چشمهای من این جزیرهها که در تصرف غم است این جزیرهها که از چهارسو محاصره است در هوای گریههای نمنم است گرچه گریههای گاه گاه من آب میدهد درخت درد را برق آه بیگناه من ذوب میکند سد صخرههای سخت درد را فکر میکنم عاقبت هجوم ناگهان عشق فتح میکند پایتخت درد را