حال من خوب است،  نه اینکه همه چیزِ جهانم خوب باشد،
نه اینکه مشکلی نباشد!
حال من خوب است چون چشم وا کردم و آفتاب را دیدم،
و آسمان را که ابری نبود، گنجشک‌ها روی سیم‌های برق، غرق در خیالِ مزرعه‌ی انگور، آواز می‌خواندند،
و کسی با گربه‌های سرخوش و بیخیالِ شهر، کاری نداشت.
کودکان شاد بودند، می دویدند و بازی می‌کردند،
و در چشم تمام آدم‌ها، اشتیاق بی مانندی موج می زد‌، انگار که همه‌شان عاشق بودند و انگار که خبرهای خوبی در راه بود ...
حال من خوب است چون ایمان دارم که چیزی به خوب شدن حالِ جهانم نمانده،
چون می‌توانم زیبایی‌های دنیا را ببینم ، آرامش بگیرم و دستان مهربان خدا را ببوسم ،
چون می‌توانم از لبخند دوستانم امید بگیرم و از اخمِ دشمنانم انگیزه.
حال من خوب است، چون خواسته‌ام که  خوب باشد.