رسیدهایم بر انتهای فروردین به حوالیِ لبخندِ جاننوازِ اردیبهشت به عطر مدهوشگرِ گلبرگهای سپیدِ شکوفههای نارنج برآن شویم همراستای معاشقه با حیات با روزگار بچرخیم با زندگانی برقصیم تا امید رخت نبندد که رنج تداوم یابد گاه چارهای نیست دنیا را بایست دست به سر کرد برین دو روزِ زندگی اندوه هزار ساله چرا؟!
✍#م_روئین_تن
درود زیبااندیشان همپا آخرین روز فروردین ماه لبریز از مهر و صفا...