اولین گروه لیستی که هر نوع لیستی رو میزنه لیستی با جذب بالا که بهترین کانالها و گروهها رو در خود جا داده است برای عضو شدن در گروه و چنلها رو لینک هاشون کلیک کنید 👇👇👇👇👇👇👇
🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂
برای شرکت در لیست رو لینک زیر کلیک کنید 
https://t.me/+foz2aSEhNmBlMmU0
https://t.me/+foz2aSEhNmBlMmU0
🍻🍻🍻🍻🍻🍻🍻🍻🍻کَِاَِنَِاَِلَِ تَِبَِاَِבَِلَِ بَِاَِصَِـَِ؋َِـَِا🎙
https://t.me/Basifa012


کَِاَِنَِاَِلَِ تَِبَِاَِבَِلَِ بَِاَِصَِـَِ؋َِـَِا
🪻🥀https://t.me/Basifa012
ریمیڪس تورڪی🪇
🥀🪻https://t.me/CafeTextTurrk
ڪاَِنَِاَِلَِ لَِــرَِ👯‍♂
🪻🥀https://t.me/navaiye_loor
ڪافه میڪس زیزی سعید🎹
🥀🪻https://t.me/mix_zizi_saeed
آهنگای قفلیــ🔓ـم
🥀🪻https://t.me/Ahng_sQoflim
ڪߊ‌‌ܦ߭ئࡅ࡙ߺࡍ߭ ܩ❟ܝּࡅ࡙ߺڪ 🎤
🪻🥀https://t.me/Cafeeyin
ریمیڪس ناب اینستا 🎻
🥀🪻https://t.me/MAXTOR_REMIX
ریمیکس فاطیما 🪕
🪻🥀https://t.me/fatii_wx
مـنـو هـدفـونـمـ 🎧مـنـو فـیـلـمـامـ🚇🎬
🥀🪻https://t.me/MeeeMusic_film
رز سیاه🥀
🪻🥀https://t.me/bllllack_Rosse
گلچین🫀
🥀🪻https://t.me/mmm4033
ڪانال متن وشعروڪلیپ🌺
🪻🥀https://t.me/mr124356
موزیڪ شوتی🎷
🥀🪻https://t.me/shotiei_kurd
ریمیڪس ڪوردی🥁
🪻🥀https://t.me/ReMix_Kurdi_s
قفلی لاتی🪗
🪻🥀https://t.me/Lati_Muzic
حس نابــ❤️‍🔥
🥀🪻https://t.me/labbazi_eshg
مورفین عاشقانہ🫠
🪻🥀https://t.me/morfinsh
تڪست🖤تلخ
🥀🪻https://t.me/text_Bi0_s
منبع گیف عاشقانہ🤤
🪻🥀https://t.me/kiiss_luve
ڪانال دلبری منو عشقم 😍
🥀🪻https://t.me/LO0VE_HOT
طنز شادی وخنده 🤭
🪻🥀https://t.me/ashpazi_sara4
رقص واهنگای قدیمی💃
🥀🪻https://t.me/tanehayeghadiimi
ریمیڪس شاهدخت 🎧
🪻🥀https://t.me/saah_sdokht
آهنگای سیستمی🪘
🥀🪻https://t.me/SiSTEMi5
آهنگ های دپ😔
🪻🥀https://t.me/DEEP_SAEED
آهنگای ڪوردی و لری اینستاگرام🎼
🥀🪻https://t.me/LNSfALATiiSONGS
آهنگای شاد عربی ‌وهندی ولری وڪوردی 🕺
🪻🥀https://t.me/shoti_musiic_official
آهنگای هوش مصنوعی🧠
🪻🥀https://t.me/REMIX_GFLI
ریمیڪسام 🎸
🥀🪻https://t.me/Reemiixam
آشپزی🍝
🪻🥀https://t.me/ashpazi_sara35
《بیوگرافی😈 خفن 》
🥀🪻https://t.me/RemiXsafa
دختـرشیـرازی🧜‍♀
🪻🥀https://t.me/sera9o
عشق ابدیم 😘
🪻🥀https://t.me/yuuuuuummmm
خلاقیت ها 🐻
🥀🪻https://t.me/kahkeshankhlagiyat
نغمه دلدادگی🤡
🥀🪻https://t.me/NaghmeheDelDadegi
دل نوشته عاشقانه👩‍❤️‍👨
🪻🥀https://t.me/delnveshtehaydoasheg
نفس عشق👫
🥀🪻https://t.me/Nafase_eshgee
لینکدونی یامور🦄
🪻🥀@link_A1402
نیمے ازمن ❤️😍
🥀🪻https://t.me/parva1930
گروه بامرام💏
🪻🥀https://t.me/+RGd26OsTdZo2OTY0
نوحه سرا🧎‍♂‍➡️
🥀🪻https://t.me/eisaesmaeili1346
آهنگ آذری🎻
🪻🥀https://t.me/eisatabri5252
کلبه آرامش 🏡
🥀🪻https://t.me/+PVZRHh0pifg4M2I0
عشق محبت💕
🪻🥀https://t.me/yosafpookvcghgf
قصر ستاره✨
🥀🪻https://t.me/gasrehsetareha
ریکت زنی💟
🥀🪻https://t.me/Reikete
پست چت🌻
🪻🥀https://t.me/fffffjob
تبلیغات🪷
🥀🪻https://t.me/Tabligatorghyamor
کافه تبریز🪻
🪻🥀https://t.me/Tabrizcafesi
دورهمی بهترینها 🏖
🪻🥀https://t.me/+zoPyCkNmdgcwOTg0
گلچین من و تو💞
🪻🥀https://t.me/jcjdjsjsj
اشعار نسترن🪻
🥀🪻https://t.me/asharenastaran
گروهی دورهمی باحالا👭
🪻🥀https://t.me/+AzoVrOrTv5Q5ZWM8
کانال دوستان👯‍♂
🥀🪻https://t.me/Frinds_mi
کانال دختر پاییزی🍂
🪻🥀https://t.me/Dokhtarepayi
ܮܢܚ݅ܦ‌وܠیߊ❤️
🪻🥀https://t.me/joinchat/lOSaRs8MN9U1MGY0
گردشگری ایران ما🏞
🥀🪻https://t.me/igardeshgari
ریمیکس ناب🪅
🪻🥀https://t.me/DJSAEEDSEZAR
پروانہ ھاے عاشق🦋
🥀🪻https://t.me/el00m
حس بین من وتو 💘
🪻🥀https://t.me/+SEZ-33einxhlZmVk
گل یاس 🪴
🥀🪻https://t.me/+Kk_qdxL-ibwzMmVk
سلام برعشق❤️‍🩹
🪻🥀https://t.me/+SEZ-33einxhlZmVk
بے توھرگزباتوعمرے 😍
🥀🪻https://t.me/+DU_76OLt_3BiNzI0
عشقولیاے💃 باجنبہ
🪻🥀https://t.me/patogbajanbehaa
موزیک ناب🌺
🥀🪻https://t.me/kurdmozik1400
لینکدونی طلا👑
🪻🥀https://t.me/Mh23262326
رمان عاشقانه📝
🥀🪻https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0
بایگانی 🎞
🪻🥀https://t.me/Telinstawoi
من و تو🫂
🥀🪻https://t.me/Telinstawoidu
کانال گلایه ها➢➢➢
🪻🥀https://t.me/dariushvoic
مطالب پزشکی🩺
🥀🪻https://t.me/mataylg
محفل عاشقی 💋
🪻🥀https://telegram.me/+NLDUd1jdzoRiNTU0
آرامش درون 🩻
🥀🪻https://t.me/sahelarameshy
عشق چ زیباست🥰
🪻🥀https://t.me/Ashgmane
موزیک نابــ🌹
🥀🪻https://t.me/kurdmozik1400
جاده عشق من وتو🥰
🪻🥀https://t.me/aaaaaaaaaaassbkhxmmmm
عشق من و تو ❤️‍🔥
🥀🪻https://t.me/nfsi9

خـدایا
صفحه‌ای دیگر از عمرمان ورق خورد
و روز را در پناه تو به شب رساندیم
پروردگارا شبت را بر عزیزانمان
لبـریـز از آرامـش قـرار بـده
و در سـایه مـهربانیـت
حافظ دلها و جانشان باش...

شبتون خوش

دوستان‌خسته‌نباشید

سپاس‌ازهمه‌شماعزیزان

🎖🏅🥇اسامی برندگان امشب 👇

🌺 حسن اقا🏆🏆🏆

🌼 معصومه جان🏆🏆

🌸 اقا اسی🏆🏆

🌺 مینا جان 🏆🏆🏆🏆

🌼 زی زی جان🏆🏆

🌸 سعیده جان🏆🏆

🌺 شهرزاد 🏆

🌼میترا جان🏆

🌺سعیده جان🏆


🌺لیلا جان🏆


🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

سپاس از حضور گرمتون💐🙏💐

همگی عالی بودید🌺🙏🌺

جایزه به 🌺مینا جان🌺 و 🌺 حسن اقا 🌺تعلق گرفت👏👏👏👏


شب همگی بخیر 🙏💐🙏

تبریک حسن اقا💐💐💐💐💐👏👏👏 دومین برنده
تبریک لیلا جووون🌺🌺🌺🌺

اخرین چالش

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

📜🗿 تاریخ 🗿📜
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 10 ثانیه

‎9️⃣ اوای نشاط ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎8️⃣ Z ، Z 🎖3134
‎⚪️⚪️⚪️❌❌❌✅✅❌✅
‎🔰 24 ✔️ 3 🔥 2

‎7️⃣ Sمیترا ➖
‎⚪️✅❌✅❌⚪️❌❌❌✅
‎🔰 24 ✔️ 3 🔥 1

‎6️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• ➖
‎✅❌⚪️✅✅❌❌❌⚪️❌
‎🔰 28 ✔️ 3 🔥 2

‎5️⃣ 3 Alireza 🎖3902
‎✅❌✅✅❌❌❌❌❌✅
‎🔰 34 ✔️ 4 🔥 2

‎4️⃣ ♥️Masoumeh♥️ ➖
‎⚪️❌❌✅✅❌✅❌✅❌
‎🔰 36 ✔️ 4 🔥 2

‎3️⃣ مینا 🎖2572
‎✅❌✅⚪️✅✅✅⚪️❌✅
‎🔰 46 ✔️ 6 🔥 3

‎2️⃣ لیلا ➖
‎✅❌✅✅✅❌❌✅❌✅
‎🔰 48 ✔️ 6 🔥 3

‎1️⃣ Hassan ➖
‎❌❌❌✅✅✅✅✅❌✅
‎🔰 48 ✔️ 6 🔥 5


این رقابت با برتری Hassan , لیلا به پایان رسید👏🕺💃

تبریک آقا اسی
تبریک قلب ابی🌺🌺🌺🌺

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🎬 سینما و تلویزیون 🎬
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 10 ثانیه

‎1️⃣1️⃣ 3 Alireza 🎖3829
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️❌❌
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎1️⃣0️⃣ اوای نشاط ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎9️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• ➖
‎❌⚪️✅✅❌⚪️⚪️⚪️❌❌
‎🔰 18 ✔️ 2 🔥 2

‎8️⃣ Sمیترا ➖
‎✅✅❌✅⚪️❌❌✅❌⚪️
‎🔰 32 ✔️ 4 🔥 2

‎7️⃣ لیلا ➖
‎❌❌✅✅❌✅❌✅⚪️❌
‎🔰 34 ✔️ 4 🔥 2

‎6️⃣ Z ، Z 🎖4159
‎❌✅✅✅❌✅✅❌❌❌
‎🔰 42 ✔️ 5 🔥 3

‎5️⃣ مینا 🎖2796
‎❌✅❌✅✅❌✅❌✅❌
‎🔰 44 ✔️ 5 🔥 2

‎4️⃣ Hassan ➖
‎❌✅❌✅❌✅✅❌❌✅
‎🔰 44 ✔️ 5 🔥 2

‎3️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖5207
‎❌✅✅❌❌❌✅✅✅❌
‎🔰 50 ✔️ 5 🔥 3

‎2️⃣ Esi ➖
‎✅❌❌✅✅✅✅❌❌✅
‎🔰 58 ✔️ 6 🔥 4

‎1️⃣ 💙💙 ➖
‎❌✅✅✅❌✅✅✅✅❌
‎🔰 58 ✔️ 7 🔥 4


این رقابت با برتری 💙💙 , Esi به پایان رسید👏🕺💃

تبریک مینا جان
تبریک میترا جان
🌺💐🌺💐🌺💐👏👏👏👏

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🕋 اطلاعات دینی 🕋
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎1️⃣1️⃣ اوای نشاط ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎1️⃣0️⃣ زیبا ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️✅✅✅❌
‎🔰 30 ✔️ 3 🔥 3

‎9️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖13675
‎❌❌❌❌✅✅✅❌✅❌
‎🔰 38 ✔️ 4 🔥 3

‎8️⃣ Hassan ➖
‎✅✅❌❌✅✅❌⚪️⚪️⚪️
‎🔰 38 ✔️ 4 🔥 2

‎7️⃣ حمید ➖
‎❌✅✅❌✅✅❌✅✅❌
‎🔰 46 ✔️ 6 🔥 2

‎6️⃣ Z ، Z 🎖11285
‎✅✅❌❌❌✅✅✅✅❌
‎🔰 52 ✔️ 6 🔥 4

‎5️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• ➖
‎✅✅❌✅❌✅❌✅✅❌
‎🔰 54 ✔️ 6 🔥 2

‎4️⃣ 💙💙 ➖
‎✅✅✅❌✅✅❌✅✅❌
‎🔰 56 ✔️ 7 🔥 3

‎3️⃣ لیلا ➖
‎✅✅❌✅✅✅✅❌✅✅
‎🔰 62 ✔️ 8 🔥 4

‎2️⃣ Sمیترا ➖
‎✅❌✅❌✅✅✅✅✅✅
‎🔰 66 ✔️ 8 🔥 6

‎1️⃣ مینا 🎖9003
‎✅✅❌✅✅✅✅✅✅❌
‎🔰 72 ✔️ 8 🔥 6


این رقابت با برتری مینا به پایان رسید👏🕺💃

تبریک مینا جان اولین برنده 🌺👏👏👏👏👏👏

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🦉🤓 ریاضی و سرگرمی🤓🦉
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎1️⃣0️⃣ اوای نشاط ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎9️⃣ Sمیترا ➖
‎⚪️❌⚪️⚪️⚪️✅✅❌❌❌
‎🔰 12 ✔️ 2 🔥 2

‎8️⃣ لیلا ➖
‎✅❌✅❌❌❌❌⚪️❌✅
‎🔰 22 ✔️ 3 🔥 1

‎7️⃣ حمید ➖
‎⚪️⚪️⚪️❌✅✅✅✅❌✅
‎🔰 40 ✔️ 5 🔥 4

‎6️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖9033
‎✅✅✅❌❌✅❌✅❌❌
‎🔰 50 ✔️ 5 🔥 3

‎5️⃣ 💙💙 ➖
‎⚪️⚪️✅✅✅✅✅❌❌✅
‎🔰 52 ✔️ 6 🔥 5

‎4️⃣ Hassan ➖
‎✅❌✅❌✅❌✅❌✅✅
‎🔰 52 ✔️ 6 🔥 2

‎3️⃣ Z ، Z 🎖8449
‎✅❌✅✅❌✅✅✅❌✅
‎🔰 56 ✔️ 7 🔥 3

‎2️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• ➖
‎✅✅✅✅❌✅✅❌❌✅
‎🔰 68 ✔️ 7 🔥 4

‎1️⃣ مینا 🎖8504
‎✅✅✅✅✅✅✅✅❌✅
‎🔰 72 ✔️ 9 🔥 8


این رقابت با برتری مینا به پایان رسید👏🕺💃

تبریک قلب ابی💐👏👏👏

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🔠✈️ زبان های خارجی✈️🔠
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 20 ثانیه

‎9️⃣ اوای نشاط ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎8️⃣ Z ، Z 🎖1405
‎❌✅✅❌✅✅✅❌❌❌
‎🔰 36 ✔️ 5 🔥 3

‎7️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• ➖
‎❌✅❌✅❌✅❌❌✅✅
‎🔰 37 ✔️ 5 🔥 2

‎6️⃣ Hassan ➖
‎✅✅✅❌❌❌❌❌✅❌
‎🔰 40 ✔️ 4 🔥 3

‎5️⃣ ♥️Masoumeh♥️ ➖
‎❌✅✅❌✅✅❌❌❌❌
‎🔰 40 ✔️ 4 🔥 2

‎4️⃣ لیلا ➖
‎❌✅✅✅❌❌✅✅❌❌
‎🔰 42 ✔️ 5 🔥 3

‎3️⃣ مینا ➖
‎❌✅✅✅❌✅✅✅❌❌
‎🔰 44 ✔️ 6 🔥 3

‎2️⃣ Sمیترا ➖
‎✅✅✅✅✅✅✅✅❌❌
‎🔰 62 ✔️ 8 🔥 8

‎1️⃣ 💙💙 ➖
‎❌✅✅✅✅✅✅✅❌❌
‎🔰 68 ✔️ 7 🔥 7


این رقابت با برتری 💙💙 به پایان رسید👏🕺💃

تبریک معصومه جان 💐👏👏👏👏

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🗞 اطلاعات عمومی 🗞
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎1️⃣1️⃣ MAHYA ➖
‎⚪️⚪️⚪️✅❌⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 6 ✔️ 1 🔥 1

‎1️⃣0️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• 🎖64096
‎✅⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️❌❌✅⚪️
‎🔰 14 ✔️ 2 🔥 1

‎9️⃣ 𝕸𝖔𝖙𝖆𝖍𝖆𝖗� ➖
‎❌✅❌❌❌✅❌❌❌❌
‎🔰 20 ✔️ 2 🔥 1

‎8️⃣ لیلا ➖
‎⚪️✅✅❌✅✅❌⚪️⚪️⚪️
‎🔰 32 ✔️ 4 🔥 2

‎7️⃣ 💙💙 ➖
‎✅✅❌❌✅✅❌✅✅❌
‎🔰 46 ✔️ 6 🔥 2

‎6️⃣ مینا 🎖22034
‎✅✅❌❌✅✅❌✅❌✅
‎🔰 48 ✔️ 6 🔥 2

‎5️⃣ Esi ➖
‎❌✅✅✅✅❌❌✅❌❌
‎🔰 50 ✔️ 5 🔥 4

‎4️⃣ Hassan 🎖16982
‎❌✅✅✅❌❌✅✅❌✅
‎🔰 54 ✔️ 6 🔥 3

‎3️⃣ Sمیترا ➖
‎✅✅✅✅✅✅❌✅❌✅
‎🔰 64 ✔️ 8 🔥 6

‎2️⃣ Z ، Z 🎖49357
‎✅❌✅✅✅✅✅❌✅✅
‎🔰 66 ✔️ 8 🔥 5

‎1️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖52731
‎✅✅❌✅❌✅✅✅✅✅
‎🔰 78 ✔️ 8 🔥 5


این رقابت با برتری ♥️Masoumeh♥️ به پایان رسید👏🕺💃

تبریک مینا جان احسنت🌺👏👏👏👏👏

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

⚽️🚴‍♀️ ورزش 🚴‍♀️⚽️
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎9️⃣ Esi ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎8️⃣ Z ، Z 🎖11272
‎❌✅❌❌❌✅❌✅✅✅
‎🔰 42 ✔️ 5 🔥 3

‎7️⃣ 𝕸𝖔𝖙𝖆𝖍𝖆𝖗� ➖
‎⚪️⚪️❌✅✅✅✅❌✅❌
‎🔰 48 ✔️ 5 🔥 4

‎6️⃣ Sمیترا ➖
‎✅✅✅✅❌⚪️❌✅✅✅
‎🔰 48 ✔️ 7 🔥 4

‎5️⃣ حمید ➖
‎⚪️⚪️❌✅✅✅✅✅✅✅
‎🔰 54 ✔️ 7 🔥 7

‎4️⃣ Hassan ➖
‎✅❌✅✅❌✅✅✅❌✅
‎🔰 56 ✔️ 7 🔥 3

‎3️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• 🎖7532
‎❌✅✅✅❌✅❌✅❌✅
‎🔰 58 ✔️ 6 🔥 3

‎2️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖10769
‎❌✅✅❌✅✅✅✅✅❌
‎🔰 70 ✔️ 7 🔥 5

‎1️⃣ مینا 🎖10407
‎✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅
‎🔰 78 ✔️ 10 🔥 10


این رقابت با برتری مینا به پایان رسید👏🕺💃

تبریک شهرزاد
تبریک زی زی جان
🌺💐🌺💐🌺💐

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🏕 طبیعت و گردشگری🏕
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎1️⃣1️⃣ حمید ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️❌❌⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎1️⃣0️⃣ اوای نشاط ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎9️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖10608
‎✅❌❌❌❌✅✅❌❌❌
‎🔰 26 ✔️ 3 🔥 2

‎8️⃣ Sمیترا ➖
‎❌✅✅✅❌❌❌❌❌✅
‎🔰 28 ✔️ 4 🔥 3

‎7️⃣ 𝕸𝖔𝖙𝖆𝖍𝖆𝖗� ➖
‎❌✅✅❌❌❌❌✅❌✅
‎🔰 38 ✔️ 4 🔥 2

‎6️⃣ Hassan ➖
‎✅❌✅✅❌❌❌✅❌✅
‎🔰 44 ✔️ 5 🔥 2

‎5️⃣ 💣 ➖
‎⚪️⚪️❌✅✅❌✅❌✅✅
‎🔰 46 ✔️ 5 🔥 2

‎4️⃣ Esi ➖
‎❌✅✅✅✅✅❌⚪️❌✅
‎🔰 50 ✔️ 6 🔥 5

‎3️⃣ مینا ➖
‎✅✅✅❌✅❌❌✅✅✅
‎🔰 58 ✔️ 7 🔥 3

‎2️⃣ Z ، Z 🎖6516
‎✅✅✅❌❌✅✅✅✅✅
‎🔰 62 ✔️ 8 🔥 5

‎1️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• ➖
‎✅⚪️⚪️✅✅✅✅❌✅✅
‎🔰 62 ✔️ 7 🔥 4


این رقابت با برتری شهرزاد•.¸¸.•❤️• , Z ، Z به پایان رسید👏🕺💃

تبریک مینا جان
تبریک زی زی جان
🌺🌺💐💐💐

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🍎 تغذیه و خوراکی🍎
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎9️⃣ اوای نشاط 🎖16144
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎8️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖18452
‎✅❌❌❌❌❌❌❌❌❌
‎🔰 10 ✔️ 1 🔥 1

‎7️⃣ 💣 ➖
‎⚪️⚪️❌✅✅✅❌❌⚪️⚪️
‎🔰 24 ✔️ 3 🔥 3

‎6️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• 🎖4283
‎✅❌⚪️⚪️⚪️✅❌❌✅❌
‎🔰 30 ✔️ 3 🔥 1

‎5️⃣ Sمیترا ➖
‎❌❌✅❌✅❌✅✅❌❌
‎🔰 30 ✔️ 4 🔥 2

‎4️⃣ Esi ➖
‎✅❌❌❌✅❌✅✅✅❌
‎🔰 44 ✔️ 5 🔥 3

‎3️⃣ Hassan ➖
‎✅✅✅✅❌✅❌✅❌❌
‎🔰 52 ✔️ 6 🔥 4

‎2️⃣ Z ، Z 🎖8216
‎✅✅❌❌❌✅✅✅✅✅
‎🔰 60 ✔️ 7 🔥 5

‎1️⃣ مینا 🎖5326
‎❌✅✅✅✅❌✅❌✅✅
‎🔰 60 ✔️ 7 🔥 4


این رقابت با برتری مینا , Z ، Z به پایان رسید👏🕺💃

تبریک آقا اسی💐💐💐

شروع

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

⁉️ ضرب المثل و اصطلاحات ⁉️
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎1️⃣3️⃣ اوای نشاط 🎖32117
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎1️⃣2️⃣ MAHYA ➖
‎✅✅⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 16 ✔️ 2 🔥 2

‎1️⃣1️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• 🎖20361
‎✅⚪️⚪️✅⚪️❌❌⚪️❌❌
‎🔰 16 ✔️ 2 🔥 1

‎1️⃣0️⃣ 𝒎𝒂𝒉𝒔𝒂 ➖
‎✅❌✅⚪️✅⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 26 ✔️ 3 🔥 1

‎9️⃣ مینا 🎖27874
‎✅❌❌❌✅❌❌❌✅✅
‎🔰 32 ✔️ 4 🔥 2

‎8️⃣ زندگي زيباست😍 ➖
‎⚪️❌✅❌✅❌✅✅✅❌
‎🔰 42 ✔️ 5 🔥 3

‎7️⃣ Z ، Z 🎖10732
‎✅✅❌❌❌✅✅✅✅❌
‎🔰 52 ✔️ 6 🔥 4

‎6️⃣ Sمیترا ➖
‎✅❌✅❌✅✅✅❌✅✅
‎🔰 56 ✔️ 7 🔥 3

‎5️⃣ 35901 ➖
‎✅✅❌✅✅❌✅❌✅❌
‎🔰 56 ✔️ 6 🔥 2

‎4️⃣ Hassan ➖
‎✅✅✅✅✅✅❌❌✅❌
‎🔰 60 ✔️ 7 🔥 6

‎3️⃣ 💣 ➖
‎✅✅❌✅✅❌❌✅❌✅
‎🔰 60 ✔️ 6 🔥 2

‎2️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖38274
‎✅❌✅❌✅✅❌✅✅❌
‎🔰 60 ✔️ 6 🔥 2

‎1️⃣ Esi ➖
‎✅✅✅❌✅❌✅✅✅✅
‎🔰 70 ✔️ 8 🔥 4


این رقابت با برتری Esi به پایان رسید👏🕺💃

تبریک معصومه جان
تبریک حسن اقا
💐💐💐💐💐

شروع

چراپایه‌نمیشوند؟

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

🌏 جغرافی 🌏
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎1️⃣1️⃣ اوای نشاط 🎖17785
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎1️⃣0️⃣ 💣 ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎9️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• 🎖12536
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️✅⚪️❌
‎🔰 6 ✔️ 1 🔥 1

‎8️⃣ 35901 ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️❌✅❌✅✅
‎🔰 26 ✔️ 3 🔥 2

‎7️⃣ Sمیترا ➖
‎⚪️✅⚪️❌❌❌✅❌✅✅
‎🔰 30 ✔️ 4 🔥 2

‎6️⃣ زندگي زيباست😍 ➖
‎✅✅❌❌❌✅✅❌⚪️⚪️
‎🔰 34 ✔️ 4 🔥 2

‎5️⃣ MAHYA ➖
‎❌✅✅✅❌✅❌❌❌✅
‎🔰 42 ✔️ 5 🔥 3

‎4️⃣ زهراz ➖
‎⚪️✅❌✅❌❌✅✅✅❌
‎🔰 46 ✔️ 5 🔥 3

‎3️⃣ Esi ➖
‎❌✅❌✅❌❌✅❌✅✅
‎🔰 46 ✔️ 5 🔥 2

‎2️⃣ ♥️Masoumeh♥️ 🎖23129
‎⚪️✅✅✅✅❌❌✅✅✅
‎🔰 64 ✔️ 7 🔥 4

‎1️⃣ Hassan ➖
‎❌✅✅✅❌❌✅✅✅✅
‎🔰 64 ✔️ 7 🔥 4


این رقابت با برتری Hassan , ♥️Masoumeh♥️ به پایان رسید👏🕺💃

تبریک حسن اقا

شروع

لطفا پایه بشید

بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

📚چالش ترکیبی 📚
🔰مقدار: 10 سوالی
⏱ مدت: 15 ثانیه

‎9️⃣ 35901 ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎8️⃣ 🧚‍♀️🧚‍♀️ 🎖52411
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎7️⃣ اوای نشاط 🎖145314
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎6️⃣ زندگي زيباست😍 ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎5️⃣ 💣 ➖
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎4️⃣ شهرزاد•.¸¸.•❤️• 🎖29493
‎⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️⚪️
‎🔰 0 ✔️ 0 🔥 0

‎3️⃣ Esi ➖
‎❌✅❌❌✅✅❌❌❌❌
‎🔰 26 ✔️ 3 🔥 2

‎2️⃣ زهراz 🎖53439
‎✅✅❌✅❌❌✅❌❌✅
‎🔰 42 ✔️ 5 🔥 2

‎1️⃣ Hassan 🎖19045
‎✅✅❌✅❌✅✅❌❌✅
‎🔰 54 ✔️ 6 🔥 2


این رقابت با برتری Hassan به پایان رسید👏🕺💃

🕹 بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

☑️ جهت ساخت چالش ابتدا تعداد سوال و مدت زمان هر سوال را انتخاب کرده و سپس دکمه ساخت بازی را بزنید.
تعداد سوال: 10
زمان هر سوال: 15 ثانیه

@ChaleshJoBot

چالش راند اول

🗣🗣🗣🗣🗣🗣چالش داره شروع میشه عجله کنید عزیزان 🗣🗣🗣🗣🗣🗣

سلام دوستان عزیز شب همگی بخیر 🌼😍
ساعت 9 چالش داریم همراه با جایزه لطفاً آماده باشید 🙏🙏
به دوستان خود هم اطلاع دهید ❤️🙏

با تشکر آوا خدمتگزار کانال رمان های عاشقانه ❤️😍🌼

#باغ غزل

شورانگیز

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   26

اوستا چائي اش را خورد، چپق اش را كشيد.
- رحيم يك چائي ديگر بده ببينم اصلاً اولي حاليم نشد، تازگي اينها خيلي اينجا رفت و آمد مي كنند نمي دانم چه مرگشان است.
- كار كار انيس خانم است.
اوستا كلي فكر كرد و بعد گفت:
- آندفعه كه دايه آمده بود و سراغ مرا مي گرفت انيس خانم پيغام نداشت كه، و الا باز به تو مي گفتند.
- رفت و ديگر خبري نشد، معلوم نشد چه كارتان داشتند.
- گفتم كه كار ديگه قبول نمي كنم، اگر صحبت كار و نجاري شد بگو كه اوستا وقت ندارد.
- راستي راستي هم اوستا وقت نداريد.
- خدا را شكر رحيم، قدم تو براي من ساخت، الحمدلله كار و بارم خوب است، شكر
- آخه اوستا دست تنها بوديد.
- قبلاً كه نبودم، سالها قبل چند تايي شاگرد آوردم اما پدر سگ ها يا دزد از آب در آمدند يا ... استغفرالله، لا اله الا الله، اوستا تفي كف دكان انداخت، سرش را خاراند بعد نگاهم كرد.
- رحيم گفتي چند سال داري؟
- بيست سال اوستا
- بيست سال؟ اما كوچكتر ديده مي شي، بچه سال ديده مي شي، يه خرده بزرگ بشي خيالمان راحت مي شود.
- چرا اوستا؟ هرچي را كه دستور مي دي بر مي دارم، قوت دارم كه، سالَم را چكار داري؟
اوستا آهي كشيد و گفت:
- با كار كردنت كار ندارم بچه سالي، مثل دختر خوشگلي، آن پدرسگ ها بر و روئي نداشتند گند كاشتند ....

قسمت دوازدهم
با تعجب نگاهش كردم، يعني اوستا چه جوري فهميده بود كهد تازگي از زن جماعت خوشم مي آيد؟ توب دلم يكدفعه مثل اينكه چيزي هري ريخت، نگران شدم، امروز كه ناخواسته پنهانكاري كرده بودم اوستا صحبت شاگرد هاي قبلي را پيش كشيد، خاك بر سر سقاباشي اگر سخن چيني نكرده بود اوستا بد دل نمي شد، ولي آخه آن بچه كه زن نبود يكذره قد داشت، پيچه اش هم نگذاشت شكل و شمايلش را ببينم، اوستا چرا نگران شده؟
گفتم اوستا، رحيم پدر سگ نيست، شير پاك خورده، نگران نباشيد.
اوستا مثل اينكه از گفته اش پشيمان شده باشد گفت:
- نه نه رحيم دلم از بابت تو قرص است اممتحانت كرده ام پسر چشم پاكي هستي، پسر خوبي هستي، من اگر خودم پسر داشم بهتر از تو نمي شد، اما رحيم زمانه خراب است، زمانه.
حرصم گرفت فكر مي كنم عصباني شدم وقتي استكان چاي اوستا را از كنارش برمي داشتم نگاهم به نگاهش افتاد، توي مردمك چشمش را ديدم
با تعجب نگاهم كرد
- فتبارك الله احسن الخالقين، ماشاالله ماشاالله، من تا به امروز متوجه نشده بودم كه تو چشم و ابروي به اين خوشگلي داري.
لجم گرفت و با بي اعتنايي گفتم:
- چشم هاي خودتان خوشگله اوستا
- نه رحيم، تعارف نيست، عجب خوشگلي پسر، چشم بد درو، چشم نامحرم دور
با وجود اينكه دلگير بودم خنده ام گرفت.
- نخند رحيم نخند، پسر خوشگل بدتر از دختر است، من نمي دانم چرا نگفته اند پسر هاي خوشگل و كم سال هم حجاب داشته باشند.
دوباره خنديدم
- باور كن رحيم مرد ناپاك، مرد آلوده، برايش فرق نمي كند، كثافت كثافت است هر جا كه برسد و بتواند، گندش دامنگير مي شود.
راجع به اين مسائل كم و بيش يك چيزهايي به گوشم خورده بود اما هيچكس تا به امروز موضوع را برايم شرح نداده بود، اما هرچه بود احساس كردم آن بيرنگي و يكرنگي كه بين من و اوستا به وجود آمده بود ترك برداشت، اوستا فكر كرده كه من دروغ گفتم و سر و سري در كار بوده، تا به امروز از اينجور حرفها نزده بود، آخ لعنت بر بصيرالملك و تخم و تركه اش.
شب وقتي به خانه رسيدم مادر از رنگ و رويم فهميد كه حالم خوب نيست.
- چه خبر ها رحيم؟
- خبر سلامتي
- اوستا محمود خوب است؟
- آره
- كار سقا باشي را تحويل داديد؟
- نه
- چرا؟ تو كه ديشب گفتي امروز كار تمام مي شود.
- زن برادرش مرده، نه، نه، برادرزنش مرده
- كي اوستا؟
- نه بابا سقاباشي
- چته؟ حوصله نداري
- سرم درد مي كند
واقعاً هم سرم درد مي كرد، توي راه كه مي آمدم همه گفت و گوئي را كه با اوستا كرده بودم چندين بار مرور كردم، اما متوجه شدم كه اين من بودم كه صحبت شاگردهاي قبلي را پيش كشيدم، پس اوستا تعمدي در اين كار نداشت و من بي جهت نگرانم
نگران چي بودم؟ كارم؟
ولي اگر خلافي نمي كردم كه اوستا بيرونم نمي كرد، اوستا منو مثل پسرش دوست داشت من هم كه خوب كار مي كردم و راضيش كرده بودم، خب مسأله اي نبود تا بيرونم كند.
توي رختخواب لحافم را روي سرم كشيده بودم و آن زير داشتم فكر مي كردم و همه جريان آنروز را چندين و چندين بار مرور كردم، يكدفعه مثل ترقه از جايم بلند شدم.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   25

اما با كمال تعجب دختره گفت:
- چرا اَه به شما؟ مگر شما اَه هستيد؟
توي دلم گفتم، عجب بچه پررويي هست عجب حاضرجواب است گفتم:
- لابد هستم و خودم نمي دانم.
آمد توي دكان! رنده را روي چوب گذاشتم و كاملاً به طرفش برگشتم، نمي دانستم يك بچه آنهم دختر توي دكان نجاري چه كاري مي تواند داشته باشد؟ از سر و وضعش معلوم بود كه بچه اعيان اشراف است چادر چاقجور گران قيمتي داشت پيچه دست دوز روي صورتش بود، بيرون را نگاه كردم لله اي، نوكري هم بدنبالش نبود، آخه اين بچه تنها اينجا چكار مي كند؟
با صدائي كه احساس كردم مي لرزد گفت:
- برايتان پيغام دارم.
تعجب كردم، يك لحظه فكر كردم اوستا از منزل بشيرالدوله فرستاده ميخي، چكشي، رنده اي، چيزي لازم دارد و پرسيدم: براي من؟
خيلي مؤدبانه پاسخ داد:«بله»
فكر كردم شايد براي اوستا پيغام آورده و مرا به جاي اوستا گرفته گفتم:
- من رحيم نجار هستم ها!!
- مي دانم
مي دانست؟ از كجا مي دانست، من تازگي رحيم نجار شده بودم، از روزي كه اوستا از كارم تعريف كرده بود اين اسم را پيدا كرده بودم جز خودم و ننه ام هيچكس ديگر اين خبر را نمي دانست، اين يك الف بچه چه جوري مي دانست؟ با تعجب پرسيدم:
- شما كي هستيد؟
و با هزار برابر تعجب پاسخ را شنيدم
- دختر بصيرالملك
بطرفش رفتم، خيلي زود موضوع دستگيرم شد، باز هم پاي انيس خانم در ميان بود، راحت شدم، نفس راحتي كشيدم
- سلام دختر خانم ببخشيد نشناختمتان، لابد پيغام براي پسر انيس خانم است.
- بله زحمت است ولي بگوييد شايد كارشان در منزل ما طول بكشد نگران نشوند.
- به روي چشم
- يادتان كه نمي رود؟
- اگر زنده باشم نه
عجب بچه حاضر جوابي بود، اصلاً باور نمي كردم كه با آن قد و قواره اينقدر زبان باز باشد گفت:
- خدا كند هميشه زنده باشيد
خنده ام گرفت، شيطنتم گل كرد گفتم:
- بخاطر پيغام شما؟ كه برسانم؟
جوابي نداشت فقط گفت: خداحافظ و دوان دوان از دكان بيرون رفت.
از پشت سر نگاهش كردم تا از كوچه سقاخانه پيچيد و رفت.
رفتم سر كارم، رنده را برداشتم، شيرازه ها را رنده مي كردم، استغفرالله، امروز كه عجله دارم كارم را تمام كنم، اين بچه هم از راه رسيد و كارم را لنگ كرد، تا دوباره آن سرعت اوليه را پيدا كنم مدتي طول مي كشد، هم كارم گسيخته شد هم افكارم.
آنروز فرصت نكردم دستمال ناهارم را كه هر روز مادر برايم مي بست باز كنم، تا غروب، تا وقتيكه اوستا بيايد كار كردم، دوست نداشتم اوستام از اينكه كار تمام نشده ناراحت و نگران بشود، نمي خواستم بدقولي كرده باشد، وقتي با محبت دست به پشتم مي زد زنده مي شدم، جان مي گرفتم، خستگي از تنم بيرون مي رفت يك «بارك الله» گفتن اوستا يك دنيا برايم لذت داشت.
غروب وقتي اوستا آمد يك نوك پا پهلوي سقا باشي رفته بود و از بخت بد من، سقا باشي گفته بود كه فعلاً كارش را تعطيل كند چون برادر زنش مرده بود و سرشان به روزهاي سوم و هفتم مشغول مي شد و اوستا نمي توانست در آن شلوغي در ها را جا بزند.
ناراحت شدم، غصه ام گرفت، وقتي قرار نبود كار را تحويل بدهيم اوستا ديگر كارم را هم وارسي نمي كرد.
نشست، چائي برايش ريختم، چپق اش را روشن كرد.
- چه خبر آقا رحيم؟
- خبر سلامتي اوستا
- كسي سراغ منو نگرفته؟
- نه اوستا
نگاه مشكوكي توي صورتم كرد.
نفهميدم چرا؟ تابحال سابقه نداشت اينجوري نگاهم كند، دستپاچه شدم و فكر مي كنم او هم فهميد كه خودم را باختم.
- امروز كسي سراغ منو نگرفت؟
- گفتم كه نه، مگر قرار بود كسي بيايد؟
قند را توي دهانش گذاشت و در حاليكه نگاهم مي كرد استكان چائي را وسط دو انگشتش مي چرخاند
- سقا باشي مي گفت يك زن چادري را اينجا ديده ...
آه از نهادم بلند شد، به خداي احد واحد اصلاً فراموش كرده بودم، نه اينكه تعمدي در كار باشد اصلاً كاملاً يادم رفته بود نمي دانم چرا خنده ام گرفت.
- زن چادري؟ اي بابا يك الف بچه بود دختر بصيرالملك بود.
- دختر بصيرالملك؟ نهزت خانم؟
- والله من اسمش را نفهميدم
- چي مي گفت؟ باز دنبال من آمده بودند؟ چرا فيروز درشكه چي را نفرستادند؟
- نه اوستا، صحبت انيس خانم بود، مثل اينكه كنگر خورده لنگر انداخته، باز هم بمن پيغام داده كه به پسرش و عروسش بگويم كه امشب هم مي ماند.
- خب چرا دختر به آن بزرگي را فرستادند.
- اوستا بزرگ نبود كه يك دختر بچه بود.
- تنها بود؟
- آره اوستا
- پياده آمده بود؟
- بلي

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

یه آهنگ خاطره انگیز❤️😍❤️

عزیزم آشتی آشتی

❤️تو اون دلیلی هستی که من بخاطرش زندگیمو بیشتر
دوس‌دارم...❤️

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   24

قسمت يازدهم
راست گفته اند: آشنائي روشنايي است.
روزهاي اول كه در دكان را باز مي كردم، در و ديوار فشارم مي دادند خدا خدا مي كردم كه زودتر غروب بشود و برگردم اما از وقتي كه با اهل محل آشنا شده ام و در و همسايه را شناخته ام وضع فرق كرده، گاهي عجله دارم كه زودتر به دكان بيايم و خبرهاي تازه بشنوم.
مخصوصاً كه اوستا مدام با من حرف مي زند، درد و دل مي كند، نصيحتم مي كند، از گردش روزگار هزار قصه مي داند سابق بر اين كه كارم خوب نبود، وقتي مي آمد با اخم و تخم خراب كاري هايم را صاف و صوف مي كرد، من هم ناراحت و نگران آمدنش و اخمهايش بودم، اما حالا كه مي آيد و كارهايم را وارسي مي كند لبخند مي زند دستي به پشتم مي زند و تعريفم مي كند.
حالا ديگر به من «رحيم نجار» مي گويد و معتقد است تا «اوستا رحيم» راهي باقي نمانده است. فكر مي كنم اگر پدرم هم بود بيشتر از اين دلبسته اش نمي شدم، خيلي به هم عادت كرده ايم، مثل پدر و پسر واقعي شده ايم عصرها كه مي آيد، چائي تازه دم برايش فراهم كرده ام، عادت عجيبي دارم تا اوستام گل چائي را نخورده دل ندارم براي خودم چائي بريزم، وقتي اولين چاي را او خورد بعدش من هم مي خورم.
حالا ها كمتر كارهايم را وارسي مي كند، مگر وقتي كه خودم مي خواهم
- تو ديگه ماشاالله داري، ننه ات برايت اسپند دود مي كند؟
مادر از اين كه كارم را دوست دارم راضي است.
- رحيم آن دو تا كار اولت را دوست نداشتي، صبح ها بزور بيدارت مي كردم اما از صبح جلد بلند شدنت و تند تند كار كردنت مي فهمم كه داري به طرف دكان مي پري، خدا را شكر پسرم، اگر كارت را دوست داشته باشي پير نمي شوي، اگر زندگيت را دوست داشته باشي جوان مي ماني.
امروز صبح زود آمدم در دكان را باز كردم ديشب باران مفصلي باريده بود ديگر جارو كردن و آب پاشيدن معنا نداشت، جلوي دكان يك عالمه گل جمع شده بود، خواستم خاك اره ها را بياورم بريزم روي گل ها صاف و صوفش كنم، اما ديدم وقت مي گيرد، قرار بود شش لنگه در خانه سقا باشي را همين امروز تحويل بدهيم، همسايه بود، بيشتر از ديگران چشممان بهم مي خورد، البته اوستا هميشه سعي مي كرد پايان كار را چند روز ديرتر به صاحب كار بگويد كه بدقولي نكرده باشيم، اما سقا باشي يه خورده عجله داشت نوك به نوك شد.
همه كارهاي پنج لنگه تمام شده، امروز فقط يك لنگه در است كه بايد تا آمدن اوستا تمام كنم لباسم را در آوردم شلوار سياه دبيت و پيراهن سفيد چلوارم را كه براي كار بود پوشيدم آستين ها را بالا زدم و در حاليكه آفتاب بهاري همراه عطر شكوفه هاي سيب را كه از ديوار همسايه سرك كشيده و بدرون دكان ما نفوذ كرده بود با تمام قدرت مي بلعيدم شروع به كار كردم.
حال خوشي داشتم، شكر خدا همه چيز روبراه بود، مزد خوبي مي گرفتم، ننه ام راضي بود و مثل زن هاي خوشبخت مي خنديد، اوستام مثل پدرم بود جاي خالي پدرم را پر كرده بود، كار را بالاخره ياد گرفته بودم و از كار كردن لذت مي بردم ، مهمتر اينكه امسال بهار برايم زيباتر جلوه مي كرد. نسيم بهاري بوي خوشي به همراه داشت. مالشي در دلم بود كه لذت بخش بود احساس مي كردم همه را دوست دارم حتي فكر مي كردم انيس خانوم را هم دوست داشتم، و بي اعتنايي آقا ناصر را هم تحمل مي كردم، حق مي دادم آخه فكر مي كرد من هنوز بچه ام كم محلي مي كرد، يواش يواش كه بزرگ شوم با من دوست مي شود، شبها بعد از شام شب چره را مي رويم خانه آنها، منهم زن بگيرم و بساطي جور كنم آنها هم مي آيند پيش ما ، زن هايمان مثل خواهر مي شوند ما هم مثل برادر، مادر هم كه عاشق بي قرار انيس خانوم است، زندگي او منتهاي آرزويش است، اوستا هم با زنش به جمع ما مي پيوندند به به چه مي شود؟ پدر و مادر دار مي شويم ، پدر بزرگ، مادر بزرگ، مادر، خواهر، برادر، بچه، بچه هاي من به آقا ناصر عمو ناصر خواهند گفت بچه هاي اون هم حتماً به من عمو رحيم مي گويند، نه خوبست دائي رحيم بگويند، مرد بيگانه برادر زن بيگانه بشود بهتر است كه برادر شوهرش شود، مگه چه فرقي مي كند؟ دل بايد پاك باشد، چشم بايد پاك باشد، اسم ها چيزي را عوض نمي كنند، چه چيزها كه نديديم و نشنيديم، واي خدا بدور مگر مادر نمي گفت ...
يكدفعه ديدم سايه اي جلوي در دكان را گرفت، گرماي آفتاب قطع شد و بلافاصله صداي بچه گانه اي گفت: اَه
سرم را بلند كردم، رنده را از روي چوب برداشتم دختر بچه اي بود گفتم:
- اَه به من دختر خانم؟
از حرفي كه زده بودم خنده ام گرفت، لبخندي زدم، اما زود لبخند از لبم پريد چه مرگم شده بود؟ من كه اينقدر گستاخ نبودم، اگر پدرش يا مادرش پشت سرش باشند چي! چه غلطي كردم؟ ديوانه شدي رحيم؟ اين چه حرفي بود زدي

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   23


- اصلاً چي شد امروز اوستا داستان زندگيش را براي تو گفت؟
    صداي مادرم رشته افكار عطرآلودم را پاره كرد.
    - هان؟
    - مي گم چي شد اوستا محمود سفره دلش را پيش تو باز كرد؟
    - چي شده؟!
    يادم رفته بود كه چه شد كه صحبت به زندگي اوستا پيوست.
    - هه يادم رفته بگذار ببينم صحبت از كجا شروع شد؟
    - تو چي گفتي؟ حتماً تو از زندگي خودت گفتي اونهم از زندگي خودش.
    - زندگي من؟ نه، من چيزي نگفته ام، تازه زندگي من هيچ چيزي ندارد كه انيس خانم ندانسته باشد و به اوستا نگفته باشد،‌آهان،آهان، يادم آمد برايش تعريف كردم كه درشكه بصيرالملك جلوي دكان ايستاد و درشكه چي پيغام انيس خانوم را داد و به او گفتم كه فكر مي كنم زن بصيرالملك را ديدم، حرف از اينجا شروع شد.
    - كه چي؟
    - مادر،‌اوستا مي دانست كا خانوم خانوما هوو دارد.
    - خانوم خانوما؟ زن بصيرالملك؟
    - آره مادر
    - بحق چيزهاي نشنيده، بيرونشان بيگانه ها را مي سوزاند درونشان آشنا هارا، من فكر مي كردم زن آدم هاي پولدار بي غم و غصه اند.
    خنديدم
    - ننه جان، اوستاي من عقيده دارد كه تو خوشبخت تر از خانوم خانوما هستي
    - هه فرمايش مي كند، خبر از بدبختي هاي ما ندارد، اصلاً كي مي داند كه ديگري چه مي كشد؟
    - آره مادر همانطوريكه ما ها نمي دانيم توي خانه اعيان اشراف چه خبره
    - هيچ خبري نيست رحيم، هر چيزي هم باشد از لاي در، درز پيدا نمي كند. ما فقير فقرا طشت رسوائي مان از بام مي افتد، آنها چنان آرام، كارهايشان را راست و ريست مي كنند كه نان خوران سفره شان هم خبر پيدا نمي كنند.
    - كدام خوبه؟
    - هر چه صداقت تويش هست خوبه
    - ميگم مادر به قول معروف زن راضي مرد راضي گور پدر قاضي
    - كه چي؟
    - كه خب بصيرالملك زن گرفته خانوم خانوما هم راضيه حرف نزده به ديگران چه؟
    - اگر رحيم، راضي باشد كه حتماً نيست حق با تست اما به تو بگويم پسر،‌هيچ زني چه زن اعيان اشراف باشد چه زن گدا گشنه،‌ از هوو راضي نمي شود، دل كه پولدار و فقير ندارد دل دل است، رحيم دل كه شكست ديگر دل نمي شه، منتها اضطرار، ناچاري آدم را وادار به سكوت و سلوك مي كند، چي بكند؟ با داشتن بچه كجا برود؟ هر زني چه دارا چه ندار بالاخره براي زندگي اي كه دارد زحمت كشيده، گوشه گوشه هاي خانه اش را ساخته، خانه اش را دوست دارد، زندگيش را دوست دارد، بچه هايش را دوست دارد چه بكند؟ مردي كه زير سرش بلند شده، مردي كه رفته زن ديگري گرفته، نه تنها زنش را دوست ندارد بلكه بچه هايش را هم دوست ندارد،‌دروغ مي گويد، اگر يك ذره محبت زن و بچه در دلش باشد نمي رود با دست خودش آتش به خوشبختي آنها بزند رحيم چه من مرده چه زنده، چه پيش تو باشم چه نباشم نفرينت مي كنم اگر روزي با داشتا زن و بچه، چشمت به دنبال زن يا دختر ديگري باشد، رحيم شيرم حرامت باشد اگر دل زنت را بشكني، اگر گناه بكني، اگر دست از پا خطا كني،‌رحيم، هيچ گناهي بالاتر از دل شكستن نيست آنهم دل دختري را كه دل از همه كنده و به تو پيوسته، رحيم نگو زن راضي مرد راضي، از من كه مادرت هستم، از من كه عزيزترين كسم در همه عالم تو هستي بشنو و باور كن كه هيچ زني حتي دختر گداي سر كوچه هم اگر در كنارت بخوابد و زنت بشود رضايت نمي دهد كه بر روي بالش تو سر ديگري باشد حتي اگر دختر پادشاه باشد، پس يادت باشد خدا يكي،‌ يار يكي، دل يكي، دلدار يكي
    - مي دانم مادر
    - فقط دانستن كافي نيست بايد باور داشته باشي، من خوشبختي ترا مي خواهم هيچ مردي با عياشي و كثافتكاري خوشبخت نمي شود سعادت خود مرد هم در پاكي خودش است اصلاً خدا نمي گذارد آب خوش از گلوي مرد زنباره پائين برود.
    - زن چي؟
    - زن هم همينطور، فرق نمي كند، خدا نگاه به مرد و زن نمي كند، پدر گناهكار را در مي آورد خودت گفتي از عدالت الهي بدور است كه بصيرالملك عرق خور در حالت مستي زن بگيرد و زنش در بستر زايمان باشد، بعد هم از ناچاري يك آقا بگويد صد تعظيم بكند و خدا هم مثل تو فكر كند زن راضي است، نه پسر جان صبر كن تا مكافات الهي به گوش تو هم مي رسد، اوستاي تو اين خبر ها را از كجا مي دانست؟

    - نمي دانم

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :24  

- رحيم سعي كن از زندگي ديگران عبرت بگيري، سعي كن از تجربهء ديگران درس بياموزي، مبادا بخواهي همه چيز را خودت تجربه كني، نه، عمر ما كفاف نمي دهد، هيچ وقت نگو من تافتهء جدا بافته ام، من مي توانم، من ميكنم، نه، نه ما همه مان عاجزيم، كوريم، كريم، چلاقيم، پس با تكيه به تجربيات همديگر بايد آنقدر قوي شويم كه اين پل زندگي را طي كنيم و به درٌه سرنگون نشويم، آري پسر آزموده را آزمون جهل است.


قسمت دهم
مادر با دقت داستان اوستاي مرا گوش كرد، چند بار وسط حرف من گفت:
- خدا پدر تو را بيامرزد، خدا رحمتش كند، خدا بيامرز خيلي پاك بود.
اما بعد از اينكه قصه غصه هاي اوستام تمام شد كمي به فكر فرو رفت و بعد سر بلند كرد و گفت:
- رحيم پس عاق پدر دنبالش است كه اجاقش كور است.
انتظار هر حرفي را داشتم جز اين
- اِ اِ مادر تو ديگه چرا؟
- خب رحيم، نبايد با پدرش درشتي مي كرد، نبايد حرف بد مي گفت
- واي مادر، زور مي گي ها، چطوري پدر مي تواند به خاطر ... استغفرالله، بره سر پيري دختر جواني بگيره بياره و هيچ به فكر آينده و زندگي بچه هايش نباشد، بعد بچه اش نمي تواند يك كلمه هم حرف درشت بزند؟
- نه
- واقعاً زوره، از خدايي خدا دوره كه به يك بچه اي كه مادرش مرده حكم كند كه بسوز و با پدري كه قاتل واقعي مادرت هست درشتي نكن
مادر آهي كشيد و گفت:
- نمي دانم رحيم، نمي دانم، اما از قديم و نديم به ما گفته اند كه احترام پدر و مادر واجب است حالا شما جوانها جور ديگري فكر مي كنيد، من نمي فهمم. ما جلوي پدر و مادرمان جيك نمي زديم،حرف بد چيه؟ اصلاً حرف نمي زديم.
- آره مادر، اگر پدر تو هم سر مادرت هوو آورده بود، اگر پدر من هم مرد عياشي بود آنوقت جز اين مي گفتي، بيچاره اوستاي من از سن 16 سالگي بار سنگين معاش سه بچه را به گردن گرفته پدرش درآمده، آنوقت تو مي گويي عاق پدر بدنبالش است؟
- پدره چي شده؟
- نمي دانم، اوستا هم ديگر خبرش را نداشته، ولش كرده
- پدره نيامده سراغ بچه هايش؟ خبرشان را نگرفته؟
- نه كه نگرفته، حتماً خدا خواسته، روز از نو روزي از نو، دوباره بچه پس انداخته.
- چي بگم رحيم، من نمي فهمم پسرم
- تازه مادر، مگر تو فكر مي كني هر كس كه بچه ندارد بدبخت است؟ برعكس من فكر مي كنم خدا به بنده هاي خوبش رحم مي كند و بچه نمي دهد از قديم گفته اند آدم بي اولاد، پادشاه بي غم است.
مادر خنديد:
- حالا نمي فهمي، انشاءالله وقتي براي بچه هلاك شدي يادت مي آورم، پسر زندگي بدون بچه يعني جهنم، يعني بدبختي، يعني بي حاصلي، درختي كه ميوه ندارد براي سوختن است.
- فرمايش مي كني مادر، شمشاد درخت بدي است؟
صداي كشيده شدن قلم روي كاغذ توي كله ام طنين انداخت، احساس كردم باد مطبوعي به طرفم مي وزد، حالم بهتر شد
- نه مادر، خدا بهتر از من و تو مي داند كه گناهكار واقعي كيست و بي گناه كدام است، اگر عاق والدين داريم عاق ولد هم داريم، حتماً خدا به حساب پدر اوستا هم رسيده، مطمئن باش.
- پس مادرش چرا مرد؟
- مگر مردن بد است؟ مردن خلاص شدن است، از زندان زندگي بيرون رفتن است مادرش در اين ميانه بي گناه بود كه خدا خلاسش كرد گفت تو جا خالي كن تا من پدر هر چه گناهكار است در بياورم آره ننه جان قربان شكلت بروم خدا عادل عادل است.
- خدا به دور صحبت مرگ و مير نكن، تو جواني هزار تا آرزو داري تو نبايد اينقدر مرگ را دوست داشته باشي.
- نگران نباش مادر، مرگ به اين زودي ها به سراغ من نمي آيد.
- خدا مرا پيش مرگ تو بكند، خدا داغ شوهر را به دلم گذاشت، داغ فرزند بدترين داغ هاست ديگر من تاب تحمل ندارم.
- حالا كي مي خواد بميره ننه جان، صحبت عروسي بكنيم.
مادر با تعجب نگاهم كرد، اين اولين بار بود كه من خودم اين خرف را پيش مي كشيدم
- انشاالله، انشاالله يك دختر شير پاك خورده اي برايت پيدا مي كنم، از انيس خانم كمك مي گيريم، اون خيلي دختر دم بخت دم دست داره
- بالاخره اينهمه پيغامش را مي برم مي آورم يك دستي بايد بالا بكند.
مادر باز هم با تعجب نگاهم كرد.
من خودم هم نمي دانستم چي شده كه حتي از صحبت كردن راجع به عروسي هم خوشم مي آمد امسال بهار براي من رنگ و بوي ديگري دارد وقتي به شكوفه هاي درخت بادام نگاه مي كنم گوئي زيباترين منظره ها را نگاه مي كنم، هرگز تا به امروز متوجه اينهمه زيبايي و اين بوي دل انگيز نشده بودم، عصر ها كه پياده از دكان بر مي گردم از جلوي خانه هايي كه شكوفه هاي بادام گل دادند رد مي شوم احساس مي كنم به شب نشيني فرشتگان دعوت دارم و به مهماني خدا مي روم، برگهاي سبز مثل زمرد مي درخشند، باد معطر است، نسيم جان مي بخشد، زمين و آسمان در حال مشاعره اند آخ كه چقدر خدا اين جهان را زيبا آفريده است.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   23

- ايواي
- آره رحيم، تو خانوم خانمها را نديدي كه چه خانمي است يك انگشتش به صد تا زن مي ارزد، تو حالا باور ميكني كه اين زن شوهرش را دوست داشته باشد؟ براي هر زني، حتي گدا زن، شوهر ملك طلق است،و زن تا وقتي مهر و محبت شوهر را در دل دارد كه مطمئن باشد فقط به خودش تعلق دارد، وقتي اين تعلق از بين رفت همه چيز تمام ميشود.
- اوستا ببخشيدها شما يه جوري حرف ميزنيد مثل اينكه توي دل زنها هستيد
- آي آي آي رحيم،من درد كشيده هستم،من هر چه را كه ميگويم ديده ام،پدر من هم سر مادرم هوو آورد، مادر بيچاره ام،مادر سياه بختم،كه كه وقتي جوان بو با دار و ندار پدرم ساخته بود و بسكه زن نجيب و سر به راهي بود حتي به پدر و مادرش هم نگفته بود كه خيلي از شبها بي شام خوابيده و خيلي از روزها به خاطر اينكه صاحبخانه را فريب دهد سماور سرد را كنار بساط گذاشته و قوري بدون چاي را دستمال انداخته
آتـش از خـانـه همسـايهء درويـش مخــواه
كانچه بر روزن او مي گذرد دود دل است
اما وقتي پدرم دستش به دهنش رسيده فيلش ياد هندوستان كرده،رفته زني به سن و سال خواهر كوجيكم گرفته...
واي واي رحيم چه شد؟ چه آتشي به پا شد؟ هيچ وقت ضجه هاي مادرم را فراموش نميكنم، هيچ وقت اشك هاي چشمهايش را روي سرو صورت داداش كوچيكم كه هنوز توي بغلش مي نشست، فراموش نمي كنم.
رحيم يك شبه زندگي مثل بهشت ما تبديل به جهنم شد،ديگر آن صفا و صميميت از بين رفت،ديگر مهر و محبت ما نسبت به پدرمان فروكش كرد.باور كن من يكي،بارها و بارها وقتي شب مي خواستم بخوابم آرزو ميكردم كه صبح بيدار شوم و ببينم پدرم مُرده. مادر هر روز هزار بار مي گفت:الهي خبر مرگش برسد،الهي سكته كند بميرد. اما رحيم،پدر نمرد بلكه مادرمان از غصه دق كرد و مُرد.
- آخه چرا طلاق نگرفت؟
- طلاق؟ طلاق؟ رحيم طلاق مي گرفت كجا مي رفت؟چكار ميكرد؟ بچه ها را چه ميكرد؟زن جماعت بدبخت، مهر مادري است كه مي گويند سگ بشي مادر نشي راست ميگويند، نود درصد زنها همه بدبختيها را مي پذيرند،تحمل ميكنند فقط و فقط به خاطر بچه هايشان، تازه مادر من يا زن هايي مثل مادر من،همين خانوم خانمها طلا ق بگيرند كجا بروند؟زنگي شان را چگونه بگذرانند؟رحيم بيشتر زن هاي دروازه قزوين، زن هاي بيوه هستند،همه زن ها كه فاسد نيستند، نه، از ناچاري و لاعلاجي تن به اين كارها مي دهند، مادر ما ماند و سوخت، اما بعد از مرگش همهء ما را آتش زد، پدر خواست زنش را بياورد سر خانهء مادرم، توي رختخواب مادرم، توي لباسهاي تن مادرم، قيامت كردم، من قيامت كردم، از همه بچه ها بزرگتر بودم،بيشتر مي فهميدم، با مادرم سالهاي بيشتري زندگي كرده بودم، تصور اينكه زني كه آتش به زندگي مادرم زده بيايد سر جايش و خانمي كند ديوانه ام كرد توي صورت پدرم ايستادم، سرش داد كشيدم، رحيم حتي دست رويش بلند كردم، مرگ مادرم عقلم را زايل كرده بود،حسابي قاطي كرده بودم،مي خواستم آنقدر عصباني بشود كه بزنه مرا بكشد و راحت شوم،بروم پيش مادرم.
ولي نزد، حتي يك سيلي هم به من نزد، وقتي صدايم را بلند كردم و وقتي دستو را بلند كردم كه بزنمش،مستقيم نگاه كرد توي صورتم بعد تف كرد روي زمين و الله اكبر گفت، دستهايش را بلند كرد طرف آسمان و زير لب يك چيزهايي گفت بعد رو كرد به من گفت:برو حروم زاده عاق ات كردم.
گفتم به درك بگور پدرت خنديدي، سر پيري معركه گرفتي خانه خرابمان كردي.
رحيم ديگر از آن به بعد نه او مرا ديد نه من او را ديدم،بچه ها را برداشتم آمدم تهران. گفتماز آن شهري كه هوايش قاطي هوايي است كه از دهان پدر عياش من بيرون مي آيد دور شويم.
رحيم من يك چيزي مي گويم تو يك چيزي مي شنوي، اما مصيبتي كه من تا بزرگ شدن سه تا بچه كشيدم نصيب هيچ بنده خدايي نشود، تو خوشبخت بودي كه پدرت مُرد و مادرت كنار تو بود، بدبخت كسي است كه مادرش مُرده باشد،يتيم واقعي مادر مرده است نه پدر مرده، مي بيني كه، پدر تو مُرد و مادرت به پاي تو ماند و حالا به هر طريقي بود زندگي كرديد و به اينجا رسيديد.
پدر ناصر مُرد و انيس ماند و بزرگش كرد و حالا شكر خدا زندكي خوبي دارند، گرسنگي و تشنگي و برهنگي قابل تحمل است، بي عاطفگي و نامهرباني ها پدر آدم را در مي آورد.
اوستا نگاهي به كوچه انداخت.
- هي رحيم، پسر شب شده، زود باش لباس ات را بپوش برويم، فردا صبح زود من بايد بروم منزل بشيرالدوله،پيغام داده كارم دارد.
اوستا راست مي گفت خيلي از غروب آفتاب گذشته بود قصهء تلخ او، شيرين بود و هيچ كدام گذشت زمان را نفهميده بوديم.
- رحيم گاهي به عيالم مي گويم: زن! مادر من بدبخت شد كه تو خوشبخت شوي.
اوستا خندهء تلخي كرد.
تراشه هاي چوب را با جارو زير ميز جمع كردم، در دكان را بستم و با اوستا راه افتادم.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

تکی تا 12 🌼

https://t.me/+DU_76OLt_3BiNzI0

موزیک ویدئو زیبا از ( معین )عاليه 👌

تقدیم به شما عزیزانم

#موسقی‌_زیبا🫨


وداع‌از  #مهستی

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   22

- چشم.
آنها رفتند و من غروب قبل از رفتن به خانه مان پيغام انيس خانم را به آقا ناصر رساندم و با عجله به خانه رفتم.
- مادر اين انيس خانوم گرگ بيابان است.
- چي شده؟
- سر از منزل بصيرالملك درآورده.
- اِ؟
- باور كن، همين حالا به آقا ناصر پيغامش را رساندم كه امشب نمي آيد، شايد فردا شب هم نيايد.
- خب پسرم خياط دوره گرد است ديگر، هرجا آش است آنجا باش است.
- مادر براي همين است اينقدر فضول است.
- رحيم!
- من اصلاً ازش خوشم نمي آيد به همه چيز كار دارد.
- رحيم فراموش نكن كه اگر او نبود شايد هنوز هم بيكار بودي.
- هنوز هم؟
- شايد.
يه خورده از فراموشكاري خودم خجالت كشيدم حق با مادر بود اوستا محمود خويشاوند انيس خانم بود و اگر امروز مادر من نفسي به راحتي مي كشيد و ناني در سفره و آبي در كوزه داشتيم از بركت اين خويشاوندي بود.

قسمت نهم
- ننه جان چي داريم؟ مي خواهي بروم به آقا ناصر و زنش بگويم امشب كه انيس خانوم نيست و تنها هستند بيايند پيش ما؟
- نه رحيم، بگذار زن و شوهر يك شب هم كه شده تنها باشند، عيششان را بهم نزن. هيچ چي نگفتم، سابق بر اين مادر از اين جور مطالب پيش من نمي گفت اما مدتي بود كه احساس مي كردم تعمدي در كار است و مي خواهد روي من باز شود.
فردا غروب وقتي اوستا آمد جريان ديروز را برايش تعريف كردم:
- جايتان خالي بود اوستا (خنديدم) درشكه سوگلي شما ديروز باز هم جلوي دكان ايستاد، فكر كردم دايه خانم باز هم كارتان دارد اما ايندفعه سراغ شما را نگرفتند با من كار داشتند.
- با تو؟ نمي گذارم كارشان را قبول كني، حتماً مردكه فهميده كه ديگه كارش را قبول نمي كنم مي خواد تو را گير بياره، غلط كرده
- نه اوستا صحبت كار نبود پيغامي داشت
وقتي مطلب را گفتم راحت شد
- مي بيني رحيم؟ دنيا چقدر كوچك است؟ كوه به كوه نمي رسد، آدم به آدم مي رسد يعني همين
- اوستا فكر مي كنم خانوم خانوما را هم ديدم توي درشكه بود
- زن بيچاره
تعجب كردم، از نظر من، زني كه آنقدر مهربان باشد و اينقدر ثروتمند اصلاً نبايد بيچاره باشد
- چرا اوستا؟
- رحيم از ظاهر مردم نمي شود پي به زندگيشان برد، تو مو مي بيني و من پيچش مو، مادر تو خوشبخت تر از اين زن است.
- مادر من؟ مادر من؟
- آره رحيم، مادر تو، حتي انيس خانوم
- آخه چرا؟
اوستا چپقش را آتش كرد، روي چهار پايه اي كه من تازگي برايش ساخته بودم نشست پك طولاني اي به چپق زد و گفت:
- رحيم زن جماعت، غلام محبت است، زن مرد گدا، شوهرش را چنان دوست مي دارد كه زن يك پادشاه، شايد هم گدا از نظر عاطفه زنش خوشبخت تر از شاه باشد، زن گرسنگي را تحمل مي كند، تشنگي را تحمل مي كند، برهنگي را تحمل مي كند، شوهرش بچه دار نشود علاقه مادري را كه قوي ترين علايق وجودش است از ياد مي برد، كتك بخورد، تحمل مي كند، فحش بدهي تحمل مي كند اما، اما
اوستا پك ديگري به چپق زد:
- اما رحيم بي وفايي شوهرش ديوانه اش مي كند، هوو را تحمل نمي تواند بكند، اينكه زير سر شوهرش بلند شود را تحمل نمي كند، زني كه مثل گل لطيف است زني كه مثل موش در برابر شير است وقتي پاي زني ديگر به زندگي اش باز شود و بفهمد كه جز او زن ديگري در سر راه شوهرش قرار گرفته، مي شود پلنگ، مي شود گرگ، با چنگ و دندان از حق خودش دفاع مي كند، با چنگالهايش هوو و شوهر بي وفا را تكه تكه مي كند.
- مگر بصيرالملك زن ديگري دارد؟
اوستا آهي كشيد و سرش را تكان داد و گفت:
- رحيم جان من به اين سن رسيدم سر از كار خدا در نياوردم، معلوم نيست چرا نان را به يكي مي دهد و اشتها را به ديگري، ما اينهمه سال در آرزوي يك بچه سوختيم، اينهمه دوا و درمان كرديم اينهمه خرج كرديم خدا يك بچه به ما نداد، بعد به اين مردكه الدنگ پشت سر هم سه تا دختر داد، اين نمك نشناس، قدرنشناس قدر نعمت را نفهميد، گويا در همان روزهايي كه زنش هنوز در بستر بود و زائوي حمام نرفته بود مردكه بي غيرت شال و كلاه مي كند و مي رود خانه ميرزا حسن خان تارزن، مي شناسي كه؟
- ميرزا حسن خان تارزن؟
- آره همان كه آندفعه رفته بوديم از پهلوي سقا خانه پنير بخريم با من سلام و عليك كرد و فكر كرد تو پسرم هستي و گفت ماشاالله چه پسر خوشگلي
يادم آمد، مخصوصاً كه تعريفم كرده بود خوشم آمده بود، مردي بود ني قلياني با صورت تيغ زده، فوكول زده، عصا در دست و يك انگشتر عقيق،دستش بود كه هر وقت با دست حرف ميزدانگشترش تق تق صدا مي كرد، مثل اينكه عقيق شُل شده بود،نه فقط انگشترش صدا ميكرد بلكه دندان مصنوعي هايش هم توي دهش تق تق ميكردو من خنده ام گرفته بود.
- آره اوستا يادمه
- گويا مردكهء تارزن بساط مشروب چيده و اين بي غيرت هم تمام شب را نوشيده و به تار ميرزا گوش داده، حالا نمي دانم چي گفته و چي نگفته،يا چي داده كه اين تارزن بي شرف هم شبانه خواهر بيوهء خودش را انداخته توي بغل مردك.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   21

دوباره به كارم پرداختم، همينكه ميخ را روي چوب گذاشتم و چكش را بلند كردم كه بر سر ميخ بكوبيم گويي پتكي بر كله خودم كوبيده شد. ذهنم روشن شد، آنچه را كه دنبالش بودم يافتم.
اوستا گفته بود كه ما مرد ها آدم هاي خوبي نيستسم، آه پس همين حرف بود كه به دل من نشسته بود، من هم مرد بودم و از اين بابت خوشحال بودم حتي با باور كردن اين مطلب كه آدم خوبي نيستم!
حق با اوستا بود، من هم چند سال پيش وقتي از پيش مرتضي قهوه چي برگشتم با وجود اينكه به خاطر مادر با او دعوايم شده بود با خود مادر سر سنگين شده بودم، نيمچه دعوايي با او كرده بودم آه پس من مرد شده بودم و خودم حاليم نبود.
وقتي به خانه بر مي گشتم تصميم گرفتم تمام داستاني را كه اوستا راجع به پنجره ارسي تعريف كرده بود براي مادرم بازگو كنم.
البته اين صورت قضيه بود اما منظور اصلي ام اين بود كه به مادرم حالي كنم كه ما مردها موجودات عجيبي هستيم اوستا با وجود اينكه سالهاي سال از آن ماجرا مي گذرد اما طوري نسبت به زنش دل سوزانيد كه گويي هنوز مسئله تر و تازه بود.
مي خواستم با زبان بي زباني از مادرم دلجويي كنم و در حديث عيال اوستا به او حالي كنم كه اگر هم گهگاهي با او سرسنگين مي شوم نه به خاطر اين است كه دوستش ندارم بلكه كاملاً به دليل اين است كه خيلي دوستش دارم!! مادر با علاقه تمام داستان را گوش كرد گاهي با گفتن «بيچاره اوستا محمود» با او همدردي مي كرد وقتي صحبت از شام نخوردن اوستا محمود و گريه زنش كردم آهي كشيد و گفت:
- رحيم ما زنها هميشه سنگ صبور مرد ها بوديم و هستيم، فرقي نمي كند مرد مرد است يا پدرمان است يا شوهرمان يا پسرمان، در هر صورت كارمان سوختن و ساختن است.
- مادر هرگز همچو مسئله اي براي شما پيش آمده؟
- اووه هزار بار
- پدرتان يا پدر من؟ يا ...
- همه، همه،
هيچ انتظار نداشتم بخندد ولي خنديد و گفت:
- بالاخره شماها يك جوري بايد ثابت بكنيد كه مرد هستيد و ما زنها به خاطر اين كه به مردانگي تان كمك كرده باشيم خيلي از مواقع مثل بچه هايمان شما را مي بخشيم.
آه پس زنها خيلي راحت بچه هايشان را مي بخشند،
خوشحال شدم، پس من كه بچه مادرم بودم بخشيده شده بودم.
از آن شب به بعد عادت كردم هر چه در دكن مي گذشت براي مادر تعريف مي كردم و او مثل اينكه همراه من آنجا كار مي كند در جريان همه مسائل قرار داشت.
دورادور محبت اوستا و زنش در خانه ما جا باز كرده بود و مادر خيلي دلش مي خواست يكبار قيمه پلويي درست كند و اوستا و زنش را دعوت كنيم.
- مادر من رويم نمي شود به اوستا بفرما بزنم.
- مي خواهي من بيايم دم دكان.
- نه، نه
- پس خودت بگو.
- آخه به چه مناسبت؟ چرا مهماني مي دهيم؟
- راست مي گي، بماند تا انشاءالله عروسي تو.
راستش را بخواهيد مدتي بود كه ديگر از زن بدم نمي آمد، حتي از خدا پنهان نيست از شما چه پنهان كه بعضي روزها، ضمن كار پيش خودم مجسم مي كردم كه اگر غروب بعد از كار به خانه اي بروم كه زنم منتظرم باشد چه احساسي خواهم داشت. هميشه زندگي ناصرآقا، الگويم بود و جز به آن صورت، حالت ديگري برايم متصور نبود تصور يك زندگي مشترك با مادرم و با زنم و بچه هايم ايده آل بود و هميشه به آن فكر مي كردم. وقتي به آن آينده خوش مي انديشيدم گذشت روز را اصلاً درك نمي كردم يكدفعه مي ديدم در دكان باز شد و اوستا آمد، مي فهميدم غروب شده و آن روز هم تمام شده و مادر در انتظار من است و برايم چايي گذاشته، شام پخته و لباسهايم را شسته و تا كرده و روي هم چيده و من تمام راه را با عشق و علاقه اي مفرط به پيشواز شيرين و گرم مادرم پرواز مي كردم و با ديدن قيافه راضي او خستگي كار از تنم دور مي شد.
در همين انديشه ها بودم كه باز درشكه چي درست جلوي در دكان ما دهنه اسبها را كشيد و ايستاد يكباركي دلم هري ريخت.
ولي فوراً متوجه شدم كه خود اوستا نيست اگر هم همان زنه كارش داشته باشد لازم نيست من بگويم كه اوستا گفته كارش را قبول نمي كند بمن چه؟ من مي گويم اوستا نيست و او خودش هم مي بيند كه در دكان جز من كسي نيست باز هم برمي گردد.
اما كسي از درشكه پائين نيامد و درشكه چي فرياد زد:
- آهاي جوان
كارم را ول كردم بطرف در دكان رفتم و گفتم:
- بله!
توي درشكه سه تا زن نشسته بودند كه دو تا به نظرم بچه آمدند و يكي زن بزرگي بود و من با تصور اين كه خانوم خانوما است بطرفش جذب شدم و پرتو محبتم از مانع حجاب رد شد و سراپاي وجود او را گرفت.
درشكه چي رو به من گفت:
- انيس خانم را مي شناسي؟
با سر اشاره كردم.
گفت: ميروي خانه شان و به پسر و عروسش مي گويي كه امشب به خانه نمي رود بگو منزل آقاي بصيرالملك است كارش تمام نشد ماند، شايد فردا شب هم نيايد خب؟

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌺🌺🌺
🌺🌺
🌺


دوقسمت107/108

#سرگذشت کوثر

جیغ می زد کلافه و عصبی شده بودم یک دونه محکم زدم پشتش و بهش گفتم عین آدم حرف بزن یونس چرا لالی زبون نداری درست حرف بزنی حرف نزنی همین جا می گذارمت و میرم تو بمون بیان ببرنت دیگه هم تا زنده ای منو نمی بینی گریش خیلی شدیدتر شد خاله زینب اومد بلندش کرد و گفت بیا بریم یک چیزی بریم بگریم بخور خاله زینب خیلی خوب تونست کنترلش کنه و آرومش کنه وقتی برگشتن خوراکی دست یونس بود خاله کنارم نشست و بهم گفت دختر چته با این بچه چی کار داری گناه داره اینم برادرهاش رو از دست داده خیلی چیزها را دیده با این سن کمش هنوز خودش خیلی بچست توباید به دلش راه بیای گفتم خاله من آدم نیستم من خودم داغ عزیز دیدم تک و تنها تو جاده و
بیابون راه افتادم با یک بچه راه افتادم گفت دوتا بچه یک دونه هم تو شکمته گفتم شما از کجافهمیدید گفت بالاخره بعد چند تا بچه می فهمم که کی حاملست و کی نیست از بی اشتهایبت فهمیدم چون هیچ اشتهایی به غذا خوردن، نداری مادر جون باید خوب غذا بخوری به خودت برسی شیرت جون داشته باشه گفتم این لعنتی نمیمیره راحت شم نمی افته که من یکی راحت شم محکم سر جاش مونده خاله نمیخوامش می فهمی نمی خوامش خاله گفت خفه شو دختر کفر
نعمت نکن تو خودت خواستی بچه دار شی این طفل معصوم که به خواست خودش نیومده توشکم تو تو و باباش دلتون می خواسته مگه خبرداشته که تو اوضاع و احوالت این جوری میشه که این قدر ناراحتی خودمم از حرفی که زدم ناراحت شدم یونس رو بغل کردم و بوسش کردم و ازش معذرت خواهی کردم محکم به سینم چسبوندمش
یونس از بغل من تکون نمی خورد با اونکه بچه ها به دور از غم و ناراحتی بزرگترهاشون داشتن با هم بازی می کردن ولی یونس از بغل من تکون نمی خورد بهش گفتم پسرم برو با دوستات بازی کن بهت خوش می گذره اما به حرفم گوش نمی کرد و محکم به من چسبیده بود انگار ترس از دست دادن من و رفتن منو داشت برای همین جایی نرفت یکی ازهمراهمون به من گفت اینجامی تونی یک رد و نشانی از شوهرت و برادرت پیدا کنی فقط کافیه بری دفتر و ازشون سوال کنی حتما یک رد و نشانی ازشون هست یا خبری هست ازشون از اینجا همه اعزام میشن گفتم
یعنی می تونم خبری ازشون پیدا کنم گفت توکلت به خدا باشه دختر ان شالله که ردی از گمشده هات پیدا می کنی با عمو مصطفی رفتم دفترشون اول که اصلا قبول نمی کردن و اجازه ملاقات نمی دادن می گفتن الان خیلی سرشون شلوغه برید چند ساعت دیگه بیاید اما من سر سخت تر از این حرفها بودم و تا به هدفم نمی رسیدم کوتاه نمیومدم به کارمندشون گفتم شما وظیفتون پاسخگویی هست آقای محترم نه دست به سر کردن
این و اون فکر کردید کی هستید که به همین راحتی منو میخواید دست به سر کنید نکنه تو گردان دشمن هستید که اجازه ملاقات رو به من نمیدیدیک استغفراللهی گفت و به عمو مصطفی گفت ما دشمن نیستیم ولی چشم الان می فرستمتون داخل یک مرد ریشو با یقه کیپ شده اومد بیرون و بهم گفت خواهر چیزی شده با این عصبانیت صحبت می کنید و صداتون رو بالا بردید گفتم خیرحاج آقا چیزی نشده کارمندتون دنبال دست به
سر کردن بقیست نمی خواد کار راه بندازه گفت من در خدمتم بفرمایید داخل با عمو مصطفی رفتیم داخل و من خواستم رو بهش گفتم نگاهی به من کرد و گفت خواهر من اجازه بدید یه نگاه به دفاتربندازم به دو سه تا دفترش نگاهی انداخت و گفت خدا را شکر زندن و سلامت ولی در حال حاضر تو شهر اهواز نیستن خارج از شهر هستن گفتم
کجا هستن گفت اگه قرار بود بگم که اول بهتون گفته بودم نمی تونم بگم ولی برو خواهر خیالت راحت و آسوده باشه عزیزانت در سلامت کامل به سر میبرن وقتی از در اومدم بیرون خیالم راحت بود و نفس راحتی کشیدم آخ که چقدر دلتنگ مراد بودم دلم برای آغوش گرم و محبتهاش تنگ شده بود فقط می خواستم دوباره ببینمش و یک دل سیر تو بغلش گریه کنم و بهش بگم مرادخیلی بدبختم خیلی تنهام کاش دوباره به روزهای خوش گذشته بر گردیم ولی خودمم می دونستم
دیگه هیچی مثل قبل نمی شه عزیزانم رفته بودن و منو تنها گذاشته بودن تصمیم گرفتم یک سرخونه دو تا دخترهای ننه بلقیس بزنم باید بهشون می گفتم در نبود شما مادرتون شهید شد و من به تنهایی خاکش کردم با یونس و خاله زینب راهی شدیم اما وقتی به در خونشون رسیدیم با خونه خالی رو به رو شدم اونها از اونجا رفته بودن خاله زینب گفت ای روزگار ای تف به این روز گار بیا بچه بزرگ کن سر و سامون بده بعد هم بگذاره
بره بدون اینکه تو را با خودش ببره گفتم خاله شاید بنده خداها مجبور شدن.


https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌹🌸🦋♥️♥️♥️🦋🌸🌹





خوابِ  شبم  ربوده‌ای

      مونسِ  من  تو  بوده‌ای



دَرد  توأَم   نموده‌ای ،

       غیرِِ تو  نیست سودِ  مَن




مولانا ی جااااان 🌺
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌




شبتون زیبا و
پر فروغ 😊🥰😊






🌷🎀❣🩷❤️🩷❣🎀🌷

برنده جان. 1

معصومه جان. 2

مینا جان. 1

محبوبه جان. 1

آقا اسی. 2

آمنه جان 1. 1

🌹🌸🦋♥️♥️♥️🦋🌸🌹





خوابِ  شبم  ربوده‌ای

      مونسِ  من  تو  بوده‌ای



دَرد  توأَم   نموده‌ای ،

       غیرِِ تو  نیست سودِ  مَن




مولانا ی جااااان 🌺
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌




شبتون زیبا و
پر فروغ 😊🥰😊






🌷🎀❣🩷❤️🩷❣🎀🌷

سپاس از حضور گرمتون🙏❤️

همتون عالی بودین👏👏👏

خستع نباشید و شبتون بخیر در پناه حق💫💫💫

اسامی برندگان 👇

برنده جان. 1

معصومه جان. 2

مینا جان. 1

محبوبه جان. 1

آقا اسی. 2

آمنه جان 1. 1

چالش

راند پایانی

🕹 بازی چالش 🇮🇷 فارسی🇮🇷

☑️ جهت ساخت چالش ابتدا تعداد سوال و مدت زمان هر سوال را انتخاب کرده و سپس دکمه ساخت بازی را بزنید.
تعداد سوال: 10
زمان هر سوال: 15 ثانیه

چالش

راند ۶

چالش

راند ۵

چالش

راند ۴

چالش

راند ۳

چالش

راند ۲

در حال ساخت چالش

چالش

راند 1

🗣🗣🗣🗣🗣🗣چالش شروع شد عجله کنید عزیزان 🗣🗣🗣🗣🗣🗣

سلام دوستان عزیز شب همگی بخیر 🌼😍
ساعت 9 چالش داریم همراه با جایزه لطفاً آماده باشید 🙏🙏
به دوستان خود هم اطلاع دهید ❤️🙏

با تشکر آوا خدمتگزار کانال رمان های عاشقانه ❤️😍🌼

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   20

مي داني رحيم؟ از قديم نديم گفته اند قدر زر زرگر بداند قدر گوهر گوهري. آدم مفتخوري كه معلوم نيست چند تا ده را چه جوري صاحب شده و تمام عمر مفت خورده چه مي فهمد كه كار كردن و عرق ريختن يعني چه؟
بعد از غروب آفتاب مثل كتك خورده ها به خانه برگشتم. تا كليد را توي قفل در چرخاندم عيالم در را باز كرد، شاد و خندان، سرخاب سفيداب ماليده بوي گل و گلاب مي داد، پيراهن چيت خوشگلش را به تن كرده بود و موهايش را روي شانه هايش ريخته بود، خودش را براي سفر آماده كرده بود. قيافه من چنان درهم بود كه يكدفعه وارفت، از جلو راهم كنار كشيد و در را پشت سرم بست. بي آنكه حرفي بزنم لباس كارم را درآوردم و مثل هميشه سر و صورتم را شستم و همانجوري كنار حوض نشستم، همه رشته هايم پنبه شده بود. طفلي جرأت نمي كرد حرفي بزند، صداي قاشق و بشقاب را مي شنيدم، داشت سفره را مي چيد محلش نگذاشتم، مدتي سكوت كرد و بالاخره از پله ها پايين آمد.
- آقا محمود شام حاضر است.
- ميل ندارم.
- قيمه پلو درست كردم.
- بيجا كردي.
مدتي صدايي نشنيدم، فقط گاه گاهي دماغش را پاك مي كرد و بعد صداي قاشق و بشقاب دوباره بلند شد طفلي بي آنكه لب به غذا بزند سفره را جمع كرده بود.

قسمت هشتم
آن شب وقتي سر بر روي بالش گذاشتم دلم مالامال از شادي بود. نميدانم چرا؟
آيا به خاطر اين بود كه بالاخره راز عداوت اوستا را با آن صاحب درشكه فهميده بودم؟ در درون خود به كند و كاو مشغول شدم، مدتي از اين دنده به آن دنده برگشتم، خواب از سرم پريده بود، همه حرف هاي اوستا را دوباره و چند باره مرور كردم. آدم هاي تازه اي در دنياي افكار و تخيلاتم پيدا شده بودند.
از بصيرالملك بدم آمده بود، حق اوستاي مرا تمام و كمال نپرداخته بود، تصويري كه اوستا از او برايم ترسيم كرده بود مرد شكم گنده مفت خوري بود كه كار و كاسبي اي درست و حسابي نداشت مالك بود! آخه مالك بودن هم كار شد؟ همه اولياء و انبياء ما كه نمونه و الگو براي ما هستند هيچكدام مالك نبودند، هيچكدام صاحب مال و مكنت نبودند، شيخ عباس هميشه در مسجد محله مان كه روضه مي خواند تعريف مي كرد كه اميرالمؤمنين علي عليه السلام از راه كشاورزي زندگي خودش را اداره مي كرد بيل مي زد، شخم مي زد، مي كاشت اصلاً آنها خدا را هميشه مالك دانسته اند اين آدم ها كه خودشان را مسلمان مي دانند چه جوري باور كرده اند ناني كه مي خورند حلال است، آخه مالك فلان ده يعني چه؟ اصلاً مگر مي شود دهي را كه عده اي در آن زندگي مي كنند خريد يا فروخت؟ رعيت مگر گاو و گوسفند است كه مالكي به ديگري بفروشد. حق با اوستاي من است بصيرالملك مفت خور است.
خانوم خانوما زن بصيرالملك را بي آنكه ديده باشم و يا حتي اوستا تصويرش كند برايم عزيز شد، در تخيلاتم سنبل مهر و محبت شد، با احترام به يادش مي آوردم و چون قدر اوستا را فهميده بود دوستش داشتم.
دلم براي عيال اوستا خيلي سوخته بود، نمي دانم چرا وقتي به ياد او بودم زني شبيه مادرم شكل مي گرفت، مظلوم و بي سر و صدا. يواش يواش افكارم به هم ريخت كلمات و افراد قاطي هم شدند، نظم تفكراتم از هم گسيخت و چشمهايم سنگين شد و ... خوابم برد.
صبح صداي غلغل سماور مثل هر روز بيدارم كرد.
- سلام ننه جان.
- عليك السلام، صبحت بخير.
يكباره مثل اينكه جرقه اي در مغزم درخشيد، حرفهاي ديروز اوستا همه شفاف شدند همه آدم ها و حرف ها يكجا درون مغزم جمع شدند. يكدفعه مثل اينكه احساس بزرگي كردم، حس كردم كه من هم مرد شده ام، من هم مرد هستم، از جا بلند شدم با عجله كارهايم را كردم و با علاقه دويدم طرف دكان.
اوستا مدتي بود كه اختيار دكان را به من سپرده بود، صبح ها براي كار توي خانه هاي مردم مي رفت و دمادم غروب مي آمد، كارهاي روز بعد مرا معين مي كرد، گپي مي زديم چپقي مي كشيد و بعد دوتايي دكان را مي بستيم و نصف راه را هم با هم بوديم بعد از هم جدا مي شديم. مثل پدر با من رفتار مي كرد و چون بچه هم نداشت گاهگاهي به من «پسرم رحيم» مي گفت هم خوشم مي آمد هم دلم برايش مي سوخت. آن روز تا غروب كه اوستا بيايد در افكار خودم غوطه ور بودم. و بالاخره نمي دانم چه زماني از روز بود كه بياد روزي افتادم كه با مرتضي قهوه چي سر مادرم حرفم شده بود گفته بود مادرت را شوهر بده برو سربازي و من بدم آمده بود.
جرقه اي كه صبح بين خواب و بيداري در مغزم درخشيده بود دوباره روشن شد. لحظه اي دست از كار كشيدم با انگشتانم موهايم را چنگ زدم چشم هايم را بستم و با دوتا انگشتم به مغزم فشار آوردم، مثل اينكه درون مغزم غوغاي بود، بيچاره مغزم در تلاش بود چيزي را كه فراموش كرده بودم به يادم آورد. چي بود؟ كدام خاطره اي بود كه فراموش كرده بودم؟ از كوزه مقداري آب كف دستم ريختم و بصورتم پاشيدم، از خنكي آب خوشم آمد توي ليوان تا نصفه آب ريختم و جرعه جرعه نوشيدم.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   19

- همان درشكه كه هميشه مي آيد و شما دوستش نداريد، جلوي دكان ايستاد و زني پايين آمد و سراغ شما را گرفت.
- نگفت چكارم دارد؟
- نه، گفت باز هم مي آيد.
- بيخود مي كند، من ديگر خانه آنها كار بر نمي دارم، آدم عاقل از يك سوراخ دو بار گزيده نمي شود، مردكه الدنگ.
در حاليكه تراشه ها را از جلوي پاي اوستا جمع مي كردم با تعجب نگاهش كردم.
- رحيم شش ماه تمام روي پنجره ارسي خانه شان كار كردم، كار نگو، نه اين كه فكر كني كار معمولي، نه! با عشق، با تمام وجود، مثل يك نقاش، تكه تكه چوب ها را بريدم و ذره ذره به هم چسباندم و ميخ كوبيدم، مصطفي شيشه بر را صد دفعه بردم آوردم تا آن پنجره پنج متري را تمام كردم، چه ساختم، تا نبيني نمي تواني بفهمي.
اوستا به فكر فرو رفت و من چشم به دهانش جلوي او ايستاده بودم.
مدتي به همان حال گذشت. آهي كشيد و موهايش را عقب زد و گفت:
- اما رحيم حق مرا ندادن، آن طوري كه قرارمان بود حق مرا ندادند، حق مرا خورد اين مردكه دائم الخمر حق مرا خورد، اينها چه مي فهمند كارگر چقدر زحمت مي كشد، چقدر عرق مي ريزد، چه خون دل مي خورد تا كار صاحب كار خوب از آب در بيايد، ميداني چه گفت؟ وقتي گفتم حضرت آقا اين مزد كار به اين خوبي نيست، من بيشتر از اينها كار كرده ام، نه برداشت و نه گذاشت با مسخره گفت:
- اوستا محمود تو كه نصف روز را چپق كشيدي ... رحيم اگر هماني را هم كه داد، نمي داد بهتر از اين بود كه اينجوري مرا خوار كند آتش گرفتم، سوختم، خيلي غصه خوردم، گريه ام گرفت براي خودم فكر ها كرده بودم، شش ماه بود عيالم شب و روز نداشت من همه اش مشغول كار بودم و به او قول داده بودم وقتي مزدم را گرفتم او را ببرم پيش پدر و مادرش، فكر كرده بودم از اينجا سوقاتي خوبي براي آنها مي بريم و موقع برگشتن هم براي برادر زاده هايم كه مثل بچه خودم دوستشان دارم سوقاتي مي آورم اما با بدقولي اين مرد همه نقشه هايم نقش بر آب شد، هر چه رشته بودم پنبه شد.
اوستا ساكت شد، و من تمام حركات او را در روزهايي كه صداي چرخ هاي درشكه از دور شنيده مي شد و بعد درشكه از جلوي دكان ما رد مي شد را در خيال مجسم كردم، پس اين بود علت عداوت اوستا با صاحب آن درشكه و آن درشكه چي.
- رحيم ما مردها آدمهاي خوبي نيستيم، انصاف بايد داد، ما عقلمان به اندازه عقل زنهايمان نيست. من با صاحب كارم دعوايم شد و حق خودم را نتوانستم بگيرم، اما همه كاسه كوزه ها را سر عيال بيچاره ام شكستم. طفل معصوم همه دير رفتن ها و زود برگشتن هاي مرا در خانه تحمل كرده بود به اين اميد كه بعد از سالها مي برمش پدر و مادرش را مي بيند، دلش خوش بود، پر درآورده بود و در آسمان ها پرواز مي كرد، غمم را مي خورد، تر و خشكم مي كرد، دلداريم مي داد، دست ها و پا هايم را مي ماليد كه خستگي كار از تنم بدر آيد ...
اوستا لحظه اي به گوشه دكان خيره شد گويي لحظات خوش گذشته را تجسم مي كرد لبخند گذرايي بر لبش نشست و آهي كشيد.
- صبح روزي كه بايد دستمزدم را مي گرفتم به او گفتم: زن امروز روز عيش است، امروز شوهرت با پا در را باز مي كند، دستهايش پر از سوقاتي هاي سفرمان هست. با خوشحالي تا دم در بدرقه ام كرد، دعايم كرد، پشت سرم يك آفتابه آب پاشيد كه زود برگردم. يك راست رفتم خانه بصيرالملك، صاحب كارم، رحيم نمي داني وقتي آفتاب از توي شيشه هاي رنگي ارسي، توي اتاق مي تابد پنجره چه عظمتي دارد. خانوم خانوما زن بصيرالملك جاي خواهرم خيلي با محبت بود از صبح كه من مشغول كار مي شدم مدام به دايه خانم دستور مي داد:
- براي اوستا محمود چاي ببريد، براي اوستا محمود ناشتايي ببريد. و هرازگاه يكبار مي آمد و به كارم نظاره مي كرد و با محبت مي گفت:
«اوستا محمود دست و پنجه ات درد نكنه محشره»
همين حرفش كلي خستگي را از تن من بيرون مي كرد.
آن روز هم مثل يك مهمان محترم مرا برد توي اتاق پنجدري، جلوي پنجره ساخت خودم نشستم و گويي فتح سومنات كرده بودم، پر از غرور و افتخار بودم، واقعاً رحيم شاهكاري بود كه من ساخته بودم. حتماً تعريف هاي خانم در دل آقا اثر كرده بود و من منتظر بودم علاوه بر دستمزد خوبي كه خواهم گرفت انعامي هم مي دادند.
بصيرالملك در حاليكه رب دشامبري بر تن داشت وارد اتاق شد و من به احترامش از جا پريدم. راستش را بخواهي من با خانم بيشتر اخت بودم تا با آقا. آقا سبح مي رفت و براي ناهار مي آمد و بلافاصله بعد از ناهار مي رفت و شب برمي گشت و من معمولاً صبحها فقط سلام و عليكي با او مي كردم، خيلي وقت ها هم من مشغول كار بودم و او بي اعتنا به من طول حياط را طي ميكرد و مي رفت سوار درشكه مي شد. خانوم خانوما، تا شوهرش وارد اتاق شد بلند شد و بيرون رفت و ما دو تا تنها مانديم و جناب بصيرالملك آب سردي بر سر من ريخت.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

#هایده
ما که با هم زندگی رو ساختیم
سفره ی عشقو باهـم انداختیم
تکیـــه بهم دادیم و با ســادگی
گریه کنون دل رو بـهم باختیم

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   18

مادر مدام در انديشه زندگي اي مثل آنها براي خودمان بود، در تخيلات و تصورات خودش مرا زن مي داد و همراه عروسش و من زندگي را به خوشي مي گذراند.
- رحيم وقتي مزدت دو برابر شد مي تونيم دست بالا كنيم و دختري را خواستگاري كنيم.
- كو تا آن موقع مادر، من تازه اره كردن را ياد گرفته ام.
- گفته بودي چوب و اره مي آري خانه چرا نياوردي؟
- نه مادر خاك اره تمام زندگيت را كثيف مي كند، همانجا ياد مي گيرم.
- دلواپس من نباش.
- نه، فراموش كن.
اولين بار كه تونستم با مسطره كار كنم اولين چيزي كه اره كردم و دور و برش را صاف كردم يك كدنگ بود كه با اجازه اوستا براي مادرم ساختم.
- رحيم آقا از اينكه هميشه با ياد مادرت هستي خوشم مياد پسرجان، قدر مادرت را بدان مادر تو هم مثل انيس خانم ما، جواني اش را فداي پسرش كرده، اينجور زنها را خدا روز قيامت در كنار عرش خودش جا مي دهد، ناصر پسر حق شناسي است سعي كن تو هم مثل او باشي، اصلاً با ناصر نشست و برخاست بكن، اخلاقش را ياد بگير، پسر ماهي است، من هميشه آرزو داشتم خدا پسري مثل او قسمت من كند.
اوستا آهي كشد و پكي به چپقش زد و ديگر هيچ نگفت.
بطوري كه فهميده بودم اوستا بچه نداشت و اجاقش كور بود و هميشه در آرزوي يك بچه به سر مي برد البته نه حالا، وقتي كه جوان بود، حالا سني از او گذشته بود و ديگر هوس بچه دار شدن را از سر انداخته بود اما گاهگاهي آهي از سر درد از سينه اش بيرون مي آمد و اسرار دلش را پيش آشنا و بيگانه فاش مي كرد.
اما آقا ناصر كه اوستا مي گفت با او دوست شوم مرا زياد محل نمي گذاشت، نمي دانم مرا بچه سال مي ديد و لايق نمي دانست، يا از صبح تا شام كار مي كرد و ديروقت به خانه مي آمد حال و حوصله ديد و بازديد نداشت. اما انيس خانم و مادر من حسابي با هم جور بودند و مي توانستم بگويم كه مادرم، كمتر به ياد پدر مي افتاد و كمتر غصه مي خورد.
چه مي دانم شايد هم علت اصلي، كار پيدا كردن من بود و اينكه انيس خانم اين كار را براي من جور كرده بود و مادر هميشه ما را مديون او مي دانست،به هر صورتي كه بود مادر يك انيس خانم مي گفت و صد دعا مي كرد.
اما راستش را بخواهيد من زياد و به اندازه مادر از اين زن خوشم نمي آمد، خيلي حرف مي زد، به همه چيز كار داشت، مي خواست همه سوراخ سنبه هاي زندگي آدم را سر بزند، مقتي مي آمد خانه ما، من اغلب مي زدم بيرون، مادر مي فهميد چرا جيم مي شوم و الكي بهانه اي پهلوي او مي آورد كه مثلاً رحيم كار دارد، رحيم حمام مي رود، رحيم بازار مي رود، و از اين جور بهانه ها.
*
سه ماه بود كه پهلوي اوستايم كار مي كردم، اوستا خودش اغلب مي رفت توي خانه مردم و آنچه را كه در دكان ساخته بوديم توي خانه ها سر هم مي كرد.
يكي از روزها دمادم ظهر بود، اوستا نبود و من تنهايي توي دكان داشتم چوبهاي در بزرگ خانه حاج ابوالقاسم را اره مي كردم، پشتم به در دكان بود و سرم به كار خودم بود اما صداهاي بيرون را مي شنيدم، هرچند كه توي افكار مخصوص خودم غوطه ور بودم صداي درشكه را مي شنيدم كه از پيچ كوچه اي رد شده بود.
صداي اره، تداوم صداي درشكه را قطع مي كرد، اما باز هم در فاصله هاي معين شنيده مي شد صدا نزديكتر شد، نزديكتر شد و من فكر مي كردم از جلوي دكان رد مي شود، مثل هميشه، اما وقتي توي دكان تاريك شد و صدا قطع شد سر برگرداندم ديدم درشكه كاملاً جلوي دكان ما ايستاده است.
با تعجب نگاه كردم، درشكه چي سرجايش نشسته بود اما زني از طرف چپ درشكه پياده شد، دور زد آمد به طرف دكان ما. خيلي تعجب كردم، هيچوقت زنها با ما كار نداشتند، اگر سفارشي مي گرفتيم هميشه مرد هاي صاحب كار مي آمدند و با اوستا قرار و مدار مي گذاشتند. دستپاچه شدم، اوستا كه نيست من چه جوري قرار بگذارم؟ من كه بلد نيستم. زن چادري دستگيره در را چرخاند و سرش را آورد تو. يادم رفت سلام بكنم، ماتم برده بود.
- اوستا محمود نيست؟
- خير
- آه اونهم كه هميشه خدا پيدايش نيست. يك خرده مكث كرد بعد گفت:
- كارش دارم مجبورم دوباره بيام، نگاهي بي اعتنا به من كرد و گفت:
- خداحافظ
- خداحافظ
وقتي مي رفت ديدم زني كه طرف راست درشكه نشسته بود كله اش را چسبانده به شيششه درشكه و ما را نگاه مي كند.
درشكه راه افتاد و من نفس راحتي كشيدم كه سفارش چيزي را نداد و الا من نمي توانستم معامله را راه بياندازم.
توي اين فكر بودم كه بالاخره بايد ياد بگيرم در نبود اوستا هم بتوانم كار را راست و ريس كنم، ايندفعه كه به خير گذشت، اما امكان دارد مشتري ديگري بيايد و اگر من كاري نكنم حتماً اوستا ناراحت مي شود.
رفتم سراغ چوبي كه داشتم اره مي كردم و كارم را از سر گرفتم. عصري وقتي اوستا آمد برايش تعريف كردم.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   17

قسمت هفتم
امروز درست يك ماه و نيم است كه در اين دكان نجاري مشغول كارم، فاميل انيس خانم است اوستاي خوبي است، روز اول كه آمدم صادقانه گفتم كه نجاري اصلاً بلد نيستم. پرسيد:
- دوست داري ياد بگيري؟
- معلومه اوستا.
- نه، اينجوري جواب نده بگو دوست دارم نجاري ياد بگيرم، خنده ام گرفت!
- دوست دارم نجاري ياد بگيرم.
- آهان اين شد، پس از امروز هر چه مي بيني خوب دقت كن به ذهن بسپار، اره و تخته هم مي دهم تمرين كن، آن اره كهنه را هم ببر خانه تان شب ها هم بيكار نمان.
- چشم اوستا.
- گفتي اسمت چيه؟
- رحيم اوستا.
نگاهي توي چشمهايم كرد: خب رحيم آقا فعلاً من كار مي كنم تو فقط نگاه كن.
و اينچنين بود كه من شاگرد نجاري شدم و چونكه مزه بيكاري و سرگرداني را كشيده بودم از هيچ چيز گله نمي كردم، اره دستم را بريد صدايم در نيامد، توي دكان از سرما يخ مي كردم راضي بودم، ناهار توي دكان يك لقمه نان خلي مي خوردم خوشحال بودم و هر روز هزار بار خدا را شكر مي كردم.
اوستا كارش در و پنجره ساختن بود و من يواش يواش مي توانستم تخته ها را اره كنم اما رنده كاري و ميخ كاري را خودش مي كرد.
يكي از روز ها اوستا جلوي در دكان نشسته بود چپق مي كشيد و رفع خستگي مي كرد و من چوب بزرگي را اره مي كردم، صداي چرخ درشكه اي از پيچ كوچه بلند شد، يواش يواش نزديك شد، نزديكتر، و از جلوي دكان گذشت.
اوستا پكي به چپق زد و زير لب گفت:
- پدر صلواتي.
من به كار خودم مشغول بودم، هنوز رويم آنقدر با اوستا باز نشده بود كه همكلامش شوم و اوستا هم شايد هنوز قابلم نمي دانست كه طرف خطابش قرارم ده.
آن روز گذشت، يك هفته بعد من صبح زود مثل هر روز دكان را باز كرده بودم و داشتم جلوي دكان را آب و جارو مي كردم، ديدم اوستا برخلاف هميشه و برخلاف اقتضاي سنش بسرعت وارد دكان شد و جواب سلام مرا وسط دكان داد، آب را كه پاشيدم ديدم همان درشكه باز هم از جلوي دكان ما گذشت و صداي اوستا را شنيدم كه زير لب غريد:
- مردكه الدنگ، افاده اش به نواب مي ماند گدائي اش به عباس.
لباسش را درآورد آستين هايش را با كش بالا كشيد و آماده كار شد.
- رحيم آقا، خدا نكند اول صبحي يك آدم نحس جلوي چشمت و سر راهت ظاهر شود آن روز تا غروب نحسي مي آوري.
با تعجب نگاهش كردم اما چيزي نپرسيدم.
وقتي جلوي دكان را آب و جارو كشيدم روز هاي خوش بچگي ام برايم تداعي مي شد آنروز ها موقع غروب و اول صبح، يعني وقتي پدر مي خواست از در خانه برود يا به خانه برگردد مادر جلوي در كوچه را جارو مي كرد و آب مي پاشيد و بوي تربت بلند مي شد و من آن بو را دوست داشتم. از روزي كه اينجا كار مي كنم بي آنكه اوستا تكليفم كرده باشد به خاطر دل خودم صبح ها به محض اين كه در دكان را باز مي كنم جارو مي كنم آب مي پاشم بعد مي روم توي دكان و تا مدت زيادي بوي خوش تربت به دماغم مي پيچد و سرحالم مي كند. چنان مست بوي تربت بودم كه اصلاً فراموش كردم كه اوستا چه گفت و چه كرد.
آنروز اوستا داستان پادشاهي را برايم تعريف كرد كه گويا از سلطنت خلعش كرده بودند و سر به ديار غربت گذاشته و غريبانه در شهري زندگي مي كرد منتها چون رويگري مي دانسته شاگرد دكان رويگري مي شود و از اين راه ارتزاق مي كند و نمي ميرد و بعد نمي دانم چه مي شود كه دوباره به كشور خودش بر مي گردد و دوباره شاه مي شود و به ملت دستور مي دهد: جانان پدر هنر آموزيد. اوستا منظورش به من بود و نصيحتم مي كرد كه سعي كنم هنر نجاري را حسابي ياد بگيرم چون اگر هنري داشته باشم گرسنه نمي مانم.
حق با اوستا بود اگر من كاري بلد بودم آن چند ماهه بيكار نمي گشتم و آنهمه غم و غصه نه خودم مي خوردم نه مادر بيچاره ام.
اوستا هفته به هفته مزدم را مي داد و قول داده بود وقتي كه حسابي نجاري را ياد گرفتم و توانستم بدون كمك او كار كنم مزدم را اضافه خواهد كرد.
اولين مزدم را كه گرفتم بعد از ماه ها، نيم كيلو گوشت خريدم و دو تا سنگك خشخاشي و يك جفت جوراب براي مادرم خريدم و به منزل رفتم.
هيچوقت قيافه راضي مادرم را فراموش نمي كنم جورابها را گرفت و پيشاني مرا بوسيد. مي خواست دستهايم را هم ببوسد كه خودم را كنار كشيدم و نگذاشتم.
- الهي رحيم پير بشي انشاءالله، الهي يك دختر شير پاك خورده نصيب تو شود انشاءالله.
زندگي انيس خانم بدجوري دل مادرم را برده بود، انيس خان هم يك پسر داشت كه شوهرش طلاقش داده بود و او پاي پسرش پير شده بود و شوهر نكرده بود اما به قول خودش «شوهر گردن شكسته اش» پنج تا هم از دو تا زن بعدي بچه پس انداخته بود.
نه انيس خانم و نه پسرش كاري به كار آن مردك نداشتند، انيس خانم خياط قابلي بود و از همين راه زندگي خود و فرزندانش را تأمين كرده بود. حالا ناصر آقا خودش زن داشت و در كنار مادرش و زنش به نظر من هم، مرد خوشبختي بود، آثار رضايت از زندگي را در چهره همه شان مي شد خواند.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   16

قلم و دواتم را برداشتم، روي مقوايي كه لاي روزنامه كهنه ها پيدا كرده بودم شروع كردم به تمرين خط:
كوكب بخت مرا هيچ منجم نشناخت يارب از مادر گيتي به چه طالع زادم
دوباره سه باره همين يك بيت را نوشتم، نوشتم تا اينكه صداي در بلند شد. مادر توي حياط بود در را باز كرد.
- سلام خانم بفرماييد، حتماً دنبال بشقاب تشريف آورديد.
- نه فقط براي بشقاب نه، قابل شما را ندارد آمدم ديدني از همسايه جديد بكنم، والله فرصت نكرده بودم تا حال خدمت برسم.
- خواهش مي كنم خدمت از ماست مشرف فرموديد، صفا آورديد، قدم روي چشم.
و خانم آمد توي اتاق. از جا پريدم.
- سلام.
خانم هيچ انتظار ديدن مرا نداشت.
- وا خدا مرگم بده، تندي چادرش را كيپ كرد.
- سلام آقا حالتان احوالتان، خدا نكرده مريض هستيد اينموقع روز خونه تشريف داريد.
مادرم مداخله كرد.
- نه انيس خانم جان، صاحب كارش مدتي است پيدايش نيست.
- وا مگه مي شه؟
- شده ديگه، طفلك رحيم، بيكار شده نه مي تواند دل از آنجا بكند نه جاي ديگه كاري فراهم شده.
انيس خانم نشست. زن جا افتاده و با تجربه اي به نظر مي آمد، نگاهي به مقوايي كه رويش نوشته بودم انداخت.
- تابلو نويس هستيد؟
خوشم آمد كيف كردم.
- نه براي دل خودش مي نويسد، همينجوري، از بچگي علاقه دارد، هر وقت بيكار است، مشق خط مي كند.
انيس خانم نگاه دقيقي توي صورت من انداخت، از فرق سر تا نوك پايم را ورانداز كرد مثل اينكه خريدارم بود، سرخ شدم، بعد رنگم پريد، روي پاهايم صاف نشستم، اصلاً نمي دانستم چه بايد بكنم.
مادر دويد چايي درست كند. بعد از كمي سكوت، انيس خانم با لحن خيلي مهربان پرسيد:
- چند سال داري پسرم؟
- نوزده سال خانم.
- پير بشي انشاءالله، جواني، جاهلي، سالمي تا برسي به سن ما يك اوستا مي شوي، اين اربابت چه كاره بود؟
- فرش فروش خانم.
- فرش فروش؟ پس چي شده؟ چرا گم و گور شده؟ اسمش چي بود؟
- حاجي ...
- آه آه مي شناسم مي شناسم آنكه خانه شان پاچنار بود؟
دلم تپيد، خوشحال شدم، بالاخره يك كسي پيدا شد كه خبري از ارباب من بدهد.
- بلي بلي در بزرگي داشتند توي هشتي، ته كوچه.
- آهان خودش است مي شناختم، خياط خانمش و دختر خانمش بودم.
- خبر از آنها داريد؟ چي شدند؟ خانه شان هم خالي است؟
انيس خانم آهي كشيد، سرش را پايين انداخت، زير لبش مثل اينكه دعا مي خواند يا چيزهايي مي گفت چه مي دانم شايد هم داشت كسي يا كساني را نفرين مي كرد. جرأت نكردم دوباره سراغ حاجي آقا را بگيرم. او هم ديگر چيزي نگفت.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   15

- عجب حلواي خوشمزه اي هست مادر.
- نوش جانت، خيلي شيرين است دل مرا زد.
فهميدم كه بهانه مي آورد كه نخورد و سهم اش را به من بدهد.
تعارف نكردم، مثل اين كه اشتهايم دو برابر شده بود همه حلوا را تمام كردم، من با يك تكه نان حتي ته بشقاب را هم پاك كردم و خوردم.
- مادر مي داني چقدر خوب مي شود؟ از اول صبح تا موقع خواب من و تو بدوزيم فكر مي كني چقدر مزد بگيريم؟
- آخه پسر من جز كوك كردن و پس دوز كا ديگري بلد نيستم، تو هم كه اصلاً آن را هم بلد نيستي.
- ياد مي گيرم مادر، تو يادم بده ياد مي گيرم، از جا بلند شدم سفره را جمع كردم بشقاب را بر داشتم گذاشتم روي تاقچه، سفره را از پنجره تكان دادم تا كردم گذاشتم سر جايش، چند روز بود دست به سياه و سفيد نزده بودم، انگاري خون گرم توي رگهايم راه افتاده بود.
- مادر نخ و سوزن ات كو؟ بيا از همين امشب يادم بده.
مادر با ناراحتي نگاهم كرد.
- قبلاً مي گذاشتي توي جانماز، كو كجا گذاشتي؟
- رحيم كار شب سنگين مي شود، صبر كن فردا صبح، فردا يادت مي دهم.
- كار شب چرا سنگين مي شود؟ كي گفته؟ اي بابا ول كن مادر، ما همه كارها را از اول صبح شروع كرديم كو؟ پس چرا سبك نشد؟ دكان مشدي جواد صبح نرفتم؟ تيمچه فرش فروش ها صبح نرفتم؟ مدرسه صبح نرفتم؟ پس چرا همه شان نصفه كاره ماندند، بگو نخ و سوزن كجاست، ياالله.
- توي قوطي چايي است بالاي رف گذاشتم.
اين قوطي چايي از زمان پدرم مانده بود، قبلاً كه پدر بود هميشه تويش چايي مي ريختيم، بعد از مرگ پدر كه وضعمان خوب نبود، قند مي ريختيم، حالا مادر جاي نخ و سوزن و دگمه و سنجاق كرده بود. بلند شدم و پيراهنم را آوردم، پشت پيراهنم را روي زمين صاف كردم، سوزن را نخ كردم و خودم شروع كردم به دوختن.
- الهي قربان قد و بالايت بروم تو كه بلدي
- خياطي همينه؟
مادر غش غش خنديد. مدتي بود كه صداي خنده مادر را نشنيده بودم، نه فقط او كه خودم هم نمي خنديدم.
- مادر يك تابلو مي زنيم بالاي درمان خودم با خط خوش مي نويسم مي زنم.
- به اين زودي نمي شه پسر.
- خب به اين زودي نه ولي بالاخره مي تونيم مگر نه؟
- چند سال ديگر رحيم؟
- دير باشد دروغ نيست مادر، بگذار ببينم اسمش را چي بگذاريم؟
حسابي كيف كردم، آينده درخشاني براي خودمان ترسيم مي كردم، وضعمان خوب مي شد، خانه بزرگتري كرايه مي كرديم، شايد هم چند سال بعد موفق مي شديم خانه اي بخريم، من كار توي خانه را دوست دارم، ددري نيشتم، هميشه دلم مي خواهد پهلوي مادر باشم، ديگه بهتر از اين نمي شود، هنر هم هست، من ديگر آقا بالاسر نخواهم داشت، توي خانه كي ميداند من هم با مادرم كمك مي كنم؟ تازه كمك كردن كه عيب ندارد، ولي لباس زنانه دوختن فكر مي كردم براي مرد عيب است، تا حالا مردي كه لباس زنانه بدوزد نديده و نشنيده بودم، از مادرم مطمئن هستم دهنش كيپ است، اسرار خانه را پيش هيچ كس نمي برد، براي همين زياد با زنهاي همسايه اخت نمي شود، نه كاري به كار ديگران دارد نه به هيچكس رو مي دهد كه سر از كار ما در بياورند، مسلماً هيچ كس نمي داند كه من مدتي است بيكارم.
- پيدا كردم، پيدا كردم خياطي شمشير.
- شمشير؟ چرا شمشير؟ تا حالا همچي اسمي نشنيده ام.
مادر راست مي گفت اما من دنبال اسمي بودم كه دو تا سين داشته باشد، اتفاقاً اين دو حرف را بهتر از حروف ديگر مي نويسم.
- خب مي گذاريم شمشاد.
- تا به آنجا برسيم پسر، كار به اسم برسد صد تا اسم پيدا مي شود.
- تو از شمشاد خوشت نيامد؟
- رحيم من كاري به اسم هنوز ندارم من در فكر دوختن هستم، بگذار فردا با اين خانم صحبت كنم ببينم اصلاً قبول مي كند يا نه.
- چي چي را قبول نمي كند، مگر خودش نگفته؟
- گفت ولي منظورش اين بود كه مرا همراه خودش ببرد، اين را هم كه تو نمي پسندي.
حالم گرفته شد، براي چند دقيقه اي آسمان تاريك روزگارم سفيد شده بود روشنايي اميدي سو سو مي زد، آنهم پژمرد.
***
چند روز، باز هم در سكوت گذشت. من و مادر جز به ندرت آنهم حرفهاي ضروري را به زبان نمي آورديم، روزگار باز هم برايم سخت گرفته بود سخت تر از سخت.
مادر زير لب غر غر مي كرد: چهار بار رفتم اين بشقاب حلوا را بدهم اين خانم خانه نبود.
- خوش به حالش مادر سر كار مي رود، مي داني سر كار رفتن چه لذتي دارد؟
- يعني مردم هر روز خدا لباس مي دوزند؟ مگر چه خبرشان است؟
- خب مادر دارندگي برازندگي است دارند مي پوشند ديگه.
مادر آهي كشيد، بشقاب را روي طاقچه گذاشت، رفت توي حياط.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

#معین _ ترانه‌ی زیبای "قسم به عشق"

گفتی نگو دوستت دارم
حرفتو باور ندارم
اشتباه میکنی بازم، اشتباه میکنی بازم

🌺🌺🌺
🌺🌺
🌺
دوقسمت105/106

#سرگذشت کوثر

نه نباید بخوابید همه باید بیدار باشید استرس داشتم ترس زیادی داشتم ترس از آینده و تنهایی نمی دونستم چه آینده ای در انتظار من و یونس هستش تنها خوشحالیم این بود جای فاطمه خوبه لاقل از اینجا دوره راه طولانی در پیش داشتیم و من و یونس این راه رو باید با هم می رفتیم یک ساعت به ما بر پا دادن و گفتن باید حرکت کنیم بهمون گفتن حواستون باشه اگه ما احساس خطر کردیم و بهتون گفتیم بخوابید رو زمین همه
باید بخوابید رو زمین که از بمبارون و صدمه
شدیددیدن در امان باشید خیلی حواستون باشه یونس رو رو زمین گذاشتم و دستشو گرفتم بهانه میاورد و جیغ می زد و گریه می کرد ولی هیچ حرفی نمیزد کلافم کرده بود رو زمین دراز شده بود و بهانه گیری می کرد دیدم داره همه را کلافه میکنه بهش گفتم یونس اگه همه برن فقط من و تو،توی این شهر میمونیم و ممکن بمیریم اون وقت
دیگه هیچ وقت نمی تونیم بابا مراد و آبجی و
دایی مهدی را ببینیم مگه دلت نمی خواست بری پیش آبجی پس بلند شو بهونه نگیر که ما را میگذارن و میرن منتظر من و تو هم هیچ کی نمیمونه یونس بلند شد دور و برش رو نگاه کرد فهمید که حرف من جدی و من باهاش هیچ شوخی ندارم دستشو داد تو دست من و راه افتادیم همین طور که راه می رفتم آروم آروم اشک می ریختم اشکهام تمومی نداشت و رو صورتم جاری بود به بقیه هم نگاه کردم دیدم بقیه هم مثل منن هیچ
کدوممون حال خوشی نداشتیم داشتیم می رفتیم درحالیکه عزیزانمون روتنهامیگذاشتیم دلتنگ بودم بد جوری هم دلتنگ بودم چند بار برگشتم و نگاهی به پشت سرم انداختم و مدام زیر لب می گفتم خدافظ  یاسینم خدافظ یوسفم من شماها را هیچ وقت فراموش نمی کنم بالاخره یک روز میام پیشتون خدافظ عمه دلم برات تنگ شده و میشه حتی دلم برای کتک زدنهاتم تنگ
شده شاید همون کتکهای تو باعث شد که من الان تبدیل به یک زن قوی شم فقط یکبار دیگه برگشتم برای آخرین بار نگاه کردم و گفتم خدافظ ننه بلقیس و عمو فواد مرسی بابت همه چی پدر و مادر من بودید و هستید یونس دستمو کشید نگاهش کردم و گفتم بریم پسرم ببخشید که معطلت گذاشتم منو ببخش یکی دوبار مجبور شدیم رو زمین بخوابیم چون صدای هواپیماهای عراقی اومد تو طول راه همسفرهای دیگه هم به ما اضافه شدن
همه باید می رفتیم به مناطق امن یک شب را
روی زمین دو سه ساعت خوابیدیم تا دوباره حرکت کنیم حالم خوب نبود و اعصابم بهم ریخته بودضعف اعصاب شدید گرفته بودم و دلم مدام گریه کردن می خواست خودمم می دونستم دردم چیه خیلی بهتر از هر کسی می دونستم درد و مرضم چیه اما دلم نمی خواست به زبونش بیارم دوست نداشتم کسی تو جمع بفهمه که من باردارم خودم چند روز بعد رفتن مراد فهمیده بودم بچه ای کاملا
نا خواسته بعد یونس دیگه بچه نمیخواستم
ولی انگار این بچه باید به دنیا میومد تا من
دردهام رو فراموش کنم با همه اون اتفاقات  ومصیبتها و نا راحتیهایی که اون چند روز کشیده بودم اما اون بچه سفت و محکم سر جاش بودو هیچ اتفاقی براش نیفتاد خیلی دلم می خواست سقط بشه اما سقط شدنی در کار نبود بارها ضعف کردم و گشنه شده بودم اما هر لقمه غذایی دستم میومدرو میدادم به یونس دلم نمی خواست یونس بیشتر از این زجر بکشه اصلا حرف نمی زدبچه تو شوک وحشتناکی بود بعد مرگ یاسین کاملا ساکت شده بود بوسش می کردم بغلش میکردم حتی با وجود وضعیت خودم و سنگین بودن یونس اما گاهی می دیدم خستست رو کولم میند اختم که اون راحت باشه و استراحت کنه تو
اون روزها و اون مسافرت یونس به تنهایی شده بود همه کس و کارم جای همه عزیزانم بود که زیر خاک خوابیده بودن بالاخره رسیدیم خسته و کوفته می دونستیم تازه سر آغاز سفرمون هست و ما باید منتظر اتوبوس و مینی بوس می موندیم که ما را می برد وقتی دیدیم از اتوبوس و مینی بوس و هیچ وسیله ای که ما را با خودش ببره خبری نیست دست و پام شل شد حالم خراب بودگشنه بودم و ضعف شدیدی داشتم یاد همه بارداری
هام افتادم که مراد اجازه نمی داد گشنه بمونم
ولی الان هیچ کی نبود حتی یک لقمه نون دستم بده به ما گفتن اتوبوس و مینی بوس تا فردا غروب بر میگردن اگه اتفاق خاصی براشون نیفته ما باید همون جا می موندیم و هیچ جایی نمی رفتیم بی جا و بدون مکان بودیم آواره و سرگردان یونس بهانه گیری می کرد پاشو محکم زمین می کوبید.


https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

تبادل تا 13 🌼

https://t.me/joinchat/AAAAAEYItrG-Y2Jm6SbCCQ

https://t.me/Wonderland_amir

https://t.me/Elaheshgh5555

از دستش ندین عالیع عالی👌👌👌

شـ.ـادے و زیبــایے🌸
نصیب لحظه‌هاتون

صبح بیست و یکم اردیبهشت ۱۴۰۴


﷽‌
امیدوار باش❤

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   14

- ميداني مادر؟ اصغر را زاييدي مرد، رفتي اكبر را زاييدي، آنهم مرد، عباس را زاييدي، باز هم مرد زور زور مباس را هم زاييدي آن هم مرد از رو نرفتيد كبري را زاييدي آن هم مرد باز ام از رو نرفتيد مبري را درست كرديد، آخه خدا چه جوري بايد با آدم هاي نادان حرف بزند؟ هي به شما گفت شما نبايد بچه دار شويد شما نبايد بچه داشته باشيد باز هم از رو نرفتيد. من بدبخت گردن شكسته را آواره روزگار كرديد،‌ بدبخت كرديد، بيچاره كرديد. زنگوله پاي تابوت پدر شدم. مادرم اشك توي چشم هايش پر شده بود و چانه اش مي لرزيد، اصلاً دلم نسوخت.
- لااقل دختر هم نشدم كه يك گردن شكسته نجاتم بدهد بروم قاتون درست كنم رخت بشويم.
- پسر من كه دختر بودم چه كردم؟ شوهر نكردم؟ بدبخت نشدم؟
- اگر بدبخت بودي چرا هي بچه آوردي هي بچه پس انداختي؟هي خدا گفت نبايد بچه بياوري باور نكردي هي سماجت كردي هي ... هي ...
- پسر خدا داد، بچه را خدا داد.
- خدا، خدا، خدا ... هر اشتباهي مي كنند مي گويند خدا، خدا كجا از كار هاي شما خبر دارد؟
- پسر كفر نگو، بلند شو، سر و صورتت را بشور،‌استغفرالله بگو، انشاءالله كار پيدا مي كني، سفره حضرت ابوالفضل نذر كردم، انشاءالله خود ابوالفضل گره كارت را باز مي كند.
- آي مادر، خدا در كار من وامانده، اينهمه خدا خدا مي كنم گره از كارم باز نمي شود تو خدا را ول كردي حالا سفره حضرت ابوالفضل باز مي كني؟
- رحيم كفر مي گي، بلند شو، استغفرالله بگو برو دست و صورتت را بشور بيا.
لباسم را در آوردم لحافم را انداختم روي زمين و روي آن ولو شدم، هزار تا فكر توي كله ام برو بيا داشت، اما هرچه فكر كردم بالاخره نفهميدم من كه به خاطر مادر عصباني شده بودم بخاطر او از پيش قهوه چي فرار كرده بودم، چرا سر مادر داد زدم چرا با او يكي بدو كردم.

قسمت ششم
عصر پنجشنبه رغايب بود، در محله اي كه بتازگي آنجا اسباب كشي كرده بوديم بروبيايي بود مادر چادر به سر رفته بود بيرون در، مثل اين كه با همسايه هاي تازه اختلاط مي كرد، من چند روز بود با مادر سرسنگين بودم نه فقط با مادر كه با خودم هم، حق با آن آقا بود كه گفت پسر هنري بايد داشته باشي، حق داشت پادوي دم دكان بودن كه هنر نبود، اگر كاري بلد بودم اين همه مدت ول نمي گشتم، لااقل براي كسي هم نمي توانستم كار بكنم براي خودم كار مي كردم، اگر مادر كار نداشت تكليف زندگي ما چه مي شد؟ چي داشتيم بخوريم؟
از جا بلند شدم سفره روي طاقچه بود باز كردم كه ببينم براي شام لااقل نان داريم؟
مادر با سليقه تمام دو تا نان را تا كرده توي سفره گذاشته بود،‌ خدا را شكر كردم لااقل نان داريم، گرسنه نمي مانيم.
صداي بسته شدن در را شنيدم و صداي پاي مادر را، دويدم سرجايم نشستم و خودم را به خواب زدم چشمهايم را بستم، مادر وقتي وارد اتاق شد، طرف قاليچه رفت. بوي مطبوعي تمام اتاق را پر كرد. به به چه بوي خوبي، نتوانستم خودم را نگه دارم بلند شدم سر جايم نشستم.
- رحيم بلند شو، يكي از همسايه ها حلوا آورده.
- حلوا؟ مي بينم بوي خوبي مياد.
سفره را آورد باز كرد. بشقاب حلوا را وسط سفره گذاشت. يكي از نان ها را جلوي من گذاشت و يكي را جلوي خودش.
- شام بخوريم رحيم، من گرسنه ام تو هم حتماً گرسنه هستي.
درحاليكه حلوا را با نان لقمه مي كرد يكريز صحبت مي كرد.
- اين خانم كه حلوا آورده خياط است، خانه آدم هاي ثروتمند مي رود خياطي، كارش گرفته مي گويد اگر من بخواهم مرا هم همراه خودش مي برد براي كوك زدن، براي بعضي كارهاي ساده، خيلي تعريف مي كند.
- ننه جان ترو بخدا، كار خودت را ول نكن، آخرعمري شاگرد خياط نشو.
- رحيم، آخه زندگيمان نمي چرخد، دختر ها يواش يواش فن ما را ياد مي گيرند و به مادرهايشان كمك مي كنند مي بيني من يكي يكي مشتري هايم را از دست مي دهم، سابق بر اين هر هفته سه تا خانه مي رفتم حالا مي بيني كه همه اش خانه هستم گاه گداري مشهدي رقيه خبرم مي كند كه بيا فلان جا عروسي است.
- مادر من نمي دانم هر كاري مي خواهي بكن، آب از سر ما گذشته.
- مي گم با اين خياط كمك كنم عيب كه ندارد؟
فكري كردم گفتم: كمك عيب ندارد اما خانه مردم نرو، توي همين خانه هرچه كار بياره من هم كمك مي كنم.
خنديد، خنده تلخ،
- تو؟ تو خياطي مي كني؟
- چرا نمي كنم بهتر از بيكاري است كه، مگر لباس هاي مرد ها را كي مي دوزه؟ مگر خياط مرد تا حالا نديدي؟
- چرا چرا ديدم، ولي اين لباس زنانه مي دوزد.
- باشد كي مي داند من دوختم؟ تو يادم بده هر كاري باشد مي كنم.
- دلم يكدفعه اي روشن شد، بلند شدم لحافم را تا كردم گذاشتم روي رختخواب مادرم، آمدم نشستم سر سفره.

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
#رمان_شب_سراب
جلد دوم رمان بامداد خمار
قسمت :   13

من دوباره سرگردان شدم، دوباره بيكار شدم و هر قدر سن ام بالاتر مي رفت احساس ناراحتي ام بيشتر و بيشتر مي شد. وقتي مشدي جواد با تي پا بيرونم كرد حالا مي فهمم كه اصلاً حاليم نشد سهل است كه حالا كه بگذشته نگاه مي كنم ميبينم خوشحال هم شده بودم. اما حالا وضع فرق مي كرد، پسر بزرگي بودم و بيكاري بد جوري آزارم مي داد مخصوصاً كه احساس مي كردم نانخور مادر شده ام، هر چند كه مادرم بود، و مرا به اندازه تمام دنيا دوست مي داشت اما غيرت مردانگي ام راحتم نمي گذاشت.
روزي كه به قصد پرس و جوي، سري به تيمچه فرش فروش ها زدم آقا مرتضي قهوه چي صدايم كرد:
- رحيم، رحيم
بيا يك چايي پيش ما مهمان باش
سلام و عليكي جانانه كرديم، سابقه و چندين و چند ساله آشنايي، عميق تر از آن بود كه به اين زودي محو شود اگر من پيشش نمي رفتم كه چاي بخورم خب براي خودم دليل داشتم.
- رحيم هنوز كار گير نياوردي؟
- نه آقا مرتضي.
- حاجي باقر شاگردش را بيرون كرده ميري پهلوي او؟
- آقا محسن را؟ چرا؟
- حرفشان شد مثل اينكه دست كجي ديده بود.
- محسن؟ امكان ندارد، من اگر به دست خودم شك كنم به محسن محاله، او آنقدر حرام و حلال سرش مي شد كه باوركردني نبود.
- تو بهتر مي داني يا صاحب كارش؟
- من، من بهتر مي دانم، من و محسن خيلي با هم نزديك بوديم من چند بار شاهد بودم كه محسن حتي قند هايي كه تو پهلوي چايي مي گذاشتي و خورده نمي شد دوباره به تو برمي گرداند.
- خب حالا چرا دعواي محسن را با من مي كني؟
- دوستم بود، دلم آتش گرفت، تهمت زدن كار آساني نيست مي گويند خداوند از تهمت نمي گذرد.
- رحيم ميري پهلوي حاجي باقر يا نه؟
- نه
- چرا؟ مثلاً به خاطر چي؟
- به خاطر نان و نمكي كه با محسن خوردم، محسن هم مثل من بي پدر بود تازه وضعش بدتر از من بود من خودم هستم و مادرم طفلي محسن دو تا بچه كوچكتر از خودش را هم اداره مي كرد حاجي باقر برود دنبال محسن، من جاي محسن را نمي گيرم، نكند به پشت گرمي من محسن را جواب كرده؟ هان؟
- نمي دانم رحيم، بيخود قبول كردم كه پيامش را به تو برسانم.
- پس اون پيام داده، آهان؟ بيخود كرده، بره دنبال يكي ديگر.
- رحيم، پشت پا به بختت نزن. تو هم گرفتاري،‌ لجبازي نكن.
- اَه بخت بخت بخت، كدام بخت؟ پادويي هم خوشبختي است؟ من اگر بخت و اقبالي داشتم اينقدر دربدر و آواره نمي شدم،‌پدرم نمي مرد، اربابم گم نمي شد، تا مياد يك ذره كار و بارم روبراه شود درد و بلاي تازه اي به سراغم مي آيد، پير شدم بخدا دارم پير مي شوم بسكه شب و روز غصه مي خورم.
- چرا سربازي نمي روي؟
- مي خواستم بروم، نشد. پدر ندارم كفيل مادرم هستم، تازه من بروم مادرم را چه بكنم؟ مگر مي شود در اين دنيا كه تنها اميدش منم تنهايش بگذارم؟ گرگ هايي هستند كه هنوز چشمشان،‌چشمهاي هيزشان به دنبالش هستند، كجا بروم؟ چه جوري بروم؟ دلم مدام شور مادر را دارد پدرم او را به من سپرده گفته رحيم، جان تو و جان مادرت، نمي توانم ولش كنم نمي توانم تنهايش بگذارم، او تنهايم نگذاشت، مي توانست سر و سامان بگيرد، مي توانست صاحب خانه و زندگي شود، اما به خاطر من بود كه به همه گفت:نه. مي فهمم حالا كه بزرگ شدم بهتر مي فهمم.
- مادرت را شوهر بده خودت برو سربازي و خندۀ‌ زشتي كرد.
قند و چايي كه تعارف كرده بود روي زمين تف كردم چايي را پاشيدم روي زمين.
- تف، زهرمار مي خوردم بهتر از اين چايي زهرماري بود.
- رحيم رحيم
- زهرمار رحيم كوفت رحيم.
از آنجا فرار كردم و ديگر هرگز پا به تيمچه فرش فروش ها نگذاشتم.
فاصله بين تيمچه تا خانه را اصلاً به ياد ندارم چگونه طي كردم، بشدت ناراحت بودم هر كس از راه مي رسيد به مادر من توهين مي كرد همه فكر مي كردند چون آه در بساط نداريم شرافت هم نداريم. وقتي خانه رسيدم مادرم از سر و وضعم فهميد كه ناراحتم.
- چيه پسرم؟ چي شده؟ حاجي آقا باز هم پيدايش نشده؟ خبر مرگش آمده؟
- مي داني مادر دلم مي خواهد سر به تن هيچ كس نباشد، ديگه دارم ديوانه مي شوم آخه چقدر بيكار بمانم؟ چقدر حرف اين و آن را بشنوم بالاخره خودم را مي كشم.
- چي شده رحيم، يك چيزي شده.
- به من بگو ببينم مادر، خدا با آدم حرف مي زند؟ يا اونهم حرف نمي زند و ساكت است؟
- كفر نگو پسر كفر نگو، با خدا چكار داري؟
- تو به من بگو ببينم خدا حرف مي زند يا نه؟
- به حق چيزهاي نشنيده.
- من فكر مي كنم حرف مي زند منتها آدمها شعور شنيدنش را ندارند، چقدر با شما حرف زد چقدر خوب و بدتان را گفت چرا گوش نكرديد؟
- رحيم حالت خوبه؟ به سرت زده؟
- نه ننه جان فعلاً به سرم نزده اما ديگه كم مانده زنجيري شوم كم مانده سر به بيابان بگذارم.
- چي شده نصف جانم كردي؟

https://t.me/+bAj8imfLY7AwZTE0