ولی خدایا
ما آدمای عافیت طلبی نبودیم.
همه جا تلاش کردیم و زحمت کشیدیم، غصه خوردیم و صبر کردیم،
خیلی جاها هم خب نشد و نتونستیم،
یا پولمون نرسید یا زورمون،
ولی خودت میدونی که کم نذاشتیم.
الان هم میبینی که وضعیتمون اینه، لابد قسمتون این بوده،
ولی مگه زورشو داریم که بهت اعتراض کنیم یا حرفی بزنیم؟
خودت هرچی بخوای همون میشه، منِ آدمِ ضعیف که توان مقابله باهات رو ندارم.
نمی‌دونم چی قراره بشه،
ولی امیدوارم یه روزی بیاد که بگم آره، من اشتباه میکردم و حق با تو بود...