🩸خـواهـر و بـرادری کـه بـا بـرادر مـواسـات نـمـودنـد

✍اول کسی که مواسات نمود حضرت عباس  بوده، نهایت مواسات را نمود با برادر، زمانیکه خود را به شريعة فرات رسانده و کف آب برداشته بیاشامد، فذكر عطش الحسين. اين معنى يك عالم تصور لازم دارد با اینکه نهایت تشنگی را داشته و به خیال خود الان آب را به برادر می رساند و خود آب نیاشامد و ملاحظه برادر را نموده، پس از تصور معلوم میشود نهایت جوانمردی و مواسات همین بوده ولذا در زیارت آن حضرت در مقام مدح و ستایش آن حضرت به همین صفت او اشاره شده : فنعم الاخ المواسي لاخيه.
دوم کسیکه در آنروز مواسات نمود، حضرت زينب -روحی وارواح العالمين لها الفداء- بوده، در جمیع حالات با برادر نهایت مواسات را نموده از مکه با برادر حرکت نموده، در غربت و تشنگی و گرسنگی و جراحات ظاهريه و باطنیه و در تمامی مصائب، نهایت مواسات را با برادر نمود، حتی در بازار کوفه ملتفت سر خونین برادر شده، از حالت طبیعی خارج شده و با برادر مواسات نموده، فنطحت جبينها بمقدم المحمل؛ هر مصیبتی بر حضرت سيد الشهدا وارد شده، آن مخدره نظیر آن را داشته و بر او وارد شده.


📚 خصائص الزینبیه، سید نورالدین موسوی جزائری (۱۳۱۳ -۱۳۸۴ه.ق)، تالیف سال ۱۳۴۱ ه.ق، کتابفروشی حضرت مهدی، چاپ سال ۱۳۶۲ خورشیدی،ص۳۳٠


اللّٰهُمَــ؏َجِـلْ لِوَلیــِـــڪَ الـْفَرَّج


@KashkoolAlNoor