🏛 Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy
Men butun ketaman, alif qaddim dol,
Barcha yomg‘irlaring, osmon, yerga quy.
Faqat sen g‘am chekma, faqat sen xush qol,
Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy.
Har bir derazangda chaqnar bir quyosh,
Har sahifangda bir baxt ko‘rsatadi bo‘y.
Sen ulug‘ bir shodlik, qutlug‘ bir ko‘zyosh,
Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy.
Sen tufayli umrim pok bir mutolaa,
Dardlarim sharhlari so‘zga sig‘mas o‘y.
Toshlarni eritgan otashin nolam,
Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy.
Gʻarib yuragimning muhtasham shoni,
O‘krangan bir navo, titrangan bir kuy.
Senda qolayotir jonimning joni,
Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy.
Qaroqlarga qalqar qon bo‘lib bag‘ir,
Ne baxt, ne kulfat ishq — so‘ramayoq qo‘y.
Kimga ne yomonlik qilgandim axir,
Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy.
Har dildin o‘zga bir o‘tda qovurar,
Kim u degan «Sevgi ko‘pga kelgan to‘y».
Hijron shamollari meni sovurar
Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy.
Tola sochiga ham bermaylik ozor,
Mayliga men yonay, mayliga, sen kuy.
Muhabbatsiz ne-ne qasrlar mozor,
Navoiy ko‘chasi, o‘ttizinchi uy.
✍️ Matnazar Abdulhakim
🔵
Ulaning va
ulashing!🌐
icrich.uz | 🌐
Telegram | 🌐
Facebook | 🌐
Instagram | 🌐
X | 🌐
YouTube