‍ 🔷 زنان نوبی عصر برنز بارهای سنگینی را بر روی سر خود حمل می‌کردند

یک تیم بین‌المللی از دانشمندان بقایای 30 اسکلت انسان را که در نزدیکی پایتخت پادشاهی باستانی نوبیا، که در جنوب مصر واقع شده بود، مورد بررسی قرار دادند. تغییرات تشریحی اسکلت‌ها نشان می‌دهد که 3.5 هزار سال پیش ساکنان این کشور بارهای سنگینی را بر روی سر خود حمل می کردند.

برای هزاران سال، کار فیزیکی در شمایل نگاری بسیاری از مردمان عمدتاً با تصاویر مردان نشان داده می‌شد. در همین حال، تا به امروز، در جوامع روستایی در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین، زنان به تمرین حمل بارهای سنگین بر روی سر خود ادامه می دهند.

تیمی از دانشمندان 30 اسکلت انسان را که در نزدیکی کرما، پایتخت پادشاهی باستانی نوبیا پیدا شده بودند، بررسی کردند. در جنوب مصر قرار داشت. باستان شناسان می‌خواستند بفهمند که چگونه کار روزانه مردم باستان بر رشد بدن آنها تأثیر می گذارد و همچنین الگوهای جنسیتی و آثار آنها را بر روی بقایای بقایای آن ها شناسایی کنند. محققان تجزیه و تحلیل انسان‌شناسی بقایای اسکلت را با مطالعه شواهد نمادین از مصر باستان و نوبیا و داده‌های فرهنگ‌های دیگر که همچنین از زنان نوبیایی نام می‌برند یا به تصویر می‌کشند، ترکیب کردند. علاوه بر این، دانشمندان همچنین به دنبال تفاوت‌هایی بین اسکلت‌های نر و ماده بودند که ممکن است به رویکردهای متفاوتی برای کار فیزیکی اشاره کند.

دانشمندان تفاوت‌های تشریحی قابل توجهی را بین اسکلت های ماده (14) و مرد (16) یافتند. مردان نشانه‌هایی از تنش را در شانه‌ها و بازوها به‌خصوص در سمت راست بدن نشان دادند. در همان زمان، زنان تغییرات اسکلتی را در مهره های گردن، نواحی جمجمه و پشت خود نشان دادند که محققان آن را به استفاده طولانی مدت از کمربند برای کمک به حمل بارهای سنگین بر روی سر خود نسبت می‌دهند.

یک نمونه بارز 8A2 فردی بود، زنی در 50 سالگی که احتمالاً محلی نبود. تغییرات ساختاری در جمجمه و استئوآرتریت شدید دهانه رحم نشان می‌دهد که او بیشتر عمر خود را در مهاجرت و حمل بارهای سنگین در حومه نیل گذرانده است.

این مطالعه از این دیدگاه حمایت می‌کند که بدن انسان را می‌توان به عنوان یک آرشیو بیولوژیکی از تجربیات زندگی در نظر گرفت. تغییرات اسکلتی ممکن است نه تنها منعکس کننده فرآیندهای بیولوژیکی پیری، بلکه الگوهای اجتماعی مانند نقش و موقعیت فرد در جامعه باشد. بنابراین، روش‌هایی که افراد از آن‌ها از بدن خود در زندگی روزمره استفاده می‌کنند، مبنایی برای تفسیر این می‌شود که چگونه کار تکراری استخوان‌ها را شکل می‌دهد و بدن را برای نیازهای خاص تغییر شکل می‌دهد.

اعمالی مانند آنچه در بین زنان نوبیا در 3500 سال پیش مشاهده شد و هنوز در میان بسیاری از مردم جهان حفظ شده است، مدتهاست در روایات تاریخی نامرئی بوده است. با این حال، آنها تأثیر زیادی بر بدن افراد داشتند. باستان شناسان بر این باورند که این مطالعه فرصت های جدیدی را برای مطالعه پیامدهای آناتومیکی تحرک اجتماعی در زنان، مادری و نقش اقتصادی زنان در جوامع باستانی باز می کند.

جرد کاربالو پرز از دانشگاه لیدن می گوید: «مطالعه کرما دریچه جدیدی را به گذشته عمیق دره نیل باز می کند و یادآوری قدرتمندی است از اینکه سکوت در مورد نقش زنان در تاریخ چقدر می‌تواند عمیق باشد.

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0278416524000837

➡️ Science Persian