Ҳаммамиз хато қиламиз...

Хатога йўл қўямиз. Аҳмоқона ишлар қиламиз. Одамларнинг кўнглини оғритамиз. Лекин бир нарсани тушунишимиз керак:
ҳар бир иш тўғри бажарилиши учун ақл билан, бошқаларга ҳурмат билан, атрофдагиларни инобатга олиб бажарилиши керак.

Аммо...
Биз инсонмиз. Ва инсон хато қилади.

Хато қилинганда нима қилиш керак?
— Тан олиш
— Кечирим сўраш
— Олға давом этиш

Лекин кўпчилик бошқа йўл тутади:

—Баҳона излайди
—Айбдор қидиради
— Хатосини тан олишга қийналади
—Тишларини ғижирлатиб тил учида кечирим сўрайди
— Ўзини оқлаб, охирида айбни бошқаларга юклайди.

Нега?

Чунки биз шундай ўйлаймиз: яхши одам хато қилмайди.
Ва биз яхши одам бўлишни жуда хоҳлаймиз.

Яхши одам бўлиб кўринишнинг энг осон йўли — ёмон, айбдор одамни топиш:

—Тушунмайдиган хотин...
—Севмайдиган эр...
—Асабга тегадиган раҳбар...
—"Қулоқсиз" болалар...
— Йўқотилган соғлиқ...
— Будильник бузилади, бензин тугайди...

(Аммо нима бўлганда ҳам, мен айбдор эмасман)!

ОҚЛАМАНГ.

Оқланиш — инсонни кучсизлантиради.
Ўзингизга ва бошқаларга бўлган ҳурматни камайтиради.

Шунчаки:
“Кечикдим, кутганингиз учун раҳмат" деб айтинг.
Бу сизни кучли қилади.

Сиз хато қилмаяпсиз — сиз ўрганаяпсиз.

Ҳалол бўлинг. Очиқ бўлинг.
Хулоса чиқаринг.
Айбни ўзингизга қаратинг, аммо ўзингизга нафрат билан эмас — онг билан.

Кейинги сафар ўзингизни оқлашни бошлаганингизда — тўхтанг, чуқур нафас олинг.
Ботирона қабул қилинг.
Тирик инсон хато қилади. Яхши инсон — тан олади.

Ҳаётни давом эттиринг. Ўрганинг. Ўсишдан тўхтаманг.

Таржима

@imaginative_girl