▪️لویی آراگون
ــ مقاله «امروز، هنر، ژان‌-لوک‌ گدار است.»

ــ هر کدام از ما به نوعی "پیرو خله" هستیم که بر خط آهن می‌نشینیم، که منتظر می‌مانیم قطار بیاید و زیرمان کند، که در آخرین لحظه خودمان را از روی ریل به کنار پرتاب می‌کنیم، که به زیستن ادامه می‌دهیم. حال فراز و نشیب‌های زندگی‌مان هرگونه که می‌خواهد باشد و به زندگی "پیرو" شبیه باشد یا نباشد، تفاوتی نمی‌کند. "پیرو" خود را منفجر می‌کند، اما در واپسین ثانیه تصمیمش عوض می‌شود که نمی‌خواهد چنین کند. هیچ‌چیز تمام نشده است، به خصوص به خاطر آن‌که دیگرانی هستند که همان مسیر را دنبال می‌کنند. فقط تاریخ است که تغییر می‌کند،‌ وای که همه‌چیز چقدر شبیه هم است...

می‌خواستم از هنر حرف بزنم و تنها از زندگی حرف زده‌ام.

⭕️ https://www.instagram.com/cinema.newwave

@Cinema_New_Wave