‍ 🔷 آیا تنهایی برای شما مفید است؟

تنهایی به عنوان تهدیدی ویرانگر برای تندرستی به شمار می‌آید ، اما انزوا و تنهایی خودخواسته می‌تواند برای سلامت روان مفید باشد.

تنهایی به عنوان تهدیدی ویرانگر برای تندرستی توصیف شده که به اندازه کشیدن روزی ۱۵ سیگار مرگبار است.

این در حالی است که در دنیای امروز هرگز تا این حد در معرض ارتباط و دسترسی دائم نبوده‌ایم. روزانه با صد‌ها پیام در گوشی‌‌های هوشمند خود بمباران می‌شویم. این ارتباط مداوم می‌تواند کلافه‌کننده باشد و باعث می‌شود بسیاری از افراد به شدت به دنبال ذره‌ای آرامش باشند.

آیا می‌توان در این میان تعادلی بر‌قرار کرد؟

با اینکه تنهایی مسئله‌ای قدیمی‌ است، اما در دوران قرنطینه‌های طولانی و فاصله‌گذاری اجباری در جریان همه‌گیری کوید، به چالشی بزرگ برای میلیون‌ها نفر تبدیل شد و باعث شد بسیاری در خانه‌ها تنها بمانند.

آندریا ویگفیلد، مدیر مرکز مطالعات تنهایی در دانشگاه شفیلد هالم بریتانیا می‌گوید تنهایی «احساس درونی و ناخوشایندی» است که زمانی بروز پیدا می‌کند که «انواع روابط اجتماعی شما کمتر از آن چیزی است که می‌خواهید».

کارشناسان می‌گویند احساس تنهایی زمانی شکل می‌گیرد که تصور می‌کنید کیفیت روابط شخصی‌تان پایین‌تر از حد دلخواه‌تان است. یا زمانی که روابط خود را با روابط دوستان یا همسالانتان مقایسه می‌کنید و به‌ راحتی ممکن است احساس نارضایتی پیدا کنید که چرا دوستی‌های شما کم‌رنگ‌ترند.

ویگفیلد هشدار می‌دهد در حالی یک فرد منزوی ممکن است به سرعت دچار تنهایی شود، اما در عین حال انسان می‌تواند در میان جمع هم احساس تنهایی کند. حس اینکه به جمع تعلق ندارید یا کیفیت ارتباط‌هایی که دارید ضعیف است، به راحتی منجر به احساس درونی و ناخوشایند تنهایی می‌شود.

هرچند در برخی زبان‌ها دو واژه تنهایی و انزوا مترادف یکدیگر به کار می‌رود اما این دو معنا و تجربه‌ای متفاوت دارند. انزوا یا خلوت‌گزینی بیشتر یک وضعیت موقت است و می‌تواند لحظه‌ای دلپذیر از آرامش به همراه داشته باشد.

توی‌ وی نگوین، پژوهشگر ارشد پژوهشگاه انزوا و استاد روان‌شناسی دانشگاه دورهام بریتانیا توضیح می‌دهد: «انزوا دوره‌ای است که شما تنها هستید و دیگران در اطراف شما نیستند و با افراد در شبکه‌های اجتماعی در تماس نیستید.»

پژوهش اخیر دانشگاه کمبریج نشان داده است که تنهایی به سلامتی ما آسیب شدیدی می‌زند و باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته، دیابت نوع ۲ و آسیب‌پذیری بیشتر در برابر ابتلا به بیماری‌های عفونی می‌شود.

ویگفیلد افزود که شواهد فزاینده‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه تنهایی می‌تواند به زوال عقل، افسردگی، اضطراب و افزایش خطر مرگ منجر شود.

دلیل این ارتباط هنوز کاملا روشن نیست. پزشکان فکر می‌کنند این امر به دلیل افزایش استرس و فقدان تحریک ذهنی به دلیل تنها ماندن باشد؛ عواملی که خود باعث تشدید بیماری‌های مربوط به سلامت روان هم می‌شود.

میزان گسترش تنهایی کاملا آشکار است. سازمان بهداشت جهانی برآورد می‌کند که یک نفر از هر چهار فرد سالمندتر در جهان از نظر اجتماعی تنها هستند و ۵ تا ۱۵ درصد از نوجوانان هم دچار تنهایی هستند.

به جز عامل سن، گروه‌های ویژه اجتماعی از جمله گروه‌هایی مانند مهاجران، اقلیت‌های قومی و دینی، پناهجویان و همچنین افراد جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو ، مراقبان بیماران و افراد مبتلا به بیماری‌های گوناگون هم بیشتر در معرض تنهایی هستند.

در سال‌های اخیر، دولت‌های گوناگون طرح‌هایی را برای مقابله با همه‌گیری تنهایی آغاز کرده‌اند. این موضوع به اولویت سیاسی تبدیل شده، زیرا هزینه‌های هنگفت آن برای نظام سلامت، خدمات اجتماعی و اقتصاد کلان آشکار شده است.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد کار داوطلبانه روش پیشگیرانه موثری است. در هنگ‌کنگ آزمایشی با حضور ۳۷۵ داوطلب اجتماعی نشان داد که وقتی افراد به‌ویژه سالمندان وقت اضافی خود را صرف کاری که به آن باور دارند می‌کنند احساس تنهایی آنها کاهش پیدا می‌کند.

استرالیا و هلند روش دیگری در پیش گرفته‌اند و بیشتر در زمینه زندگی میان‌نسلی سرمایه‌گذاری می‌کنند. در این طرح نسل‌های قدیم و جدید تشویق می‌شوند تا در فضاهای مشترکی مانند مراکز اجتماعی یا مجتمع‌های مسکونی با فضاهای عمومی، با یکدیگر وقت بگذرانند.

در بریتانیا، روند رو به رشدی به نام «نسخه‌نویسی اجتماعی» در حال گسترش است. در این روش، پزشکان به جای تجویز دارو، مراجعانی را که دچار تنهایی شدید هستند، به سرویس‌های خدماتی معرفی می‌کنند که هدفشان ایجاد ارتباط میان افراد است.

https://www.bbc.com/reel/video/p0kkxh7x/why-being-a-loner-could-be-good-for-you#:~:text=Emerging%20research%20suggests%20there%20are,health%2C%20and%20even%20leadership%20skills

➡️ Science Persian