ЁНИНГДАМАН...:
63-қисм
МУАЛЛИФ ШАМСИНУР
-Эдик даромад шунақа зўр бўлаверса, ўзимизга уй сотиб олсак ҳам бўлар а?
-Албатта жоним. Сен айтасану, мен йўқ дермидим?
-Ойизам роса жонга тегди, нуқул чақиргани, чақирган.
-Ҳа энди онамни биласанку.
-Анавинизни жавобини беринг тезроқ.
-Уни жавобини беролмайман. Ота-онамни хизматларини қилиб юрибди. Барибир сени қабул қилишмайди. Сен ҳам бориб сигир соғиб, таппи қилолмисан.
-Албатта , мен унақа ишлар учун яратилмаганман.
-Ҳммм,ундан кўра борганимда қўйнимни тўлдиради денг.
-Эеэ бас қил. Яна бошлаяпсанми?
Элдор Рушанани олдидан туриб кетди. Рушана эса диванга суянган кўйи инстаграмга шўнғиди.
-Эдик сиз билан видео қўйилик, бизни роса зўр жуфтлик экансизлар деб ликеларга кўмиб ташлашди. Аммо ростдан ҳам ҳавас қилгулик жуфтликмизда.
Рушана ўзини турли хил қилиб расмга ола бошлади. Сўнгра эса Элдорни қучиб расмга олди. Бу расмлар инстаграм аккаунтини безамай қолмади.
🌿🌿🌿
-Наргиза биласизми тезроқ оёққа турсангиз сизни оилам билан таништирмоқчиман. Рости сиз билан суҳбатлашишни жуда хоҳлайман. Аммо сиз ҳамон жимсиз. Анави дугонам эсиздадир, ўша устимдан кулгани, кулган. Сени назарига илмади,бекорга жим турмаяпти дейди. Мен эса сиз ҳам мени дўст деб билишингизни истайман. Яқин орада тўйим бўлиши мумкин. Балки йўқ. Ҳеч кимга айтолмаган гапларимни сизга айтаман. Бахтиёр исмли росаям хотинбоз йигитга мени узатишяпти. Мен уни жинимдан баттар ёмон кўраман. Унаштирувга мен қаршилик қилолмадим. Уни дадаси дадамга ёқиб қолибди.
Дурдона ўзи ҳақида айтиб берар, орада Наргизани кузатишни ҳам унутмасди.
-Эндигина унга ишона бошлагандим, балки қалбимдан жой бермоқчи бўлгандирман. Афсус у бунга арзимас экан. Нуқул қизлар билан. Мен буни ҳазм қилолмайман. Топган гапи фақат сени дейман,сен кераксан менга. Мен эса уни юрагида ягона бўлишни истайман. Уни ягонаси бўлмасам, жонини берса ҳам кераги йўқ.
Келинг яхшиси сизга бир ҳикоя ўқиб берай.
ТЎЛОВ
— Эх-х, — деди йигит шилдираб оқаётган сувнинг мавжланишига киприк қоқмай термулиб ўтирган ёнидаги қизга ўйчан боқар экан, — шунча пайтгача сен билан кўчада қўл ушлашиб юрибман-а. Энди билсам, аҳмоқ эканман.
— Нега? — қизнинг юраги ҳапқирди, гулғунча мисоли лаблари титради. Қоп-қора узун киприкларини кўтариб, унга қаради. — Энди ёқмай қолдимми сизга?
— Ўйлаб қарасам муҳаббат ҳам бир бозордек гап экан.
— Икки йилдан бери бошимни айлантириб юрган экансизда?..
— Ахир, нима ҳам қила олардим, уйимдагилар сен билан гаплашиб юрганимдан хабар топишибди. «Ортиқ учрашма», дейишди. Мени кечир, шу пайтгача берган гулларимнинг, совғаларимнинг ҳақини беришинг керак...
Қиз кўзларига ёш олди. Куйган кўнгли чил-чил синди.
— Дардингиз пулми? — деди ўзини аранг йиғидан тўхтатиб. — яна нима истайсиз?
— Қўлингни...
(Шаҳзод ЭРГАШАЛИЕВ)
-Рости охирига келганда юрагим ёмон бўп кетди. Йигит ростданам шунақа орсизмикан деб. Сиз нима деб ўйладингиз?
Яна жимлик, Наргиза қилт этмай ўтирарди. Дурдона хонадан чиқиб врач қабулига кирди.
-Доктор доим шунақа қотиб турадими? Наргиза ҳеч ҳаракат қилдими?
-Бироз ўзгариш бор. Давом этавер қизим. Кеча тунда беҳосдан сен қайта-қайта ўқиб берган шеърингни айтганини эшитдим.
-Наҳотки?
Дурдонани кўзлари ҳайратдан катта бўлиб кетди.
-Рост. У сен келмаган кунинг жуда тушкун бўлиб қолади. Сен аллақачон уни яқин инсонига айландинг.
Бу хушхабар Дурдонани янада руҳлантириб юборди.
#ЁНИНГДАМАН...:
Янада кўпроқ ўқиб, кўпроқ Наргизага эътибор қарата бошлади.
-Психологларнинг энг катта ютуғи бу беморни ўзига ишонтира олишидир. У билан мулоқотга киришганингизда у ўзини касалдек тутмаслиги, ва сиз ҳам шу баробарида унга касалга қарагандек қарамаслигингиз керак. Сиз у билан омиб бораётган мулоқот унинг сизга нисбатан умид уйғотишига кўприк бўлади. Унинг ботиний ва зоҳирий кўриниши бемор билан кечадиган мулоқотига бевосита таъсир о ътказиши мумкин. Хусусан, бемор ётган хона шинам, озода, ҳавоси тоза бўлиши, албатта, унинг руҳиятига ижобий таъсир кўрсатади. Бу -ботиний таъсирдир.