قحطی بزرگ در تاریخ ایران

قحطی بزرگ ایران که از سال 1296 تا 1298 (1919-1917) را در بر گرفت، رویدادی ویرانگر بود که منجر به مرگ حدود 8 تا 10 میلیون نفر شد، تقریباً یک سوم جمعیت ایران در آن زمان.

این قحطی عمدتاً ناشی از مجموعه ای از عوامل از جمله اختلالات جنگ جهانی اول، خشکسالی شدید و سوء مدیریت دولت ایران به رهبری سلسله قاجار بود. جنگ منابع را تحت فشار قرار داد و کشاورزی را مختل کرد، زیرا بسیاری از مردان به خدمت سربازی اعزام شدند که منجر به کاهش تولید کشاورزی شد. علاوه بر این، برداشت ضعیف به دلیل شرایط آب و هوایی کمبود مواد غذایی را تشدید کرد.

ادامه در پست بعد...

#تاریخی
@digigofteh