Your trial period has ended!
For full access to functionality, please pay for a premium subscription
Message
••••

که این طور!


هاکوئین، استاد ذن، در یکی از شهرهای کشور ژاپن زندگی می‌کرد.
این مرد فرزانه از احترام فراوانی برخوردار بود و بسیاری از مردم برای بهره‌گیری از آموزه‌های معنوی او به دیدنش می‌رفتند.
روزی از قضا، دختر جوان همسایه او باردار شد.
وقتی والدین دختر با سرزنش و اوقات تلخی از فرزند خود بازخواست کردند تا نام پدر بچه‌ای را که در شکم داشت به آنها بگوید، او سرانجام گفت که استاد هاکوئین پدر بچه است.
پدر و مادر آن دختر با خشم به سراغ استاد رفتند و با داد و فریاد هاکوئین را متهم کردند که بنا به اقرار دخترشان، او پدر بچه می‌باشد.
تنها پاسخ استاد این بود که «این طور!»

خبر این رسوایی در سراسر شهر پیچید و به شهرهای دیگر رسید. استاد، آبروی خود را از دست داد که البته این ماجرا او را ناراحت نکرد. دیگر هیچ کس به دیدن هاکوئین نیامد، با این حال او همچنان خونسرد بود. والدین آن دختر پس از تولد کودک، بچه را نزد استاد آوردند و گفتند : «تو پدر بچه هستی، پس خودت هم از او مراقبت کن!» هاکوئین با مهر و علاقه از بچه نگهداری کرد.

سال بعد، مادر کودک با پشیمانی به خانواده‌اش اعتراف کرد که پدر بچه، مرد جوانی است که در قصابی کار می‌کند.
پدر و مادر با سرافکندگی نزد استاد رفتند، از او پوزش خواستند و طلب بخشش کردند : «ما به راستی متاسفم و آمده‌ایم که کودک را پس بگیریم. دخترمان اعتراف کرده که شما پدر بچه نیستید». هنگامی که استاد، بچه را به آن خانواده میداد، تنها حرفی که گفت، این بود: «که این طور!»
پاسخ استاد به حقیقت و دروغ، خبر بد و خبر خوب، یکسان است: «که این طور!» او به شکل لحظه، چه خوب و چه بد اجازه می‌دهد همان گونه که هست، باشد و از این رو با داستان نمایشی بشر همراه نمی‌شود. برای هاکوئین فقط این لحظه وجود دارد و این لحظه به همان شکل که هست، هست. رویدادها شخصی نشده‌اند و او قربانی هیچ کس نیست. استاد به اندازه‌ای با هر آنچه روی می‌دهد یکی شده است که دیگر هیچ رویدادی بر او چیرگی ندارد. فقط مقاومت در برابر آنچه روی می‌دهد است که شما را درمانده می‌سازد و جهان، حکم شادی و اندوه شما را صادر می‌کند.
کودک با مهر و علاقه نگهداری می‌شود. بدی توسط نیروی مقاومت نکردن به خوبی تبدیل می‌گردد. استاد همواره به آنچه لحظه حال می‌طلبد، پاسخ مناسب می‌دهد؛ هنگامی که زمان آن فرا می‌رسد، می‌گذارد که بچه برود.
برای لحظه‌ای تصور کنید که «من درون» در برابر هر یک از مراحل گوناگونی که این رویدادها پدیدار می‌شدند، چه واکنشی از خود نشان می‌داد.
04/27/2025, 22:28
t.me/haftshahreeshghh/52366
Similar message chronology:
Newest first
Similar messages not found