📚 #یڪ_دقیقه_مطالعہ

این داستان ڪوتاہ تلنگرے هست براے همہ ما! لطفا بخونید👇

یہ لیوان نسڪافہ از فلاسڪ ریختم و مانتوے سفیدمو پوشیدم و سلانہ سلانہ از پلہ ها رفتم پائین، توے پاگرد طبقہ ے اول دیدمش، از همراهاے بیمارا بود لابد، نشستہ بود روے پلہ ها، سر و وضعش اونقدرے بہ هم ریختہ بود ڪہ حتے توے بیمارستانم عجیب بہ نظر برسہ، از چشماے قرمز و پف ڪردہ ش معلوم بود گریہ ڪردہ، صورتش هنوز خیس بود...
سرشو هر از گاهے محڪم مے ڪوبید بہ دیوارے ڪہ بهش تڪیہ ڪردہ بود و با صداے گرفتہ و خش دارش بے رمق زیر لب چیزے میگفت. باید بے تفاوت از ڪنارش رد مے شدم و بہ راهم ادامہ مے دادم اما نتونستم؛
نزدیڪ تر رفتم و با احتیاط گفتم: "حالتون خوبه؟!"
سرشو بلند ڪرد و نگاہ بے تفاوتے انداخت بهم، یخ بندون بود توے چشماش!
لیوان نسڪافہ رو گرفتم سمتش "میخورین؟! نسڪافہ ست!"
دو قطرہ اشڪ از چشماش چڪید پایین ولے با ذوق خندید
"نسڪافہ دوست دارہ، ولے این اواخر نمیخورد، میترسید بچہ مون رنگ پوستش قهوہ اے بشه!"
بلند زد زیر خندہ، سعے ڪردم بخندم
دوبارہ بہ حرف اومد: "همہ چے خوب بودا، خوشبخت بودیم! زن داشتم، یہ خونہ ے نقلے داشتم، بچہ مونم داشت بہ دنیا مے اومد، همہ چے داشتم. ولے امروز صبح ڪہ بلند شدم دیگہ هیچے نداشتم!
بهش گفتم، من پسر میخوامااا، رفتیم سونوگرافے، دختر بود! بہ شوخے گفتہ بودم ولے جدے گرفتہ بود، دیشب قبل خواب پرسید: حالا ڪہ پسر  نیست دوستش ندارے بچہ مونو؟! در دهنمو گِل بگیرن ڪہ بہ مسخرہ گفتم نہ ڪہ دوستش ندارم، بعد زایمانت خودت و دخترتو جا میذارم توے بیمارستان و فرار مے ڪنم خودم!
چیزے نگفت، بہ خدا جدے نبود حرفام، فڪر ڪردم میفهمہ از سر شوخیہ همہ ش، ولے نفهمیدہ بود... ناشڪرے ڪہ نڪردم من آخہ خدا، از سر خریت بود فقط!
صبح ڪہ بیدار شدم دیدم خون ریزے ڪردہ توے خواب، درد داشتہ ولے صداش در نیومدہ، جفت از رحم جدا شدہ بود، تا برسونمشون بیمارستان هم زنم از دست رفتہ بود، هم بچہ م..."

"یہ حرفایے رو نباید زد، هیچ وقت! نہ بہ شوخے، نہ جدی... منہ خر آخہ از ڪجا میدونستم دلش اونقدرے از یہ حرفم میشڪنہ ڪہ سر مرگ و زندگیشم باهام لج ڪنہ و از درد بمیرہ ولے بهم نگہ! صدام نڪنہ! "
"آخرین بار نشد بهش بگم چقدر دوستشون دارم، هم خودشو، هم دخترمونو... فڪر میڪردم حالا حالاها فرصت هست، ولے یهویے خیلے دیر شد، خیلی"

🔹براے گفتن یہ حرفایے همیشہ زوده،
خیلے زود...
براے گفتن یہ حرفائیم همیشہ دیره،
خیلے دیر...
حواست بہ دیر و زوداے زندگیت باشہ همیشه؛
عقربہ هاے ساعت با ارادہ ے تو بہ عقب برنمیگردن!

✍️