود از خاطرات خندهدارمون، آرزوهای مشترکمون و دلخوریهای کوچیکی که زود فراموش شدن.
وقتی نامه به دستت رسید، زنگ زدی و گفتی انگار دوباره کنار هم نشستیم و داریم حرف میزنیم. اون لحظه فهمیدم که یه نامه چقدر میتونه قوی باشه.
این روزها خیلی دلم برات تنگ شده. دلم تنگ شده برای قدمزدنهای بیهدف تو خیابون، فیلم دیدنهای نصفهشبی، حرف زدنهای بیپرده و خندههای از ته دل ...
میدونم که زندگی هر دومون پر از مشغلهست، ولی امیدوارم بتونیم یه کم از این سرعت کم کنیم و دوباره فرصتی برای با هم بودن پیدا کنیم.
شاید این نامه یه بهونه باشه برای اینکه دوباره یادآوری کنم که چقدر برام مهمی و چقدر دوستت دارم. امیدوارم هر جا که هستی، دلت شاد و لبت خندون باشه.
به امید دیدار نزدیک،
از طرف دوست تو بهار 💋
بهار اسکندری _ دوازدهم تجربی
دبیرستان حضرت رقیه_ شهرستان رامهرمز
دبیر: مریم بهوندی
C᭄𝄞 @negareshe10
─━━━━⊱🖋⊰━━━━─