♥️وقتایی که خیلی احساساتیی و چشمات
قلبی قلبی شده این متنو براش بفرست:
•@Aqhoshe_eshqh
👀اگه بهت گفت چقدر خوشگلی هنگ نکن!
اینجوری جواب بده:
•@Aqhoshe_eshqh

تبادل ۲۲ تا ۹ صبح لطفا همـراه باشید 🙏🌺

قرار بود دنیا جای بهتری باشد …
ببخشید اگر قول دادیم حالمـان خوب باشد، ولی نشد …
اگر هر بار گفتیم “درست می‌شود” و نشد …
اگر برای فردای روشن صبر کردیم و نیامد.
ما خواستیم،
اما دل‌های‌مان زخمی‌تر از آن بود که بشود،
اما روزگار نامهربان‌تر از آن بود که بگذارد.
ببخشید نشد شاد باشیم،
ولی هنوز زنده‌ایم، هنوز امید هست،
شاید یک روز، شاید یک‌جا
شاید بهاری دیگر … 🕊🌱


#بندر_عباس_تسلیت
#ایران_تسلیت

.

خیانتگر خیانت کرد و ما دل در خدا بسته
سر و پای خصومت را به زنجیر وفا بسته

لگام این دل خیره به دست صبر وا داده
طناب این دل وحشی به میخ شکر وابسته

اوحدی

ســـر آن داری کامروز مرا شاد کنی
دل مسکین مـــرا از غمت آزاد کنی

خانهٔ صبــر دلم کز غم تو گشت خراب
زان لب لعل شکــربار خود آباد کنی

#انوری

دلی کز عشق جانان دردمند است
همو داند که قدر عشق چند است

دلا گر عاشقی از عشق بگذر
که تا مشغول عشقی عشق بند است

وگر در عشق از عشقت خبر نیست
تو را این عشق عشقی سودمند است...

#شیخ_عطار

تیری ز کمانخانه ابروی تو جست
دل پرتو وصل را خیالی بر بست

خوشخوش زدلم گذشت و میگفت بناز
ما پهلوی چون تویی نخواهیم نشست

#ابوسعید_ابوالخیر

بر آن شده‌ست دلم کآتشی بگیرانم
که هر کی او نمرد پیش تو بمیرانم
کمان عشق بدرم که تا بداند عقل
که بی‌نظیرم و سلطان بی‌نظیرانم
که رفت در نظر تو که بی‌نظیر نشد
مقام گنج شده‌ست این نهاد ویرانم
من از کجا و مباهات سلطنت ز کجا
فقیر فقرم و افتاده فقیرانم
من آن کسم که تو نامم نهی نمی‌دانم
چو من اسیر توام پس امیر میرانم
جز از اسیری و میری مقام دیگر هست
چو من فنا شوم از هر دو کس نفیرانم
چو شب بیاید میر و اسیر محو شوند
اسیر هیچ نداند که از اسیرانم
به خواب شب گرو آمد امیری میران
چو عشق هیچ نخسبد ز عشق گیرانم
به آفتاب نگر پادشاه یک روزه‌ست
همی‌گدازد مه منیر کز وزیرانم
منم که پخته عشقم نه خام و خام طمع
خدای کرد خمیری از آن خمیرانم
خمیرکرده یزدان کجا بماند خام
خمیرمایه پذیرم نه از فطیرانم
فطیر چون کند او فاطرالسموات است
چو اختران سماوات از منیرانم
تو چند نام نهی خویش را خمش می باش
که کودکی است که گویی که من ز پیرانم

دیوان شمس

رها نمی‌کند ایّام
در کنارِ منَش

که داد خود بسِتانم
به بوسه از دهنش

#سعدی

🌿💕


ابر خوش لطف تو با جان و روان ما
در خاک اثر کرده در صخره و خارا هم
با تو پس از این عالم
     بی‌نقش بنی آدم


دیوان #حضرت_شمس

🌿🌺



سرمست اگر درآیی عالم به هم برآید
خاک وجود ما را گرد از عدم برآید

گر پرتوی ز رویت در کنج خاطر افتد
خلوت نشین جان را آه از حرم برآید

گلدسته امیدی بر جان عاشقان نه
تا ره روان غم را خار از قدم برآید

گفتی به کام روزی با تو دمی برآرم
آن کام برنیامد ترسم که دم برآید

عاشق بگشتم ار چه دانسته بودم اول
کز تخم عشقبازی شاخ ندم برآید

هر دم ز سوز عشقت سعدی چنان بنالد
کز شعر سوزناکش دود از قلم برآید


#حضرت_سعدی



🌿🌺

🌿💕


خنک آن روز که در پای تو جان اندازم
عقل در دمدمه خلق جهان اندازم

نامه حسن تو بر عالم و جاهل خوانم
نامت اندر دهن پیر و جوان اندازم

دردنوشان غمت را چو شود مجلس گرم
خویشتن را به طفیلی به میان اندازم

تا نه هر بی‌خبری وصف جمالت گوید
سنگ تعظیم تو در راه بیان اندازم


#حضـرت_سـعدی



🌿💕

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

غمم این است که چون ماهِ نو انگشت نمایی
ورنه غم نیست که در عشقِ تو رسوای جهانم

دم به دم حلقهٔ این دام شود تنگ تر و من
  دست و پایی نزنم، خود ز کمندت نرهانم

سرِ پرشورِ مرا نِه شبی ای دوست به دامان
تا شوی فتنه ساز دلم و سوز نهانم

سازِ بشکسته ام و طائرِ پربسته نگارا
عجبی نیست که اینگونه غم افزاست فغانم

نکته‌ی عشق ز من پرس به یک بوسه که دانی
پیر این دیر جهان مست کنم گر چه جوانم

سرو بودم، سرِ زلف تو بپیچید سرم را
یاد باد آنهمه آزادگی و تاب و توانم

آن لئیم است که چیزی دهد و باز ستاند
جان اگر نیز ستانی ز تو من دل نستانم

گر ببینی تو هم آن چهره به روزم بنشینی
نیم شب، مست چو بر تخت خیالت بنشانم

که تو را دید، که در حسرت دیدار دگر نیست
آری آنجا که عیان است چه حاجت به بیانم

بار ده، بارِ دگر ای شهِ خوبان که مبادا
تا قیامت به غم و حسرت دیدار بمانم

مرغکان چمنی راست بهاریّ و خزانی
منکه در دام اسیرم چه بهارم چه خزانم

گریه از مردم هشیار خلایق نپسندند
شده ام مست که تا قطره اشکی بفشانم

ترسم اندر برِ اغیار بَرَم نامِ عزیزت
چه کنم؟ بی تو چه سازم، شده ای ورد زبانم

آید آنروز #عمادا که به بینم تو گوئی
شادمان از دل و دلدارم و راضی ز جهانم

#عماد_خراسانی

🌺🍃


ماییم و سینه‌ای که بُوَد آشیانِ آه
ماییم و دیده‌ای که بُوَد آشنای اشک

گوش مرا ز نغمهٔ شادی نصیب نیست
چون جویبار ساخته‌ام با نوای اشک

دیشب چراغِ دیدهٔ من تا سپیده سوخت
آتش فتاد بی‌تو به ماتم‌سرای اشک

بس کن #رهی که تاب شنیدن نیاوریم
از بس که دردناک بُوَد ماجرای اشک


#رهی_معیری

من غیر ترا گزین ندارم چکنم
درمان دل حزین ندارم چکنم

گوئیکه ز چرخ تا بکی چرخ زنیم
من کار دگر جزین ندارم چکنم

#مولانا

‌

🌿🌹


در کوشش گریختن از دست خویشتن
چون برگ بی‌مزارم و چون باد بی وطن

پیروز رزم رستم و سهراب هرکه هست
غیر از شکست نیست در این جنگ تن به تن

خاموش از آن شدم که به جایی نمی‌رسد
فریادهای جنگل در حال سوختن

چون کودکی که بر لب ساحل دویده است
پیداست رد پای تو بر شعرهای من

بر دشت لاله برف نشسته است و دور نیست
روزی که سر دوباره برآریم از کفن

#فاضل_نظری

‌

خوشبختی از نگاه هرکسی معنای متفاوتی دارد
اما از نظر من آدم‌هایی خوشبخت اند که عشق به موقع به سراغشان بیاید.

#سیمین_دانشور
هشتم اردیبهشت ماه سالروز تولد #بانو دانشور گرامی باد❤️

══ ❤️ ══ ❥
♦️ ققنـوس ڪیمیاگـر
◉ GognusKimia@gar

🔺🔺

تبادل ۱۳ تا ۱۸ لطفا همـراه باشید 🙏🌺

جان بسی کندی و اندر پرده‌ای
زانک مردن اصل بد ناورده‌ای

تا نمیری نیست جان کندن تمام
بی‌کمال نردبان نایی به بام

چون ز صد پایه دو پایه کم بود
بام را کوشنده نامحرم بود

چون رسن یک گز ز صد گز کم بود
آب اندر دلو از چه کی رود

غرق این کشتی نیابی ای امیر
تا بننهی اندرو من الاخیر

من آخر اصل دان کو طارقست
کشتی وسواس و غی را غارقست

آفتاب گنبد ازرق شود
کشتی هش چونک مستغرق شود

چون نمردی گشت جان کندن دراز
مات شو در صبح ای شمع طراز

تا نگشتند اختران ما نهان
دانک پنهانست خورشید جهان

گرز بر خود زن منی در هم شکن
زانک پنبهٔ گوش آمد چشم تن

گرز بر خود می‌زنی خود ای دنی
عکس تست اندر فعالم این منی

عکس خود در صورت من دیده‌ای
در قتال خویش بر جوشیده‌ای

هم‌چو آن شیری که در چه شد فرو
عکس خود را خصم خود پنداشت او

نفی ضد هست باشد بی‌شکی
تا ز ضد ضد را بدانی اندکی

این زمان جز نفی ضد اعلام نیست
اندرین نشات دمی بی‌دام نیست

بی‌حجابت باید آن ای ذو لباب
مرگ را بگزین و بر دران حجاب

نه چنان مرگی که در گوری روی
مرگ تبدیلی که در نوری روی

دفتر دوم مثنوی معنوی

مقصود از کعبه

این آیت را خواندند که: وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى (به یاد آر هنگامی که ما خانۀ کعبه را مقام امن و مرجع امر دین خلق مقرر داشتیم و دستور داده شد که مقام ابراهیم را جایگاه پرستش خدا قرار دهید – بقره – 125). ابراهیم، علیه السلام، گفت: خداوندا! چون من را به خلعت رضای خویشتن مشرف گردانیدی و بر گزیدی، ذرّیات (زاد و رود) من را نیز این کرامت روزی گردان.

حق تعالی فرمود: لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (عهد من هرگز به مردم ستمکار نخواهد رسید – بقره – 124)، یعنی آنها که ظالم باشند، ایشان لایق خلعت و کرامت من نیستند.

چون ابراهیم دانست که حق تعالی را با ظالمان و طاغیان عنایت نیست، قید گرفت گفت: خداوندا! آنها را که ایمان آورده اند و ظالم نیستند، ایشان را را از رزق خویشتن با نصیب گردان و از ایشان دریغ مدار.

حق تعالی فرمود: که رزق عام است، همه را از وی نصیب باشد و از این مهمانخانه کل خلایق منتفع و بهره مند شوند، الا خلعت رضا و قبول و تشریف و کرامت [که] قسمت خاصانست و بر گزیدگان.

اهل ظاهر می گویند که غرض از بیت (خانه)، کعبه است که هر که در وی گریزد از آفات امان یابد و در آنجا صید حرام باشد و به کس نشاید ایذا رسانیدن، و حق تعالی آن را بر گزیده است. این راست است و خوب است الا این ظاهر قرآن است. محققان می گویند که: بیت درون آدمیست یعنی خداوندا! باطن را از وسواس و مشاغل نفسانی خالی گردان و از سودا ها و فکر های فاسد و باطل پاک کن تا در او هیچ خوفی نماند و امن ظاهر گردد، و بکلی محل وحی تو باشد، در او دیو وسواس، او را راه نباشد. همچنانکه حق تعالی بر آسمان شهاب گماشته است تا شیاطین رجیم را مانع می شوند، از استماع ملایکه تا هیچ کس بر اسرار ایشان وقوف نیابد و ایشان از آفتها دور باشند. یعنی خداوندا! تو نیز پاسبان عنایت خود را بر درون ما گماشته گردان تا وسواس شیاطین و حیل (حیله های) نفس و هوا را از ما دور گردانند. این قول اهل باطن و محققان است، هرکسی از جای خود می جنبد.

 قرآن دیبائی دو رویه است. بعضی از این روی بهره می یابند و بعضی از آن روی و هر دو راست است. چون حق تعالی می خواهد که هر دو قوم از او مستفیذ شوند. همچنانکه زنی را شوهر است و فرزندی شیرخوار و هر دو را از او حظی دیگر است. طفل را لذت از پستان و شیر او، و شوهر لذت جفتی یابد از او. خلایق طفلان راهند، از قرآن لذت ظاهر یابند و شیر خورند. الا آنها که کمال یافته اند، ایشان را در معانی قرآن تفرجی دیگر باشد و فهمی دیگر کنند.

مقام و مصلای ابراهیم در حوالی کعبه جاییست که اهل ظاهر می گویند، آنجا دو رکعت نماز می باید کردن. این خوب است ای والله، الا مقام ابراهیم پیش محققان ان است که ابراهیم وار خود را در آتش اندازی جهت حق و خودرا بدین مقام رسانی به جهد و سعی در راه حق، یا نزدیک این مقام. که او خود را جهت حق فدا کرد یعنی نفس را پیش او خطری نماند و بر خود نلرزید. در مقام ابراهیم دو رکعت نماز خوب است الا چنان نمازی که قیامش در این عالم باشد و رکوعش در آن عالم.

مقصود از کعبه دل انبیا و او لیاست که محل وحی حقست و کعبه فرع آن است. اگر دل نباشد کعبه به چه کار آید؟ انبیا و اولیا بکلی مراد خود ترک کرده اند و تابع مراد حقند تا هرچه او فرماید آن کنند، و با هرکه او را عنایت نباشد اگر پدر و مادر باشد از او بیزار شوند و در دیدۀ ایشان دشمن نماید.

دادیم بدست تو عنان دل خویش    تا هرچه تو گویی پخت، من گویم سوخت

فیه ما فیه

آن یکی به یکی شمشیر هندی آورد و گفت ""این شمیر هندی‌ست""

گفت که ""تیغ هندی چه باشد؟""
گفت چنان باشد که به هر چیز که بزنی ان را به دو نیم کند.

گفت "اَلصّوفی ابنُ‌الوَقت. به این سنگ که ایستاده است، بیازماییم!"

شمشیر را برآورد و بر سنگ زد. شمشیر دو نیم شد.
گفت که "تو گفتی که شمشیر هندی آن باشد به خاصّیت که بر هر چه زنی، دو نیم کند."

گفت "آری_ اما اگر چه شمشیر هندی بود، سنگ از او هندی تر بود."

موسی از فرعون فرعون تر بود.
آن ولی بود ولی این از او ولی تر بود.

مقالات شمس

نقاب شاهد

شخصی گفت: که این قاضی ابو منصور هروی  گفته است.

گفت: قاضی منصور پوشیده گوید و تردد آمیز باشد و متلون. اما منصور (منصور حلاج) بر نتافت و پیدا و فاش گفت، همه عالم اسیر قضا اند و قضا اسیر شاهد. شاهد پیدا کند و پنهان ندارد.

گفت: صفحۀ از سخنان قاضی بخوان . بخواند، بعد از آن فرمود که: خدا را بندگانند که چون زنی را در چادر ببینند، حکم کنند که نقاب بردار تا روی تو ببینیم، که چه کسی و چه چیزی؟ که چون تو پوشیده بگذری و تو را نبینیم، مرا تشویش خواهد بودن که این کی بود و چه کس بود؟ من آن نیستم که اگر روی تو ببینم بر تو فتنه شوم و بسته تو شوم. مرا خدا دیریست که از شما پاک و فارغ کرده است. از آن ایمنم که اگر شما را ببینم مرا تشویش و فتنه شوند. الا اگر نبینم در تشویش باشم که چه کس بود؟ به خلاف طایفۀ دیگر که اهل نفس اند. اگر ایشان روی شاهدان را باز ببینند، فتنۀ ایشان شوند و مشوش گردند. پس در حق ایشان آن به که رو باز نکنند تا فتنۀ ایشان نگردد. ودر حق اهل دل آن به که رو باز کنند تا از فتنه برهند.

فیه ما فیه

معنیِ ظاهرِ قرآن را هم راست نمی گویند این ائمه[= فَقیهان]، زيرا که آن معنی ظاهر را نيز به نور ايمان توان دانستن و توان ديدن نه به نار هوا. ایشان را اگر نورِ ایمان بودی کِی چندین هزار دادَندی، قَضا و مَنْصَب بِسْتَدندی؟ کسی دامَنِ زَر بدَهَد از مارگیر ماری بِخَرَد؟ نه از آن مارِ آبی که زهرش نباشد، بلکه از این مار کوهیِ پُر زهر! آن کس که از قضا[=مقام قضاوت] و از منصب، چو از بهر خدا گریزد، نه علت های دیگر، آن از نور ایمان باشد. چون مارشناس شد، یارشناس شد.
عروسِ حضرتِ قرآن نقاب آنگه براندازد
که دارُالمُلک ایمان را مُجرّد بینَد از غوغا

مقالات شمس

شرم هیبت درون دل با وحشت است،از آنچه بر تو از ناکردنی ها رفته است


ذالنون مصری

از نماز جز ایستادگی تن ندیدم و از روزه جز گرسنگی ندیدم آنچه مراست از فضل اوست از فعل من

بایزید بسطامی

پر از شعرم ولی بی تو، زبان واژه لالست و…
نمی دانی که بعد از تو، دل من در چه حال است و…

تو هم یک آدم ساده، تو هم یک مرد معمولی
چه شد من عاشقت گشتم؟! برایم یک سوال است و…

نه مثل لیلی و شیرین، نه مثل ویسم و عذرا…
که مرد من! به تو عشقم، به قرآن بی مثال است و…

شب من با خیال تو، پر از آرامش و رویا
به دور از این هیاهوها، به دور از قیل و قال است و…

تو تقدیر منی عشقم، تویی سهم من از دنیا
نشسته نقش عشق تو، به دل… در هر چه فال است و…

نباشی گفتن از فردا، نباشی شادی و خنده
و بودم در نبود تو، بکن باور محالست و…

خلاصه بی تو من هیچم، پر از اشکم، پر از گریه
پراز شعرم، ولی بی تو، زبان واژه لال است و …

مگر نسیم خطت صبح در چمن بگذشت
که گل به بوی تو بر تن چو صبح جامه درید

نبود چنگ و رباب و نبید و عود که بود
گل وجود من آغشته گلاب و نبید


#حافظ

🖤🖤
🌹وطن در شیون از بندر نشسته
     دریغا کشتی اش لنگر شکسته

    صدای انفجار و بوی باروت
    دمادم از تن رنجور و خسته

    شده هم ناله ی این خاک غم بار
    چنان چون ارگ بم از هم گسسته

    گهی مترو پل و گاهی طبس را
    دلش از غصه ها هرگز نرسته

    زده خیمه بسی اندوه و ماتم
    در عیش و طرب همواره بسته

    چه آمد بر سر مام کهنسال
    که شادی از دل او رخت بسته

    دگر این بوستان بلبل  ندارد
    کلاغ آید ولیکن دسته دسته

    به ناله گفت  خاقان با دل زار
    وطن در شیون از بندر نشسته

    _خاقان_کرمی
   ۱۴۰۴/۲/۷

   🌹♥️

ای صبح آرزو به کی لبخند می زنی
سحر آفرین کاخ و شبستان کیستی

من بی تو همچو ماهی بر خاک مانده ام
آب حیات سینه ی بریان کیستی


#عماد_خراسانی

می‌دمد صبح و کله بست سحاب
الصبوح الصبوح یا اصحاب

می‌چکد ژاله بر رخ لاله
المدام المدام یا احباب

می‌وزد از چمن نسیم بهشت
هان بنوشید دم به دم می ناب

تخت زمرد زده است گل به چمن
راح چون لعل آتشین دریاب

در میخانه بسته‌اند دگر
افتتح یا مفتح الابواب

لب و دندانت را حقوق نمک
هست بر جان و سینه‌های کباب

این چنین موسمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب

بر رخ ساقی پری پیکر
همچو حافظ بنوش باده ناب

«حافظ»

از صد
نسیمِ
گلشنِ فردوس
خوش تر است.

بادی که
می‌وزد
ز گلستانِ
صبح گاه...

#عراقی.

یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
زان دو لب شیرینت صد شور برانگیزم

گر قصد جفا داری اینک من و اینک سر
ور راه وفا داری جان در قدمت ریزم

            
سعدی

از ذکر بسی نور فزاید مه را
در راه حقیقت آورد گمره را

هر صبح و نماز شام ورد خود ساز
این گفتن لا اله الا الله را

#مولانا

هر که یار ماست میل کشتن ما میکند !
جرم یاران چیست دوران این تقاضا میکند؟

می‌کند افشای درد عشق داغ تازه‌ام
این سیه‌رو دردمندان را چه رسوا میکند

اشک هر دم پیش مردم آبرویم می‌برد
چون توان گفتن که طفلی با من اینها میکند

از جنون ما تماشای خوشی خواهد شدن
هر که می‌آید به کوی ما تماشا میکند

دم به دم از درد وحشی سنگ بر دل میزند
هر زمان درد دلی از سنگ پیدا میکند

#وحشی_بافقی

از مِی عشقت چنان مستم که نیست
تا قیامت روی هشیاری مرا ...

گر به غارت می‌بری دل باک‌نیست
دل تو را باد و جگرخواری مرا

#شیخ_عطار

استاد محمدرضا شجریان
#بندرعباس🖤

.


شعر و صدای:

قیصر امین‌پور
‌
سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ‌ایم

چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم

اگر داغ دل بود ما دیده‌ایم
اگر خون دل بود ما خورده‌ایم

اگر دل دلیل است آورده‌ایم
اگر داغ شرط است ما برده‌ایم

اگر دشنه‌ی دشمنان ، گردنیم
اگر خنجر دوستان گرده‌ایم

گواهی بخواهید: اینک گواه
همین زخم‌هایی که نشمرده‌ایم

دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده‌ایم

.#قیصر_امین‌پور

.
               برجَه طرب را ساز کن
              عیش و سماع آغاز کن

         خوش نیست آن دف سرنگون
                 نی بی‌نوا آویخته

             دف دل گشاید بسته را
             نی جان فزاید خسته را

           این دلگشا چون بسته شد
            و آن جان فزا آویخته

              #مولانا از غزل ۲۲۷۵
                       با درود،
              .از بامداد و پگاه؛
            تا بی گاه و شامگاه،
                      زمین،
روشن از فروغ عشق باد و  آگاهی و مهر             
              نگاه...به هر لحظه.

گلپونه ها نامهربانی آتشم زد
ایرج بسطامی......🌺
.

در وصل، جمالش گلِ خندانِ منست
در هجر، خیالش دل و ایمانِ منست

دل با من و من با دل ازو در جنگیم
هریک گوئیم که آن صنم آنِ منست

#مولانای_جان

اونجا که مولانا میگه:
‏تا به کجا کشد مرا مستی بی امان تو؟!🕊

سر دل عاشقان ز مطرب شنوید
با نالهٔ او بگرد دلها بروید

در پرده چه گفت اگر بدو میگروید
یعنی که ز پرده هیچ بیرون نروید

#مولانا

از دوست بریدیم به صد رنج و ندامت
از دوست به‌خیر آمد و از ما به‌سلامت

حالی دل مظلوم مرا غمزهٔ مستش
با تیر زد و ماند قصاصش به قیامت

از عشق حذر کن که بُود ماحصلِ عشق
خون خوردن و جان کندن و آنگاه ملامت

طی شد ز جهان چشمه‌ی خضر و دم عیسی
ایزد به لب لعل تو داد این دو کرامت...

#ملک‌_الشعرای_بهار

💕🌿

هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم

شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منتهای همت خود کامران شدم

ای گلبن جوان بر دولت بخور که من
در سایه تو بلبل باغ جهان شدم

اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم

قسمت حوالتم به خرابات می‌کند
هر چند کاین چنین شدم و آن چنان شدم

آن روز بر دلم در معنی گشوده شد
کز ساکنان درگه پیر مغان شدم

در شاهراه دولت سرمد به تخت بخت
با جام می به کام دل دوستان شدم

از آن زمان که فتنه چشمت به من رسید
ایمن ز شر فتنه آخرزمان شدم

من پیر سال و ماه نیم یار بی‌وفاست
بر من چو عمر می‌گذرد پیر از آن شدم

دوشم نوید داد عنایت که حافظا
بازآ که من به عفو گناهت ضمان شدم


حافظ

دعوتید ....

هم سینه شد پر آتش و هم دیده شد پر آب
در آب و آتش است درون و برون مرا

#هلالی_جغتایی

💕🌿


دلم گرفته ز تنهایی ای حبیب کجایی
خوشا به حال تو کز قید و بند مهر رهایی

به انتظار که یی، دیدۀ ندیده وفایم
به عهد بسته که پاییده، چشم خسته چه پایی

سپیده زد دگر ای شمع بزم غیر، خدا را
سزد که مرغ شب آید به بامم و تو نیایی

چراغ محفل تاریک نیمه های شب من
دو دیده دوخته دارم به در، که کی ز در آیی

گناه آینۀ بخت نیست، چهره سیاهست
کجایی ای مه تابان که گرد غم بزدایی

نشان جای تو دارم، به کوی بی خبرانی
به هر دلی که حرمخانه شد تو خانه خدایی

چه نالی از غم تنهائی ای شکسته دل من
همان خوشست که در خلوتی به سوز و نوایی

#معینی_کرمانشاهی

🌿🌻


هوا هوای بهار است و باده باده‌ی ناب
به خنده خنده بنوشیم جرعه جرعه شراب.
‌
در این پیاله ندانم چه ریختی، پیداست
كه خوش به جان هم افتاده‌اند آتش و آب.
‌
فرشته روی من، ای آفتاب صبح بهار
مرا به جامی از این آب آتشین دریاب.
‌
به جام هستی ما، ای شراب عشق بجوش!
به بزم ساده‌ی ما، ای چراغ ماه بتاب!
‌

🌿🌻
#فریدون_مشیری

💕🌿


آن که نهاده در دلم حسرت یک نظاره را
بر لب من کجا نهد لعل شراب‌خواره را

رشتهٔ عمر پاره شد بس که ز دست جور او
دوخته‌ام به یکدگر سینهٔ پاره پاره را

فروغی_بسطامی

💕🌿


خوب ترین حادثه می دانمت
خوب ترین حادثه می دانی ام؟

ها ... به کجا می کشی ای خوب من ؟!
ها ... نکشانی به پشیمانی ام !


.محمدعلی_بهمنی

 سر رشته دولت ای برادر به کف آر
وین عمر گرامی به خسارت مگذار

دایم همه جا با همه کس در همه کار
میدار نهفته چشم دل جانب یار


ابوسعید_ابوالخیر

ای چرخ فلک خرابی از کینه تست
بیدادگری شیوه دیرینه تست

ای خاک اگر سینه تو بشکافند
بس گوهر قیمتی که در سینه تست


خیام

ساقی گل و سبزه بس طربناک شده‌ست
دریاب که هفته دگر خاک شده‌ست

می نوش و گلی بچین که تا درنگری
گل خاک شده‌ست و سبزه خاشاک شده‌ست


خیام

می خوردن و شاد بودن آیین منست
فارغ بودن ز کفر و دین دین منست

گفتم به عروس دهر کابین تو چیست
گفتا دل خرم تو کابین منست


خیام

💕🌿


صورتم را به شانه اش گذاشتم 
و گفتم: 
دوست دارم ماه من و تو همیشه پشت ابر بماند 
و هیچکس از عشق ما باخبر نشود.
آدم ها حسودند ،
زمان بخیل است
و دنیا عاشق کش است....

#عباس_معروفی

‌
با هرچه نشینی و با هرچه باشی،
خوی او گیری؛ در کاه نگری در تو پَژمردگی درآید،
در سبزه و گل نگری، تازگی درآید؛

زیرا همنشین، تو را در عالَمِ خویشتن کِشَد.

#مقالات
#شمس_تبریزی

اونجاکه‌مولانا‌میگه:

صبح‌ آمده‌ برخیز‌ که‌ خورشید‌ تویی
درعالمِ‌ناامیدی، امید‌ تویی

🌺🍂

سلسله‌ی موی دوست، حلقه دام بلاست
هر که در این حلقه نیست، فارغ از این ماجراست

گر بزنندم به تیغ، در نظرش بی‌دریغ
دیدن او یک نظر، صد چو منش خونبهاست

گر برود جان ما، در طلب وصل دوست
حیف نباشد که دوست، دوست‌تر از جان ماست

دعوی عشاق را، شرع نخواهد بیان
گونه‌ی زردش دلیل، ناله زارش گواست

مایه‌ی پرهیزگار، قوت صبر است و عقل
عقل گرفتار عشق، صبر زبون هواست....

#سعدی

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم.
#مولانا ‌

ساقی دیوانگانی همچو می دیوانه باش
#مولانا

💕🌿


بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم

چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم

صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم

یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد
بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم

بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم

سخندانیّ و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز
بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم


حافظ

🍀💕


عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
عارف از خنده می در طمع خام افتاد

حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینه اوهام افتاد

این همه عکس می و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد

غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید
کز کجا سر غمش در دهن عام افتاد

من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد

چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار
هر که در دایره گردش ایام افتاد

در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ
آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد

آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی
کار ما با رخ ساقی و لب جام افتاد

زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد

هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد

صوفیان جمله حریفند و نظرباز ولی
زین میان حافظ دلسوخته بدنام افتاد


حافظ

🌺🍂


بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تاب من به جهان طره فلانی داد

دلم خزانه اسرار بود و دست قضا
درش ببست و کلیدش به دلستانی داد

شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب
به مومیایی لطف توام نشانی داد

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاری ناتوانی داد

برو معالجه خود کن ای نصیحتگو
شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد

گذشت بر من مسکین و با رقیبان گفت
دریغ حافظ مسکین من چه جانی داد


حافظ

💕🌿

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد

چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان
که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

عماری دار لیلی را که مهد ماه در حکم است
خدا را در دل اندازش که بر مجنون گذار آرد

بهار عمر خواه ای دل وگرنه این چمن هر سال
چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد

خدا را چون دل ریشم قراری بست با زلفت
بفرما لعل نوشین را که زودش باقرار آرد

در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ
نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد


حافظ

این هدیه را اگر نپذیری کجا برم
جان است جان! اگر تو نگیری کجا برم

یار عزیز! یوسف من کم تحمل است
این برده را برای اسیری کجا برم

بخت مرا سیاه چو گیسوی خود مخواه
موی سفید را سر پیری کجا برم

ای قلب زخم خورده ی بیمار، من تو را
گر پیش پای دوست نمیری کجا برم

جان هدیه ایست پیشکش آورده از خودت
این هدیه را اگر نپذیری کجا برم


فاضل‌_نظری‌

💕🌿


همی‌بینیم ساقی را که گرد جام می‌گردد
ز زر پخته بویی بر که سیم اندام می‌گردد

دگر دل دل نمی‌باشد دگر جان می‌نیارامد
که آن ماه دل و جان‌ها به گرد بام می‌گردد

چو خرمن کرد ماه ما بر آن شد تا بسوزاند
چو پخته کرد جان‌ها را به گرد خام می‌گردد

دل بیچاره مفتون شد خرد افتاد و مجنون شد
به دست اوست آن دانه چه گرد دام می‌گرد

حضرت #مولانا

دلی که شیفته ی یارِ دلربا باشد
همیشه زار و پریشان و مبتلا باشد

جفای دشمن و جور رقیب و طعنه ی خلق
خوش است بر دل اگر دوست را وفا باشد


سلمان_ساوجی

♥️🌿


نام من عشق است آیا می‌‏شناسیدم؟
زخمی‌ام -زخمی سراپا- می‌‏شناسیدم؟

با شما طی‌‏کرده‌‏ام راه درازی را
خسته هستم -خسته- آیا می‌‏شناسیدم؟

راه ششصدساله‌‏ای از دفتر حافظ
تا غزل‌‏های شما، ها، می‌‏شناسیدم؟

این زمانم گرچه ابر تیره پوشیده‌است
من همان خورشیدم اما، می‌‏شناسیدم

پای رهوارش شکسته سنگلاخ دهر
اینک این افتاده از پا، می‌‏شناسیدم؟

می‌‏شناسد چشم‌‏هایم چهره‌‏هاتان را
همچنانی که شماها می‌‏شناسیدم

اینچنین بیگانه از من رو مگردانید
در مبندیدم به حاشا، می‌‏شناسیدم!

من همان دریایتان ای رهروان عشق
رودهای رو به دریا! می‌شناسیدم

اصل من بودم، بهانه بود و فرعی بود
عشق قیس و حسن لیلا می‌‏شناسیدم؟

در کف فرهاد تیشه من نهادم، من!
من بریدم بیستون را می‌شناسیدم

مسخ کرده چهره‌‏ام را گرچه این ایام
با همین دیوار حتی می‌‏شناسیدم

من همانم مهربان سال‌‏های دور
رفته‌‏ام از یادتان؟ یا می‌‏شناسیدم؟

حسین_منزوی

💕🌿

آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامن تهی و پا در بند
سر کشیدم به آسمان بلند
شبم از بی‌ستارگی، شب گور
در دلم گرمی ستارهٔ دور

آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره گشت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
گر نه گل دادم و بر آوردم
بر سری چند سایه گستردم
دست هیزم شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد

کُندهٔ پر آتش اندیشم
آرزومند آتش خویشم ...


هوشنگ_ابتهاج

چوپان دشت عشقمٖ و نای غزل به لب
دارم غــــزال چشــــم سیه می‌چرانمت

لبـــخند کـن معاوضه با جـان شهریار
تا من به شوق این دهم و آن ستانمت


شهریار

🌺🍂


خورشید به گِل نَهُفت می‌نتوانم
و اسرار زمانه گفت می‌نتوانم

از بحر تفکرم برآورد خرد
دُرّی که ز بیم سُفت می‌نتوانم


✍خیام
📖رباعیات
📜رباعی شمارهٔ   ۱۲۸


بادرودها ،
بامداد ، دوشنبه تون به فروغ مهر وفروزه لبخند،آراسته باد به هر پگاه و هرلحظه




🌺🍂

دل ما با تو چنان است که خود می دانی
گوشه چشم تو با ما نه چنان است که بود

نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد
ما همانیم اگر یار همان است که بود

#صائب_تبریزی

شاد کن جان من، که غمگـین است

رحم کن بر دلم، که مسکـین است

روز اول که دیدمش گفـــتم:

آنکـه روزم سیه کند ایـــن است


#عراقــــی

دل عالمی ز جا شد، چو نقاب برگشودی
دو جهان به هم برآمد، چو به زلف تاب دادی

در خرمی گشودی، چو جمال خود نمودی
ره درد و غم ببستی، چو شراب ناب دادی

#ملامحسن_فیض_کاشانی

تبادل ۲۲ تا ۸ صبح لطفا همـراه باشید 🙏🌺

شبتون درپناه خدااا دوستان ...

🍁🌿



با ﺩﺍﺩﻩ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻛﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺍﺩ ﺑﺰﻱ
دﺭ ﺑﻨﺪ ﺗﻜﻠﻒ ﻣﺸﻮ، ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺰﻱ

دﺭ ﺑﻪ ﺯ ﺧﻮﺩﻱ ﻧﻈﺮ ﻣﻜﻦ، ﻏﺼﻪ ﻣﺨﻮﺭ
دﺭ ﻛﻢ ﺯ ﺧﻮﺩﻱ ﻧﻈﺮ ﻛﻦ ﻭ ﺷﺎﺩ ﺑﺰﻱ




🌿🍁
#رودکی

🌿🍁



آهی به جوی دوست چو آب روان خوشیم
گاهی چو آب حبس شدم در سبوی دوست

گه چون حویج دیگ بجوشیم و او به فکر
کفگیر می‌زند که چنینست خوی دوست



🍁🌿

#مولانا

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🌿🍁


از   کوچه  زیبای   تو   امروز  گذشتم
دیدم که همان  عاشق معشوقه پرستم

دیدم که ز سر تا به قدم شوق و  امیدم
هر چند گل  از  خرمن عشق تو   نچیدم

آن   شور جوانی   نرود لحظه ای از یاد
ای راحت جان  و  دل من   خانه ات آباد

هرگز نشود  مهر تو ای شوخ  فراموش
کی آتش عشق تو شود  یکسره خاموش

با اشک جگر سوز ، دل  سخت تو  سفتم
خاک  ره  این  کوچه به  خارد مژه  رفتم

دل میتپد  از شوق  که   امروز کجائی
شاید  که دگرباره   از این  کوچه بیائی



🍁🌿
✍فریدون_مشیری

‌

💭
ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب
صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب

مانند تو آدمی در آباد و خراب
باشد که در آیینه توان دید و در آب

#سعدی

‌
گاهی هزار دوره دعا بی‌اجابت است،
گاهی نگفته قرعه به نام تو می‌شود...

- قیصرامین‌پور

پس ڪوچه های قلب مرا جستجو نڪرد
اما مرا به عمق درونم ڪشید و رفت

یڪ آسمان ستاره ی آتش ڪَرفته را
بر التهاب سرد قرونم ڪشید و رفت

من در سڪوت و بغض و شڪایت ز سرنوشت
خطی به روی بخت نگونم کشید و رفت

تا از خیال ڪَنڪَ رهایی رها شوم
بانڪَی به ڪَوش خواب سڪونم ڪشید و رفت

شاید به پاس حرمت ویرانه های عشق
مرهم به زخم فاجعه ڪَونم ڪشید و رفت

تا از حصار حسرت رفتن ڪَذر ڪنم
رنجی به قدر ڪوچ ڪنونم ڪشید و رفت

دیڪَر اسیر آن من بیڪَانه نیستم
از خود چه عاشقانه برونم ڪشید و رفت

#افشین_یداللهی

🌺🍂

از بس که ملول از دل دیوانه ی خویشم
هم خسته ی بیگانه ، هم آزرده ی خویشم

این گریه مستانه ی من بی سببی نیست
ابر چمن تشنه و پژمرده ی خویشم



مهدی_اخوان_ثالث

🌿💕

بوسه های تو تسکینم می دهد
خوابی شیرین
که در انتظار تعبیرش نبودی
بارانی
که دانه دانه تمیز می شود
و روی گونه من می نشیند
کاسه ای از صدف که فرشتگانش پاک کرده اند
تا از لبخندت پر شود

این جایی تو
در آتش دستهای من
و تشنه و بی امان می باری
می باری، می باری
و تسکینم می دهی....

#شمس_لنگرودی

با دوست باش گر همه آفاق دشمنند
کو مرهمست اگر دگران نیش می‌زنند

ای صورتی که پیش تو خوبان روزگار
همچون طلسم پای خجالت به دامنند

یک بامداد اگر بخرامی به بوستان
بینی که سرو را ز لب جوی برکنند

تلخست پیش طایفه‌ای جور خوبروی
از معتقد شنو که شکر می‌پراکنند

ای متقی گر اهل دلی دیده‌ها بدوز
کاینان به دل ربودن مردم معینند

یا پرده‌ای به چشم تأمل فروگذار
یا دل بنه که پرده ز کارت برافکنند

جانم دریغ نیست ولیکن دل ضعیف
صندوق سر توست نخواهم که بشکنند

حسن تو نادرست در این عهد و شعر من
من چشم بر تو و همگان گوش بر منند

گویی جمال دوست که بیند چنان که اوست
الا به راه دیده سعدی نظر کنند

سعدی, دیوان اشعار, غزلیات

✨
بر موج و قطره جز نام فرقی نمی‌توان بست
ای غافلان دویی چیست، ما هم همین شماییم

#بيدل_دهلوى

🌺🍂


من گرفتار و تو در بند رضای دگران
من ز درد تو هلاک و تو دوای دگران

گنج حُسن دگران را چه کنم بی رخ تو؟
من برای تو خرابم ، تو برای دگران

خلوت وصل تو جای دگرانست ، دريغ!
کاش بودم منِ دل‌خسته به‌جای دگران

پيش ازين بود هوای دگران در سر من
خاک کويت ز سرم برد هوای دگران!

پا ز سر کردم و سوی تو هنوزم ره نيست
وه که آرد سر من رشک به پای دگران

گفتی: امروز بلای دگران خواهم شد!
روزی من شود ای کاش! بلای دگران

دل غمگين هلالی به جفای تو خوش‌ست
ای جفاهای تو خوش‌تر ز وفای دگران

#هلالی_جغتایی

💕🌿


قبله ی ما ،  آن رخ گلزار توست ...
اهل معنی ‌، جملگی خَمّار توست ،

عرصه ی دل ، از شمیم عطر توست ...
چشم ما بر آن لب و ، گفتار توست ،

آفرین بر صاحب آن چشم باد ...
سالهاست چشمان ما ، بیمار توست



#راحم_تبریزی

.
بلبل که نبودیم بخوانیم به گلزار
جغدی شده شبگیر به ویرانه بگرییم

پروانه نبودیم در این مشعله باری
شمعی شده در ماتم پروانه بگرییم

شهریار

ابر می‌آمد به چشم از دور اما دود بود
آنچه"اشک شوق" دیدی "گریه‌ی بدرود" بود

بوسه با لبخند، تیری کارگرتر می‌شود
خنجری خوردم در آغوشت که زهرآلود بود

گرچه باید سیب می‌افتاد روزی از درخت
باز هم قدری برای دل‌بریدن زود بود

از جهان غیر از زیان چیزی ندیدم، روزگار
آنچه کم می‌کرد بیش از آنچه می‌افزود بود

ساقی قسمت قرارش عدل بود اما چرا
هرکه را دیدم ز سهم خویش ناخشنود بود

هرکه با ما بود ما را عاقبت تنها گذاشت
چاکر عشقم که هرجا نامی از ما بود، بود

فاضل نظری

🌿💕


می‌میرد این دریای ناآرام، آرام
خاموش، تنها، بی‌صدا، آرام‌آرام

من زنده‌رودم، باتلاق گاوخونی
از دور می‌خواند مرا آرام‌‌آرام

چون عکس قرص ماه یک شب ته‌نشین شد
در برکه‌ی جانم خدا آرام‌آرام

ای موج‌ها از تشنگی یک‌فوج ماهی
مردند روی ماسه‌ها آرام‌آرام

دریا عزادار است، جاشوها بکوبید
بر سنج و دمّام عزا آرام‌آرام

دریای ناآرام من، آغوش واکن!
تا جان دهد این رود ناآرام، آرام

سعید بیابانکی