РикIел гъун
«Пул хьурай, амай кIвалахар гьич…»
(..) Адет яз, инсанривай гзаф вахтара ихьтин ванер къведа: «Пул хьурай, амай кIвалахар гьич, амай кIвалахар жедайди я…». Им гьелек хьанвайбурун фикир я. Амма гьакъикъи мусурмандин фикир ихьтинди я: «Аллагьдин разивал хьурай, амай кIвалахар жеда…». Им дуьз ихтилат я. Инсан сад лагьай фикирдал амал ийиз яшамиш хьайитIа, са кьадар вахт арадай фейила, мусурманди гьалал-гьарамдиз фикир хгудач. Ада вичин вилик са къаст эцигайла, вичиз ийиз кIанзавай кар гьалал рекьелди жезвани, тахьайтIа гьарам яни, фикир хгудач. Са гафуналди, ада гьалал-гьарам гьисаба хкьадач. Гьа икI, акваз-такваз дуьньяди ам вичихъ ялда ва инсанди вичин Эхират квадарда. И дуьнья патал дин маса гайибур гьикьван хьана ва чи йикъарани ава. Чиз-чиз дуьньядихъ дин маса ганва. Инсандиз вичи флан са кIвалах авуртIа вич диндай акъатдайди чизва, ятIани ам, мисал яз, гьарамдин кIвалахдал физва. Гьарамдин рехъ тирди чизватIани, ада а кар давамарзава. «Вирида ийизвачни кьван и кIвалах?!» - лугьузва а касди. Гьа икI, ада вичин дин и дуьньядихъ маса гузва.
Гьасамудин Сефибегов, «Жуьмя йикъан вязер» ктабдай, «ЧIуру хесетар» хутба, 97-чин.