.
               برجَه طرب را ساز کن
              عیش و سماع آغاز کن

         خوش نیست آن دف سرنگون
                 نی بی‌نوا آویخته

             دف دل گشاید بسته را
             نی جان فزاید خسته را

           این دلگشا چون بسته شد
            و آن جان فزا آویخته

              #مولانا از غزل ۲۲۷۵
                       با درود،
              .از بامداد و پگاه؛
            تا بی گاه و شامگاه،
                      زمین،
روشن از فروغ عشق باد و  آگاهی و مهر             
              نگاه...به هر لحظه.