داود بن أبی هند رحمه الله چهل سال پنهان از خانوادهاش و دیگران روزه گرفت؛ او چرم دوز بود و به هنگام خروج از خانه، با تظاهر به نداشتن روزه، غذای خود را بر میداشت و به دنبال کسب روزی بیرون میرفت؛ ولی در بین راه آن را به فقرا میداد و شب هنگام به خانه برمی گشت و افطار می کرد