لومان را به علت بلند پروازیهایش برای خلق یک دستگاه نظری کامل و جامع نمیتوان نکوهش کرد. اما شاید یکی از دلایلی که باعث شده این نظریهپرداز فرهیخته نسبت به همتای کلاسیکاش –پارسونز- کمتر محل ارجاع باشد، نادیده انگاشتن و نفی «عاملیت» باشد. به ویژه اگر که عاملیت را اختیار انسان در کنشِ فعال و تصمیم گیرنده بودنش در خلق جریانهای اجتماعی تعریف کنیم.